Χαίρετε !

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, βαδίζοντας και πάλι Εν Τη Οδώ της Αναλήψεως,  Προσκαρτερούντες και πάλι την Αναζωπύρωσης της Χάριτος, κατά την μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, η καρδιά μου αναζητεί να ξανά βρει τον χαμένο της θησαυρό.

Εκείνο τον θησαυρό που είναι σαν να τον έχει, και να μην τον έχει η καρδιά μου. Και αυτός δεν είναι άλλος, από τον Αγαθό Παράκλητο.

Και είναι μεγάλη η Χαρά, όταν έρχεται η Χάρις του Χριστού μας, και μας λέει ότι Εκείνο που ποθεί περισσότερο από όλα είναι, όπως και με την Ένωση των Εκκλησιών εις Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία, έτσι ο Χριστός μας, ποθεί και την Ένωση των Καρδιών μας. 

Και αναζητώντας το αίτιο, που κόβεται αυτή η Ένωση των Καρδιών, μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και όταν σχίζεται στα δύο η καρδιά μας, όλα φανερώνουν την μεγάλη ασθένεια και Νόσο της εποχή μας.

Και αυτή δεν είναι άλλη από την αναπηρία, την ανικανότητα, και τον ακρωτηριασμό, από την  Νόσο του Εγωισμού.  Μια νόσο, που οδηγεί στις μέρες μας, όλο και περισσότερους ανθρώπους στον φθόνο, στην ιδιοτέλεια, στην μοναξιά και την κατάθλιψη.

Ψυχή μου,

Εν Τη Οδώ, βαδίζοντας μια πορεία Αγάπης, μέσα στην καθημερινότητα σου, θα πρέπει να είσαι σε εγρήγορση, έτσι ώστε, οι παραβατικές συμπεριφορές, να μην σε κάνουν ανίκανο, και ανάπηρο να αγαπήσεις τον εκάστοτε πλησίον σου.

Γιατί τελικά Ψυχή μου, συμπεριφορές, και τρόπος ζωής όπως, ο Φόβος, η Απελπισία, η (Ελευθερία ασυδοσία) χωρίς ηθικούς φραγμούς, η Αυτό δικαίωση, η Αδικία, ο Θυμός, ο Φθόνος, η Διχόνοια, η Αίρεση, οι Έχθρες, η Εκδικητικότητα, η Αντιδραστικότητα, η Καχυποψία, η Ζηλοτυπία, η Συκοφαντία,  η Κατάκριση, η Αδιαφορία, η Αχαριστία, η  Αλαζονεία, η Κενοδοξία, η Σάτιρα, η Γελοιογράφηση και Γελοιοποίηση των προσώπων, η Ειρωνική Έκφραση,  η Αυτάρκεια,  οι Ευκολίες και οι Ανέσεις, οι Εξαρτήσεις (και πάσα φύσεως ναρκωτικά), η Πολυφαγία, το Ανήθικο Γλεντοκόπη χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, η  Πορνεία ( και η πάσα φύσεως Ιδιοτέλεια), η Μοιχεία, η απληστία (γνώσης, ύλης,  ηδονών,  συντρόφων, (“φίλων” (“Face” Βιβλίο) ) . . .,   η πάσα φύσεως ηδονή,  η έλλειψη Σεβασμού στην διαφορετικότητας του άλλου, η καταστροφή του περιβάλλοντος, δηλαδή με λίγα λόγια, οι τρεις πειρασμοί που πέρασε και ο Κύριος μας στην έρημο, η Φιλαργυρία, η Φιληδονία, και η  Φιλοδοξία, και με μία λέξη όλα τα παραπάνω, Υπερηφάνεια και Εγωισμός, κάνουν τον άνθρωπο Ψυχή μου, Ανάπηρο και Ανίκανο να Αγαπήσει.

Φυλάξον με Κύριε, από τα εγωιστικά μου Δικαιώματα, και από την λεγομένη “υπέρ αξία” στις μέρες μας, που είναι : Η Δύναμη Της Επιλογής.

Κάτι όπως για παράδειγμα, με την επιλογή συντρόφων και συζύγων. Δεν με διασκεδάζει ο παρόν σύντροφος και σύζυγος που έχω, τώρα πια, έχω την Δύναμη της επιλογή, να πάω να βρω τον επόμενο, που θα με κάνει να διασκεδάσω καλύτερα.

Δεν μου αναπαύει, και δεν μου χαδεύει τα εγωιστικά πάθη η Ορθόδοξη Εκκλησία,  τώρα πια, έχω την Δύναμη της επιλογή, να πάω να βρω Εκείνη την “Πνευματική Οδώ”,  που θα με κάνει να αναπαύομε και με τα πάθη μου.

Ηδονή. Η μεγάλη πληγή των ημερών μας. Μια νόσο, που έχει ποτίσει όλο τoν αέρα στην Γη.

Μια νόσο, που μας κάνει ανίκανους τους ανθρώπους,

να βλέπουμε τους άλλους,

έως Πρόσωπα για να Αγαπήσουμε,

άλλα έως Αντικείμενα που θα Χρησιμοποιήσουμε. 

Τη και Ποιον, θα χρησιμοποιήσου με,

για να καλύψουμε  την ματαιοδοξία μας,

την επιθυμία μας,

και την ακόρεστη δίψα μας για εξουσία.

Ψυχή μου,

Εν Τη Οδώ, προς την Θεραπεία της Ψυχής σου, από την αλλοιώσει του Καλού, που έχεις μέσα σου, θα πρέπει να θέσεις δύο ερωτήσεις στον Εαυτό σου, με Ειλικρίνεια, πριν προχωρήσεις, στην Επιστροφή της Αγάπης.

Αγάπη = Ιησούς.

Ψυχή μου,

Με ειλικρίνεια, θα πρέπει να απαντήσεις  σε δύο ερωτήσεις, χωρίς το κατά Οικονομία που εφαρμόζεται στην Εκκλησία μας, κάτι που από το πολύ κατά Οικονομία, έχουμε οδηγηθεί, σε μεγαλύτερη πνευματική Χρεοκοπία όλων των εποχών.

1. Θέλεις να θεραπευτεί, η Αλλοίωση του Καλού, που έχεις μέσα σου ?
2. Θέλεις να Αγαπήσεις με Ειλικρίνεια, και Ανιδιοτέλεια τον έτερο Πλησίον σου ?

Ευτυχώς, υπάρχουν Καλά ΝΕΑ. Και αυτά δεν είναι άλλα από το ότι, ο Αναστάς, είναι Ανάμεσα μας. Το Αντίδοτο, η Ιερά Εξομολόγηση και η Θεια Ευχαριστία, από πάσας φύσεως δηλητήριο, και ανθρώπινου εγωισμού.

Και πάλι, όλα τα βήματα, οδηγούν στον Εκκλησιασμό.  Εν Τη Οδώ του Εκκλησιασμού, Εν Τη Οδώ, Προσκαρτερούντες την Αναζωπύρωσης της Χάριτος.

+

Κύριε και Θεέ μου,

Ιησού, Γλυκύτατε Χριστέ μου,

Ελέησον Με,

και τον κόσμο σου Άπαντες.

Εν Ειρήνη,

ανάξιος οδοιπόρος,

Δημήτριος

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,
στις Γειτονιές του Κόσμου,
από τη Εν Τη Οδώ της Ψυχής μου.

+

ΦΩΣ,

Αλήθεια,

Αγαθοσύνη +  Ζωή,

Δύναμη + Ευσπλαχνία,

+ Ειρήνη + Χαρά + Αγάπη, +

+ + +  Ευλογία Ιησού Χριστού  + + +

Παντού.

Αμήν.

Note. – Πριν τον σχολιασμό των κειμένων, διαβάστε σχετική σημείωση. <-- Link.

Χριστός Ανέστη !  

Βαδίζοντας Εν Τη Οδό της Αναστάσεως,  μέρες χαράς και ειρήνης βιώνουμε στις Εν Χριστώ κοινότητες ανά την Οικουμένη. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Εκκλησία της Αναστάσεως,  είναι η όαση, που η Ψυχή όλων των Εν Χριστώ αδελφών, έζησε μέρες Χαράς, από την Χαρά της Αναστάσεως του Κυρίου και Σωτήρος Ημών Ιησού Χριστού.

Και πάντα, μετά από αυτές τις Άγιες ημέρες, όλοι οι αδελφοί, κουβεντιάζοντας στις ενορίες, έχουμε την ίδια αγωνία. Και τώρα τι? Λίγο σαστισμένοι όλοι, προσπαθώντας να κρατήσουμε την χαρά της Αναστάσεως στις καρδιές μας, παραμένουμε Εν Τη Οδώ, Προσκαρτερούντες την αναζωπύρωσης της Χάριτος.

Είναι όμορφο να ζεις με την Αλήθεια, και όχι με Παραμύθια. Και όποιος η Χάρις τον Αξίωσε να βιώσει, Γεύση Αναστάσεως, τότε χαίρεται με την Αλήθεια και τη Χαρά της Αναστάσεως, και όχι με τα Παραμύθια της Μετενσαρκώσεως. Γιατί τελικά, μια ζωή αν ζήσει ένας άνθρωπος, με Αγάπη, είναι Αρκετή, για να ενωθεί με την Αγάπη. Με την Ουσία, και όχι με την Φαντασία.

Και είναι όμορφο Ψυχή μου, να αποκαλύπτει το ΦΩΣ της Αναστάσεως, ποιος είναι ο προορισμός σου Οδεύοντας από την Γη προς τον Ουρανό. Και δεν είναι απλά τα μέσα, όπως το να αγαπάς, να προσεύχεσαι, να νηστεύεις, να κάνεις ελεημοσύνες, να είσαι απλά ένας καλός άνθρωπος.

Τελικά, τα μέσα της αγάπης, είναι τα βήματα, για να φτάσουμε στον υπέρτατο προορισμός, που δεν είναι άλλος  Ψυχή μου, από την απόκτησης του Παναγίου Πνεύματος.

Αυτός είναι ο προορισμός κάθε ανθρώπου. Να ενωθεί με τον Δημιουργό και την Πηγή Της Χαράς και της Ειρήνης.

Όμως, όπως όλα τα πράγματα στην Ζωή, έχουν τις προϋποθέσεις τους για να πραγματοποιηθούνε, έτσι και η ένωση με τον Αγαθό Παράκλητο, έχει την προϋποθέσεις της καθαρής, απλής, και παιδικής καρδιάς.

Και σίγουρα, Εν Τη Οδώ της Επιστροφής στην Αγάπη, ο Εν Χριστώ οδοιπόρος, με τα πρώτα του βήματα, θα σκοντάψει στην πρώτη προϋπόθεση, που χρειάζεται, για να ενωθεί με την Πηγή της Χαράς και της Ειρήνης.

Και αυτή δεν είναι άλλη, από την καθαρότητα της καρδιάς. Είναι τότε που θα καταλάβει ότι, θα πρέπει να καλλιεργήσει την μεγαλύτερη από όλες τις αρετές, που είναι η Διάκριση.

Έτσι ώστε, βαδίζοντας, Εν Τη Οδώ της Μετανοίας, να μπορεί, Εν Εγρηγόρσει, να διαχωρίζει το Αγαθό από το Πονηρό, και με την Χάρις του Χριστού μας, να μπορέσει να Αναστηθεί από τον κακό του Εαυτό, και να επιλέγει το Αγαθό. Τελικά, όλοι, είμαστε το σύνολο των επιλογών μας.

Αισθάνομαι ότι, αυτή η Οδός, θα χρειαστεί, και την βοήθεια του Πνευματικού μου Πατέρα, αλλά και την βοήθεια, ενός μεγάλου Άγιου της Εκκλησίας μας, που με τα συγγράμματα του, μας χαρίζει μικρά βηματάκια, για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας,  και τελικά, πόσο πολύ αγαπάμε τον Θεό η όχι.

Κυριακή σε λίγο ξημερώνει. Μέρα Κυρίου. Και όλα τα βήματα, οδηγούν στον Εκκλησιασμό.

Εν Τη Οδώ του Εκκλησιασμού, Εν Τη Οδώ, Προσκαρτερούντες την αναζωπύρωσης της Χάριτος.

+

Κύριε και Θεέ μου,

Ιησού, Γλυκύτατε Χριστέ μου,

Ελέησον Με,

και τον κόσμο σου Άπαντες.

Εν Ειρήνη,

ανάξιος οδοιπόρος,

Δημήτριος

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,
στις Γειτονιές του Κόσμου,
από τη Εν Τη Οδώ της Ψυχής μου.

ΦΩΣ,

Αλήθεια,

Αγαθοσύνη +  Ζωή,

Δύναμη + Ευσπλαχνία,

Αγάπη + Χαρά + Ειρήνη,

Ευλογία Ιησού Χριστού

Παντού.

Αμήν.

 +

Note. – Πριν τον σχολιασμό των κειμένων, διαβάστε σχετική σημείωση. <-- Link.

Note. 

Σάββατο 2 Μάιου 2009.

Μετά από μια μακρά περίοδος απενεργοποίησης των σχολίων, στο παρόν Hμερολόγιο, ενεργοποιούνται και πάλι τα σχόλια, για κάποιους ελαχίστους φίλους, που απέκτησα από αυτό το χώρο.

Σε γενικές γραμμές θα τα σβήνω τα σχόλια, όταν τα διαβάζω. Ίσως θα παραμένουν μόνο κάποια ελάχιστα σχόλια, με κάποιες καλημέρες, ευχές . . .

Το παρόν ημερολόγιο, είναι πολύ προσωπικό ημερολόγιο,
και δεν είναι Forum ανταλλαγής απόψεων.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε και διαβάστε το ημερολόγιο μου.

Για όποιον/α αφήσει κάποιο σχόλιο, τον ευχαριστώ, για την προσφορά του.

Κάθε καλό σου εύχομαι περαστικέ αναγνώστη από την Εν Τη Οδώ της Ψυχής μου.

Η Παναγιά μαζί σου.

Δημήτριος

+

ΦΩΣ,

Αλήθεια,

Αγαθοσύνη +  Ζωή,

Δύναμη + Ευσπλαχνία,

Ειρήνη + Χαρά + Αγάπη,

Ευλογία Ιησού Χριστού

Παντού.

Αμήν.

+

Χριστός Ανέστη !

Επιστροφή στην αρχική σελίδα του Ημερολόγιο Εν Τη Οδώ.

+

Χριστός Ανέστη !  

Βαδίζοντας Εν Τη Οδό της Αναστάσεως,  ο Άδης κάθε Ψυχής,  γεμίζει με το Αναστάσιμο  Ανέσπερο ΦΩΣ.

Είναι εκείνες οι στιγμές μέσα στο χρόνο όπου η Εν Χριστώ Χαρά, ξεχειλίζει στον αέρα. Είναι από εκείνες τις στιγμές που νιώθω ότι το σημαντικότερο πρόβλημα στην ζωή μου έχει λυθεί. Και αυτό είναι ο Θάνατος. ! Μια δικαιοσύνη, που καμιά βιολογική νοημοσύνη δεν θα αποφυγή.

Χαίρεται η Ψυχή  μου. Γιατί το πιο σημαντικό γεγονός στο κόσμο, μα και στην ζωή μας, περά από,  οποιαδήποτε προσωπική, Ψυχική, Συναισθηματική, Υλική, Σωματική Επιθυμία Θέλημα και Ιδιοτέλεια,  έχει πραγματοποιηθεί.!!!

Και αυτό, δεν είναι άλλο, από την Ανάσταση

του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού μας. 

Ο δρόμος προς τον Ουρανό, με την Ανάσταση του Χριστού μας, άνοιξε οριστικά και αμετάκλητα. 

Παραμένεις όμως, μια δεύτερη αγωνία στην ψυχή μου. Μην τελικά αποτύχω, και δεν Αναστηθώ από τον Δεύτερο Θάνατο του κάθε ανθρώπου. 

Και αυτός δεν είναι άλλος, από τον προσωπικό μας Ψυχικό Θάνατο, στην ανεπάρκεια μας, δια μέσω της δωρεάς της ελεύθερης βούλησης μας, να ομοιάσουμε με τον Τριαδικό μας Θεό. (Αγάπη, Χαρά, Ειρήνη, Μακροθυμία, Καλοσύνη Αγαθοσύνη, Πίστη, Πραότητα, Εγκράτεια . .) 

Μέσα από την δυσω δία των ενεργειών του κοσμικού και θεομαχικού πνεύματος, από τις αντανακλάσεις του σκοταδιού, η ψυχή μου προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της, μέσα στην καθημερινότητα της, για να βαδίσει την τεθλιμμένη οδό, στην Επιστροφή της Αγάπης.

Και η Ψυχή μου, παίρνει δύναμη από τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο μας Χριστώ, και τους Αγίους τους Εν τους Ουρανούς, για να βαδίσει βήμα βήμα, μια πορεία, από την Γη προς τον Ουρανό. 

Είθε Ψυχή μου, ο Σταυρωμένος και Αναστημένος Χριστός μας, να είναι ο καθημερινός οδοδείκτης, Οδεύοντας από την  Γη προς τον Ουρανό.

 Χριστός Ανέστη εκ νεκρών,

θανάτω θάνατον πατήσας,

καί τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος!

Μέσα σε ένα μικρό τροπάριο, όλη η δογματική Θεολογία,της Ορθοδοξίας μας, συμπυκνωμένη.

Κύριε και Θεέ μου, Ιησού, Γλυκύτατε Χριστέ μου,

Ελέησον Με, και τον κόσμο σου Άπαντες.

Εν Ειρήνη, ανάξιος οδοιπόρος,

Δημήτριος

+

Κάθε Καλό και Χίλια Καλά,

να έχει κάθε περαστικός αναγνώστης,

και η οικογένεια του, κάθε  μέρα στην ζωή τους,

στις Γειτονιές του Κόσμου, ξαποσταίνοντας,

Εν Τη Οδώ της Ψυχής μου.

+

Κάθε Καλό = Ιησούς Χριστός

+

ΦΩΣ,

Αλήθεια,

Αγαθοσύνη +  Ζωή,

Δύναμη + Ευσπλαχνία,

Ειρήνη + Χαρά + Αγάπη,

Ευλογία Ιησού Χριστού

Παντού.

Αμήν.

+

Χριστός Ανέστη !

+

Βαδίζοντας προς τα σεπτά πάθη, του Κυρίου και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, η ψυχή μου διψάει να αγαπήσει το Χριστώ μας.

Και βαδίζοντας Εν Τη Οδώ, μέσα στα δικά της πάθη η Ψυχή μου, νιώθει την ανάγκη, να πάει και να εξομολογηθεί, και να ζητήσει από το Χριστώ, μόνο ένα πράγμα:

Ιησού μου, κάνε με να σε αγαπήσω.

Και αυτό να είναι, η μόνη μου αδιάλειπτη ευχή.

Μόνο αυτό.

Και τότε, όταν Όλα θα γίνουν Σταύρος, τότε Όλα θα γίνουν Ανάσταση, και Όταν όλα γίνουν Ανάσταση, τότε Όλα θα γίνουν Χριστός.

Όταν γίνουν όλα Χριστός . . .  τότε, θα βασιλεύσει και Επί της Γης, η Ειρήνη, η Χαρά και η Αγάπη στην Ψυχή κάθε ανθρώπου.

+

Κύριε και Θεέ μου,

Ιησού, Γλυκύτατε Χριστέ μου,

Ελέησον Με,

και τον κόσμο σου Άπαντες.

Εν Ειρήνη,

ανάξιος οδοιπόρος,

Δημήτριος

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,
στις Γειτονιές του Κόσμου,
από τη Εν Τη Οδώ της Ψυχής μου.

ΦΩΣ,

Αλήθεια,

Αγαθοσύνη +  Ζωή,

Δύναμη + Ευσπλαχνία,

Αγάπη + Χαρά + Ειρήνη,

Ευλογία Ιησού Χριστού

Παντού.

Αμήν.

+

Βαδίζοντας την οδό του Kυρίου,  ο οδοιπόρος,  σαν άγραφο βιβλίο και ημερολόγιο, καλείται να γεμίσει τις σελίδες της Ψυχής του, με όλες εκείνες τις φωτεινές σκέψεις, προς την Αναζήτηση του Μόνου Φωτός.

Και το πρώτο που μαθαίνει είναι ότι η Παιδεία, Εν Τη Οδώ του Κυρίου, είναι η καθημερινή του προσπάθεια, με προορισμό, μέρα με την μέρα, να γίνεται λίγο πιο Φωτεινός.

Ναι κάνει την προσωπική του εξέταση αυτογνωσίας, για να μετρήσει πόσο προσπάθησε στην απόκτηση της Θείας Χάριτος, στην προσπάθεια για τον Φωτισμό και την Αρετή.

Και σίγουρα, ο καλύτερος τρόπος, για να κλείσει το ταμείο του, και να κάνει την αυτογνωσία του, ο Ορθόδοξος Χριστιανός Οδοιπόρος, είναι η προσευχή. Είναι η Κυριακή Προσευχή, είναι o Ν Ψαλμός, είναι το Απόδειπνο . . .  

Και το πρώτο πράγμα, που χρειάζεται να μάθει να κάνει ο Ορθόδοξος Οδοιπόρος,  είναι να μάθει να ξεχνάει. Έτσι ώστε, να μπορέσει ελεύθερος, από σκέψεις και συναισθήματα, να κάνει την προσωπική του ενδοσκόπηση στον εαυτό του.

Είναι αυτό που πρέπει να μάθουμε όλοι οι άνθρωποι να κάνουμε, να μάθουμε να ξεχνάμε, να συγκρίνουμε τον εαυτό μας, με τον οποιοδήποτε εκάστοτε πλησίον μας, φίλο και αδελφό μας, γονέα η παιδί . . . για τα χαρίσματα τους, για τις αμαρτίες τους, για το πλήθος των υλικών αγαθών που έχουν και χαίρονται, γιατί αυτό είναι λάθος.

Σημασία έχει, αν θέλουμε να κάνουμε σύγκριση,  σημασία έχει να κάνουμε αυτή την σύγκριση με την έννοια της Αυτό βελτίωσης η και της Θεραπείας για τον Εαυτού μας.

Και θα πρέπει να βάζουμε την εξής ερώτηση καθημερινά, στο κλείσιμο του ταμείου μας.

Ο Σημερινός μας  Εαυτός,  σε σχέση με τον χθεσινό μας Εαυτό, είναι λίγο καλύτερος από εχθές ?

Ήταν πιο Φωτεινός ?

Ήταν πιο Σπλαχνικός ?

Ήταν πιο Φιλάνθρωπος ?

Ήταν πιο Ενάρετος ?

Ήταν πιο Ευγενικός ?

Ήταν πιο Διακριτικός  . . .

Ήταν λιγότερο κουραστικός με τους γύρο του ?

Και ένα σωρό άλλα . . .

Γιατί τελικά, ποτέ κανείς, δεν μπορεί να πει ότι, είμαι εντάξει.

Γιατί πάντα, υπάρχει κάτι καλύτερο, να προσπαθήσουμε, και να λειτουργήσουμε, Δόξα το Θεό.

Αλλά, τελικά, αν συγκρινόμαστε με τους άλλους, είμαστε χαμένοι από χέρι.

Γιατί τελικά, αν όλη την ημέρα τους κρίνουμε και τους συγκρίνουμε,

δεν θα μας μείνει καθόλου χρόνος να τους αγαπήσουμε.

Ένα είναι σίγουρο. Όποιος βιώνει ουσιαστικά και αληθινά την προσευχή, έως μια οδό προς την αυτογνωσία, και γνωριμία με τον εαυτό του, καταλαβαίνει πόσο ψυχρή είναι η καρδιά του, για την Αγάπη του Θεού και του Πλησίον του.

Λίγο πριν την δύση του Ηλίου, η Ψυχή και πάλι συλλογίζεται . . . και προσπαθεί να μαζέψει για ακόμα μια φορά τις σκέψεις της.

+

Κύριε και Θεέ μου,

Ιησού, Γλυκύτατε Χριστέ μου,

Ελέησον Με,

και τον κόσμο σου Άπαντες.

Εν Ειρήνη,

ανάξιος οδοιπόρος,

Δημήτριος

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,
στις Γειτονιές του Κόσμου,
από τη Εν Τη Οδώ της Ψυχής μου.

ΦΩΣ,

Αλήθεια,

Αγαθοσύνη +  Ζωή,

Δύναμη + Ευσπλαχνία,

Αγάπη + Χαρά + Ειρήνη,

Ευλογία Ιησού Χριστού

Παντού.

Αμήν.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Βαδίζοντας και πάλι, αυτή την ευλογημένη περίοδο, το Στάδιο των Αρετών, Εν Τη Οδώ, της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο βηματισμός μου με οδηγεί  να βρω το μονοπάτι, για να μπορέσω να διαβώ και να φτάσω στο τέρμα.

Μια πορεία, πορεία και Συνάντηση, με τον Αναστημένο μας Χριστώ.

Είθε, για όλους τους Αδελφούς,  να έχουμε καλή Συνάντηση,

με τέρμα την Ανάσταση.

Εδώ και καιρό, μένω μέσα στην σιωπή, προσπαθώντας να αναλύσω όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρο μας, μέσα στην καθημερινότητα μας.

Και όπως κατέληξα και κάποια στιγμή στην Εστία της Ψυχής μου, το δυσκολότερο μονοπάτι, που καλείτε  να βαδίσει ο οδοιπόρος, είναι Η Ανθρώπινη Επιθετικότητα. <- Σχετικό Link.

Είναι εκείνες στιγμές, που βιώνει την αδικία και το χλευασμό, κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός, από τον Κόσμο τούτου. Και πληγώνεται το δίκιο του, και ο εγωισμός του, από την έλλειψη ωριμότητας και σεβασμού αυτού του κόσμου.  

Και τελικά Εν Τη Οδώ, κάποια στιγμή, φωτίζετε, και συνειδητοποιεί ότι, η μεγαλύτερη αδικία είναι, Να χάσει την Ψυχή του. !!!

Και είναι το μόνο σίγουρο 100%, ότι θα την χάσει την Ψυχή του, αφού δεν έχει σαν οδηγώ και πυξίδα στην καρδιά του, τις Εντολές του Χριστού μας. 

Ανθρώπινη Επιθετικότητα. Μια Μόλυνση, μεγαλύτερη και από αυτή, από την Μόλυνση του Περιβάλλοντος.

Μια συμπεριφορά, που καταξεσκίζει τα σπλάχνα του, όποιος την λειτουργεί, και γίνεται σαν ηφαίστειο, που μόνο λάσπη και στάχτες αφήνει Εν Τη Οδώ, και κανένα ίχνος ζωή. Μια λάβα, που κατά καίει, κάθε λουλούδι, και  κάθε έκφραση καλοσύνης.

Τελικά μερικές φορές, σκέφτομαι, σε μας του Χριστιανούς, αυτό που μας λείπει, είναι η απόφαση. Η απόφαση, ότι για αυτό τον κόσμο, θα είμαστε το παιχνίδι του. Θα είμαστε ο χλευασμός, και η ηδυπάθεια, αυτού του κόσμου. 

Η αποστολή μας όμως είναι, να φανερώνεται η Αγάπη του Θεού στην Γη, στο Πρόσωπο, κάθε Χριστιανού.

Ας ακολουθήσουμε τον Κύριο μας Ψυχή μου, Εν Τη Οδώ της Αγάπης, για φτάσουμε και εμείς, στο πλήρωμα της δικιάς του Αγάπης.

+

Καθώς βαδίζει την οδώ του Κυρίου ο οδοιπόρος, το πρώτο που καλείτε να μαθητεύσει είναι η Σιωπή.

Εν Τη Οδώ της Σιωπής, προς την Επιστροφή στην Αγάπη, μαθαίνει ο οδοιπόρος ότι, οι λέξεις έχουν δόνηση και ευθύνη, σε ένα κόσμο όπου, οι κοινωνία και η ενότητα των προσώπων, εξαρτάτε από τις λέξεις.

Λέξεις που ενώνουν, Θεό και άνθρωπο, άνθρωπο με άνθρωπο, και τον άνθρωπο με την φύση.

Λέξεις που θεραπεύουν.

Λέξεις που δίνουν Ελπίδα.

Και λέξεις που δηλητηριάζουν τον κόσμο μας.

Έτσι, καλείται να μαθητεύσει ο οδοιπόρος, στην χρήση των λέξεων Εν Τη Οδώ της Χάριτος, έτσι ώστε, να μην γίνεται η άρση της Χάριτος, από λογισμό και λόγο υπερηφάνειας και ματαιοδοξίας.

Δύσκολή η πρό-οδο για τον οδοιπόρο, αν η καρδιά του Εν Τη Οδώ,

δεν είναι σε εγρήγορση δια της προσευχής.

+

Κύριε και Θεέ μου,

Ιησού, Γλυκύτατε Χριστέ μου,

Χαρά μου, Ειρήνη της καρδιάς μου,

Ελέησον Με, και τον κόσμο σου Άπαντες.

Εν Ειρήνη,

ανάξιος οδοιπόρος,

Δημήτριος

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,

σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,

από την Οδώ, βαδίζοντας προς το ΦΩΣ του Κόσμου,

στις Γειτονιές του Κόσμου.

 +

ΦΩΣ , Αγάπη, Χαρά,

Δύναμη + Ευσπλαχνία

Ιησού Χριστού

Παντού.

Μέρες χαράς για την ψυχή μου.

20 Ιανουαρίου 2009. Μπήκε ο Θεμέλιος Λίθος, για να γίνει μια νέα αρχή.

Για να ξεκινήσουμε και πάλι την οδό προς την Αγάπη και το ΦΩΣ.

Μεγάλη η ευγνωμοσύνη μου για την Αγάπη του Ουρανού, για όσα με αξιώνει να βαδίζω.

Είθε αυτή η νέα αρχή, να είναι η αρχή, ενός νέου ταξιδιού, χωρίς τέλος.

Είναι όμορφα, και είμαι πολύ χαρούμενος.

Τελικά, όταν ο Θεός δημιουργούσε τον κόσμο, είπε ότι είναι λίαν καλός (αγαθός), το είπε, γιατί ήξερε την Αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι το άκρον Αγαθόν, ήταν ο ίδιος.  Ήξερε ότι αν κερδίζαμε την παρουσία του Θεού στην ζωή μας, θα είχαμε κερδίσει το άκρον αγαθό.

Είθε ψυχή μου, για αυτή την χρονιά, από όλα τα αγαθά,

να αναζητήσουμε το Ακρόν Αγαθό!

Κύριε και Θεέ μου, Ιησού, Γλυκύτατε Χριστέ με,

Χαρά μου, Ειρήνη της καρδιάς μου,

Ελέησον Με, και τον κόσμο σου Άπαντες.

Εν Ειρήνη,

ανάξιος οδοιπόρος,

Δημήτριος

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,

στις Γειτονιές του Κόσμου.

ΦΩΣ + Αγάπη

Ιησού Χριστού

Παντού.

Πολύ Προσωπικό Πνευματικό Ημερολόγιο

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009.

 Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σε μια Νέα Χρονιά που ξεκινάει ψυχή μου, θα ελα να ευχηθώ να είναι η Οδός προς την Επιστροφή στην Αγάπη καρποφόρα.

Εν Ειρήνη,

Δημήτριος

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,
στις Γειτονιές του Κόσμου.

ΦΩΣ + Αγάπη

Ιησού Χριστού

Παντού.

Πολύ Προσωπικό Πνευματικό Ημερολόγιο

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Στιγμές χαράς, στιγμές λύπης, βιώσαμε και σε αυτό το ημερολόγιο την χρονιά που πέρασε. Τελικά όμως, είναι τη κρατάς μέσα στην καρδιά σου.

Και εκεί που είναι ο Θησαυρός μας, εκεί και η καρδιά μας.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Για την Νέα Χρονιά που έρχεται, ας ευχηθούμε, να ανθίσει και πάλι, αυτό το μικρό χωραφάκι.  

Λίγο πρίν από το τέλος της νέας χρονιάς,

ας ευχηθούμε Ψυχή μου να είναι μια χρονιά το 2009,

με ΦΩΣ + Αγάπη.

Και μουσική.

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,
στις Γειτονιές του Κόσμου.
 

ΦΩΣ + Αγάπη

Ιησού Χριστού

Παντού.

Ακόμα ένα χωραφάκι, με λίγο χορταράκι.

ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2008

Εορταστικές Εκδηλώσεις ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2008.

Από 18 Οκτωβρίου μέχρι και 28 Οκτωβρίου.

Δήμος Αγίου Δημητρίου

Αθήνα

Όλο το πρόγραμμα αναλυτικά στο παρακάτω utl :

http://eortia.pblogs.gr/

Μια γλυκιά καλή ημέρα εύχομαι,
σε όλους τους περαστικούς αναγνώστες,
στις Γειτονιές του Κόσμου.

ΦΩΣ + Αγάπη

Ιησού Χριστού

Παντού.

Κάποια στιγμή θα ενημερώσω την παρόν σελίδα,

με την μεταφορά των παλιών μου κειμένων, από το παρόν ημερολόγιο.

Δημήτριος