Γράφεται στις μέρες μας Πολιτικό Τραγούδι;

...είναι το αισιόδοξο, το πρόσχαρο, το εναλλακτικό, το διαφορετικό, το ελπιδοφόρο, το αγωνιστικό, το αντιστασιακό, αυτό που ανοίγεται στην κοινωνία, ασχολείται με κοινωνικά ζητήματα και όχι για τον εσωτερικό ψυχισμό του στιχουργού, που αυτό είναι πολιτικό τραγούδι....KostasLadas

Γράφεται στις μέρες μας Πολιτικό Τραγούδι;
Ποιοι σύγχρονοι στιχουργοί και συνθέτες μετά το 1980 μέχρι σήμερα έγραψαν πολιτικό τραγούδι;
Μπορεί αυτό να εκφράσει τα σύχρονα προβλήματα των κοινωνικών ομάδων, να τις αφυπνίσει, να τις ενώσει, ενσαρκώνοντας τον παραπάνω ορισμό του KostasLadas;
Πόσο ακούγωνται-προβάλλονται τα τραγουδια αυτά;
Αν υπαρχουν (που πιστευω οτι θα υπάρχουν) εμπνέουν τη νεολαία, την συντροφέυουν στους αγώνες της;
ή αυτή καταναλώνει τα τραγουδια του Je t'aime που παντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν για πρόσκαιρο καλαμπούρι.

Παρακαλώ οσοι τυχόν γνωρίζουν βοηθείστε με να μάθω περισσότερα.
Ευχαριστώ.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : eliss στις 20-05-2007 11:40 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : eliss στις 20-05-2007 11:42 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : eliss στις 20-05-2007 11:43 ]

Θα έπρεπε να γράφεται αλλά δεν γράφεται.
Δυστυχώς είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που γράφεται πιο κοινωνικό και πολιτικό τραγούδι.
Το σηματνικό για μένα είναι ότι το νέο πολιτικό τραγούδι δεν θα πρέπει να είναι αντιγραφή των παλιών κοινωνικο-πολιτικών τραγουδιών, ούτε καν η συνέχειά τους γιατί αυτό θα 'χει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν απλά καρικατούρες και αντιγραφές που δεν θα αγγίξουν κανέναν.

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να ευαισθητοποιηθούν οι δημιουργοί με αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Και λέγοντας "γύρω τους" εννοώ την ευρεία παγκόσμια πια γειτονιά τους. Για παράδειγμα δεν μπορεί για τα γεγονότα του Ιράκ, ένα τόσο συγκλονιστικό γεγονός της εποχής μας, να υπάρχουν τόσο ελάχιστα τραγούδια...
Η για την καταστροφή του περιβάλλοντος, ή για τις κοινωνικές/φυλετικές διακρίσεις... Το ελληνικό τραγούδι μοιάζει να είναι εγκλωβισμένο σε μια εσωστρέφεια και άλλοτε ασχολείται μανιωδώς με τον έρωτα κι άλλοτε ...με τον ίδιο του τον εαυτό σε εσωτερικές αναζητήσεις. Φυσικά και είναι αναγκαία και αυτά. Αλλά υπάρχουν κι άλλα πράγματα που είναι πολύ ουσιώδη και σμιλεύουν την ιστορία της ανθρωπότητας και δυστυχώς οι καλλιτέχνες της σημερινής Ελλάδας τα αφήνουν να περνάνε λες και δεν τα βλέπουν, χωρίς να παίρνουν ερεθίσματα.

Δεν ξέρω πόσοι θυμάστε το εκπληκτικό τραγούδι "Η Μοναξιά της Αμερικής" του Σαββόπουλου που το 'χε γράψει για τον βομβαρδισμό της Σερβίας. Νομίζω τέτοια τραγούδια χρειαζόμαστε...

Ή τραγούδια σαν του Πάνου Κατσιμίχα απ' τις μπαλάντες των πολυκατοικιών. Για παράδειγμα το συγκλονιστικό στιχουργικά "Ένας ήσυχος δολοφόνος".

"...του κτήνους τα φερέφωνα τελετουργούνε
οι λοβοτομημένοι προσκυνούν γονατιστά
τους βλέπω απ' τις οθόνες μες τη νύχτα να γαυγίζουν
τους βλέπω στις οθόνες αγέλη από σκυλιά
που μπήκανε στην έρημη εκκλησία και κοπρίζουν
και δεν υπάρχει πια κανείς και δε μιλάει κανένας πια"
(...)
"...με το μυαλό μου τους σκοτώνω έναν-έναν
με το μυαλό μου σα σκυλιά τους εκτελώ
και ούτε λέξη ούτε κουβέντα σε κανέναν
είναι μια λύσσα που την ξέρω μόνο γω
είμαι ένας ήσυχος αθώος δολοφόνος
που εγκληματεί προς το παρόν με το μυαλό"

Γραφεται..Ο Μιλτος Πασχαλιδης κ ο Θανασης Παπακωνσταντινου σε αρκετα τραγουδια του τα γραφει με τον δικο του τροπο..

Ενα τραγουδι του Κωστα Τουρνα που κυκλοφορησε το 1996
και που εχει Πολιτικα στοιχεια και γενικοτερα ειναι ενα τραγουδι για την Ελλαδα.

ΑΣ’ ΤΕΣ ΝΑ ΚΥΜΑΤΙΖΟΥΝΕ
(μουσική-στίχοι: Κώστας Τουρνάς)
(ερνηνεία: Κ.τουρνάς - Χρήστος Δάντης - Βλάσσης Μπονάτσος)

Πηρ’ ο αφέντης βούρδουλα,
θέλει να με τρομάξει.
Έβαλε κι ένα φίλο του και ούρλιαξε,
ψυχή να μου αλλάξει.

Κουστούμια γκρι ξεκούμπωτα, τσιράκια τους
ήρθανε «εκ των άνω».
Βρήκανε, λέει, τον Έλληνα να παίξουνε,
δεν ξέρω όμως εγώ να χάνω.

Άσ’ τες να κυματίζουνε,
να ανεμίζουνε,
σημαίες της ελπίδας.

Άσ’ τες να κυματίζουνε,
να ανεμίζουνε,
σημαίες της ελπίδας,
σημαίες της αλήθειας.


Χρήμα από ‘δω, χρήμα από ‘κει,
να βρούνε συνεργάτες.
Οι κατοχές οι σύγχρονες γυρεύουνε
σύγχρονους "εφιάλτες".

Θέλουνε "φίλους" και μπαξίσ’, τις μίζες τους,
ίντριγκα και φοβέρα.
Όμως δεν αγοράζεται ο Έλληνας
ποτέ του πέρα ως πέρα.

Άσ’ τες να κυματίζουνε,
να ανεμίζουνε,
σημαίες της ελπίδας.

Άσ’ τες να κυματίζουνε,
να ανεμίζουνε,
σημαίες της ελπίδας,
σημαίες της αλήθειας,
σημαίες της πατρίδας.

ισως να μην υπάρχει κάτι πλέον που να μπορεί να ξεσηκώσει την νεολαία....δεν θα δώσουν σημασία στο στίχο δεν θα καταλάβουν το σκοπό του...
σήμερα οι περισσότεροι δεν επιζητούν προβλημάτισμό μέσα απο την μουσική αλλά ευκαιριακό τρόπο για να ξεφύγουν απο την πραγματικότητα.....και ποιοι θα τραγουδίσουν τέτεια τραγούδια??? οι συμβιβασμένοι τραγουδιστές του σήμερα???

Πολιτικό τραγούδι γράφουν με αρκετή κατά τη γνώμη μου επιτυχία κάποια hip-hop σχήματα. Παρόλο που δεν μ' αρέσει αυτή η μουσική (;), οφείλω να αναγνωρίσω οτι στο θέμα "στίχος" πολλές φορές με εκφράζουν.

..δυστυχως τεινει προς εξαφανιση αυτου του ειδους το τραγουδι και το ευτραπελο ειναι οτι ζουμε σε εποχες που μπορουμε να εμπνευστουμε τετοιου ειδους θεματολογιες...Αλλα οταν προεχει η 'κονομα τοτε λιγοι θα ειναι οι εξαιρεσεις,που θα αναλωθουν σε κοινωνικα θεματα..
Γνωμη μου ειναι οτι θα πρεπει και η γραφη στους στιχους ,να ειναι λιγο πιο αμεση (για αυτους που ακομα ασχολουνται με το "αθλημα")..

Παράθεση: Το μέλος jorge στις 20-05-2007 στις 20:47 έγραψε... Πολιτικό τραγούδι γράφουν με αρκετή κατά τη γνώμη μου επιτυχία κάποια hip-hop σχήματα. Παρόλο που δεν μ' αρέσει αυτή η μουσική (;), οφείλω να αναγνωρίσω οτι στο θέμα "στίχος" πολλές φορές με εκφράζουν.

στίχο έχουν συμφωνώ πολλά τέτεια συγκροτήματα (που ακούω κιόλας...) απλά λίμο και τέτειος στίχος είναι κάπως....

Παράθεση: Το μέλος jacamar στις 20-05-2007 στις 16:39 έγραψε... .και ποιοι θα τραγουδίσουν τέτεια τραγούδια???

Οι ageless mystery..

Το πολιτικό τραγούδι είναι η εποχή που το κάνει τέτοιο. Συνεπώς, σε μια απολίτικη εποχή, μην περιμένετε και πολλά πολλά...

Πολιτικό τραγούδι στις μέρες μας γράφεται.
Συγκροτήματα όπως οι Active member και άλλα του Low bap χώρου γράφουν κυρίως με τέτοιο προσανατολισμό.
Πρόσφατα η Δανάη Παναγιωτόπουλου έκανε έναν δίσκο με αρκετά τραγούδια με τέτοιο ύφος. Το ίδιο και ο Δελιβοριάς
Και είναι και άλλοι πολλοί…

Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει κοινό για αυτά τα τραγούδια και αυτό είναι θλιβερό.
Ακόμα και σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις τα τραγούδια που επιλέγεται να ακουστούν είναι τα γνωστά «….είμαστε δυο, είμαστε τρεις είμαστε χίλιοι δεκατρείς»τύπου τραγούδια, αφοπλισμένα πια και ακίνδυνα.
Τίποτα νέο, κανένα νεύρο.
Ακόμα και η έννοια επανάσταση έχει εξουδετερωθεί της σε τέτοιο βαθμό που χρησιμοποιείτε χυδαία για να πουλήσει τοστιέρες και πλύντρια ( δες http://www.electroniki.gr/savealekos.htm).

Τραγουδοποιοί που ξεπερνούν την σάχλα και μας μιλάνε για έννοιες ανατρεπτικές και αληθινές υπάρχουν. Μπορεί να μην το κάνουν με την ένταση (και την στράτευση) της δεκαετίας του 70. Έχουν άλλους τρόπους, πιο σημερινούς. Αν θέλουμε να ψάξουμε τι είναι αυτό που νοσεί καλυτέρα να κοιτάξουμε γύρω μας , του ακροατές που δεν είναι παρά καταναλωτές.
Τέρμα οι πολίτες.

Τώρα Μόνο Πελάτες.


www.yannis-stathopoulos.musicheaven.gr

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : buk στις 20-05-2007 22:54 ]

Παράθεση: Το μέλος jorge στις 20-05-2007 στις 20:47 έγραψε... Πολιτικό τραγούδι γράφουν με αρκετή κατά τη γνώμη μου επιτυχία κάποια hip-hop σχήματα. Παρόλο που δεν μ' αρέσει αυτή η μουσική (;), οφείλω να αναγνωρίσω οτι στο θέμα "στίχος" πολλές φορές με εκφράζουν.

Α… Εμένα, τις περισσότερες φορές, μου αρέσει και η μουσική τους…

θα συμφωνήσω οτι αρκετοί hip-hop στίχοι ειναι πολιτικοί.
Και μεχρι τώρα απο τα τραγούδια τις δεκαετίας που εχω ακούσει θα έλεγα οτι αυτούς εχω στο μυαλό μου σαν πολιτικούς πλέον.

...Κύριε πρόεδρε
παίρνω το θάρρος σήμερα
αφού όλα τα προβλήματα είναι θέματα εφήμερα
προκαταβολικά συγνώμη μα έχω όνειρα
σαν αυτά που κάποιοι ονομάζανε ανώνυμα
εγώ τους δίνω όνομα και δεν κάθομαι φρόνιμα
γιατί εγώ και εσύ διαφέρουμε στο φρόνημα
ζητάω τα προβλεπόμενα δεν ζητιανεύω
σε αντίθεση με εσάς έχω μάθει να δουλεύω
Ελλάδα σε βιάζουν και εσύ φτιάχνεις τα νύχια σου
όχι να αμυνθείς όχι για να βρεις τα δίκια σου
αυτοί σε ξεπουλάνε όση ώρα καλλωπίζεσαι
είστε μια παρέα και μονάχοι ξεφτιλίζεστε...(Ν. Βουρλιώτης)

ευχαριστώ για τις απόψεις σας. θα μπορουσαμε εδώ φίλοι του forum να αναφέρουμε καθε προσπάθεια (που συνήθως δεν ειναι ιδιαίτερα εμπορικές) στιχουργου, συνθέτη προς αυτή την κατευθυνση ωστε να γινεται γνωστή αυτή. Οπως ο φίλος noturno παραθεσε τους στίχους του κ.Τουρνά που αν και συμπαθείς ο ιδιος, δεν γνώριζα το τραγούδι.
και ας ευχηθώ ίσως σύντομα να πάψω(-ψουμε;) να είμαι(-στε) "Τώρα Μόνο Πελάτες"....

Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες με πολιτικό στίχο αλλά όπως είπε και κάποιος παραπάνω δεν υπάρχει κοινό.. Ζούμε στην εποχή του βολέματος..Μας κρατάνε ίσα ίσα χορτασμένους ώστε να μην αντιδρούμε για κάτι παραπάνω..Μόνο όταν πείνασε και βασανίστηκε ο άνθρωπος, μόνο τότε αντέδρασε και ξεσηκώθηκε.. Εμείς παρ' όλα αυτά δεν πρέπει να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε (με κάθε τρόπο) και να προσπαθούμε να αφυπνίσουμε κόσμο.. Ας γράψουμε λοιπόν εμείς που μιλάμε εδώ πολιτικό στίχο...Αν θέλετε, προτείνω να γράψει όποιος θέλει ένα τραγούδι, 2 στίχους, ένα ποίημα με πολιτικό στίχο δικό του!! Αν δε θέλετε πάλι δεν πειράζει...
Μερικά συγκροτήματα-καλλιτέχνες που μου έρχονται στο μυαλό...
active member, ff.c, στοίχιμα,(κ.α hip hop), Θηβαίος, Πασχαλίδης, Παπακωνσταντίνου Βασίλης και Θανάσης, Αγγελάκας, Δεληβοριάς... Είναι και άλλοι αρκετοί...

Πολιτικό τραγούδι γράφεται βεβαιότατα, στις μέρες μας.
Πολιτικό είναι κάθε τραγούδι που ευτύχησε να γεννηθεί σε μια ευλογημένη στιγμή που οι δημιουργοί του αισθάνθηκαν άμοιαστοι, μοναδικοί,ελεύθεροι κι αγνοί.
Πολιτικό είναι κάθε ανεπιτήδευτο τραγούδι.

Τρία πράματα δίνουν ψωμί στο τραγούδι, χρόνια τώρα : ο Έρωτας, ο Θάνατος κι η Μοναξιά.
Όποιος τραγουδοποιός λοιπόν, "ευνοήθηκε-σκάφτηκε βαθιά κι ανεξίτηλα" απ' τις περιστάσεις, σε βαθμό που να μπορεί πλέον -αφού έχει πληρώσει πάντα και το ανάλογο τίμημα- να μιλάει σαν ιεροφάντης, και ν' ακουμπάει αυτά τα θέματα (Έρωτα, Μοναξιά, Θάνατο) στα τραγούδια του, με σεβασμό κι αλήθεια και με τρόπο ξεχωριστό,αυτός γράφει πολιτικό τραγούδι.
Τέτοιος, φέρ' ειπείν, "δημιουργός", είναι ο Άλκης Αλκαίος.
Ο Κώστας Τριπολίτης, επίσης.
Αλλά κι ένα σωρό άλλοι, άγνωστοι κι "ανώνυμοι" που γράφουν τραγούδια για την ψυχή τους μονάχα,αδιαφορώντας για οποιαδήποτε προβολή.

Όποιος τραγουδοποιός ταγίζει με το αίμα του, τα δικά του έμμετρα, μελωδικά σπαράγματα ψυχής, τα τραγούδια του δηλαδή, γράφει πολιτικό τραγούδι.
Είναι μέγιστη πολιτική πράξη, το να βγαίνει και να λέει κανείς την Αλήθεια του, θαρρετά και δυνατά ...
Και κυρίως, απροσποίητα.
. . .Σήμερα,ειδικά, στον καιρό της παγκοσμιοποίησης και της ομοιομορφίας...
Ο Σολωμός έλεγε ότι "εθνικό είναι καθετί αληθινό".
Όμοια, λοιπόν, "πολιτικό τραγούδι είναι κάθε αληθινό τραγούδι".
Κι ο Άκης Πάνου, πολιτικό τραγούδι έγραψε, τώρα που το σκέφτομαι.

Παράθεση: Το μέλος tsibitos στις 20-05-2007 στις 21:34 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος jacamar στις 20-05-2007 στις 16:39 έγραψε... .και ποιοι θα τραγουδίσουν τέτεια τραγούδια??? Οι ageless mystery..

δεν το είχα δει αυτό το σχόλειο tsib!!!




βρε παιδιά τώρα σοβαρά γράφει ο Βουρλιώτης πολιτικό στίχο??? Ποιός ο συμβιβασμένος??? Καιρός είναι να μου πείτε και για το καινούργιο τραγούδι της Δημητρίου.... πολιτικό τραγούδι είναι και εκείνο που ξεσηκώνει....ακούστε Βουρλιώτη και τρέξτε στην επανάσταση....

οπως το λες Ναταλια...λιμο και τετοιοι στιχοι δεν συμβαδιζουν...ομως εδω εχουμε να κανουμε με καλλιτεχνες και στους καλλιτεχνες δεν μπορουμε να θεσουμε ορια!Το οτι μια εμπνευση της στιγμης μπορει να γεννησει ενα τραγουδι με...π.χ...πολιτικο στιχο δεν παει να πει πως ντε και καλα ο καλλιτεχνης πρεπει να ειναι...αγανακτισμενος...

Παράθεση: Το μέλος mnk στις 22-05-2007 στις 17:45 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος sea_like_eyes στις 22-05-2007 στις 17:30 έγραψε... οπως το λες Ναταλια...λιμο και τετοιοι στιχοι δεν συμβαδιζουν...ομως εδω εχουμε να κανουμε με καλλιτεχνες και στους καλλιτεχνες δεν μπορουμε να θεσουμε ορια!Το οτι μια εμπνευση της στιγμης μπορει να γεννησει ενα τραγουδι με...π.χ...πολιτικο στιχο δεν παει να πει πως ντε και καλα ο καλλιτεχνης πρεπει να ειναι...αγανακτισμενος... Αν δεν ειναι αγανακτισμενος και γραφει πολιτικο στιχο, τοτε ειναι δηθεν, δουλευει την κοινωνια. Αν δε το πιστευει στ'αληθεια αυτο που γραφει ειναι επαγγελματιας οχι καλλιτεχνης. (Χρημα - καριερα) Δεν εννοω να ειναι στρατευμενος, γιατι παλι λεει ψεμματα, λεει αυτο που πρεπει να πει κι οχι αυτο που πιστευει. (Προπαγανδα) Τεχνη και παραμυθιασμα δεν πανε μαζι ρε παιδια.

Εγω το βλεπω χαλαρα...δλδ αμα καποιος γραφει για...ξυλο,δολοφονιες,σατανισμο κτλ...(βλεπε Μetal)τον κανει ταυτοχρονα και...βαρβαρο,δολοφονο,σατανιστη?
Πιστευω πως ειναι καθαρα θεμα εμπνευσης...
Καλλιτεχνες με τον τροπο που το οριζεις εσυ,δεν νομιζω να υπαρχουν αρκετοι.

φυσικα οσον αφορα τον πολιτικο τραγουδι-στιχο τα πραγματα πρεπει ειναι λιγο διαφορετικα...αλλα οπως σωστα ειπες κι εσυ...καριερα και χρηματα...χμμμ...

Παράθεση: Το μέλος mnk στις 22-05-2007 στις 18:07 έγραψε... Ο.Κ. Και με ποιο κινητρο γραφει τοτε? Αν οχι για λεφτα και δοξα... Αν οχι για προπαγανδα... Αν οχι γιατι τα πιστευει... Γιατι γραφει??? Ετσι κι αλλοιως οι γνησιοι καλλιτεχνες παντα λιγοι ηταν. Για να εισαι γνησιος ο,τιδηποτε πρεπει πρωτα να εισαι γνησιος ανθρωπος. Κι αυτοι παντα λιγοι ηταν.

στις περισσοτερες περιπτωσεις ευτυχως η' δυστυχως σκοπος ειναι τα φραγκα και η δοξα!(κακα τα ψεματα...)