ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    Όλα ξεκίνησαν με ένα διαζύγιο.

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas

    Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
    228 άρθρα στο MusicHeaven
    Πέμπτη 27 Μαΐ 2010



    *** Εισαγωγή:

    Στη δεκαετία του 60, οι Αμερικάνικες μπάντες δεν ακολουθούσαν σώνει και καλά την ιδεολογία των hippies. Οι Jefferson Airplane είχαν τάση περισσότερο προς την πολιτική, οι Grateful Dead ήταν σπιτόγατοι, οι Doors ήταν στον κόσμο τους και δεν είχαν απολύτως καμία σχέση και όταν οι Crosby, Stills & Nash φάνηκαν στο προσκήνιο, οι Mamas & Papas αποτελούσαν ήδη παρελθόν. Οι Mamas & Papas με κεντρικό τραγουδοποιό τον John Philips, έκαναν καλή μουσική. Τραγούδια όπως τα 'California Dreamin' & 'Monday Monday' θεωρούνται και είναι ανεπανάληπτα. Με την εξαίρεση της Grace Slick και της Janis Joplin, δεν υπάρχει καμία μπάντα ισάξια των Mamas & Papas που όχι μόνο να έχει γυναικεία φωνή, αλλά να βασίζεται και σ’ αυτήν. Οι John & Dennis συμπλήρωναν φωνητικά ο ένας τον άλλο, η φωνή της Michelle ήταν ευγενική και της Mama Cass ήταν ο κεραυνός. Με πολύ άνεση, θεωρείται η πιο μαγευτική φωνή στη δεκαετία του 60 και ο θάνατός της από καρδιακή προσβολή στα 1974, ήταν πολύ μεγάλη απώλεια. Τα πράγματα όμως, είναι λίγο μπερδεμένα μαζί τους, γιατί εκτός από το "οικογενειακό σκάνδαλο" που είχαμε στη δεκαετία του 70 με τους  Fleetwood Mac, είχαμε άλλο ένα τέτοιο σκάνδαλο στη δεκαετία του 60 με τους Mamas & Papas. Σαν γνήσιοι εκπρόσωποι της ιδεολογίας των hippies που ήταν, αποτελεί ειρωνεία το γεγονός ότι αυτοί οι "Άγγελοι-Εξάγγελοι" της Αγάπης και της Ειρήνης μπλέχτηκαν σε μία κουραστική, πικρή και μακρόχρονη ιστορία που αφορούσε στις μεταξύ τους σχέσεις. Όλα ξεκίνησαν με ένα διαζύγιο, αλλά είναι καλύτερα να βάλω τα πράγματα σε μία σειρά, ξεκινώντας από τα μέλη της μπάντας, για να δεις πώς έχει το πράγμα.

    *** Lineup:

    ** John (Edmund Andrew) Philips: (1935 - 2001, Κιθάρα, Φωνή)

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas


    Ο Phillips έπαιζε με την πρώτη του μπάντα τους Journeymen στο Greenwich Village και εκεί συνάντησε τους Denny Doherty & Cass Elliot. Όταν γνώρισε την Michelle Gilliam, ήταν σε περιοδεία στην California με τους Journeymen. Η σχέση τους, οδήγησε πολύ σύντομα τον Phillips σε διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο και σε γάμο με τη Michelle στα 1962.

    ** Dennis (Gerrard Stephen) Doherty: (1940 - 2007, Φωνή)

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas


    Ο Denny έφτιαξε στα 1960 τους Colonials, τους μετονόμασε σε Halifax Three, τους διέλυσε στα 1963 και την ίδια χρονιά γνώρισε την Cass Elliot που τραγουδούσε τότε με τους Big Three. Πολύ σύντομα, ο Denny μαζί με τον κιθαρίστα Zal Yanovsky των Halifax Three έγιναν μέλη των Big Three που μετονομάστηκαν σε Mugwumps, αλλά διαλύθηκαν και αυτοί πολύ γρήγορα. Και ενώ ο Yanovsky έφτιαξε μαζί με τον John Sebastian τους Lovin' Spoonful, ο Denny και η Cass που βρίσκονται χωρίς μπάντα, προσλαμβάνονται από τους Journeymen γιατί ο Phillips έχει πρόβλημα και χρειάζεται μέλη. Το καινούργιο σχήμα μετονομάζεται σε Magic Cyrcle και έξη μήνες αργότερα, σε Mamas & Papas. Το τραγούδι "Creeque Alley" περιγράφει αυτή ακριβώς την περίοδο.

    ** Michelle (Holly Michelle Gilliam) Philips (1944, Φωνή)
    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas


    Η Michelle παντρεύτηκε τον John Phillips στα 1962 και τον χώρισε στα 1970. Έκανε συνολικά τέσσερις γάμους. Ένας από αυτούς κράτησε μόνο οχτώ ημέρες και ο "ευτυχισμένος" σύζυγος ήταν ο ηθοποιός Dennis Hopper.

    ** Cass (Ellen Naomi Cohen) Elliot (1943 – 1974, Φωνή)

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas


    H Cass ξεκίνησε με τους Triumvirate που μετονομάστηκαν αρχικά σε Big Three και με την προσθήκη –όπως έγραψα- του Denny Doherty, σε Mugwumps. Στα 1965, ακολούθησε μαζί με τον Denny τους Mamas & Papas.

    *** Story:

    Και τώρα που τους έχουμε όλους μαζί, ας προχωρήσουμε στα …ενδότερα για να δούμε τι συνέβη! Η Cass είναι ερωτευμένη με τον Denny που όμως δεν ξέρει τίποτα, μοιράζεται το ίδιο σπίτι με τους John & Michelle και στα 1965 οι Denny & Michelle ξεκινούν μία ερωτική σχέση που παραμένει μεν μυστική, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί πολλά προβλήματα στην "οικογένεια". Ο Denny θέλει να πάρει τη Michelle και να φύγουν, αλλά το συμβόλαιο της μπάντας τους κρατάει δεμένους όλους μαζί. Απελπισμένος, το ρίχνει στο αλκοόλ με αποτέλεσμα να είναι καθημερινά μεθυσμένος ψάχνοντας να βρει τη Michelle μέσα στα μπουκάλια. Ένα βράδυ, η Cass αποφασίζει να εξομολογηθεί τον έρωτά της στον Denny και του κάνει πρόταση γάμου, αλλά αυτός μέσα στο μεθύσι του, απορρίπτει την πρότασή της και της ομολογεί όχι μόνο τον έρωτά του αλλά και τη σχέση του με τη Michelle, αφήνοντάς την άναυδη. Κυκεώνας. Και να σκεφτεί κανείς ότι έπρεπε να βρίσκονται πολύ συχνά όλοι μαζί για συναυλίες, πρόβες, ηχογραφήσεις κλπ. Στο μεταξύ ο John πιάνει τον Denny και τη Michelle στα "πράσα" και μετακομίζει μαζί της σε άλλο σπίτι, αλλά αυτό δεν είναι λύση. Αφού η μπάντα υφίσταται, το πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει και στο μοναχικό πλέον σπίτι του Denny, τα μπουκάλια κάνουν παρέλαση. Ο John ψάχνοντας να βρει λύση, αποφασίζει να απολύσει τη Michelle και στη θέση της προσλαμβάνει την Jill Gibson η οποία όμως δεν μένει περισσότερο από 3 μήνες, γιατί ο κόσμος δεν μπορεί να δεχτεί τη "Mama Jil" και απαιτεί την επιστροφή της "Mama Michelle" την οποία ο John κάνει δεκτή σε μία περίοδο που η μπάντα –με τη βοήθεια του σκανδάλου- έχει χάσει πλέον τον προσανατολισμό και τους στόχους της. Στην προσπάθεια δημιουργίας και ηχογράφησης ενός καινούργιου album, η ήδη δυσαρεστημένη Cass τους εγκαταλείπει και οι Mamas & Papas περνούν στην ιστορία.

    *** Επίλογος:

    Οι Mamas & Papas ήταν μία μπάντα με ιστορικές "αποσκευές". Ακούγοντάς τους, ακούς τα ντοκουμέντα μιας ολόκληρης εποχής, μέσα από υπέροχες φωνητικές αρμονίες. Σου ζητάω να ξεπεράσεις  τα σκάνδαλα, να ξεπεράσεις τα κουτσομπολιά (που υπήρξαν) και να εστιάσεις στα τραγούδια τους. Να εστιάσεις στις ανεπανάληπτες φωνητικές τους αρμονίες και στο ταλέντο τους, γιατί σίγουρα είχαν πάρα πολύ.

    *** Δισκογραφία (Λίστα):

    1966: If You Can Believe Your Eyes And Ears
    1966: The Mamas & The Papas
    1967: Deliver
    1968: The Papas & The Mamas
    1971: People Like Us

    *** Albums:

    ** If You Can Believe Your Eyes And Ears
    (Το καλύτερο, 1966)

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas

    * Tracks: 1) Monday Monday, 2) Straight Shooter, 3) Got A Feeling, 4) I Call Your Name, 5) Do You Wanna Dance, 6) Go Where You Wanna Go, 7) California Dreamin', 8) Spanish Harlem, 9) Somebody Groovy, 10) Hey Girl, 11) You Baby, 12) The "In" Crowd.

    Δεν είναι μελαγχολικό τραγούδι το "California Dreamin'"? Δεν είναι φθινοπωρινό;  Όχι για το στιχάκι 'all the leaves are brown, and the sky is gray' αλλά δεν βγάζει γενικά μία μελαγχολία; Μετά είναι και εκείνο το φλάουτο… Το 'Monday Monday', είναι το άλλο μεγάλο hit του album. Δεν είναι κι’ αυτό μελαγχολικό επίσης; Δεν είναι το τραγούδισμα του Papa John, αλλά είναι όλο το πακέτο μαζί που παρ’ όλη του τη μελαγχολία, κρατάει μία ισορροπία και σου δίνει τη δυνατότητα να το ερμηνεύσεις όπως εσύ θέλεις. Τρυφερό ερωτικό τραγούδι ή πικρό και τραγικό. Αυτά τα δύο, δεν είναι τα μοναδικά διαμάντια εδώ. Παίρνουν το δυναμικό Pop-Rock 'I Call Your Name' των Beatles και το "γλυκαίνουν". Το φέρνουν κοντά στο τραγουδιστικό στυλ της Mama Cass. Αν προτιμάς βέβαια να …χορέψεις, μην περιμένεις να σε βάλει στην πρίζα το 'Do You Wanna Dance' και καλύτερα να ακούσεις τη version των Beach Boys, αλλά προκειμένου για ένα ρομαντικό απογευματόβραδο, η version των Mamas & Papas συνιστάται ανεπιφύλακτα. Υπάρχει βέβαια και "σκληρή" πλευρά και αυτή εκφράζεται με τα 'Straight Shooter' & 'Somebody Groovy', αλλά το πιο "σκληρό" του δίσκου είναι το "In' Crowd" που το τραγουδάει solo η Mama Cass και δεν χρειάζεται να το περιγράψω. Πρέπει να ακούσεις αυτή τη φωνή οπωσδήποτε. Στο 'Go Where You Wanna Go' η μπάντα τραγουδάει "go where you wanna go, do what you wanna do with whoever you do it with" και μπαίνει στο ρεφρέν η Mama Michelle και λέει "you don't understand that a girl like me can love just one man" (Ψεύτρα…). Μουσικά και φωνητικά, είναι κι αυτό άψογο όπως και όλα τα υπόλοιπα.

    * Σχόλιο: Το album είναι υπέροχο. Αν τώρα σκεφτείς ότι ο Papa John δεν ήταν σούπερ τραγουδοποιός για να γράφει τραγούδια "κεραυνούς", αυτό κάνει το album δυο φορές υπέροχο. Ειλικρινά, υπάρχουν τραγούδια εδώ, που δανείζομαι τον τίτλο του album για να σου πω ότι δεν θα Believe Your Eyes And Ears.

    ** The Mamas & The Papas (Το Πεμπτουσιακό, 1966)

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas

    * Tracks: 1) No Salt On Her Tail, 2) Trip Stumble & Fall, 3) Dancing Bear, 4) Words Of Love, 5) My Heart Stood Still, 6) Dancing In The Street, 7) I Saw Her Again Last Night, 8) Strange Young Girls, 9) I Can't Wait, 10) Even If I Could, 11) That Kind Of Girl, 12) Once Was A Time I Thought.

    Στα 1966 οι Beatles κυκλοφορούν ένα σπουδαίο album, οι Rolling Stones άλλο ένα και ο Bob Dylan ένα διπλό. Όμως αυτή η χρονιά, ανήκει στους Mamas & Papas γιατί κυκλοφορούν άλλο ένα καταπληκτικό album. Δύο albums την ίδια χρονιά; Ναι! Και είναι και τα δύο σούπερ; Ναι!  

    Ο κόσμος ήξερε το 'California Dreamin', το 'Monday Monday' και όσοι ήξεραν κάτι παραπάνω, ήξεραν και το 'Creeque Alley'. Δίπλα σ’ αυτά, έχουμε εδώ το σούπερ 'I Saw Her Again Last Night' που δεν έγινε το σούπερ hit, αλλά είναι μία από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας τους. Ολόκληρο το album είναι ένας θρίαμβος και σε έναν  θρίαμβο αξίζει μία θριαμβευτική εισαγωγή. Αυτό ακριβώς κάνει το  'No Salt On Her Tail' που είναι μία ατέλειωτη αλυσίδα φωνών από τον έναν στον άλλο. Εκτός από το γνωστό 'I Saw Her Again', ένα άλλο γνωστό τραγούδι, είναι το 'Words Of Love', ίσως επειδή πρόκειται για το καταπληκτικό solo τραγούδισμα που κάνει η Mama Cass σ’ αυτό το album και πρέπει να πω εδώ ότι το album αυτό, είναι το μοναδικό στο οποίο η Mama Cass τραγουδάει solo δύο τραγούδια. Αυτό συμβαίνει μάλλον επειδή η Mama Michelle έχει "προσωρινά" απολυθεί από τη μπάντα λόγω του σκανδάλου και για να επιστρέψω σ’ αυτό που έλεγα, το δεύτερο solo της Mama Cass είναι το 'Dancing In The Street', που το προτιμώ χίλιες φορές από τη διασκευή των Jagger/Bowie.

    Υπάρχουν και μερικά τραγούδια τα οποία δεν είναι σούπερ, αλλά αν είσαι Κύκλωπας, αξίζουν μία ματιά. Εμείς που δεν είμαστε Κύκλωπες, θα τους ρίξουμε δύο. Είναι το μυστικιστικό 'Dancing Bear' που το λέει ο Papa Denny και μελωδικά βρίσκεται κοντά στον Donovan, το 'Strange Young Girls' που μοιάζει με Ευρωπαϊκό παραδοσιακό τραγούδι (φαίνεται ότι ο Papa Denny στην απελπισία του για να βρει τη Mama Michelle πέρασε μέχρι και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού) και το 'That Kind Of Girl', που μπορεί να περάσει για Rock και θα μπορούσες να πεις άνετα, ότι πρόκειται για αυθεντικό κομμάτι των Jefferson Airplane.

    * Σχόλιο: Ο Ναός που είναι αφιερωμένος στο Πνεύμα της Φωνητικής Αρμονίας, είναι εδώ!

    ** Deliver (1967)


    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas

    * Tracks: 1) Dedicated To The One I Love, 2) My Girl, 3) Creeque Alley, 4) Sing For Your Supper, 5) Twist And Shout, 6) Free Advice, 7) Look Through My Window, 8) Boys & Girls Together, 9) String Man, 10) Frustration, 11) Did You Ever Want To Cry, 12) John's Music Box.

    Το τρίτο album των Mamas & Papas, είναι το τελευταίο που απολαμβάνει εμπορική επιτυχία, θα μπορούσε να έχει για υπότιτλο τη φράση Farewell To The First Golden Era και καθώς δεν είναι το καλύτερό τους, αποτελεί την πρώτη σοβαρή εμπειρία για τον ακροατή του. Η μπάντα ακολουθεί τη γνωστή της formula, αλλά τα μισά τραγούδια εδώ είναι διασκευές και τα άλλα μισά που δεν είναι και πολύ καλά, ανήκουν στον μοναδικό τους τραγουδοποιό, τον Papa John. Δεν έχω κάτι εναντίον του. Πώς θα μπορούσα άλλωστε να είμαι εναντίον στον δημιουργό καταπληκτικών τραγουδιών όπως το "California Dreamin’", το "Monday, Monday", το "I Saw Her Again" αλλά και το ανεπανάληπτο 'If You're Going To San Francisco' που έγινε ύμνος για τους hippies?

    Το 'Look Through My Window' αναφέρεται συχνά σαν κλασικό για την Pop αλλά για μένα δεν έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Βρίσκω ότι ορχηστρικά είναι μία δυσπρόσιτη μπαλάντα με καλές αλλά όχι εξαιρετικές φωνητικές αρμονίες. Έπειτα, δεν ξέρω τι ρόλο παίζει το 'John's Musical Box' που κλείνει το album. Ηχεί πράγματι σαν musical box, αλλά αν θες να έχεις ένα τέτοιο στο σπίτι σου, είναι καλύτερα να πάρεις ένα αληθινό παρά να βάλεις τους Mamas & Papas να μιμούνται τον ήχο του και το τραγούδισμα της επανελθούσας Mama Michelle στο αστείο 'String Man' είναι οδυνηρά αδύνατο. Μόνο δύο κομμάτια είναι θα έλεγα συναρπαστικά. Το ένα είναι το απόκοσμο 'Boys And Girls Together' που είναι βασισμένο σε τραγουδιστικά ντουέτα 'boys & girls' και μπορείς να ανακαλύψεις μέσα του μία κρυμμένη γοητεία και το άλλο είναι το 'Did You Ever Want To Cry'. Μία θλιμμένη, ρομαντική και μελαγχολική μπαλάντα. Το 'Creeque Alley' είναι το πιο θρυλικό κομμάτι εδώ. Μέσα σε λίγα λεπτά, καταφέρνει να παρουσιάσει την ιστορία του καθένα από τα μέλη της μπάντας και κάθε κουπλέ, κλείνει χιουμοριστικά με τη φράση 'nobody's getting fat except Mama Cass' που είναι ένας υπαινιγμός για τα κιλά της Mama Cass. Το 'Free Advice' είναι επίσης καλό και ακόμα καλύτερες είναι οι διασκευές. Υπάρχουν τέσσερις και είναι όλες διαμάντια. Η καλύτερη είναι το 'Dedicated To The One I Love' που ανοίγει το album. Στο 'My Girl', δεν δυσκολεύονται αλλά δυσκολεύουν εμένα γιατί δεν ξέρω αν προτιμώ τη version των Rolling Stones από αυτή των Mamas & Papas που γλυκαίνουν το κομμάτι ενώ η φωνή του Jagger είναι κοφτερή σαν ξυράφι. Έχω καταλήξει ότι η κάθε μία έχει τη δική της αξία και εξαρτάται από το τι θες να ακούσεις τη συγκεκριμένη στιγμή. Το 'Twist And Shout' που μας φέρνει στο μυαλό τους Beatles, μετατρέπεται εδώ σε μία πολύ όμορφη και γλυκιά ερωτική μπαλάντα και δεν ξέρω πόσοι έχουν το ταλέντο να κάνουν μία τέτοια μετατροπή. Τέλος, η Mama Cass λάμπει με το τζαζίστικο  'Sing For Your Supper' κλέβοντας με τη φωνή της τα πάντα εδώ μέσα.

    * Σχόλιο: Τυπικό Καλιφορνέζικο album, που θα μπορούσε όμως να είναι ακόμα πιο καλό.

    ** The Papas & The Mamas (Το Υποτιμημένο, 1968)

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas

    * Tracks: 1) The Right Somebody To Love, 2) Safe In My Garden, 3) Meditation Mama (Transcendental Women Travels), 4) For The Love Of Ivy, 5) Dream A Little Dream Of Me, 6) Mansions, 7) Gemini Childe, 8) Nothing's Too Good For My Little Girl, 9) Too Late, 10) Twelve Thirty, 11) Rooms, 12) Midnight Voyage.

    Είναι το τελευταίο τους album πριν από τη διάλυση. Μετά από τα γιγάντια 'California Dreamin' ή 'Dedicated To The One I Love', το Papas & Mamas προκαλεί μία εντύπωση ….ξινή! Οι φωνητικές αρμονίες εδώ, είναι χαλαρές σε σημείο να αναρωτιέσαι και να λες "πού πήγαν όλα αυτά που κάνανε;"

    Το 'Safe In My Garden' είναι καλύτερο από το 'Meditation Mama', αλλά το πιο καλό είναι το 'For The Love Of Ivy' και το καταπληκτικό 'Dream A Little Dream Of Me' με ένα πολύ καλό τραγούδισμα από τη Mama Cass. Μετά από αυτά, ο Papa John παίρνει τη σκυτάλη και μας αραδιάζει τραγούδια που διαφέρουν ποιοτικά, αλλά είναι όλα "ενωμένα" με ένα 'meditation' άρωμα. Μάλλον ήταν σε high level όταν τα έγραφε. Πιθανότατα να σε ιντριγκάρει το 'Mansions', το 'Gemini Childe' και το πολύ καλό τραγούδισμα της Mama Michelle στο 'Midnight Voyage'.

    * Σχόλιο: Το album πούλησε ελάχιστα και το πρόβλημα που το λένε John-Michelle-Denny-Cass είναι εδώ. Αποτέλεσμα; Διάλυση.

    ** People Like Us (Το Χειρότερο, 1971)

    Οι Αμερικάνοι: Mamas & Papas

    * Tracks: 1) People Like Us, 2) Pacific Coast Highway, 3) Snowqueen Of Texas, 4) Shooting Star, 5) Step Out, 6) Lady Genevieve, 7) No Dough, 8) European Blueboy, 9) Pearl, 10) I Wanna Be A Star, 11) Grasshopper, 12) Blueberries For Breakfast.

    Αυτό το album έγινε πολύ βιαστικά επειδή οι Mamas & Papas ήταν δεσμευμένοι με συμβόλαιο και είναι το μοναδικό που δεν πούλησε σχεδόν κανένα αντίτυπο. Το ακούς και καταλαβαίνεις ότι η μπάντα δεν καταλαβαίνει ούτε τι παίζει, ούτε τι τραγουδάει, ούτε τι κάνει μέσα στο studio. To album θα μπορούσε να λέγεται People Similar To Us, γιατί αυτοί που παίζουν και τραγουδάνε δεν είναι οι Mamas & Papas αλλά κάποιοι που τους μοιάζουν.

    Ο Papa John έχει γράψει όλα τα τραγούδια του δίσκου και η τραγουδοποιία του δεν είναι στα καλύτερά του αυτή την εποχή. Πέρα από αυτό, εδώ δεν έχουμε φωνητικές αρμονίες και ναι, η φωνή της Mama Michelle είναι όμορφη και αγγελική αλλά δεν έχουμε ούτε ένα solo τραγούδισμα από τη Mama Cass. Ας δούμε τα "κάπως" καλύτερα. Είναι το 'Pacific Coast Highway' και το 'Blueberries For Breakfast' που είναι ακόμα καλύτερο. Είναι το μοναδικό που ίσως να το θυμάσαι μετά και είναι αυτό που ο Papa John ήθελε να το αφήσουν απ’ έξω. Από τα υπόλοιπα, ξεχωρίζει το 'Snowqueen Of Texas' που έχει στιχάκια retro-hippie αλλά έχει πολύ καλό ρεφρέν και το 'Step Out' που το τραγούδισμα του Papa John καταφέρνει να δώσει έστω και στο ελάχιστο κάτι από το ένδοξο παρελθόν.

    Τα υπόλοιπα ξεχάστε τα όλα. Το 'Lady Genevieve' είναι απαράδεκτο και το 'I Wanna Be A Star' που το τραγουδάει η Mama Michelle μου θυμίζει το X-Factor. Σίγουρα κάποιος από την επιτροπή θα αποπλανούσε τη Mama Michelle για να την περάσει στον επόμενο γύρο.

    * Σχόλιο: Ρουτινιάρικη Pop. Μείνε μακριά από αυτό το album.

    *** Μετά τη Διάλυση:

    **
    John Phillips:

    Ο Papa John συνέχισε να γράφει τραγούδια και στα 1980 φορμάρισε τους New Mamas & Papas με την κόρη του (Mackenzie Phillips), τον Spanky McFarlane και τον Denny Doherty. Μετά από μία σχετική επιτυχία, ο John "επέστρεψε" στα ναρκωτικά και ο Denny αποχώρησε για να έρθει στη θέση του ο Scott McKenzie και να αφαιρεθεί το "New" από το όνομα της μπάντας. Έτσι είχαμε πάλι τους Mamas & Papas που δεν είχαν όμως καμία σχέση με τους original. Ο John Phillips επιβίωσε από μία μεταμόσχευση ήπατος στα 90’s και πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 18 Μαρτίου του 2001 σε ηλικία 66 ετών.

    Τον Σεπτέμβριο του 2009, η Mackenzie Phillips κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο High on Arrival όπου ομολογεί ότι ο πατέρας της τη βίασε και διατηρούσε μαζί του μία "συναινετική" σχέση για δέκα ολόκληρα χρόνια. Στο ίδιο βιβλίο, αναφέρει επίσης ότι "αποπλανήθηκε" από τον Mick Jagger στα 18 της χρόνια.

    ** Denny Doherty:

    Ο Papa Denny ακολούθησε και αυτός solo καριέρα και πέθανε στις 19 Ιανουαρίου του 2007 σε ηλικία 67 ετών από νεφρική ανεπάρκεια ύστερα από εγχείρηση για κοιλιακό ανεύρυσμα.

    ** Cass Elliot:

    Η Mama Cass είχε μία επιτυχημένη solo καριέρα και πέθανε (στο ίδιο δωμάτιο που θα πέθαινε αργότερα ο  Keith Moon), στις 29 Ιουλίου 1974 σε ηλικία 31 ετών από καρδιακή προσβολή. Στην κηδεία της που έγινε στο Los Angeles, ήταν παρούσα και η Mama Michelle.

    ** Michelle Phillips:

    Μετά από την αποτυχία του album Victim of Romance που έκανε στα 1977, η Mama Michelle το γύρισε στην ηθοποιία και έπαιξε σε αρκετές ταινίες. Dillinger (1973), Bloodline (1979), Sam Spade (1980), The Man with Bogart's Face (1986) & Let It Ride (1989).Είχε επίσης επιτυχημένες παρουσίες στις Αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές Knots Landing & Beverly Hills.

    Σαν μοναδική επιζώσα των Mamas & Papas, ήταν η βασική συνεργάτης του PBS Television Special California Dreamin': The Songs of The Mamas and the Papas (2005).

    *** Πρόταση:

    1:
    If You Can Believe Your Eyes And Ears (1966)
    2: The Mamas & The Papas (1966)

    *** Βιβλιογραφία

    1:
    Encyclopedia of Rock & Roll (Rolling Stone)
    2: Illustrated Encyclopedia of Rock (Salamander)
    3: Classic Rock And Pop Album Rev and Updat (G. Starostin)
    4: Encyclopedia of Pop, Rock and Soul (Irwin Stambler)
    5: Mackenzie Phillips: High on Arrival (Simon Spotlight Entertainment, 2009)

    *** Ακουστικά Βοηθήματα:

    1:
    The Mamas & Τhe Papas (Discography)

    *** Ευχαριστώ για την ανάγνωση…

     


    Tags
    Μουσικά Είδη:Classic RockDanceEuropeanPopRockSoulΜουσικά Όργανα:κιθάραΚαλλιτέχνες:Bob DylanFleetwood MacGrateful DeadJanis Joplin



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #20158   /   28.05.2010, 00:06   /   Αναφορά
    Ευχαριστούμε πολύ για την παρουσίαση Ορφέους !!! Πολύ κατατοπιστική [και ένας μικρός φόρος τιμής σε αυτήν την πολύ σπουδαία μπάντα που .... τα 3/4 της είναι, πλέον, μέλη της "μεγάλης μπάντας του ουρανού .... ] .... Για δε το ερωτικό μπέρδεμα μεταξύ των μελών της δεν το ήξερα !!!



    Περιττό να πω ότι την πρώτη φορά που άκουσα το California Dreamin' τους ένιωσα .... σαν να με χτύπησαν κεραυνοί [και μέχρι σήμερα όποτε το ακούω έτσι νιώθω ... ] .... Σε αυτό το τραγούδι συμπυκνώνεται, θαρρείς, όλη η "ιδεολογία" των 60ς : χιππισμός, παιδικότητα, δίψα για να αλλάξουμε τον κόσμο, αθωότητα που όμως υποκρύπτει μια κάποια μελαγχολία .... Πολύ σωστά γράφει ο Ορφέους ότι "Ακούγοντάς τους, ακούς τα ντοκουμέντα μιας ολόκληρης εποχής" .......



    Να σημειώσω, επίσης, ότι ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΤΣΙΚΟΝΟΥΡΗΣ [που έγραψε το "Γάλα"] έδωσε σε ένα θεατρικό έργο του αυτόν τον τίτλο : Καλιφόρνια Ντρίμιν ......
    #20159   /   28.05.2010, 01:04   /   Αναφορά
    ωραια μπαντουλα!!! πολυ γνωστη!!!! και πολυ γνωστα κομματια! ωραια αυτα που εγραψες ορφεα!
    #20161   /   28.05.2010, 13:02   /   Αναφορά
    για την ιστορία, στα συγκροτήματα που ανέφερες στην εισαγωγή να προσθέσουμε και τους Peter Paul & Mary
    #20175   /   29.05.2010, 03:48
    Γιατί το λες αυτό Athws? Για γίνε σαφέστερος.

    #20173   /   29.05.2010, 02:28   /   Αναφορά
    Τους ακούω από το Δημοτικό με το California Dreamin'!
    #20199   /   30.05.2010, 16:35   /   Αναφορά
    All the leaves are brown...

    And the sky is gray...

    I've been for a walk...

    On a winter's day...



    I'd be safe and warm...

    if I was in L.A...



    well done Orfeus...

    καλά μεσα στο σπίτι τους γινόταν της...

    hippie times :)