Αν είναι να αναφέρουμε πόσους και πόσους έχει επηρεάσει αυτός ο άνθρωπος με το έργο του, με το ύφος του, με τη "στάση ζωής" του και, κυρίως, ΜΕ ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ .... μάλλον θα πρέπει να γράφουμε ποστ επί μία εβδομάδα .... Από τις αρχές του '80 και μετά "ξεπετάχτηκαν" ένα σωρό επίγονοί του [τόσο του ιδίου, όσο και των θρυλικών "σαγηνευτικών" θορυβοποιών Birthday Party], που .... αν αρχίσουμε να τους απαριθμούμε, μάλλον θα χάσουμε το μέτρημα. Είναι, δηλαδή, επιδραστικός όσο κανένας άλλος ..... Ποιο το μυστικό του ??? Μα ... στο ότι ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ. Έτσι, με τις απλές μελωδικές γραμμές και φόρμες - επηρεασμένες από τα παλιά μπλουζ, όπως δηλώνει κι ο ίδιος - καταφέρνει και σκαρώνει τα πιο όμορφα τραγούδια, γεμάτα συναίσθημα και "πινελιές υγιούς σπαραγμού", που ενίοτε φτάνει στα όρια της απόγνωσης .....
Τώρα, όσον αφορά στα λάιβ του .... Πριν πολλά χόνια [νομίζω το 1995] τον είδα λάιβ στο κλειστό γήπεδο του Περιστερίου και δεν μού άρεσε καθόλου !!! Ακόμη και το καταπληκτικό "Weepin' Song" κατά την προσωπική - ταπεινή μου άποψη ατύχησε σ' εκείνη τη λάιβ εκτέλεσή του [αν κάποιος συμφορουμίτης ήταν παρών σε εκείνη τη συναυλία και έχει αντίθετη άποψη, θα είναι χαρά μου να τη διαβάσω]. Όμως, πριν λίγα χρόνια έδωσε μια συναυλία στο ΒΕΛΛΙΔΕΙΟ στη Θεσσαλονίκη και φίλοι μου, που βρέθηκαν σε αυτή τη συναυλία, μου είπαν ότι "Δεν έχει ματαγίνει καλύτερο λάιβ στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία είκοσι χρόνια" !!!!
Γενικά, πάντως, όσοι έχετε την επιθυμία να τον δείτε λάιβ .... θα σάς πρότεινα να μην το σκεφτείτε πολύ !!! Τέτοιους καλλιτέχνες αξίζει πάντα να τους τιμάμε !!! Κι ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη κι από ένα μέτριο λάιβ μπορούμε να αποκομίσουμε πολλά - πολλά όμορφα πράγματα. Να, εγώ ακόμη θυμάμαι την πιστιρικαρία στο κλειστό του Περιστερίου που τού φώναζε ρυθμικά : "Νί - κος, Νί - κος, Νί - κος ..." [εμ, με τόσες φορές που έχει έρθει στη χώρα μας, είναι πολλοί που τον βλέπουν πλέον σαν Έλληνα 
]............
