Το ροκ υπό εξαφάνιση

"Tο ροκ έχει πεθάνει. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, ακολουθεί ασθμαίνοντας τις μουσικές εξελίξεις. ..."

" ...H Dance Pop με το hip hop, η ποπ σε ηλεκτρονικούς συνδυασμούς και οι γυναικείες φωνές παντού. Η Αντέλ, η Ριάνα, η Μπιγιονσέ, η Lady Gaga έπαιξαν και κέρδισαν με εντυπωσιακά νούμερα επιτυχίας και θέσεις κορυφής στους καταλόγους επιτυχιών τόσο σε φυσικό προϊόν (CD και βινύλια) όσο και στα downloads. ..." (ΤΑ ΝΕΑ, Τετάρτη 11/1/2012)

Παίρνοντας αφορμή από αυτό το άρθρο των ΝΕΩΝ, (το οποίο μέσες-άκρες έλεγε ότι υπάρχουν πολύ ελάχιστα δείγματα ροκ καλιτεχνών (και επιτυχιών) στα σημερινά μουσικά δρώμενα) αρχίζω να αναρωτιέμαι ...

Που είναι η (παλιά, καλή (?) ) ροκ μουσική σήμερα ? ... και κυρίως ΠΟΙΑ είναι ???  Μην είναι οι Coldplay ή οι Κasabian ? (όπως έλεγε το άρθρο) Μήπως άλλαξε μορφή και έγινε Bjork ας πούμε ? Μήπως έχει πάει βόλτα στην Παράδοση (Αγγελάκας, Μπάμπης Παπαδόπουλος) ή μήπως έγινε Metal και κόλλησε εκεί ?

Ποιά είναι η γνώμη σας ?

/Πετροc

Το ροκ δεν πρόκειται να σβήσει έτσι εύκολα, μόνο και μόνο επειδή πλέον οι μουσικές βιομηχανίες αναζητούν όλο και πιο εμπορικά σκουπίδια. Και εν μέρει φταίμε κι εμείς, και μπορώ να μιλήσω κυρίως για τους νέους της ηλικίας μου, που προτιμάμε να καταναλώνουμε ό,τι μας πλασάρει το εμπόριο, τα ΜΜΕ, τα ραδιόφωνα και γενικά η καθημερινότητά μας! Είναι ίσως η συνήθεια που έχει επικρατήσει τώρα τελευταία, η συνήθεια του εύκολου, του πιασάρικου, το σουξέ με άλλα λόγια. Μα όταν καταναλώνεις ό,τι πιο σάπιο σου πλασάρουν, είναι φυσικό να μην μπορείς να εκτιμήσεις ένα καλό κομμάτι, τις αλήθειες που κρύβουν μέσα τους τόσοι και τόσοι στίχοι λατρεμένων τραγουδιών, τις μελωδίες που σε κάνουν να νιώθεις δέος από το πρώτο κι όλας άκουσμα. Κι εξάλλου, πώς να "πεθάνει" μια μουσική που έχει στιγματίσει γενιές και γενιές, που έχει γεννήσει μορφές σαν τον Jim Morrison, σαν τη Janis Joplin, σαν τους Led Zeppelin και τόσους άλλους που ακόμα και σήμερα παραμένουν διαχρονικοί. Παραμένουν διαχρονικοί, γιατί πήγαν κόντρα σε όλους και σε όλα, έκαναν τρόπο ζωής και τρόπο σκέψης αυτό ακριβώς που αντιπροσώπευαν, μιας και το ροκ από μόνο του είναι τρόπος έκφρασης, τρόπος ζωής, σκέψης και μια ολόκληρη φιλοσοφία. Πώς να εξαφανιστεί μια τέτοια φιλοσοφία; Όσα σκουπίδια κι αν βγάλουν, όσο κι αν υπάρχουν ακόμα "πρόβατα" έτοιμα για σφαγή στο βωμό του καταναλωτισμού και της εμπορικότητας, υπάρχουν αξίες και ιδανικά, υπάρχουν ελπίδες και όνειρα, υπάρχουν κομμάτια και μορφές χαραγμένα στην καρδιά μιας μουσικής με λόγο ύπαρξης. Κι όσο κι αν προσπαθούν να την αλλοτριώσουν με δήθεν ροκ τυπάδες τύπου Coldplay, ίσως τελικά να μην καταφέρουν τίποτα παραπάνω από το να υποτιμήσουν πρώτα τους ίδιους τους τους εαυτούς ως ακροατές και υποστηρικτές αυτού του νέου κύματος. Υπάρχουν ακόμα εκεί έξω άτομα, και μάλιστα μπορώ να πω αρκετά, για να προστατεύσουν την πραγματική ροκ μουσική, τις αλήθειες της και τη ζωντάνια της. Ας μην μας παίρνει λοιπόν από κάτω... Όσο υπάρχει χώρος μέσα μας για να κρατάμε τη μουσική που αγαπήσαμε, δεν έχουμε φόβο. Κι όσο να πεις κι εμείς σαν Ελλάδα, εκτός από τα ιερά τέρατα του εξωτερικού, έχουμε μορφές χαραγμένες στη μνήμη, Παύλος Σιδηρόπουλος, Γιάννης Αγγελάκας, Διάφανα Κρίνα. Κι ας μην ξεχνάμε έναν κροκάνθρωπο που έζησε ανάμεσά μας, τον Νικόλα τον Άσιμο...

Τα πάντα, λοιπόν, είναι φυλαγμένα μέσα μας κι είναι χιλιοτραγουδισμένα από τα βάθη της καρδιάς μας, και δεν θα ξεχαστούν επειδή απλά δεν μπαίνουν στα πρώτα ράφια των δισκοπωλείων....

αν μιλησουμε βαση πωλησεων το ροκ απλως εγινε μεταλ....και κολλησε εκει....

πριν λιγες μερες απο εναν κολλητο μου εμαθα το εξης...καποια στιγμη ειχανε στειλει το cd τους για δισκοκριτικη...οποτε τυχαια μετα απο καιρο(προσφατο και αυτο πλεον) ετυχε να γνωρισει(ο κολλητος)τον τυπο που τους εκανε κριτικη....ο οποιος του ειπε το παρακατω

"απο τα 150 cd που εφτασαν φετος στα χερια μου για δισκοκριτικη τα 120(!!!)ητανε μεταλ..!!".....τα συμπερασματα δικα σας....

παρολα αυτα υπαρχουν νεα συγκροτηματα που παιζουν ροκ...κυριως σε 80ies στυλ μεν αλλα δεν εχει και τρομερες διαφορες με το κλασσικο ροκ...απλως ειναι διαφορετικα μιξαρισμενο και πιο σουξεδατο!!!

οποιος ενδιαφερεται μπορει να ψαξει τους Chickenfoot...το line up της μπαντας ειναι απλως ονειρικο...sammy hagar-mike antony(van halen)φωνη και μπασσο....chad smith(chilly peppers)τυμπανα....και OMG Joe Satriani στην κιθαρα...!!πολυ ωραιες συνθεσεις....ζωντανες και φασαριοζικες με ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΕΣ τις 70ies επιρροες ολων των μελων...αλλωστε τοτε μαθανε μουσικη και εμπνευστηκαν ολοι τους...ειναι λογικο δηλαδη να βγει και στην μουσικη τους

ενα σχετικα νεο γκρουπ που ηχητικα θυμιζουν zeppelin ειναι οι answer....οσοι βρεθηκαν στην συναυλια των ac/dc τους ακουσαν και ζωντανα,,,εμενα μου αρεσαν πολυ...ωραια κομματια...απλο δυνατο και ψυχωμενο ροκ....

φυσικα υπαρχουν και μεγαλα ονοματα ακομα στην πιατσα οπως whitesnake...Def Leppard...ozzy(απεθαντος ο ατιμος)

να λεμε ομως και την αληθεια το ροκ στην μορφη που το αγαπησαμε δεν υπαρχει πλεον...οπως ολα ετσι και αυτο εκανε την ανοδο του...εφτασε στην κορυφη του...και εν τελη εφθεινε αλλαζωντας μορφη στην καθοδο του...και ειναι λογικο να αλλαξει διοτι οσοι το παιξανε μεγαλωσαν...αναζητησαν κατι αλλο μουσικα...η στην τελικη ειπαν πως οτι δωσαμε δωσαμε...πλεον παμε παρακατω...οι νεοτεροι του δωσαν κατι καινουριο...οι νεοτεροι των νεοτερων επισης το ιδιο....ειναι ο κυκλος...συνεχως ανανεωνεται και αλλαζει....αλλοι ανθρωποι...αλλες εποχες...αλλες μουσικες...αλλα ερεθισματα...

και εμενα μαρεσει το κλασσικο ροκ πολυ περισσοτερο απο οτιδηποτε καινουριο εχω ακουσει....ομως τα πραγματα ειναι οπως τα περιεγραψα παραπανω....

κατα τα αλλα το οποιοδηποτε μουσικο ιδιωμα δεν ειναι τροπος ζωης...αυτα ειναι κολληματα και αγκριστρωσεις...σιγουρα το να διαβαζεις στιχους απο Pink Floyd και ειδικα τους πιο κοινωνικοποιημενους απο αυτους θα δωσουν τροφη για σκεψη αποτι ας πουμε οι tokyo hotel...ομως αλλο αυτο και αλλο τροπος ζωης...

Σηκωνει πολλη κουβεντα το ολο θεμα.Συμφωνω και διαφωνω με διαφορα σημεια των ανω γραφωμενων.Οταν εχεις αγαπησει το ροκ μια φορα,τοτε το αγαπας για παντα.Δεν φευγει.Δεν σβηνει.

Ωμως.......υπαρχει και ενα αλλο ζητημα.Αν εχεις κολλησει στο ροκ/μεταλ/ποπ -η οτιδηποτε γουσταρεις να ακους-στις δεκαετιες 70,80,90 ειναι σχεδον σιγουρο οτι αγνοεις το σημερα.

Πολλες ροκ μπαντες απο εκεινες τις εποχες ειναι σταθερες αξιες.Το ροκ ομως κατα την γνωμη μου ειναι ενας ζωντανος οργανισμος που δεν παυει να υπαρχει απλα επειδει καποιος δεν ειναι ενημερωμενος η απλα κολλημενος στα παλια.

Το ροκ δεν μπορει να εξαφανιστει ετσι απλα για τον απλουστατο λογο οτι ολες ανεξαιρετως οι γενεες το αγκαλιαζουν.

Οταν το κρατας σαν μια παλια αναμνηση μπορει να σβησει.Οταν ομως παρακολουθεις την σημερινη του πορεια βλεπεις καθαρα οτι σημερα ,περισσοτερο απο καθε αλλη εποχη,ειναι οχι μονο ζωντανο αλλα πρωτοστατει.Και οπως γιγαντωνεται παγκοσμιωςκαταλαβαινεις οτι ειναι κατι πολυ μεγαλυτερο απο τον καθενα μας.

Δεν ονομαζω γκρουπ η καλλιτεχνες γιατι το τι αρεσει στον καθενα ειναι υποκειμενικο κατω απο την ονομασια ροκ.Θα γραψω ομως οτι τον τελευταιο μηνα ακουσα αρκετες νεες κυκλοφοριες απο παλιες μπαντες(20ετια και βαλε) και εμεινα με το στομα ανοιχτο.

Για παραδειγμα και μονο θα αναφερω το νεο σι ντι των Foreigner.

Εξαφανιση???Δεν νομιζω.

Το ροκ δεν έχει εξαφανιστεί και ούτε πρόκειται... Το ροκ δεν είναι μόνο στην μουσική... Είναι παντού γύρω μας! Ακόμα και στην συμπεριφορά  μας... Αυτοί που γυρίζουν την πλάτη σε αυτό το είδος μουσικής αλλά και τρόπου ζωής, κάποια μέρα θα καταλάβουν οτι κάνουν λάθος και το ροκ θα αποκτήσει ξανά την θέση που του αξίζει.. !

Μήπως είσαι λιγάκι αφοριστική σ'αυτά που λές;

Αν θέλει κάποιος να δει γιατί το ροκ είναι υπό εξαφάνιση, δεν έχει παρά να δει το θέμα εδώ παραδίπλα για τον Ville Valo.

Όσο γι' αυτό που είπα, νομίζω πως καταλαβαίνεις κι εσύ ότι από την στιγμή που η προσοχή φεύγει από την μουσική(εγώ προσωπικά βλέπω την ροκ πρωτίστως σαν μουσική και λιγότερο ως ιδεολογία) και στρέφεται στον προσωποκεντρισμό και το κουτσομπολιό, η μουσική αρχίζει να παίρνει την κάτω βόλτα. Ας μην ξεχνάμε ότι η κλασική ροκ με την έννοια που την γνωρίσαμε στα 60's και τα 70's είναι νεκρό είδος.

Αλλά ακόμα και προσωποκεντρικά να το πάμε, το ότι τα πρόσωπα που απασχολούν τον ροκ και "ροκ" κόσμο έχουν οδηγηθεί από ανθρώπους σαν τον Jagger και τον Plant, τους τυπάδες της πανκ, τους "χεβιμεταλλάδες" φροντμεν των 80's, στα 90's τύπους σαν τον Cornell και τον Staley, σε emo μυξάκια σαν τον Valo και τον τυπά των Tokio Hotel νομιζω ότι μιλάει από μόνο του.

Moonchild.

Στο πιο πανω κειμενο μου αναφερω το εξης

Ωμως.......υπαρχει και ενα αλλο ζητημα.Αν εχεις κολλησει στο ροκ/μεταλ/ποπ -η οτιδηποτε γουσταρεις να ακους-στις δεκαετιες 70,80,90 ειναι σχεδον σιγουρο οτι αγνοεις το σημερα.

αλλα και το εξης

Οταν το κρατας σαν μια παλια αναμνηση μπορει να σβησει.Οταν ομως παρακολουθεις την σημερινη του πορεια βλεπεις καθαρα οτι σημερα ,περισσοτερο απο καθε αλλη εποχη,ειναι οχι μονο ζωντανο αλλα πρωτοστατει.Και οπως γιγαντωνεται παγκοσμιως καταλαβαινεις οτι ειναι κατι πολυ μεγαλυτερο απο τον καθενα μας.

αλλα και αυτο

Θα γραψω ομως οτι τον τελευταιο μηνα ακουσα αρκετες νεες κυκλοφοριες απο παλιες μπαντες(20ετια και βαλε) και εμεινα με το στομα ανοιχτο.Για παραδειγμα και μονο θα αναφερω το νεο σι ντι των Foreigner.

Αρα ας μην ξεχναμε οτι η κλασσικη ροκ οπως την γνωρισαμε οχι μονο συνεχιζει να υπαρχει αλλα αποτελει και θεσφατον για ολη την ροκ σκηνη.Να θυμισω απλα οτι τα τελευταια χρονια μας εχουν επισκεφτει ουκ ολιγες μπαντες απο αυτες.Και να σου τονισω οτι ΔΕΝ μας κανουν χαρη.Pink Floyd,Rolling Stones,Black Sabbath,Deep Purple,AC/DC,Iron Maiden,Metallica,ZZ Top,Bon Jovi απλα ειναι μερικα απο τα σχηματα που μας εχουν βαλει στα παγκοσμια τουρ.Οι Lynyrd Skynyrd ειναι καθ οδον ενω πολυ σημαντικες παρουσιες ,τουλαχιστον για περισυ(και απο οσο θυμαμαι) ηταν οι Whitesnake,Judas Priest και Twisted Sister.

Μην κολλας στο ειδος μουσικης αλλα στις δεκαετιες δημιουργιας τους.60- 70 εως και σημερα.

Νεκροι???Νομιζω κανεις λαθος.Το οτι δεν υπαρχουν οι Beatles, ο Elvis,ο Hendrix η Joplin δεν νομιζω οτι μπορει να κανει καποιος κατι για αυτο.Οι Doors ομως ειναι ακομα εδω,και δισκογραφικα.Οι Chicago,Styx,Nazareth και ενα σωρο αλλοι με νεους δισκους,νεα τραγουδια και φουλ παγκοσμιες η Ευρωπαικες περιοδειες.

Αρα.

Το οτι δεν εισαι ενημερωμενος απο το ραδιο την τηλεοραση η τις εφημεριδες(εδω κολλαει αυτο και δεν πηγαινε σε εσενα αλλα στον φιλο που ανοιξε το θεμα)και τα περιοδικα,δεν σημαινει οτι δεν υπαρχουν γιατι απλα....υπαρχει το ιντερνετ.Ολο το φασμα της παλιας καλης ροκ ειναι παρων.

Ενα αλλο μεγαλο ζητημα ειναιτο εξης.Συμβαινει και δεν ειναι κακο.

ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ.

Καποτε ηταν ο Jagger και ο Plant και σημερα ειναι ο Valo και ο τυπας των Tokyo Hotel.Το λες και εσυ αλλωστε.Το να ακους καλο παλιο ροκ δεν ειναι καθολου κακο.Το να συγκρινεις ομως εποχες το ονομαζω "δεινοσαυριαση".Σαν να ακουω τον πατερα μου να μιλαει για Chuck Berry ενω ακουω Van Hallen.Καλος ο ενας,καλοι και οι αλλοι αλλα.....ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ(ρε πατερα).

Αυτο που δεν εχει αλλαξει και ουτε προκειται να γινει ,ειναι η τακτικη των δισκογραφικων εταιριων στα προσωπα.Καταλαβα οτι δεν συμφωνεις και εν μερη ειμαι μαζι σου.Ετσι ομως ηταν παντα τα πραγματα.Οι εταιριες το ονομαζουν ICON PROMO.Δημιουργουν μια εικονα η οποια θα πουλησει σε ολον τον κοσμο και την προωθουν.Μεγαλη τους επιτυχια θεωρειται αν η εν λογω εικονα εγκαταλειψει την μπαντα και κανει σολο καριερα.Η ματαιοδοξια των καλλιτεχνων συμβαλλει τα μεγιστα προς αυτον τον στοχο.Το icon promo υπηρχε παντα σε ολα τα ειδη μουσικης αλλα παλαιοτερα οι μπαντες δεν διαλουσαν ευκολα για πολλους λογους.Ετσι γινοταν προωθηση ατομικα.Παραδειγμα ο Ritchie Blackmore.Το ονομα του ειναι συνδεμενο με μπαντες και λιγοτερο σαν σολο.Alvin Lee επισης.Οταν ακους το ονομα του το μυαλο παει σε Ten Years After.Και λιγοτερο στην μεγαλη σολο καριερα του.

Καταληγω στο εξης.Σεβομαι την αποψη περι μουσικης και λιγοτερο icon promo αλλα σου ξαναθυμιζω οτι αυτο υπηρχε απο πολυ παλια και κατω απο τις τοτε συνθηκες.Ποιος δεν συνδεει τον Jagger με τουs Stones.Stanley/Kiss.Plant/Zeppelin.Ozzy/Sabbath.Young/AC/DC.

Μεγαλα ταλεντα αλλα εφαγαν icon promo με την σεσουλα.

Επισης να γραψω οτι τα ροκ φεστιβαλ υπηρξαν και συνεχιζουν να υπαρχουν τα πλεον πολυπληθη και περισοτερα ανα τον κοσμο.

-----------------
Η φιλοσοφια διδασκει την πραξη και οχι τον λογο. Σενέκας(Επιστολαί,20,2.)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : NikosRoman στις 07-02-2012 02:01 ]

Το ότι υπάρχουν και σήμερα παλιές μπάντες που παίζουν ακόμα (είτε σε παλιό στυλ είτε με διαφορετικό, πιο μοντέρνο-βλέπε U2) ή το ότι βγαίνουν καινούριες μπάντες που προσπαθούν να αναβιώσουν τον παλιό ήχο(δόξα το θεό, έχω μια κάποια επαφή με την μουσική του σήμερα), δεν σημαίνει ότι η Rock με την μορφή που είχε σε παλιότερες δεκαετίες δεν έχει πεθάνει, τουλάχιστον σαν ρεύμα. Ακόμα κι αν έχω κολλήματα με παλιές μπάντες, μπορώ να δεχτώ απόλυτα ότι δεν είναι πλέον σχετικοί με τον πολύ κόσμο, ασχέτως από το πόση αίγλη του παρελθόντος κουβαλάνε. Πάρε για παράδειγμα την ανακοίνωση που είχε βγει για τον νέο δίσκο Black Sabbath(άσχετα απ' το αν τελικά θα γίνει ή όχι). Οκ, πέρα από την ιστορική σημασία, ποιος χρειάζεται έναν τέτοιο δίσκο το 2012; Δεν σου λέω ότι δεν θα τον ακούσει κόσμος, αλλά σου λέω ότι δεν είναι ούτε κατά το ελάχιστο σχετικός με την εποχή αυτή.

Δέχομαι ότι έχει μετεξελιχθεί σε διάφορα άλλα μουσικά είδη, το πόσο αξίζει το καθένα είναι στην γνώμη του καθενός, το θέμα μου είναι πόσο τα σημερινά παρακλάδια έχουν σχέση με αυτό που σκεφτόμαστε όταν σκεφτόμαστε τον όρο "ροκ", την ταυτότητα της μουσικής αυτής αν θες. Ποιους σκέφτεται ο μέσος μουσικόφιλος σήμερα; Μπάντες σε στυλ Coldplay, RHCP, Killers, άντε και τίποτα Black Keys ή Foo Fighters. Δεν θα κάτσω να ξεψειρίσω την αξία του καθενός, απλά θέλω να φτάσω στο σημείο ότι τα μισά και βάλε ονόματα έχουν πολύ μικρή σχέση με τα γνωρίσματα που ξέρουμε ότι έχει η Rock.

Όσον αφορά το icon promo που λες, νομίζω ότι πρέπει να διαχωρίσουμε και ΓΙΑΤΙ απέκτησε την φήμη που απέκτησε ο καθένας. Ο Lee που λες απέκτησε την φήμη του λόγω του φοβερού παιξίματός του, ο Jagger για την ξέφρενη και επαναστατική σκηνική παρουσία του. Ο Valo π.χ.; Το μόνο που καταλαβαίνω είναι ότι συνδυάζει την καλή του εμφάνιση με ένα gothic look(που φυσικά δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος), και, οκ, αρέσει στις γκόμενες. Και βλέπεις εδώ παραδίπλα(έπρεπε να το ξαναπώ ) στο 90% των σελίδων να ποστάρουν φωτογραφίες για eye candy και να συζητάνε για το αν είναι gay, straight ή bi. Είναι το ίδιο πράγμα με το κάποιος που αναφέρεται στους Doors το πρώτο πράγμα που θα πει να είναι "Αχ, αυτός ο Morrison, τι κούκλοοοοοοοος!" Δεν είμαι λοιπόν κατά του icon promo στην Rock, εφόσον γίνεται για τους σωστούς λόγους(ή τουλάχιστον όχι για τους λάθος).

το ροκ δεν εχει εξαφανιστη ουτε ειχε γινει και ποτε εκρηξη οπως πολλη πιστευουν 1990-00 (μιλαω για την ελληνοφωνη σκηνη). περα απο κανα 2-3 μπαντες που αξιζαν οι αλλες δεν "υπαρχουν" ηταν αποτελεσμα των εταιριων που μονο στοχο ειχαν το κερδος.

τωρα, αν καποιος ψαξει θα δει οτι υπαρχουν συγκροτηματα που οντως αξιζουν.

καλη αρχη..

υ.σ. (δεν πιστευω να περιμενει κανεις να εκρηξη της σκηνης...δεν θα υπαρξει ποτε..)

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : litirakis στις 31-05-2012 02:13 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : litirakis στις 31-05-2012 15:52 ]

To Rock εξελισεται συνεχεια απλα δεν ειμαστε ικανοι να το αντιλιφθουμε γιατι πρεπει να περασει λιγος καιρος.
Θυμαμαι που πριν λιγα χρονια θαυαμε τα 90's κι ομως ειχαμε αδικο! Ε και σε liga χρονια θα φανει τι αξιζε απο τα 00's.

Αγαπητέ φίλε/φίλη, να μην αφήσεις ΕΣΥ το ροκ να εξαφανισθεί.

(και στο ΕΣΥ βάζω όλους όσους υποστηρίζουν αυτό το είδος)

Αν εγώ δεν αγοράζω δίσκους, δεν πατάω σε συναυλίες, πως να συνεχίσει το (!καλό!) ροκ?

Δλδ πραγματικά πιστεύουμε οτι ξαφνικά χάθηκε το "ροκ" ταλέντο από παντού? 

Εγώ δεν νομίζω οτι χάθηκε το ταλέντο, αλλά αν δεν πέφτουν λεφτά στο ροκ, δεν έχουν λόγο οι δισκογραφικές να κλείνουν τέτοιες μπάντες και να τις προμοτάρουν. 

Το ροκ έγινε μόδα, έγινε t-shirt, έγινε "φάση" που ξεπεράστηκε..οκ..

Αλλά για μένα (κ σένα) που γουστάρεις το ροκ, κάνε το απλό.

Στήριξε το...

δεν προκειται να στηριξω τις δισκογραφικες εταιριες.
ουτε επισης να παω σε συναυλια με 15 και βαλε εισητηριο.
θα στηριξω ανεξαρτητες παραγωγες και πανω απ ολα θα στηριζω την diy σκηνη.

-----------------
Be the masterpiece of your life...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : IronGirl στις 05-06-2012 10:02 ]