Το ''ραντεβού'' στον Παύλο Σιδηρόπουλο
Tue, 27/07/2010 - 22:36 — Mediasoup
Του Μανώλη Νταλούκα
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε σαν σήμερα 27 Ιουλίου πριν από 62 χρόνια. Ο τάφος του βρίσκεται στον Κόκκινο Μύλο. Στις 6 Δεκεμβρίου, επέτειο του θανάτου του και στις 27 Ιουλίου, επέτειο της γέννησής του, διάφορες παρέες από όλα τα μέρη της Ελλάδας προσέρχονται εκεί για να τιμήσουν τη μνήμη του.
Οι παρέες κάθονται για ώρα, στα μνήματα γύρω από τον τάφο του Παύλου. Οι νεαρότεροι ακούνε ιστορίες που διηγούνται οι μεγαλύτεροι που τον γνώρισαν. Μερικοί αρχίζουν τραγούδια. Άλλοι γράφουν ποιήματα σε χαρτιά και τα αφήνουν εκεί σαν αναθήματα, ή γράφουν στις πλάκες του τάφου μηνύματα που είναι σίγουροι ότι θα τα διαβάσει εκείνος.
Κάτι που μου έκανε εντύπωση όταν πήγα, ήταν ότι μια κοπέλα είχε τοποθετήσει μπουκάλια με ποτά πάνω στον τάφο. Ουίσκι, κονιάκ και ούζο. Είχε ακόμη ξηρούς καρπούς. Η κοπέλα μου είπε ότι όταν πέθανε ο Παύλος, έκανε τάμα να έρχεται εδώ δύο φορές τον χρόνο και να φέρνει τα ποτά για τους προσκυνητές. «Να έχουν να πιουν ένα ποτό στην μνήμη του….» είπε. Μου έδωσε ένα πλαστικό ποτήρι και ήπια κονιάκ. Γύρω μου, οι νεαροί τραγουδούσαν το τραγούδι…
Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
Μια καληνύχτα στη μαμά
Και λίγη στάχτη στα μαλλιά
Καιρός να πούμε αντίο…
Μία κοπελίτσα γύρω στα δεκαέξι, προφανώς Emo άφηνε ένα τριαντάφυλλο στον τάφο. «Κι εσύ; ….» την ρώτησα «νόμιζα ότι οι Emo δεν ξέρουν τον Παύλο». Χαμογέλασε και άφησε το λουλούδι, συνεχίζοντας με τους άλλους το τραγούδι.
Πάνω στον τάφο υπάρχει η χάλκινη προτομή του Παυλάκη. Έχει απόκοσμη έκφραση. Πρόσεξα ότι κάποιος άφηνε ένα μικρό κάδρο που μέσα είχε μια φωτογραφία του Παύλου, μια ζωγραφισμένη κιθάρα και ένα μικρό αληθινό πέταλο. «Το πέταλο;…» τον ρώτησα. «Για να του πάνε καλά όλα εκεί πάνω…» απάντησε.
Κάποιος άλλος σφήνωνε ένα γράμμα σε μια σχισμάδα του τάφου.
Έβγαλα φωτογραφίες και έφυγα.
Ο Παύλος είναι ένας δικός τους άγιος και αυτό που παρακολούθησα ήταν μορφή μιας παράξενης ίσως λατρείας για τον Παύλο, τον πρίγκιπά τους, που έφυγε πρόωρα. Που άφησε όμως πολλά ποιήματα και τραγούδια. Και που όλα μιλούν για τους ευαίσθητους, τους απελπισμένους τους παράξενους και τους μόνους. Αιωνία η μνήμη σου Παύλο.
(Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο του Μανώλη Νταλούκα)
πολυ καλο cat!!
