Τι να γράψουμε για τους Συνθετικούς και που να κατατάξουμε το είδος της μουσικής που έχουν δημιουργήσει; Θα λέγαμε death disco, αφού τα περισσότερα tracks τους είναι σε minor κλίμακες, ηλεκτρονική μουσική με όργανα της δεκαετίας του 80, ρυθμοί απο εκείνη την εποχή, και κυρίως πρωτόγνωροι στίχοι και τρόπος έκφρασης στο τραγούδι.

Οι Συνθετικοί είναι ένα πρωτοποριακό ελληνικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής, που δημιουργήθηκε το 1985 στη Δραπετσώνα από τους αδελφούς Αποστόλη "Λοβέρδο" Αυγερινό (στίχοι, σύνθεση, φωνή, κιθάρα) και Διονύση Αυγερινό (στίχοι, σύνθεση, φωνή, πλήκτρα). Η καταγωγή τους είναι από το Ληξούρι Κεφαλλονιάς, όπου και γεννήθηκαν.

Η σχέση τους με τη μουσική ξεκίνησε από πολύ νωρίς, επηρεασμένη τόσο από την πλούσια μουσική παράδοση του τόπου τους όσο και από την οικογένειά τους, καθώς πολλοί συγγενείς τους ήταν ερασιτέχνες μουσικοί. Πρόγονός τους ήταν ο συνθέτης Νικόλαος Αυγερινός, ο οποίος έζησε στην Οδησσό της Ρωσίας και ήταν γνωστός για τη σύνθεση εκκλησιαστικής τετράφωνης μουσικής, καθώς και για την ενορχήστρωση έργων του Τσαϊκόφσκι.

Το 1990, οι Συνθετικοί κυκλοφόρησαν το μοναδικό τους ομώνυμο LP σε 500 αντίτυπα, το οποίο περιείχε 9 τραγούδια. Το πρωτόγνωρο για την εποχή ύφος τους δεν είχε την ανάλογη ανταπόκριση, και έτσι τρία χρόνια αργότερα, το 1993, το συγκρότημα διαλύθηκε.

Μετά τη διάλυση, οι Αποστόλης και Διονύσης Αυγερινός συνέχισαν τη μουσική τους πορεία, κυκλοφορώντας δύο CD ως "Αποστόλης και Διονύσης Αυγερινός": το "Φώτα Μου, Ήλιε Μου" το 1997 και το "Ήλεκτρον" το 2006. Το δεύτερο άλμπουμ είναι εξ ολοκλήρου ορχηστρικό, με επιρροές από την ελληνική επτανησιακή και βυζαντινή μουσική.

Το 2010, ύστερα από απαίτηση μερίδας του κοινού, οι Συνθετικοί επανασυνδέθηκαν. Το 2023, πραγματοποίησαν την πρώτη τους εμφάνιση στην ιστορική σκηνή «Κύτταρο Live Stage» στις 29 Σεπτεμβρίου, 17 χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση, προσφέροντας μια από τις πιο αναπάντεχες επιστροφές στην ιστορία της εγχώριας εναλλακτικής ηλεκτρονικής σκηνής.

Η μουσική των Συνθετικών χαρακτηρίζεται από επιρροές από τους πρωτομάστορες της ηλεκτρονικής μουσικής, όπως οι Γερμανοί Kraftwerk και ο Γάλλος θρύλος της new-age, Jean-Michel Jarre.

Ένα από τα γνωστά τους τραγούδια είναι το "Σταύρος Κοσμά Πέτρης", το οποίο μπορείτε να ακούσετε παρακάτω:

Υπάρχουν τραγούδια που όταν τα ακούς για πρώτη φορά, σου εντυπώνονται και τα θυμάσαι για πάντα. Έτσι είναι το Am Fenster (Στο Παράθυρο) ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια της γερμανικής ροκ σκηνής της δεκαετίας του ’70. Κυκλοφόρησε το 1978 από το ανατολικογερμανικό συγκρότημα City, που σχηματίστηκε στο Ανατολικό Βερολίνο το 1972. Το τραγούδι ξεχωρίζει για τη μοναδική του ατμόσφαιρα, συνδυάζοντας ροκ στοιχεία με τη μελωδία ενός χαρακτηριστικού βιολιού, το οποίο έπαιξε ο Georgi Gogow.

Το Am Fenster αρχικά ήταν ένα μουσικό κομμάτι διάρκειας περίπου 17 λεπτών, ενώ αργότερα κυκλοφόρησε και σε συντομευμένη έκδοση για το ραδιόφωνο. Οι στίχοι του βασίζονται σε ποίημα της Hildegard Maria Rauchfuß, και μιλούν για την αναζήτηση ελευθερίας και ελπίδας, κάτι που το έκανε ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ανατολική Γερμανία.

Παρά την προέλευσή του από το ανατολικό μπλοκ, το Am Fenster έγινε μεγάλη επιτυχία και στη Δυτική Ευρώπη, πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα. Το τραγούδι εξακολουθεί να θεωρείται κλασικό, με τη μελωδία του βιολιού να παραμένει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μουσικά θέματα της γερμανικής ροκ σκηνής.

Είναι 2003, ένα "παιδικό" τραγούδι για μεγάλους και μικρούς κάνει αίσθηση. Το τραγούδι το ερμηνεύουν η μικρή Δήμητρα Δουμένη και η Φωτεινή Δάρρα.

Το τραγούδι "Στου καιρού τη ζυγαριά" είναι το μελοποιημένο ποίημα του Νίκου Γκάτσου από τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου, που ακούστηκε στην τηλεοπτική σειρά Λένη. Ξεχωρίζει για τη λυρικότητα των στίχων του και τη μελωδία που αναδεικνύει τη διαχρονική δύναμη της ποίησης του Γκάτσου. Οι στίχοι εκφράζουν μια βαθιά φιλοσοφική προσέγγιση στον χρόνο, τη μοίρα και την ανθρώπινη ύπαρξη, χρησιμοποιώντας δυνατές εικόνες που αποτυπώνουν τη φθαρτότητα και τη ροή της ζωής.

Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες, γνωστός για τις μελοποιήσεις ποιημάτων και τη μουσική του για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Με την ευαισθησία του, κατάφερε να δώσει στο ποίημα μια μελωδία που αναδεικνύει τη βαθιά συναισθηματική του φόρτιση.

Ο Νίκος Γκάτσος (1911-1992) ήταν ένας σπουδαίος Έλληνας ποιητής και στιχουργός, γνωστός για το εμβληματικό του έργο Αμοργός και τις συνεργασίες του με μεγάλους συνθέτες όπως ο Μάνος Χατζιδάκις. Οι στίχοι του χαρακτηρίζονται από λυρισμό, φιλοσοφική σκέψη και βαθιά γνώση της ελληνικής παράδοσης.

Ένα τραγούδι αρχίζει με έναν ωραίο minimal ρυθμό στα drums. (aπό αυτούς τους ρυθμούς που σου κολλάνε στο μυαλό). Προστίθεται ένα ήρεμο γλυκό pad..... παιδικές φωνές στους δρόμους μιας πόλης και μετά μια βραχνή φωνή..... είμαστε στο 1994.... πως θα βρούμε τώρα ποιο είναι το τραγούδι, αφού τότε δεν υπήρχε το Shazam ούτε το Google.... μόνο αν μας έλεγε τον τίτλο ο speaker του ραδιοφώνου..... και τότε μαθαίνουμε ότι o Βruce Springsteen έφτιαξε το "Streets of Philadelphia" γραμμένο για την ταινία Philadelphia.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Jonathan Demme, προσέγγισε τον Springsteen ζητώντας του να γράψει ένα τραγούδι που θα αντικατόπτριζε τη συναισθηματική και δραματική φύση της ιστορίας. Ο Springsteen, επηρεασμένος από την τραγική πραγματικότητα της επιδημίας του AIDS, δημιούργησε ένα μελαγχολικό κομμάτι με μινιμαλιστική ενορχήστρωση, ηλεκτρονικά στοιχεία και στίχους που εκφράζουν την απομόνωση και τη σωματική φθορά.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1994 και έγινε τεράστια επιτυχία. Κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού, τέσσερα Grammy, και θεωρείται μία από τις πιο δυνατές μουσικές δηλώσεις για την κοινωνική αδικία. Το βίντεο κλιπ, όπου ο Springsteen περιπλανιέται στους δρόμους της Φιλαδέλφειας, ενισχύει την αίσθηση μοναξιάς και απελπισίας.

Το "Streets of Philadelphia" παραμένει ένα διαχρονικό τραγούδι που ευαισθητοποιεί για τον αγώνα των ανθρώπων που έζησαν στο περιθώριο λόγω του AIDS.

Με βαθιά θλίψη, η Ελλάδα αποχαιρετά σήμερα τον αγαπημένο τραγουδιστή Μανώλη Λιδάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών. Γεννημένος το 1961 στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο Λιδάκης ξεκίνησε τη μουσική του πορεία από νεαρή ηλικία, σπουδάζοντας κιθάρα, πνευστά και θεωρία της μουσικής. Το 1982, μετακόμισε στην Αθήνα, όπου υπέγραψε το πρώτο του δισκογραφικό συμβόλαιο, ανοίγοντας τον δρόμο για μια λαμπρή καριέρα στο ελληνικό πεντάγραμμο.

Τους τελευταίους μήνες, ο Μανώλης Λιδάκης αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ο Μανώλης Λιδάκης αφήνει πίσω του μια πλούσια μουσική κληρονομιά, με τραγούδια που αγαπήθηκαν από το κοινό και σημάδεψαν την ελληνική μουσική σκηνή. Η φωνή και η παρουσία του θα μείνουν ανεξίτηλα χαραγμένες στις καρδιές των θαυμαστών του.

Θα μας μείνουν αξέχαστες οι ερμηνείες του σε παλιά και νέα τραγούδια, ο Μανώλης Λιδάκης ήταν αιτία να γνωρίσουν και να αγαπήσουν πολλά παλιότερα τραγούδια, οι νεότεροι Έλληνες:

Θυμάται κανείς τις αρχές τις δεκαετίας του 90, τα clubs με techno και αργότερα με rave μουσική;  Η ζωή κάνει κύκλους και οι σημερινοί 18άρηδες διακτινίζονται στο 1990....

Μετά τη minimal techno, που κυριάρχησε στα club με τους μινιμαλιστικούς ρυθμούς της, και την trap, που μπλέχτηκε με hip-hop στοιχεία και έγινε mainstream, νέες τάσεις έρχονται να επαναπροσδιορίσουν το μέλλον της ηλεκτρονικής μουσικής.

Ένα από τα πιο ανερχόμενα είδη είναι το melodic techno, το οποίο συνδυάζει βαθιά μπάσα με ατμοσφαιρικά synths, δημιουργώντας συναισθηματικά φορτισμένα set. Καλλιτέχνες όπως οι ARTBAT και Anyma φέρνουν μια νέα αισθητική στην underground σκηνή.

Επιπλέον, το hyperpop και glitchcore αναμειγνύουν ηλεκτρονικούς και πειραματικούς ήχους με ψηφιακά παραμορφωμένα vocals, φέρνοντας μια πιο χαοτική αλλά δημιουργική διάσταση. Παράλληλα, το afro house και το organic house αποκτούν δημοτικότητα, ενσωματώνοντας tribal ρυθμούς και φυσικά όργανα.

Επιστροφή από το 2025 στο 1991.....

Πόσες ελληνικές λέξεις έχουμε εδώ; Mystic, Fantasy, Melodies, Music.........., το τραγούδι έγινε γνωστό στην Ελλάδα από μια διαφήμιση στην τηλεόραση.

Το "It's Fantasy" είναι ένα από τα τραγούδια της Amii Stewart, της Αμερικανίδας τραγουδίστριας που έγινε διάσημη στα τέλη της δεκαετίας του '70. Η Stewart είναι κυρίως γνωστή για την disco επιτυχία της "Knock on Wood" (1979), η οποία έφτασε στην κορυφή του Billboard Hot 100.

Το "It's Fantasy" κυκλοφόρησε σε μια περίοδο όπου η disco μουσική είχε ήδη αρχίσει να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται σε νέες μουσικές τάσεις. Το τραγούδι χαρακτηρίζεται από έντονο ρυθμό, groovy μπάσο και την χαρακτηριστική φωνή της Stewart, που δίνει μια αίσθηση κομψότητας και συναισθηματικής έντασης. Παρόλο που δεν έφτασε τη δημοτικότητα του "Knock on Wood", το κομμάτι αυτό αποτελεί ένα παράδειγμα της ικανότητάς της να ερμηνεύει με δυναμισμό και πάθος.

Η Amii Stewart, γεννημένη το 1956, ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο, αλλά βρήκε μεγάλη επιτυχία στη disco μουσική. Με τα χρόνια, εξερεύνησε διαφορετικά μουσικά στυλ, από pop μέχρι jazz, και παρέμεινε ενεργή στη μουσική σκηνή. Αν και η εποχή της disco πέρασε, το όνομά της εξακολουθεί να συνδέεται με τη χρυσή εποχή αυτού του μουσικού είδους.

Το "Careless Whisper" είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της δεκαετίας του ’80, γραμμένο από τον George Michael και τον παιδικό του φίλο Andrew Ridgeley. Το τραγούδι δημιουργήθηκε το 1981, όταν ο Michael ήταν μόλις 17 ετών, και περιγράφει τη θλίψη ενός άντρα που πρόδωσε την αγάπη του. Η χαρακτηριστική μελωδία του σαξοφώνου έγινε σήμα κατατεθέν του κομματιού.

Αν και το τραγούδι αρχικά προοριζόταν για το συγκρότημα Wham!, τελικά κυκλοφόρησε ως το πρώτο σόλο single του George Michael το 1984. Ηχογραφήθηκε σε διάφορες εκδοχές, αλλά η τελική παραγωγή έγινε στο Miami, υπό την καθοδήγηση του θρυλικού παραγωγού Jerry Wexler.

Το "Careless Whisper" γνώρισε τεράστια επιτυχία, φτάνοντας στο νούμερο 1 σε περισσότερες από 25 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου. Μέχρι σήμερα, παραμένει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια αγάπης, με εκατομμύρια πωλήσεις και αμέτρητες διασκευές.

Ο δημιουργός: George Michael

Ο George Michael (πραγματικό όνομα Georgios Kyriacos Panayiotou) γεννήθηκε το 1963 στο Λονδίνο από Ελληνοκύπριο πατέρα και Αγγλίδα μητέρα. Ξεκίνησε την καριέρα του με τους Wham!, κατακτώντας την παγκόσμια ποπ σκηνή με επιτυχίες όπως το "Wake Me Up Before You Go-Go".

Ως σόλο καλλιτέχνης, σημείωσε τεράστια επιτυχία με το άλμπουμ "Faith" (1987) και έγινε ένας από τους κορυφαίους ποπ καλλιτέχνες όλων των εποχών. Ξεχώρισε για τη χαρακτηριστική του φωνή, τις δυνατές του μπαλάντες και την προκλητική του σκηνική παρουσία.

Έφυγε από τη ζωή το 2016, αφήνοντας πίσω του μια ανεκτίμητη μουσική κληρονομιά.

Το "Chase" είναι ένα εμβληματικό κομμάτι της ηλεκτρονικής μουσικής που κυκλοφόρησε το 1978 από τον Giorgio Moroder. Πρόκειται για ένα ορχηστρικό κομμάτι synth-disco, το οποίο έγινε γνωστό μέσα από το soundtrack της ταινίας "Midnight Express" (1978), σε σκηνοθεσία του Άλαν Πάρκερ. Η μουσική του Moroder για την ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής το 1979 και σηματοδότησε μία από τις πρώτες φορές που ένα ηλεκτρονικό soundtrack διακρίθηκε σε τέτοιο βαθμό.

Η ιστορία του "Chase"

Ο Moroder εμπνεύστηκε το κομμάτι από το "I Feel Love" της Donna Summer, το οποίο είχε παράγει το 1977, και πειραματίστηκε με συνθεσάιζερ Moog για να δημιουργήσει έναν έντονο, ρυθμικό ήχο. Το "Chase" χαρακτηρίζεται από ένα hypnotic sequencer loop και ένα επαναλαμβανόμενο μινιμαλιστικό μοτίβο, θυμίζοντας τα techno και trance κομμάτια που θα έρχονταν δεκαετίες αργότερα.

Το κομμάτι χρησιμοποιήθηκε στις σκηνές καταδίωξης της ταινίας, δημιουργώντας μια αίσθηση αγωνίας και έντασης. Εκτός από την επιτυχία του στο soundtrack, το "Chase" έγινε τεράστια επιτυχία στα clubs και άνοιξε τον δρόμο για τη χρήση ηλεκτρονικής μουσικής στον κινηματογράφο.

Λίγα λόγια για τον Giorgio Moroder

Ο Giorgio Moroder είναι ένας από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής και θεωρείται ο "νονός" του synth disco και του Italo disco. Γεννημένος το 1940 στην Ιταλία, ξεκίνησε την καριέρα του τη δεκαετία του ‘60, αλλά η πραγματική του αναγνώριση ήρθε τη δεκαετία του ‘70, όταν συνεργάστηκε με την Donna Summer και έφερε την επανάσταση στη dance μουσική.

Το "Don't Look Any Further" είναι ένα R&B κομμάτι που κυκλοφόρησε το 1984 από τον Dennis Edwards, πρώην βασικό τραγουδιστή των The Temptations. Το τραγούδι ήταν το lead single από το άλμπουμ του με το ίδιο όνομα και περιλάμβανε φωνητικά της Siedah Garrett.

Το τραγούδι, σε παραγωγή των Dennis Lambert και Franne Golde, συνδυάζει στοιχεία soul, funk και reggae, με μια υποβλητική ατμόσφαιρα που το έκανε να ξεχωρίσει. Παρόλο που αρχικά δεν είχε τεράστια εμπορική επιτυχία, με τα χρόνια έγινε κλασικό και ένα από τα πιο πολυ-δειγματισμένα κομμάτια στην ιστορία της hip-hop και R&B μουσικής. Καλλιτέχνες όπως οι 2Pac, Notorious B.I.G. και Eric B. & Rakim έχουν χρησιμοποιήσει μέρη του τραγουδιού στις δουλειές τους.

Ο Dennis Edwards (1943–2018) ήταν ένας από τους κορυφαίους soul τραγουδιστές, γνωστός ως βασικός τραγουδιστής των The Temptations από το 1968. Συμμετείχε σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, όπως το "Papa Was a Rollin’ Stone" και το "Cloud Nine", εισάγοντας ένα πιο δυναμικό και μοντέρνο ήχο στο συγκρότημα.

Παρόλο που η solo καριέρα του δεν εκτοξεύτηκε, το "Don't Look Any Further" παραμένει η μεγαλύτερη προσωπική του επιτυχία και ένα διαχρονικό classic της soul μουσικής.

Το Every Breath You Take κυκλοφόρησε το 1983 ως μέρος του άλμπουμ Synchronicity των Police. Το τραγούδι, γραμμένο από τον Sting, συχνά παρερμηνεύεται ως ρομαντική μπαλάντα, αλλά στην πραγματικότητα αναφέρεται σε έναν εμμονικό και καταπιεστικό έρωτα. Ο Sting το έγραψε μετά το διαζύγιό του από τη Frances Tomelty, εκφράζοντας συναισθήματα ζήλιας και ελέγχου.

Παρά τη σκοτεινή θεματολογία, το κομμάτι έγινε τεράστια επιτυχία, φτάνοντας στο Νο. 1 του Billboard Hot 100 για οκτώ εβδομάδες και κερδίζοντας το Γκράμι για Τραγούδι της Χρονιάς. Ο εμβληματικός ρυθμός του, μαζί με την ατμοσφαιρική παραγωγή, το έκαναν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια όλων των εποχών.

Οι Police σχηματίστηκαν το 1977 από τον Sting (μπάσο/φωνή), τον Andy Summers (κιθάρα) και τον Stewart Copeland (ντραμς). Συνδύασαν ροκ, πανκ και ρέγκε, δημιουργώντας επιτυχίες όπως Roxanne, Message in a Bottle και Don't Stand So Close to Me. Διαλύθηκαν το 1986, με τον Sting να ακολουθεί σόλο καριέρα. Παρέμειναν ένα από τα πιο εμβληματικά συγκροτήματα της δεκαετίας του ’80, με διαχρονική επιρροή στη μουσική σκηνή.

Το "Gangsta’s Paradise" κυκλοφόρησε το 1995 από τον Coolio και έγινε μια από τις πιο εμβληματικές επιτυχίες της δεκαετίας. Το τραγούδι γράφτηκε για την ταινία Dangerous Minds, με πρωταγωνίστρια τη Michelle Pfeiffer. Η μελωδία του είναι βασισμένη στο "Pastime Paradise" του Stevie Wonder (1976), με τροποποιημένους στίχους που αντικατοπτρίζουν τη σκληρή ζωή των συμμοριών.

Οι στίχοι του τραγουδιού μιλούν για έναν άνδρα που βρίσκεται παγιδευμένος στον βίαιο κόσμο του εγκλήματος, συνειδητοποιώντας τη ματαιότητα της ύπαρξής του. Το "Gangsta’s Paradise" έγινε τεράστια επιτυχία, έφτασε στο Νο.1 σε πολλές χώρες και κέρδισε βραβείο Grammy. Παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά κομμάτια της hip-hop κουλτούρας.

Λίγα λόγια για τον Coolio

Ο Coolio (1963–2022) ήταν Αμερικανός ράπερ και παραγωγός, γνωστός για τη μοναδική του ροή και τα κοινωνικά του μηνύματα. Εκτός από το "Gangsta’s Paradise", είχε και άλλες επιτυχίες, όπως το "Fantastic Voyage". Ο Coolio πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022, σε ηλικία 59 ετών, στο Λος Άντζελες. Βρέθηκε αναίσθητος στο μπάνιο φίλου του. Η αιτία θανάτου ήταν καρδιακή ανακοπή λόγω ναρκωτικών.

Οι Alan Parsons Project δημιουργήθηκαν το 1975 από τον παραγωγό Alan Parsons και τον συνθέτη Eric Woolfson. Το συγκρότημα φημίζεται για τη συνδυαστική προσέγγιση της progressive rock, της pop και των ηλεκτρονικών στοιχείων. Ο Alan Parsons είχε ήδη αφήσει το στίγμα του ως μηχανικός ήχου σε θρυλικά άλμπουμ, όπως το "Abbey Road" των Beatles και το "The Dark Side of the Moon" των Pink Floyd.

Τα τραγούδια τους χαρακτηρίζονται από προσεγμένη παραγωγή, φιλοσοφικούς στίχους και μοναδικές ενορχηστρώσεις. Ενώ δεν έκαναν συναυλίες εκείνη την εποχή, τα άλμπουμ τους άφησαν ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μουσική, με τραγούδια που παραμένουν κλασικά.

Το "Eye in the Sky" κυκλοφόρησε το 1982 από τους Alan Parsons Project, ως το ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ τους. Είναι ένα από τα πιο γνωστά κομμάτια τους, φτάνοντας στο Νο.3 του Billboard Hot 100. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Eric Woolfson. Το κομμάτι ενσωματώνει μια μελαγχολική, αλλά μελωδική προσέγγιση, που εκφράζει συναισθήματα θλίψης απώλειας και καχυποψίας.

Οι Bangles, δημιουργήθηκαν το 1981 στο Λος Άντζελες, με μέλη τις Susanna Hoffs, Debbi και Vicki Peterson, και Michael Steele. Ξεχώρισαν με επιτυχίες όπως το "Eternal Flame". Παραγωγοί-κλειδιά τους ήταν οι David Kahne και Rick Rubin, που βοήθησαν να διαμορφωθεί ο χαρακτηριστικός power pop ήχος τους.

Το "Hazy Shade Of Winter" είναι μια από τις λιγότερο γνωστές δημιουργίες του θρυλικού γυναικείου συγκροτήματος, που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στη δεκαετία του ’80. Το τραγούδι είναι διασκευή του ομώνυμου τραγουδιού των Simon & Garfunkel απο το 1966. Με την ιδιαίτερη αρμονία φωνών που τις χαρακτηρίζει, το τραγούδι αναδεικνύει τη μελαγχολική, ονειρική πλευρά του ήχου τους. Η ατμόσφαιρα του κομματιού είναι νοσταλγική, γεμάτη δυναμικά κιθαριστικά riff και ψυχεδελικά στοιχεία που παραπέμπουν στις ρίζες της δεκαετίας του '60. Οι στίχοι, γεμάτοι υπαινιγμούς και εικόνες, αφηγούνται την ομίχλη του χειμώνα με τις «σκιές» της αβεβαιότητας και της απομόνωσης, δημιουργώντας έναν συναισθηματικό δεσμό με τον ακροατή. Αν και δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως single, παραμένει αγαπημένη επιλογή για τους πιστούς οπαδούς των Bangles, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και οι λιγότερο γνωστές συνθέσεις τους διαθέτουν βάθος και μαγεία.

Time, time, time

See what's become of me

Time, time, time

See what's become of me

While I looked around for my possibilities

I was so hard to please

Look around

Leaves are brown

And the sky is a hazy shade of winter

Το τραγούδι "Last Christmas" των Wham! είναι ένα από τα πιο εμβληματικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια όλων των εποχών. Κυκλοφόρησε το 1984 και έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία δημιουργίας και επιτυχίας.

Η δημιουργία του τραγουδιού

Το "Last Christmas" γράφτηκε από τον George Michael, μέλος του ντουέτου Wham! μαζί με τον Andrew Ridgeley. Η έμπνευση ήρθε ένα απόγευμα του 1984, όταν ο George Michael επισκέφθηκε το σπίτι των γονιών του. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ενώ καθόταν στο δωμάτιό του, σκέφτηκε τη βασική μελωδία και τους στίχους. Μάλιστα, έγραψε το τραγούδι σχεδόν ολοκληρωμένο μέσα σε μία μόνο μέρα.

Η ηχογράφηση έγινε στα Advision Studios στο Λονδίνο. Ο George Michael ανέλαβε σχεδόν τα πάντα: έγραψε τους στίχους, δημιούργησε τη μελωδία, έπαιξε τα μουσικά όργανα και έκανε την παραγωγή. Ο Andrew Ridgeley υποστήριξε την προσπάθεια, αλλά το τραγούδι είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα του ταλέντου του George Michael.

Η θεματολογία του τραγουδιού

Παρόλο που θεωρείται χριστουγεννιάτικο, το "Last Christmas" είναι στην πραγματικότητα ένα τραγούδι για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα και τη θλίψη που φέρνει η προδοσία. Οι στίχοι μιλούν για μια σχέση που τελείωσε άδοξα, όταν ο αφηγητής έδωσε την καρδιά του τα Χριστούγεννα, αλλά την επόμενη μέρα απογοητεύτηκε.

Το τραγούδι συνδυάζει τη ρομαντική θλίψη με τη γιορτινή ατμόσφαιρα, κάτι που το έκανε ξεχωριστό και διαχρονικό.

Η κυκλοφορία και η επιτυχία

Το "Last Christmas" κυκλοφόρησε στις 3 Δεκεμβρίου 1984 ως μέρος ενός διπλού single μαζί με το "Everything She Wants". Παρά την τεράστια δημοφιλία του, δεν έφτασε ποτέ στο Νο. 1 των charts στη Μεγάλη Βρετανία, λόγω της κυκλοφορίας του "Do They Know It's Christmas?" των Band Aid την ίδια περίοδο. Παρ' όλα αυτά, το "Last Christmas" έγινε ένα από τα πιο πολυπαιγμένα χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

Μάλιστα, το τραγούδι μπήκε ξανά στα charts πολλές φορές τις επόμενες δεκαετίες, ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων. Το 2020, 36 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, έφτασε για πρώτη φορά στην κορυφή του βρετανικού chart.

Η φιλανθρωπική διάσταση

Ο George Michael και ο Andrew Ridgeley αποφάσισαν να δωρίσουν όλα τα έσοδα από την κυκλοφορία του τραγουδιού για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Συγκεκριμένα, τα χρήματα πήγαν για την υποστήριξη των προσπαθειών ανακούφισης του λιμού στην Αιθιοπία.

Η κληρονομιά

Το "Last Christmas" έχει διασκευαστεί από δεκάδες καλλιτέχνες και έχει χρησιμοποιηθεί σε ταινίες, διαφημίσεις και τηλεοπτικές σειρές. Το 2019, κυκλοφόρησε η ταινία "Last Christmas", εμπνευσμένη από το τραγούδι, με πρωταγωνιστές την Emilia Clarke και τον Henry Golding.

Το τραγούδι παραμένει αγαπημένο σε κάθε γωνιά του κόσμου, καθώς συνδυάζει νοσταλγία, συναίσθημα και τη μαγεία των Χριστουγέννων.