ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ Η ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ;
ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΣΩΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ;
ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ Η ΑΠΛΩΣ ΤΟΝ ΕΠΙΝΟΗΣΑΜΕ ;
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ ''ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ''ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΤΑΛΥΜΑ ΤΟΥ.ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΣΠΗΛΙΑ, ΕΙΧΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ,ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΚΑΙ......... ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕ
-''ΚΑΛΑ ΕΓΩ ΕΦΤΙΑΞΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΩ ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΕΦΤΙΑΞΕ;
Ε ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΛΑ.
ΩΣ ΤΑ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΑ ΖΩΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΟΙΤΑΞΑΜΕ ΕΓΩΙΣΤΙΚΑ.
ΑΦΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ( ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΝΝΟΩ)
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΑΡΑ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ.
ΒΕΒΑΙΑ ΑΠΟ ΚΕΙ ,ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΑΡΚΤΕΣ
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟ ΘΕΤΩ ΣΑΝ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ .ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΝΟΣ ΜΑΣ.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 01-10-2007 19:53 ]
Όπως είπες κι εσύ... "κατά τη γνώμη σου"...
Το ερώτημα που θέτεις ως τίτλο φυσικά δεν μπορεί να απαντηθεί. Δεν είναι κάτι που αποδεικνύεται, ούτε κάτι που καταρρίπτεται. Μιλάς για θέμα προσωπικής πίστης. Άλλοι πιστεύουν, άλλοι όχι... Μήπως θα σε βοηθούσε καλύτερα να έκανες μια αναζήτηση στο forum? Έχουν γραφτεί εκατοντάδες posts σε πολλά topics σχετικά με τις θρησκείες, την πίστη κλπ...
esta
01.10.2007, 16:44
το θέμα είναι υποκειμενικό και σε πάρα πολλές συζητήσεις έχει αναλυθεί.αποτέλεσμα πάντως δεν πρόκειται να βγει ποτέ!!!!
From "Greek Mythology", by Greek humorist and slang devotee Nikos Tsiforos.
(1900-1970) pp 309-311. Translated by Nick Nicholas
The suckerdom of people, on which each religion is based, has been the selfsame
from the first day till even today.
She calls you.
--- Human, says she, you are the centre of the earth, right?
And you are the centre of the earth. Indeed. From you starts the look which
reaches up amongst the immobile frozen stars, from you starts the hearing
that picks up the song of the leaves and the music of Tchaikovsky, from you
start desires, the fear of tomorrow, innate instincts, greed, the hate for
destroying, the desire for creating, the struggle for surviving, all from you,
and here in your chest, to the right of your heart, you feel a teensy little
thing which is some little bird from the wind and is called a soul; like it
or not, you believe in the end that you're the centre of the
creation of the Universe and you buy it that you're important and great and
you think it over in that mysterious radar called the subconscious.
--- Yeah man, that's me. That's right, me. Of course. Say sompen?
Religion has given you the golden pill, whichever religion it may be, and
it's laughing on the inside and tells you on the outside:
--- You see, you sly fox?
And all of a sudden, when you're all happy about becoming a centre, she
clouts you around the ears.
--- Take that, you jerk.
So you're bemused. "Excuse me, how dare you clout a centre of Creation?
Please show some breeding."
Religion bursts out laughing most rudely in your face.
--- You're gonna die, you jerk.
Here your feet go all weak. You go yellow.
--- Come again?
--- You're gonna die.
A dreadful thing to say, bite your tongue and move from your spot, but still,
it's true...
--- That's right, you're gonna die, says Religion, and flowers will blossom
in the spring and streams will flow with silver-water and doner kebabs will
turn and tickle people's noses and girls will wear linen dresses. Everything
will be pretty, lit billboards, cars, picnics, butterflies dancing about the
light.
Devil take his father! Just think! All that will exist and you - nix. They'll
have shoved you into the ground, down at some ungrateful cemetery, in the
beginning there'll be care enough to light you a filthy candle and pray the
Trisagion for you, then your closest relatives will forget you, they'll start
smiling timidly to later reach the bass guffaw, some crappy dogs might piss
on your grave, and later, in two generations, nobody will study you - who
studies their greatgrandfather? - and there won't be, my poor idiot, even a
memorial urnful left of you in the world.
Now you go all chilly.
--- Holy Moly! What bad luck!
This is what Religion's been waiting for. Throw you in the well of despair,
and now she offers her hand.
--- Come.
--- What?
--- Come, you dolt, you're not dying, I'm not letting you.
--- You serious?
--- Now hang on. Let's be clear: you will die, but what will I arrange for
you? Whatever will I arrange for you!
--- What?
--- Eternal life.
And she opens you a door and shoves you in, the Christian into a blue-
garden paradise, the Muslim into a honey-and-pilaff paradise, the Hindu into
a nirvana of absolute tranquility, and each bastard has fixed up his own
paradise with his own set designer and now advertises it like a travel
agency, "Vizit'ez les Canaries" and nice things like that.
It's no good for you, Mister, to be lost and to turn into dirt, and, following
the law of the indestructability of matter, that your materials should return to
the earth, "old materials from a demolition for sale", and that your soul unite
again with the great fluidity of the Universe and go uniform with it and lose
its self. Because death means this: "Lose your self". And because you want to
exist amongst all this stuff that you know exists, you give your hand.
--- Shit, get me out of this, and anything you want is yours.
Religion has gained you now that you're alive, because dead you're not much
use to her. And from now on she runs you as is convenient to her. If things
get tough, it's not all just flower gardens. It's ovens too. She shoves you
in and you get turned into a stew, world without end. And she threatens you:
-- Watch out now that you're alive and there's time to do what I say, otherwise
I can see you with garlic in the oven.
And if you're tough, you can good and do otherwise.
That's it. Someone once said: "Religion is a company which publishes shares
in nonexistant mines." I don't remember who said it, but I reckon it was me.
And nobody gets any dividends from these shares, but only the managing
committee eats well. I reckon I said that too, and I'm going to hell, I know.
The following is part of "The mass of Greek Legends", the one invented by N.T
who was a (nation) Greek comical-inventor and user of the unformal manner of
speaking in art-expression, and associated with that call the 1900 year and then
the 1970 year.
leka lei remna cu se tcica noi jicmu ro lijda cu nalcne co'a le pamoi djedi
co'i le cabdei
The quality, that People are deceived, which is the basis of all religion, is
invariant starting with the first day continuing today.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ που ειναι στα αγγλικα. Ολη η αποψη μου για τη θρησκεια ειναι εδω μεσα.
ξανα συγγνωμη για αυτους που δεν μπορουν να το διαβασουν.
Πιστευω πως υπάρχει ένα ανώτερο ον.....τωρα οποιος καταλαβε καταλαβε.....
Όπως είπαν πολλοί, η ερώτησή σου δεν μπορεί να απαντηθεί με απόλυτο τρόπο.....Πιστεύω πως κάτι υπάρχει,κάτι ανώτερο που μας έχει δημιουργήσει....Παρόλα αυτά αναρωτιέμαι αν αυτό είναι κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε γιατί δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι εμείς είμαστε τα ανώτερα όντα στη γη και γενικά στο σύμπαν. Κι αυτό γιατί παρόλο που αναπτυσσόμαστε ραγδαία σε όλα τα επίπεδα,η ζωή μας αντί να καλυτερεύει γίνεται ακόμα χειρότερη και έτσι περιμένουμε έναν σωτήρα να μας λυτρώσει από την απαίσια ζωή που έχουμε δημιουργήσει.Ο Θεός μας προσφέρει την ελπίδα,που κατά τη γνώμη μου είναι η κινητήριος δύναμη του ανθρώπου, ότι όλα στο τέλος θα πάνε καλά και ότι υπάρχει πάντα κάποιος εκεί ψηλά που μας παρακολουθεί,μας κρίνει και βάζει και ένα χεράκι στις δύσκολες στιγμές μας.....
Η ανυπαρξία αποδείξεων για την ύπαρξη του Θεού
δεν επικυρώνει την ανυπαρξία του ...
Από το βιβλίο Θρησκευτικών της Β' Λυκείου ...
Παράθεση:
Το μέλος Morpheus91 στις 02-10-2007 στις 12:56 έγραψε...
Η ανυπαρξία αποδείξεων για την ύπαρξη του Θεού
δεν επικυρώνει την ανυπαρξία του ...
Από το βιβλίο Θρησκευτικών της Β' Λυκείου ...
|
|
Η ύπαρξη αποδείξεων ότι η "δημιουργία" και ύπαρξή του, όμως, επιβεβαιώνει τον τρόπο με τον οποίο ασκεί εξουσία και εκβιασμό η εκκλησιαστική Αρχή, σφραγίζει τη συνοδοιπόρα σχέση Κράτους - Εκκλησίας.
Άποψη που μου στοίχησε μονοήμερη αποβολή στη Β' Λυκείου...
Παράθεση:
Το μέλος Panos72 στις 02-10-2007 στις 13:16 έγραψε...
Η ύπαρξη αποδείξεων ότι η "δημιουργία" και ύπαρξή του, όμως, επιβεβαιώνει τον τρόπο με τον οποίο ασκεί εξουσία και εκβιασμό η εκκλησιαστική Αρχή, σφραγίζει τη συνοδοιπόρα σχέση Κράτους - Εκκλησίας.
Άποψη που μου στοίχησε μονοήμερη αποβολή στη Β' Λυκείου...
|
|
Λογοκρισία ...
Είχατε τέτοιες απόψεις στη Β λυκείου ???
Εμας οι περισσότεροι ούτε που ασχολόυντε ...
Προσωπικά για εμένα Θεός είναι η προσωποποίηση της υπέρβασης,
της θέλησης, της πίστης και κάθε είδους αγάπης ...
Γιατί αμφισβητείτε την ύπαρξή μου;
::tzatziki:: (εικονίδιο μή εισέτι ενεργοποιηθέν)
Παράθεση:
Το μέλος Morpheus91 στις 02-10-2007 στις 12:56 έγραψε...
Η ανυπαρξία αποδείξεων για την ύπαρξη του Θεού
δεν επικυρώνει την ανυπαρξία του ...
Από το βιβλίο Θρησκευτικών της Β' Λυκείου ...
|
|
Όπως και η ανυπαρξία αποδείξεων για την ύπαρξη του αόρατου ιπτάμενου ελέφαντα που βρίσκεται σε τροχιά γύρω απ' τη γη δεν επικυρώνει την ανυπαρξία του.
Ευτυχώς όμως που δε σκεφτόμαστε έτσι, αλλιώς θα μπορούσαμε να δεχτούμε τα πάντα. Φαντάζεστε να έπρεπε να αποδεικνύουμε τα πράγματα που ...δεν υπάρχουν; Προφανώς έτσι δεν θα είχαμε προχωρήσει καθόλου, γιατί η φαντασία του ανθρώπου μονίμως δημιουργεί πράγματα που δεν υπάρχουν και αυτή θα ήταν η καθημερινή ασχολία μας...
Μπορεί λοιπόν η απουσία αποδείξεων να μην ειναι απόδειξη της απουσίας, αλλά για να κάνουμε μία υπόθεση (και εδώ μιλούμε για την υπέρτατη υπόθεση, ένα παντοδύναμο ον κλπ κλπ) πρέπει να έχουμε τουλάχιστον στοιχειώδεις ενδείξεις. Μάλιστα όσο πιο μεγαλόστομη και υπερβολική είναι η υπόθεση που κάνουμε, τόσο πιο τρανταχτές πρέπει να είναι οι ενδείξεις και οι αποδείξεις. (Carl Sagan: "extraordinary claims require extraordinary evidence")
Πάντως στο ερώτημα αν "υπάρχει Θεός" πάντα ζητάω επεξηγήσεις. Τί εννοείς με τον όρο "Θεός", ποια χαρακτηριστικά έχει; Γιατί χρησιμοποιείται ο συγκεκριμένος όρος; Μόνο τότε μπορεί να γίνει μία συγκεκριμένη κουβέντα.
Υ.Γ. Για την ύπαρξη η μη του Θεού έχουμε συζητήσει εκτεταμένα και σε άλλα τόπικς, ρίξτε μια ματιά στα παλιότερα θέματα των φιλοσοφικών συζητήσεων.
Δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι όσο πιο πολύ διαβάζεις, σκέφτεσαι,(σπουδάζεις), ανοίγεις το μυαλό σου τόσο πιο έντονη γίνεται η αμφισβήτηση σου στη θρησκεία και στο Θεό. Τόσο πιο πολύ θες να είχες ζήσει στα χρόνια των θεμελιωτών κάθε θρησκείας, του Χριστού, του Βούδα, του Μωάμεθ... Λέτε να φταίει η εξεταστική ή μήπως είναι γενικότερο το φαινόμενο;
pafa
02.10.2007, 14:38
" TARGET="_blank">Εδώ
δείτε ένα ενδιαφέρον βίντεο σχετικό με το θέμα..