Σε εκεινη την περιοδο ανθησαν τα μαγαζια οπου ο κοσμος εβγαινε και καθως ακουγε τον Καλλιτεχνη εσπαγε πιατα και πεταγε γαρδενιες. Μερικοι απο τους Τραγουδιστες που μεσουρανουσαν εκεινη την περιοδο ηταν ο Δημήτρης Κοντολάζος, ο Θέμής Αδαμαντίδης, η Αντζελα Δημητρίου, Ο Λευτερης Παντάζης, Ο Μακης Χριστοδουλοπουλος, Ο Αγγελος Διονυσιου αλλα και ο μεγαλος Στρατος Διονυσιου ο οποιος μεχρι τη δυση της ζωης του τραγουδουσε σε τετοια μαγαζια, (Μετα θανατον χαρακτηριστηκε μεγαλος απο πολλους..) Και μπαινω στο θεμα.. Απο εκεινη την περιοδο εχουν μεινει παρα πολλα τραγουδια (π.χ Στο αδειο μου πακετο, Αν μ'αγαπουσες λιγο, Παραπονο μου, Ποια θυσία, Εσυ μου μιλας στην Καρδια μου, Ολα τα'δωσα για σενα, οι νταλικες, Απορω και πολλα πολλα αλλα) που πολλοι ευκολα τα χαρακτηριζουν απλα σκυλαδικα.. Εγω τα χαρακτηριζω πλεον κλασσικα. (Το ιδιο πραγμα ειχε πει και ο Διονυσης Σαββοπουλος σε μια συνεντευξη που ειχε δωσει παλαιοτερα για τα τραγουδια του Τακη Σουκα ενος συνθετη που εχει γραψει τραγουδια κατα κυριο λογο για εκεινη την περιοδο.) Ποια Η δικη σας γνώμη? αν ακουτε εντελώς αλλο ειδος μουσικης ειναι καποιο απο αυτα τα τραγουδια που να σας αρέσει πολύ?
"Απο τα Σμυρνεϊκα του 20 στα λαικα του σημερα" Καθε πεμπτη βραδυ (Ξημερωματα παρασκευης) στις 02:00 Αποκλειστικα στο Music Heaven Radio...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tsibitos στις 31-01-2007 02:18 ]
Σε γενικές γραμμές έχεις δίκιο, αλλά και πάλι και μεταξύ τους έχουν μεγάλη διακύμανση τα τραγούδια αυτής της εποχής. Άλλο ειδικό βάρος είχε το "Αγάπη μου επικίνδυνη" και άλλη το "Το 'πε το 'πε ο παπαγάλος" , όπως και να το κάνεις.
Σίγουρα πάντως είναι τραγούδια του κεφιού που σημάδεψαν μια εποχή.
Αδερφε tsibitos, να με συμπαθας αλλα νομιζω οτι ολα αυτα τα τραγουδια και οι τραγουδιστες που αναφερεις (Πλην του στρατου, που ειναι παλιοτερος) ειναι αυτοι που χαρακτιρισαν τον ορο "σκυλαδικα" .
...Πριν το 80 , δεν υπηρχε τετοιος ορος.....τοτε τα λεγανε απλως Λαικα τραγουδια.
....Νομιζω οτι δεν θα επρεπε να μεγαλοποιουμε τον Πανταζη και την Αντζελα, επειδη οι νεοτεροι συνεχιστες του ειδους δεν μπορεσαν να ανταπεξελθουν στις προσδοκιες του συγκεκριμενου ακροατηριου.
...Το αυθεντικο σκυλαδικο εχει πλεον παψει να υπαρχει , οπως εχει πλεον παψει να υπαρχει και το αυθεντικο ροκ (εννοω δισκογραφικα και συναυλιακα σε μεγαλους χωρους) .
..Μπορει η βισση κι η Βανδη(κι ολο το υπολοιπο συναφι) να μην τραγουδανε σκυλαδικα , αλλα μιας και εμφανιζονται στους χωρους που καποτε λεγονταν σκυλαδικα, τους πηρε η μπαλα και πολλοι τους ονομαζουμε ετσι πλεον κι αυτους και τα τραγουδια τους.
Μπορει ενας Σφακιανακης να μην εχει τη μαγκια του Μακη,
Μπορει μια θεωδωριδου να μην φτανει την Πιτσα Παπαδοπουλου,
Μπορει ενας Μακροπουλος να ειναι λιγος μπροστα στο ξεσηκωτικο προγραμμα ενος Πανταζη...
...Αλλα δεν νομιζω οτι τραγουδια οπως : "το πε , το πε ο παπαγαλος" , "μεινε μαζι μου εγγυος" , "Εσυ τι λες, θα γινουμε επιτελους εραστες" , "δεν παω μεγαρο, θα μεινω με τον παιδαρο" , κλπ μπορουν να χαρακτηριστουν ως ποιοτητα!
....Σιγουρα παντως τα σκυλαδικα ηταν πιο αυθεντικα απο αυτα τα νεα τσιφτετελοροκ/τρεντοσκυλε τραγουδακια.
....Και βεβαια παντα κατα την ταπεινη μου αποψη.
Δε νομίζω οτι συγκρίνονται τα τραγούδια του Στράτου Διονυσίου με αυτά του Πανταζή και του Κοντολάζου. Εγώ τουλάχιστον τον έχω πολύ πολύ ψηλότερα, και όσον αφορά το ρεπερτόριο, αλλά και ως ερμηνευτή.
jorge αν αναφερεσαι σε εμενα, δεν διαφωνω....νομιζω οτι τον ξεχωρισα στο post αλλα μαλλον δεν εγινα κατανοητος.....Κατα την γνωμη μου, εννοειται πως ο Στρατος ουδεμια σχεση εχει με σκυλαδικα......Ακομα κι ενας καφρος σαν εμενα που δεν εχει σχεση με τετοιου ειδος μουσικες, μπορει να καταλαβει την διαφορα ενος Στρατου Διονυσιου απο ενα ΛεΠα.
Παράθεση:
Το μέλος chorrer στις 30-01-2007 στις 09:46 έγραψε...
...νομιζω οτι ολα αυτα τα τραγουδια και οι τραγουδιστες που αναφερεις (Πλην του στρατου, που ειναι παλιοτερος) ειναι αυτοι που χαρακτιρισαν τον ορο "σκυλαδικα" .
...Πριν το 80 , δεν υπηρχε τετοιος ορος.....τοτε τα λεγανε απλως Λαικα τραγουδια.
....Νομιζω οτι δεν θα επρεπε να μεγαλοποιουμε τον Πανταζη και την Αντζελα, επειδη οι νεοτεροι συνεχιστες του ειδους δεν μπορεσαν να ανταπεξελθουν στις προσδοκιες του συγκεκριμενου ακροατηριου.
...Το αυθεντικο σκυλαδικο εχει πλεον παψει να υπαρχει , οπως εχει πλεον παψει να υπαρχει και το αυθεντικο ροκ (εννοω δισκογραφικα και συναυλιακα σε μεγαλους χωρους) .
..Μπορει η βισση κι η Βανδη(κι ολο το υπολοιπο συναφι) να μην τραγουδανε σκυλαδικα , αλλα μιας και εμφανιζονται στους χωρους που καποτε λεγονταν σκυλαδικα, τους πηρε η μπαλα και πολλοι τους ονομαζουμε ετσι πλεον κι αυτους και τα τραγουδια τους.
Μπορει ενας Σφακιανακης να μην εχει τη μαγκια του Μακη,
Μπορει μια θεωδωριδου να μην φτανει την Πιτσα Παπαδοπουλου,
Μπορει ενας Μακροπουλος να ειναι λιγος μπροστα στο ξεσηκωτικο προγραμμα ενος Πανταζη...
...Αλλα δεν νομιζω οτι τραγουδια οπως : "το πε , το πε ο παπαγαλος" , "μεινε μαζι μου εγγυος" , "Εσυ τι λες, θα γινουμε επιτελους εραστες" , "δεν παω μεγαρο, θα μεινω με τον παιδαρο" , κλπ μπορουν να χαρακτηριστουν ως ποιοτητα!
....Σιγουρα παντως τα σκυλαδικα ηταν πιο αυθεντικα απο αυτα τα νεα τσιφτετελοροκ/τρεντοσκυλε τραγουδακια... |
|
Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα, Δημήτρη...
Παράθεση:
Το μέλος chorrer στις 30-01-2007 στις 10:05 έγραψε...
jorge αν αναφερεσαι σε εμενα, δεν διαφωνω....νομιζω οτι τον ξεχωρισα στο post αλλα μαλλον δεν εγινα κατανοητος.....Κατα την γνωμη μου, εννοειται πως ο Στρατος ουδεμια σχεση εχει με σκυλαδικα......Ακομα κι ενας καφρος σαν εμενα που δεν εχει σχεση με τετοιου ειδος μουσικες, μπορει να καταλαβει την διαφορα ενος Στρατου Διονυσιου απο ενα ΛεΠα.
|
|
Chorrer αναφερόμουν στο αρχικό post
CHE
30.01.2007, 11:00
Η περίοδος στην οποία αναφέρεται το τόπικ, δηλαδή το 1983-1993, θα πρέπει να κριθεί, εκτός από τα καλλιτεχνικά κριτήρια, και σύμφωνα με τα κοινωνικά δεδομένα της εποχής.
Η έλευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 σήμανε ταυτόχρονα και την αλλαγή του ελληνικού τραγουδιού σε ένα πιο λαικό στυλ. Ίσως η επικράτηση του λαικού αυτού κόμματος να σήμανε τη δικαίωση των αγώνων των πιο λαικών στρωμάτων του πληθυσμού με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί το πολιτικό και κοινωνικό τραγούδι που χαρακτήρισε τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Η αλήθεια είναι ότι από το ελληνικό λαϊκό τραγούδι της περιόδου 1983-1993 για λίγα πράγματα μπορούμε να είμαστε περήφανοι. Αν εξαιρέσει κανείς το ‘‘Ρεμπέτικο’’ του Ξαρχάκου, στο όριο ακριβώς της περιόδου καθώς ο δίσκος βγήκε το 1983, δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος δίσκος-ορόσημο σ’ αυτά τα χρόνια.
Ακόμα και τα τραγούδια που είπαν οι κορυφαίοι λαϊκοί τραγουδιστές μας (από τη Χαρούλα Αλεξίου και τον Γιώργο Νταλάρα μέχρι τον Δημήτρη Μητροπάνο και τον Στράτο Διονυσίου) ήταν απλά μέτρια σε σύγκριση με τις παλαιότερες δουλειές τους (θυμηθείτε το ανεκδιήγητο ‘‘Μη μιλάς, μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς’’ σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου).
Μέσα στον οχετό των τραγουδιών που ερμήνευαν οι Βασίλης Μητρόπουλος, Βασίλης Τερλέγκας, Τόλης Τσιμογιάννης, Βασίλης Ξιφαράς κ.λπ., τα τραγούδια του Τάκη Μουσαφίρη φάνταζαν όαση στην ερημιά. Μέχρι και η Ρίτα Σακελλαρίου, που μας χάρισε τη δεκαετία του 1970 πολύ ωραία τραγούδια, κατάντησε να τραγουδάει ‘‘Είναι γάτα, είναι γάτα, ο κοντός με τη γραβάτα’’ και η μεγάλη Λίτσα Διαμάντη ‘‘Οι γύφτοι κάνουν λίφτινγκ και χορεύουν τσα-τσα’’ (!!! - αμφότερα άσματα του Νίκου -γελοιοτάτου- Καρβέλα).
Βέβαια, εκείνη την περίοδο έκαναν τα πρώτα τους βήματα η Ελευθερία Αρβανιτάκη (αποχωρώντας από την Οπισθοδρομική Κομπανία), η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Σταμάτης Κραουνάκης και άλλοι. Αυτή που μου έκανε πολύ καλή εντύπωση ήταν η Χριστίνα Μαραγκόζη, η οποία όμως χάθηκε μετά το χωρισμό της από τον Αντώνη Βαρδή.
Τι απέμεινε, αλήθεια, από εκείνη την περίοδο; Ποια τραγούδια ακούγονται ακόμα και θα ακούγονται στο διηνεκές; Σίγουρα όχι της Καίτης Γαρμπή, της Χαρούλας Ντάνου και του Δημήτρη Κοντολάζου (αν κι εκείνο το ‘‘Άγνωστε Φίλε Εραστή της Αγάπης Μου’’ ήταν πολύ καλό).
Ακόμα κι εκείνα του Στράτου Διονυσίου πιθανότατα να μην ακούγονταν ακόμα αν δεν πέθαινε ο μεγάλος αυτός τραγουδιστής. Πιθανότατα να είχαν την ίδια τύχη με εκείνα που έβγαλε την ίδια περίοδο ο Καζαντζίδης (και τώρα πια κανείς δεν τα θυμάται).
Πότε τραγούδησε τελευταία φορά η Αλεξίου τραγούδια από το δίσκο της ‘‘Η Νύχτα Θέλει Έρωτα’’;
Φαίνεται, λοιπόν, ότι τίποτα δεν θα μείνει από τότε -πλην του ‘‘Ρεμπέτικου’’ του Ξαρχάκου και του ‘‘Καράβι Απόψε το Φιλί’’ του Λιδάκη. Ευτυχώς που το ελληνικό έντεχνο τραγούδι έσωσε κάπως την κατάσταση. Γιατί, όπως, και να το κάνουμε ένας ήταν ο δίσκος-κορυφή. Εν μέσω Εθνικής Οδού, σκυλάδικων και γελοίων ακουσμάτων, υπήρξαν και κάποιοι που δεν παρασύρθηκαν από τη χρυσή μετριότητα και γελοιότητα αλλά, απεναντίας, προβληματίστηκαν και μας κέρασαν Ζεστά Ποτά...
Και για να επανέλθουμε στο θέμα, προσωπικά μου αρέσουν αρκετά κομμάτια εκείνης της εποχής. Δε θα αναφερθώ στον Διονυσίου, γιατί απ' ότι κατάλαβα ο σκοπός του τόπικ είναι να βρούμε κομμάτια εκείνης της εποχής που σήμερα τα θεωρούμε σκυλάδικα. Και του Διονυσίου τα κομμάτια, κανείς δε νομίζω να τα θεωρεί σκυλάδικα, με κάποιες εξαιρέσεις βέβαια. Άρα πάμε στα υπόλοιπα.
Το Απορώ του Μάκη Χριστοδουλόπουλου (το έχει γράψει ο Γιάννης Πάριος) είναι σίγουρα υπέροχο κομμάτι, αλλά δυστυχώς ξεφτυλίζεται συχνά, στο στόμα της Σάρας και της Μάρας. Η καλύτερη ερμηνεία, μετά του Πάριου, είναι κατά τη γνώμη μου από τον Μάκη.
Επίσης, μου αρέσει το Φωτιά στα Σαββατόβραδα της Δημητρίου, το Πριν Χαθεί το Όνειρό μας του Βοσκόπουλου (ίσως είναι παλαιότερο, διορθώστε με) και αρκετά άλλα. Κορυφαίο όλων το μοναδικό ΤΑΡΑΧΗ του Πανταζή. (πλακίτσα
)
Ιδιαίτερη μουσική περίοδος.Ασχημη κατ'εμέ.Δεν μπορώ να βρω το ακριβή λόγο.Ισως η μεταπολίτευση ,η απουσία μεγάλων λαικών συνθετών(θάνατος του Λοίζου το 81 ,ο Ζαμπέτας είχε αρχίσει να ''πέφτει'' λόγω των γνωστών καταχρήσεων) ,ή ακόμα πως ήταν μόδα!Ναι ,μόδα της εποχής!Το στυλ εκείνης της δεκαετίας που αν και κράτησε μέχρι τα τέλη του 80 και όχι μετά το 90 ,δώθηκε μια πορεία στην αρχή της δεκαετίας και συνεχίστηκε μέχρι και το τέλος της.Αντίστοιχα στο ''έντεχνο'' ,χρησιμοποιούσαν έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία-πολλά αποτυχημένα κατά την άποψη μου-με αποτέλεσμα στο συνολικό ηχόχρωμα της ,αυτή η δεκαετία να υστερεί έντονα σε σύγκριση με την προηγούμενη και την επόμενη!Ετσι τουλάχιστον άνθισαν περισσότερο νεότερα κύματα ,λόγω μάλλον της ύφεσης που παρουσίασε γενικότερα η Ελληνική μουσική κατά την δεκαετία εκείνη.Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα...μόνο που έχουμε παράλληλη άνθιση και μαρασμό σε διαφορετικά μουσικά είδη!
Λίγα τραγούδια απο τότε ,πολύ λίγα...
Παράθεση:
Το μέλος Lefterissamson στις 30-01-2007 στις 11:44 έγραψε...
Λίγα τραγούδια απο τότε ,πολύ λίγα...
|
|
Αυτο ειναι το θεμα.. Ποια? Εγω δεν μιλησα για ΟΛΑ τα τραγουδια αλλα για καποια τραγουδια εκεινης της περιοδου.
Παράθεση:
Το μέλος jorge στις 30-01-2007 στις 09:50 έγραψε...
Δε νομίζω οτι συγκρίνονται τα τραγούδια του Στράτου Διονυσίου με αυτά του Πανταζή και του Κοντολάζου. Εγώ τουλάχιστον τον έχω πολύ πολύ ψηλότερα, και όσον αφορά το ρεπερτόριο, αλλά και ως ερμηνευτή.
|
|
jorge τα τραγουδια των τεσσαρων τελευταιων δισκων του Στρατου Διονυσιου (1983 - 1990 που εφυγε) Ειναι απολυτως συγκρισιμα (μην πω χειροτερα) με τα τραγουδια του Κοντολαζου (Π.χ "Ενα λεπτο περιπτερα βουλιαζει στα βαθεια νερα το τελευταιο μου το πλοιο..".) Δεν μιλησα για την Δισκογραφια του Στρατου Διονυσιου στο συνολο της. Επαναλαμβανω οτι το topic αναφερετε μονο απο το 1983 μεχρι το 1993.
Συμφωνω με τους προλαλησαντες...Πρεπει να ειναι η χειροτερη δεκαετια στο Ελληνικο τραγουδι και οντως αν ψαξουμε ακομα και στους εκπροσωπους του ποιοτικου λαικου θα δουμε οτι αυτη την περιοδο τα δειγματα γραφης τους ειναι οντως πολυ κατωτερα απο τις προηγουμενες και επομενες δεκαετιες..
Σημερα βλεπουμε (στη μια πλευρα του τραγουδιου) τους συνεχιστες αυτης της καταστασης(κατρακυλα,ξεφτιλα), αλλα εχουμε και τα διαμαντια απο το λεγομενο εντεχνο που ξεκινησε απο την δεκαετια του 90.
Προσθετω απλως σαν λεπτομερεια οτι τοτε οι φωνες ηταν πολυ καλυτερες απο τις σημερινες(ανεξαρτητου ρεπερτοριου) και δεν επαιζε πρωτο ρολο το σοου κι η εμφανιση!..Δεν συγκρινονται oι Κοντολαζος,Αδαμαντιδης,Δημητριου,αγγελος Διονυσιου με τους Βερτη,Πετρελη,Κοκκινου κτλ.
να ρωτήσω γιατί δε λέμε δεκαετία 80,
αλλά συγκεκριμένα 83-93?αλλάζει κάτι συγκεκριμένα από το 93?
Παράθεση:
Το μέλος karelia στις 30-01-2007 στις 22:27 έγραψε...
να ρωτήσω γιατί δε λέμε δεκαετία 80,
αλλά συγκεκριμένα 83-93?αλλάζει κάτι συγκεκριμένα από το 93?
|
|
Τα συγκεκριμενα τραγουδια ηταν τα τραγουδια που ακουγαν εκεινη την περιοδο γονεις και συγγενεις. Ετσι το 1983 βγηκε απο την χρονολογια της γεννησης μου και για να το κανω δεκαετια εβαλα το 1993. το πιο σωστο (για το topic) θα ηταν 1981 - 1991 που αλλαζει κατι, το 1991 ηταν οι χρονια οπου οι περισσοτεροι απο τους τραγουδιστες που ανεφερα στην αρχη, κανουν τα τελευταια τους μεγαλα σουξε.. και απο΄κεινη την χρονια και μετα αρχιζουν και ξεπροβαλλουν σιγα - σιγα αλλα ονοματα οπως Σφακιανακης, Τερζης (ο οποιος υπηρχε απο το 1980 αλλα εγινε γνωστος μια δεκαετια μετα) κλπ.
Μια Σελιδα γεμισε στο topic αλλα τραγουδια δεν ακουσα... Δεν μπορω να πιστεψω οτι εκτος απο Αλκινοο Ιωαννιδη και Κατσιμιχαιους τα μελη του ΜΗ δεν ακουνε τιποτα αλλο... και για να προλαβω μερικους, δεν εννοω το "το'πε το'πε ο παπαγαλος" και το "μεινε μαζι μου εγγυος"...
"Απο τα Σμυρνεϊκα του 20 στα λαικα του σημερα" Καθε πεμπτη βραδυ (Ξημερωματα παρασκευης) στις 02:00 Αποκλειστικα στο Music Heaven Radio...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tsibitos στις 31-01-2007 02:16 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tsibitos στις 31-01-2007 02:17 ]
Θα προσπαθίσω να σας θυμίσω κάποιους δίσκους της εποχής... 20 -πιθανό- εξαιρέσεις...
1. Αρβανιτάκη: ''κοντραμπάντο'' Σπανουδάκης (85) ''τανιράμα'' των ίδιων (89), ''μένω εκτός'' (91)
2. Βιτάλη: ''Απέναντι μπαλκόνι'' (99), ''και μπήκαμε στα χρόνια'' (με Σπανουδάκη).
3. Αλεξίου: ''εμφύλιος έρωτας'' (84) ''η αγάπη είναι ζάλη'' Μικρούτσικος (86), ''δι ευχών'' Αντύπας(92)
4. Χατζιδάκις: ''μπαλάντες οδού Αθηνάς'' (83) ''χειμωνιάτικος ήλιος''(85), ''μύθοι μιας γυναίκας'' (88)
5. Τσανακλίδου: ''της βροχής και της νύχτας'' Σπανός (85) ''μαμα γερνάω'' Κραουνάκης (88), ''αλλοιώτικη μέρα'' (90)
6. Σπανός: ''έξοδος κινδύνου'' Αλκηστης (84) ''προσωπικά'' Δήμου (88), ''χάρτινες καρδιές'' Πουλόπουλος (85)
7. ''κυκλοφορώ και οπλοφορώ'' Άλκηστης (85)
8. ''διαίρεση'' Παπακωνσταντίνου (84) ''χαιρετίσματα''(87)
9. Δουλειές του Νίκου Παπάζογλου (πότε βούδας πότε κούδας)
10. Οι δουλειές της Μούσχουρη ''ενδεκάτη εντολή'' και ''ταξιδιώτης''
11. το ''να'' του Μούτση
12. τα ''κανονικά'' και η ''παλίρροια'' με την Γαλάνη.
13. Τα πρώτα άλμπουμ των Κατσιμιχαίων.
14. Λέκκας και Σπάθας ''σύντομα όνειρα''.
15. ο Καζαντζίδης βγάζει το ''βραδιάζει''
16. ο Κουγιουμτζής το ''κόκκινο φουστάνι'' στο ''τρελοί και άγγελοι'' του Νταλάρα, (ο οποίος είπε και τα ''άπονα μάτια'' αλλά και το διδυμότειχο μπλουζ'')
17. Η Μαρινέλλα και ο Χατζής βγάζουν το ''η αγάπη μας...''
18. Ο Πορτοκάλογλου και οι Φατμέ.
19 Ο Μαυρουδής ''ίσως φταίνε τα φεγγάρια''
20. και η Καραίνδρου γράφει αριστουργήματα για τα φιλμ του Αγγελόπουλου.
Να λοιπόν που υπήρχαν και κάποιες ποιοτικότερες δουλειές σε αυτά τα χρόνια...
(σίγουρα ξεχνάω άλλες 20 τουλάχιστον...άλλωστε υπάρχει ο Σιδηρόπουλος, η συνεργασία Πάριου με Ξαρχάκο, ο Ξυδάκης, ο Σαββόπουλος και τόσοι άλλοι. Ακόμα και η ποπ έχει την Μαντώ η το ''δώδεκα''. )
Πέτρο νομίζω πως ο tsibitos αναφέρεται μόνο στη λαϊκή μουσική εκείνης της περιόδου, στη μουσική της πίστας. Όχι στο έντεχνο ή το ελαφρολαϊκό.
δωστου μια μπυρα, δωστου μια μπυρα, το παληκαρι στην αγαπη δεν ειχε πειρα ! 
