Quote:
|
On 2003-03-21 21:04, eva wrote:
Είμαι κι εγώ σχετικά νέα στο forum και δε μπορώ να πω ότι σας ξέρω όλους καλά...Όμως το άτομο που τυγχάνει του μεγαλύτερου θαυμασμού από μέρους μου είναι η gate χωρίς να θέλω να μειώσω σε καμία περίπτωση τους υπόλοιπους. Ίσως σ'αυτό να συνέβαλε το γεγονός ότι η παρουσία της στις συζητήσεις είναι πιο έντονη από κάθε άλλου. Αν δεν κάνω λάθος gate είσαι νομικός. Δεν ξέρω αν οι σπουδες σου έχουν να κάνουν με το τι ανίχνευσα μέσα από το γραπτό σου λόγο αλλά χωρίς καμιά υπερβολή νομίζω ότι η εικόνα που μου δημιούργησες είναι ένα πρότοπο που θα ήθελα να πλησιάσω (Ίσως γιατί είσαι ότι ακριβώς δεν είμαι- δεν ξέρω).Όταν εκφράζεις την άποψή σου σε ένα θέμα δείχνεις ότι είσαι ένα συγκροτημένο και ευαισθητοποιημένο άτομο με βαθιά αλλά και πλατιά γνώση και ειλικρινή συναισθήματα. Αλλά το κυριότερο δεν χάνεις ποτέ την ψυχραιμία σου και εξηγείς τη θέση σου σαν να συμφωνείς με την αντίθετη προς τη δική σου γνώμη.
Ίσως όλο αυτό να μοιάζει σαν ένα κάλπικο, σαχλό εγκώμιο αλλά φταίει το απρόσωπο του υπολογιστή......
|
|
Αυτό που σίγουρα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τα παραπάνω λόγια σου, είναι "...ένα κάλπικο και σαχλό εγκώμιο..."...
Αυτό που σίγουρα ΕΙΝΑΙ, είναι μια απίστευτα ευχάριστη έκπληξη για μένα...
Το πιο σπουδαίο απ' όλα και αυτό που με εκπλήσσει είναι ο θησαυρός που απέδειξες ότι είχες κρυμμένο μέσα σου...
Γιατι ένας άνθρωπος που μπορεί..., που έχει το θάρρος, την επιθυμία και τη διάθεση να αποτυπώσει με τόσο αυθορμητισμό, τόση αγάπη και κυρίως βάζοντας ακόμα και τον ευατό του στην άκρη...., τέτοια ζεστά και ενθαρρυντικά λόγια, τέτοια λόγια προσφοράς...δεν μπορεί παρά να φυλάει μέσα του έναν απέραντο πλούτο...., ώστε να μην του κάνει καθόλου κόπο... να δώσει μέρος από αυτόν και στους γύρω του...
Αυτή τη στιγμή έχω ανοίξει τα βιβλία μου...και ψάχνω...
Ψάχνω να βρω αυτό που θέλω να σου πω....για να σε ευχαριστήσω που με έκανες και ένιωσα ότι... μπορώ να έχω λόγο να χαίρομαι πολύ...
Φοβάμαι ότι, όπου και να ψάξω, ακόμα και σε αυτόν τον αγαπημένο μου Μπουσκάλια, δε θα βρω αποτυπωμένο αυτό που αισθάνομαι....κι ίσως αυτό είναι τελικά το πιο σημαντικό...
Αυτό που μου πρόσφερες με τα λόγια σου το ένιωσα - έστω και μέσω αυτού του απρόσωπου υπολογιστή - ότι είναι τόσο αυθεντικό και ειλικρινές που μόνο αυθεντικά συναισθήματα θα μπορούσε να μου δημιουργήσει....Επομένως, ένας χιλιοειπωμένος λόγος κάποιου ξένου σίγουρα δε θα μπορούσε να τα εκφράσει
Αν κάτι κυρίως θα ήθελα να σου μείνει από αυτά που σου λέω είναι...να συνεχίσεις να προσφέρεις αυτόν το θησαυρό σου, σε όλους γύρω σου, να συνεχίσεις να μοιράζεις την ευτυχία, με τον τρόπο που πολύ καλά ξέρεις να κάνεις - όπως το έκανες σε εμένα - γιατί έτσι θα είσαι κι εσύ πάντα ευτυχισμένη...
"...Η ευτυχία είναι ένα άρωμα. Δεν μπορείς να αλείψεις του άλλους, χωρίς να πάρεις κι εσύ μερικές σταγόνες..."