Ετοίμασα βαλίτσες, βρήκα τα γυαλιά του ήλιου κ πακέταρα το μαγιώ μου.

Θα δω σχόλια, μπλογκ κ τα 35 μειλ π με περιμενουν αύριο αργά ή Δευτέρα

Ελπίζω να με συγχωρείτε αλλά παω Πρωταρά με σκοπό να ανακαλύψω ποιά είναι η πιο τέλεια παραλία και να την απολαύσω:)

 Καλο υπόλοιπο:)

Είμαστε που λέτε μια παρέα προχτες στον ανεμοδείκτη (μπαράκι της Λευκωσίας) και βλέπουμε Λαζόπουλο στο πανό έξω στην αυλή.. Και ενώ όλη η νύκτα περνά χαλαρά, ξαφνικά με το που τους λέμε να μας φέρουν τον λογαριασμό αρχίζει η συζήτηση περί θρησκείας, αγνωστικισμού και γενικά μια διαφορετική όψη της θρησκείας σε σχέση με την κοινωία της Κύπρου!

Έχουμε και λέμε.. Ο Πόλυς, φοιτητής φιλοσοφίας, δηλώνει αγνωστικιστής. Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, από τη στιγμή που κατά την άποψη του δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού στον οποίο πιστεύουν οι χριστιανοί θεωρεί ότι πρέπει να μελετήσει τις υπόλοιπες θρησκείες.

Το θέμα είναι: όταν είσαι αγνωστικιστής και ζεις την κοινωνία της Κύπρου και δημιουργήσεις μια οικογένεια, το μωρό σου το βαφτίζεις;

Υποθέτουμε ότι ο/η σύντροφος είτε είναι επίσης αγνωστικιστής είτε πιστεύει στοχριστιανισμό, έστω στο τυπικό του πάω εκκλησία χριστούγεννα πάσχα!

Ο Πόλυς λέει ότι το μωρό πρέπει να μείνει αβάπτιστο μέχρι να μπορεί να κάνει μια δική οτυ επιλογή, ότι θα μπορεί να κατανοήσει αυτή την επιλογή. αν το βαφτίσεις αλλά του μαθεις χαρακτηριστικά και άλλων θρησκειών σε κάποια φάση θα αναρωτηθεί γιατί δεν το άφησες να κάνει τη δική του επιλογή!

Εγώ υποστηρίζω ότι άσχετα με το  τι πιστεύεις το μωρό το βαφτίζεις. Πρεπει να υποστηρίζουμε το παιδί μας αν είναι διαφορετικό αλλάδε μπορείς να το αναγκάσεις να είναι διαφορετικό! ούτε να υποστηρίζει μια δική σου επιλογή. Ένα μωρό 7 χρονών δεν πρέπει να εξαναγκαστεί να είναι διαφορετικό σε μια κοινωνία που, αν μη λέμε ψέματα, δακτειλοδείχνει ούτε μπορεί να υποστηρίξει μια επιλογή που δε μπορεί να καταλάβει!

εσείς τι λέτε;;

να πω την αλήθεια έψαχνα τη typical Κυπρία και ανακάλυψα και τον Κυπραίο.. enjoy:)

Πάμε από την αρχη: δεν είμαι φεμινίστρια. Καλά μπορεί να είμαι λίγο αλλά χωρίς να ξέρω τον ορισμό ακριβώς, απλά υποστηρίζω ότι οι άνδρες είναι ίσοι με τις γυναίκες, όχι ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα κόσμο που οι άνδρες είναι υπόδουλοι. Ξεκάθαρο;

Παρατηρώ όμως κάποια πράματα που με προβληματίζουν. τα παλιά παλιάά χρόνια για να μη λέμε και πολλά ο άντρας ήταν ο ΑΦΕΝΤΗΣ, ο άντρας και κολώνα του σπιτιού, ο προμηθευτής, the provider. Η γυναίκα ήταν αυτη που κάλυπτε τις ανάγκες του άντρα της. Μαγείρεμα, καθάρισμα, σεξ, παιδιά και τι θα πει η γειτονιά, αυτες ήταν οι έγνοιες της.  Και μέχρι να παντρευτεί άκουγε από τη μάνα της: 'Practice makes perfect!' Άρχισε το σκούπισμα γιατί ποιός θα σε πάρει αν είσαι ανεπρόκοπη; (πάρει= φορτωθεί, μας κάνει τη χαρη;).

οι εποχές άλλαξαν σιγά σιγά. Οι γυναίκες δουλεύουν και εκτός σπιτιου. Στην αρχή με επιφύλαξη ενώ τώρα βλέπουμε γυναίκες πολιτικούς και σε πολυεθνικές. Συνήθως χαρακτηρίζονται σκύλες ή πουτάνες γιατί προφανώς μόνο έτσι μπορεί να φτάσει ψηλά μια γυναίκα. Σε αντίθεση με τον άντρα-με την αξία του.

Ο ρόλος της μητέρας και της περιποίησης του σπιτιού παραμένει. Μην είμαστε άδικοι φυσικά, και οι άντρες έκαναν κάποια διαφορά. Υπάρχουν μερικοί που είναι πρόθυμοι να κάνουν μερικά βήματα- από το τραπεζι στο νεροχύτη- αλλά στην πλειοψηφία τους, οι άντρες αρνούνται να κάνουν όσα κάνει και η γυναίκα στο σπίτι. απλά έχουν τη σύνεση να μην τα περιμένουν και όλα.  

Το πρόβλημα μου πιο είναι; Η βλακεία και των δύο φύλων. Μιλούμε πάντα για μερικές περιπτώσεις και όχι για όλους. Οι γυναίκες: ας το παραδεκτούμε, ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ!! Ζητάμε τον άντρα τον βαρύ σαν τις παλιές, να σε κοιτάζει και να λιώνεις, να μην σε αφήνει ποτέ να πληρώσεις (θέλω ένα ΑΝΤΡΑ 100% που λέει κι το 'τραγούδι'). Όταν όμως αρνηθεί να μαζέψει το σώβρακο του, παραπονιόμαστε.. όταν πληρώνει πάντα επίσης παραπονιόμαστε γιατί μας υπονομεύει, μας θέλει μόνο για την κουζίνα, ενώ αφου δουλεύεις γιατί να μην πληρώσεις και συ; δεν είσαι άξια απειδή είσαι γυναίκα;Ένας άντρας στην πιο λαιτ εκδοχή σου φαίνεται φλώρος στην τελική! Νάρθεις και να βρεις τον άντρα να πλένει πιάτα; (όχι πως θα πάθει και τίποτα). Οι εκδοχές για τον τέλειο άντρα αμέτρητες..Ίσως να ακούγομαι αφέστατα ρομαντική, αλλά ο τέλειος άντρας δεν είναι αυτός που σε κάνει ευτυχισμένη; χωρίς.. τύπους; Δεν είναι και πίτσα να τον παραγγείλεις. Που ακόμη και έτσι να γινόταν, μετά θα πεις γμτ η πίτσα παχαίνει. Θέλω σαλάτα τελικά! Αποφασίστε..

Οι άντρες: μην τα περιμενετε όλα. Η γυναίκα τα τελευταία χρόνια προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί ανάμεσα στο ότι είναι γυναίκα, μάνα, εργαζόμενη, ερωμένη και φροντίστρια σπιτιού πλήρης απασχόλησης. Όταν πας σπίτι μην πεταξεις τις κάλτσες σου στον καναπέ, τα κλειδιά μέσα στο βάζο και να κάνεις ένα μονοπάτι από ρούχα στη διαδρομή προς το μπάνιο. Βάλε το πιάτο σου στο νεροχύτη και μάθε εσύ και τα παιδιά σου αν έχετε να εκτιμούν και να βοηθούν αυτόν που σας φροντίζει.. Συζώ ή είμαι παντρεμενος δεν σημαίνει έχω δούλα. ούτε κάνω ότι θέλω χωρίς να λαμβάνω υπόψη αυτόν που έχω διπλα μου και είναι υπεύθυνος για το ότι ξέρω ότι έχω ένα σιδερωμένο πουκάμισο και ο λεκές από μπύρα στο παντελόνι μου δεν είναι πια εκεί. Επισης, αποδεκτείτε το γεγονός ότι η γυναίκα μπορεί να είναι καλύτερη σας για κάτι εκτός σπιτιού, είτε είναι δουλειά. Όταν πιάσει μεγαλύτερο μπόνους απο σας η γυναίκα δίπλα σας χαρείτε για αυτή. δε λέει κάτι για τον ανδρισμό σας αν πήρατε πιο μικρό μπόνους. λέει όμως αν αντί να τη συγχαρείτε, μουτρώσετε και την κάνετε να νιώθει ότι πρέπει να είναι πάντα ένα σκαλί πίσω σας. Οι γυναίκες εξελίκτηκαν σαν είδος, εξελικτείτε και σεις.

Τέλος, κάτι που ισχύει και για τα δύο φύλα.. Όσο περνάει ο καιρός πρέπει να προσπαθούμε να γινόμαστε καλυτεροι. Και αυτό μεταδίδεται από γενιά και γενιά. Υποστηρίζω την ισότητα αλλά το να κάνεις κάτι ανήθικο , άσχετο αν το έκαναν οι άντρες για χρόνια δεν το κάνει ηθικό. Μια κοντή φούστα που φαίνεται ο κώλος μιας γυναίκας είναι πάντα κοντή άσχετο αν σήμερα τη φορούν πιο πολλές. Από τις παλιές εποχές ίσως θα έπρεπε να κρατήσουμε την αξιοπρέπεια που είχαν οι παλιοί και όχι τα κακά όπως πχ το τι θα πει ο κόσμος.

Το θετικό; Ότι στο σήμερα υπαρχουν περισσότερες ευκαιρίες να αλλάξει καποιος και να εκτιμήσει, τον εαυτό του και τους γυρω του. Άλλαξε τη! Τη στάση σου προς τη ζωή και προς αυτούς που είναι στη ζωή σου!

Εχουν γίνει πολλά τον τελευταίο καιρό.. αλλά χτές άκουσα κάποια πράγματα και είμαι γκρρρ.. θυμωμένη.. όχι μόνο με συγκεκριμένα άτομα, άτομα που μέχρι τώρα ίσως και να θεωρούσα ότι κάποια πράγματα δεν ήταν από το χέρι τους.. περισσότερο με μένα.. πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου άτομο που έχει διαίσθηση, όχι πολύ δυνατή μεν αλλά αρκετά δυνατή για να μου δείχνει αν θα έπρεπε να μείνω κοντά σε κάποιους ανθρώπους.. τελικά ούτε και σ'αυτό έχω και τόσο καλή διαίσθηση.. ειμαι απογοητευμένη. με μένα..

Κατά τα άλλα τις τελευταίες μέρες δεν κοιμάμαι καλά και νυστάζω συνέχεια.. Άρχισα πιο εντατικά γυμναστήριο, body combat συγκεκριμένα το οποίο είναι συνδιασμός πολεμικός τεχνών με αερόβια άσκηση. Πολύ εκτονωτικό αλλά που σου δίνει και ενέργεια παράλληλα.. χτες πήγα και έκανα και κάποια όργανα αν και μετά το body combat ήταν παιχνιδάκι..!

Ξανάρχισα και διατροφή για να μην πονώ το στομάχι μου, άσχετο ότι θα πάω να φάω γύρο αυτή τη στιγμή..

 Πεθύμησα την ΚΑτερίνα.. Και διακοπές.. Και τα δυο θα έρθουν μετά τον Ιούνη.. είναι πολύ νωρίς για να αρχίσω να γκρινιάζω...;

Διαδρομές.. διαδρομές καθημερινές.. από το σπίτι στη δουλειά, απο τη δουλειά για καφέ, ψώνια, περίπατο.. διαδρομές για να παραλάβεις κάποιον και άλλες για να τον αφήσεις στην πόρτα του..

Σήμερα έκανα μια ωραία διαδρομή.. άνοιξα το ράδιο και για κάποιο παράξενο λόγο δε είχε σκυλάδικα.. άκουσα το Νταλάρα.. κι έχω ένα προαίσθημα απόψε, πως τυχαία κάπου θα σε βρω να σου πω πως άλλο μακρια σου δε μπορω.. κι έχω ενα προαίσθημα απόψε πως στην επικίνδυνη στροφή θα'ρθεις να με σώσεις από την καταστροφήηηηη.. εγώ να κτυπιέμαι σαν ηλίθια στο αυτοκίνητο και να το απολαμβάνω:) χαμηλώνω το ράδιο γιατί μερικές φορές τα τραγούδια είναι τόσο άσχετα μεταξύ τους και δε θ άντεχα τη Βίσση-μπορείς απόψε να βγεις μ'όλες της τσούλες τησ γης... ευτυχώς ακολούθησε άλλο καλό και ξανάβαλα το ράδιο στο φουλ!

Να ξέρεις όλη τη ζωή μου δίνω σώμα και ψυχή φτάνει πάλι να'μαστε μαζί να ξέρεις δε με νοιάζει που πηγαίνω ούτε που θα βγει είσαι συ το τέλος μου κι αρχή.. εντωμεταξύ! είμαι πολύ παράφωνη! δηλαδή απίστευτα παράφωνη! δηλαδή ούτε και η παραμικρή καλή φωνητικη χορδή! οπόταν δυνάμωνα ακόμη περισσότερο το ράδιο για να μη με ακούω κιόλας!!

Το ρεπερτόριο συνεχίστηκε με Τερζή.. ο δικός μου ο δρόοοομος μ'έχει χρόνια διαλέξει στην οδό γράφει μόνος επικίνδυνη λέέέξη, ο δικός μου ο δρόμος, δε μου δείχνει αστέρι για αγάπη μου δίνει μια βαλίτσα στο χέέέρι!

Και έφτασα σπίτι χωρίς να το καταλάβω! Το μαστούι μου (mazda) πάντως δε το βλεπω και πολύ καλά.. είναι πλέον στην εφηβεία του, 15 χρονών..άσε που είναι και επιλεκτικό. το χειμώνα χαλά η αριστερή πόρτα και το δεξί παράθυρο και η ζωνη.. το καλοκαίρι όλα μέλι γάλα! νομίζω ότι απλά είναι καλοκαιρινός τύπος σαν εμένα..

είναι μερικές διαδρομές που γίνονται για να ξεσπασουμε/ξεκαθαρίσουμε/ξαλαφρώσουμε/δούμε τους δρόμους που ανοίγονται μπροστά μας...

Το χρειαζόμουν αυτό:) γενικά άρχισαν να ξεκαθαρίζουν οι ώρες μου στη δουλειά και πολλά άλλα πράγματα! ελπίζω ότι άμα πληρωθώ με το καλό θα γίνει και ένα ξεκαθάρισμα στη ντουλάπα..

συνήθως τα ρούχα που δε χρειάζομαι τα δίνω στην εκκλησία όταν δεν τα φορώ.. και τώρα σκέφτομαι.. είναι καλύτερο να δώσεις ένα τρικό ή μια μπλούζα που φαίνεται η χρήση της παρά να μη δώσεις τίποτα; ή να δώσω μόνο όσα δε φορώ και τόσο πολύ; φυσικά δε μιλάμε για ρούχα που έχουν τρύπες ή που έχουν ξεβάψει! γνώμες;

ευχές για καλή αρχή του χρόνου ακόμη και αν πλησιάζουν τα μέσα του μήνα!!

New years resolutions:

Να κανονίσω τι θα γίνει με το μαστερ μου επιτέλους! Τον Σεμπτέμβρη φεύγω πρέπει να κάνω αιτήσεις κτλ κτλ

Να συνεχίσω τα ιδιαίτερα στα Τούρκικα και αγγλικά!!

γενικά να πραγματοποιήσω τους στόχους μου, να προχωρήσω..

μακάρι οι στόχοι να μην μείνουν στόχοι, να γίνουν αλήθειες, καθημερινότητα!

οι ρυθμοί συνεχίζουν ακάθεκτοι με τις γιορτές να έχουν περισσότερες ώρες στη δουλειά παρά σε κάτι άλλο! και πολλούς συγγενείς φυσικά! δεν πειράζει, ελπιζω αυτό να σημαίνει ότι θα ακολουθήσει ένας χρόνος δημιουργικός, διαφορετικός! Τα φώτα πάντως έψησα και λουκουμάδες και έχω για ανάμνηση και ένα σημάδι στο χέρι από το τηγάνι! αλλά τουλαχιστον ταίσαμε τους σκαλαπούνταρους! (καλικάντζαρους) 

 cheers λοιπόν, μακάρι να πάνε όλα καλά στο νέο χρόνο, για όλους!! για το ΜΗ, για τα μέλη, για μένα για σένα που βαριέσαι και με διαβάζεις και για όόόόόλο τον κόσμο!!

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

Είμαι ο Γιαννάκης της Ορθοδοξίας που τα Καννάβκια, που για 10 χρόνια σου έστελλα γράμμα με τα δώρα που έθελα (άθελα), αλλά ποττε  δεν μου έφερες τίποτε....

Φυσικά τωρά είμαι 40 χρονών γαούριν, αλλά ο ψυχολόγος μου είπε ότι πάσχω από «συσσωρεμένη οργή» και αυτό οφείλεται σε σένα παλιόγερε που με έγραφες κανονικότατα κάθε χρόνο, για 10 συνεχόμενα γαμημένα χρόνια......Αφού ξόδεψα μιαν περιουσίαν στους ψυχολόγους τζαι τους πελλογιατρούς, ούλλοι εφκάλαν διάγνωσην ότι πρέπει να σου πω το παράπονο μου. Να βκάλω τον πόνο μου προς τα έξω για να γιατρευτώ. 

Άκου τα λοιπόν για να ποσπαζούμαστεν.

Όταν ήμουν 6 χρονών εζήτησα σου ο γέριμος μια μαππαν .Περνούν τα Χριστούγεννα, εν έπιασα τιποτε τζαι λαλώ μάλλον εν επρολαβες να ερτεις δακάτω, περνά η πρωτοχρονιά, πάλε τα ίδια.... περνούν τζαι τα φώτα, εν πιον εκατάλαβα ότι με ερκεσαι με λαώννεσαι.Η μάνα μου ειπεν οτι μάλλον αρκησα να πεψω το γράμμαν τζαι εν το επιασες. 

Στα 7 μου πάλε τα ίδια. Έθελα έναν τρένον με παταρίες που το είδα μεσα σε μια βιτρίνα στην χώρα. Τούτην την φόρα έστειλα σου το γράμμα που τον Οκτώβρη αμπα τζαι χάσω, αλλά με τρένον έπιασα με βαπόρι. Η μάνα μου πάλε επιεν να σε υπερασπιστεί. Είπεν ότι μάλλον έχασες τον δρόμο γιατί τα κανναβκια εν ήταν πάνω στον χάρτη της Κύπρου. Εκατάπια το τζαι τούτο τζαι πάλε έππεσα κλάμωντας. 

Στα 8 είπα να οργανωθώ καλλίτερα. Έστειλα σου το γράμμα με οδηγίες μέσα. Ηβρα στον χάρτη το διπλανό χωρκον τζαι έκαμα σου σχεδιάγραμμαν πως να έρτεις στο χωρκον μου.Ούτε τούτο εδούλεψεν.....  

Στα 9 μου άρκεψα τζαι ερώτουν τους αλλος χωρκανους μου αν επιασαν τίποτε (ξέρεις να σιουρευτω ότι εν με περιπαίζεις μόνο εμένα), αλλά ούλλοι απαντούσαν Οοοοιιιιι. Μόνο ο γιος του Μουχτάρη έπιανεν κάθε χρόνο ότι επαράγγελλε τζαι έτσι τούτον εκαμνεν με να σσιηλλιάζω ακόμα παραπάνω. (By the way τον γιον του Μουχτάρη εμασσιέρωσα τον στα 16 μου τζαι είχαν με μέσα για 15 χρονια). Σ

τα 10 μου είπα να σου γελάσω τζαι έπεισα τον γιο του Μουχτάρη να στείλουμε συνετερικον γράμμαν. Τζεινος επιασεν το δωρο του τζαι εγιω ξέρεις τι έπιασα..... 

Στα 11 εφκαλεν με η μάνα μου που το σχολειον γιατι ημουν κουσβος, τζαι έτσι εθεώρησα ότι εν μου άξιζε δώρον. Έστειλα σου φυσικά γράμμαν, αλλά εν με πείραξε πολλά που εν εφερες τίποτε πάλε. 

Στα 12 ερωτέυτηκα την Ελεγκου της γειτονισσας της Παναγιώτας, τζαι είπα αντί να σου ζητήσω δώρον, να σου ζητήσω να την φωτίσεις μπας τζαι δικλυσει πάνω μου......εδικλισεν μεν, αλλά πάνω στον γιον του Μουχτάρη...... 

Στα 13 ήμουν ούλλον νεύρα. Αντί να σου το στείλω με την Πόστα, είπα να δοκιμάσω κάτι άλλον. Έπιασα έναν πεζουνιν που μέσα στο πεζουναρκόν της στετες μου τζαι έδησα το πάνω στο ποιν του το γράμμαν....τούτο το κόλπο είδα το στην τηλεόρασην. Περιττό να σου πω ότι εκτός το ότι εν έπιασα πάλε δώρον που σένα, η στετε μου εμαντάτεψεν με στον τζήρη μου για το πεζούνιν που της έπιασα, τζαι πιον ο τζήρης μου έθελε δείμμα για να μεν τες φάω..... 

Στα 14 επήα με τον δκιον μου τον Κωστήν στην χωραν. Ήταν αλλόπως κατά τα τέλη του Νιόβρη, τζαι έπηρα το γράμμαν μου στην Πόστα της χώρας. Τζαμέ εσκέφτηκα ότι σίουρα εννα σου το στείλουν σωστά. Ηνταν έθελα ο μουσουπεττης να σου το στείλω......έπιασεν φωτιαν το κτήριο τζαι εκρούσαν ούλλα τα γράμματα. 

ΛΛιον πριν τα 15 μου τζαι αφου εχασα την πίστη μου σε σενα, είπα να στείλω το τελευταίο γράμμαν. Τουτην την φορά έθελα εναν σσιήλλον γιατί ο κοντρης που εισσιεν ο παππους μου εψοφισεν. Αντι ομως να μου τον φέρεις εμενα, επήρες τον μαλλον στο σπίτι του μουχτάρη. Ε τζιαμε εξεσσιηλησεν το ποτηριν.......Επηα στον μουχταρη να του πω οτι έκαμες λάθος, οτι εγω σου εζήτησα τον σσιηλλον αλλά επιασεν τον ο γιος του καταλάθος  αλλά ο μουχταρης εν εκουρκαρεν. Εμπιξε μου τον βουζουνοπατσον τζαι έπεψε με στην μάνα μου. Τ

α άλλα Αγιε εν περιττά.......στα 16 εβαλαν με φυλακή ( για τον γιο του Μουχταρη που σου προανέφερα) τζαι εσσιη που τότε που σου βάλλω κατάρες. Περκει ππεσεις που το ελκυθρο τζαι σπάσεις ουλλα τα πόδκια σου, πέρκει σου ψοφισουν ουλλοι οι ταρανδοι τζαι πέρκει σου κάμει τζαι η γενεκα φίλον..... Έκαψες μου το βλαντζιν μου για ένα παλιοδωρον τον χρονον.......αει σιχτιρ τζαι εσου τζαι τα δώρα σου......παλιόγερε αρτυριοσκληρωμενε..... 

Αααααααα τζιε εχω σε δην........αν δεν πετύχει η θεραπεία που ειπαν οι πελλογιατροί ( οτι τάχα μου αν απελευθερώσω την οργή μου εννα θεραπευτώ) έσσιης την βαμμένη.........   Καλα Χριστουγεννα και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος,Ο Γιαννης της Ορθοδοξίας (που τα Κανναβκια). 

Μιλούσα προχτές που λέτε με μια γιαγιούλα! Καταπληκτική, με πολλά χρόνια στην πλάτη της, τον κλασσική μαύρη μαντίλα, με ρυτίδες και μια γλυκιά φατσούλα.. Μιλούσαμε που λέτε, βασικά μιλούσε η γιαγιούλα και εγώ άκουγα. Μου έλεγε για όταν ήταν μικρή, για τον αδερφό της ο όποιος πέθανε όχι από γηρατειά αλλά από καρκίνο (κάθε οικογένεια δυστυχώς έχει και ένα θύμα από καρκίνο). Το μόνο πράγμα που θα ήθελε να προλάβει, μου είπε ήταν να ‘αρμάσει’ (αρραβωνιάσει) ένα από τα παιδιά του.  Μου είπε επίσης ότι χαίρεται που στα τόσα της χρόνια μπορεί τουλάχιστον να περπατά για να μην γίνεται βάρος στα παιδιά της. Κοιτάζοντας περισσότερο στο κενό παρά εμένα, μου έλεγε φωνακτά τις σκέψεις της. Μου είπε πόσο της αρέσει που είμαστε μια μεγάλη οικογένεια (ήμασταν σε τραπέζι συγγενείς μόνο πρώτου βαθμού περίπου 40 άτομα), ότι και οι δικοί της κανονίζουν και πηγαίνουν όλοι μαζι μια φορά τη βδομάδα, η εγγονή της την παίρνει τηλέφωνο συνέχεια και της έχει αδυναμία. Η γειτόνισσα της, της είπε ότι την ζηλεύει γιατί οι δικοί της έρχονται σπάνια και ποτέ όλοι μαζί, ο καθένας κάνει η ζωή του. Ότι μια άλλη φίλη της, ο γιός της είναι παντρεμένος στην Αγγλία και η κόρη της στην Ελλάδα.  Όταν αρρώστησε σε κάποια φάση ήρθαν τα παιδιά της για να την βοηθήσουν να διαλέξει γεροκομείο..

Ζωή και θάνατος. Θάνατος μέσα στη ζωή, να μην μπορείς να περπατήσεις και απλά να περιμένεις πότε θα έρθει ο θάνατος.. Ζωή μέσα στο θάνατο, να είσαι 84 χρονών και να υπάρχει ακόμη ενέργεια μέσα σου, ακόμη ένα παράδειγμα της γιαγιούλας..

Και από την άλλη ο Αρκάς να σκιτσάρει δύο ψυχές να μιλούν, μια ψυχή νέα με μια ψυχή κάποιου 110 χρονών..  – Μα 110 χρονών; Ποιος θέλει να ζήσει 110 χρόνια; - Αυτός που είναι εκατόν εννιά.

Σκέψεις βλέποντας six feet under...

είμαι.. ενοχλημένη.. απο όλα. είμαι σε μια φάση στη ζωή μου.. stand by..πρωινό ποσκόλιο, απογευματινή δουλειά. Μαθήματα αγγλικα.. προσεχώς και Τούρκικα..

expectations.. όλα αυτά που περιμένουν οι άλλοι να κάνεις. για σένα. απλά με τα δικά τους πρότυπα. αυτό το διαστημα που εχω να γράψω.. είχα πολλά να πω. απλά η συνειδητοποίηση ότι θα τα διαβάσει κάποιος, ο οποιοσδήποτε, το να βγάζεις την ψυχή σου σε αγνώστους.. ακόμη χειρότερα..σε γνωστούς.. σκέφτηκα να αρχίσω ένα άλλο μπλογκ, ένα ανώνυμο, να γραφω μέσα χωρίς να με νοιαζει αλλά φοβάμαι πως θα το αφήσω και κείνο στη μέση..

Κουράστηκα να ζω με το πως περιμένουν οι άλλοι από μένα.. το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ στη ζωή μου ήταν τα ταξίδια.. και όμως νιώθω σε μια φυλακή γεμάτη πρέπει.. χωρίς διέξοδο, χωρίς ανεξαρτησία.. σε κάποια φάση ξεπέρασα για λίγο τις τάσεις φυγής.. ένιωθα content.. το σχέδιο για την Κωνσταντινούπολη αναβλήθηκε επ' αόριστον.. και τώρα πάλι στα παλιά γνωστά λημέρια.. να θέλω να φύγω, να ζήσω μόνη μου.. θέλω ανθρώπους δίπλα μου και όμως μερικές φορές νιώθω ότι όλοι είναι γύρω μου και δε θα ε δεκτούν όπως είμαι..με μερικές εξαιρέσεις...

Δυστυχώς οι γονείς μου σπάνια συγκαταλέγονται σε αυτή την κατηγορία. και είναι λίγο κουραστικό η ταυτότητα σου να προσδιορίζεται από το ότι είσαι η κόρη, το παιδί τους, αντί η Αυγή, η 22 χρονών γαδάρα η οποία έχει απίστευτα πολλά ελατώματα.. συγγενοφοβία εσωστρέφεια και αντικοινωνικότητα.. και από την άλλη πάντα έτοιμη για προκλήσεις, αντέχει όσο ποτό αντέχει και ένα αγόρι, μπορεί και διαβάζει τους ανθρώπους. και ας μη λέει ποτέ αυτά που καταλαβαίνει.. thats me.. χαμένη, περιμένοντας ένα σκοπό στη ζωή, κάτι που να είμαι ΚΑΛΗ, κάτι που να με γεμίζει, που να με κάνει να νιώθω..content.. μερικές φορές μένω γιατί πραγματικά θέλω να προσπαθήσω για να βρω αυτό το συναίσθημα.. σκατοπεισματάρα όσο εν παει. και άλλες φορές απλά δεν έχω επιλογή..

 είναι ηλίθιο. δε θέλω να έχω μια συνηθισμένη ζωή. δε θέλω μια τυπική κυβερνητική δουλειά, ένα τυπικό αρραβώνα για να μη λέει ο κόσμος, μαλακίες και χέστηκα.. θέλω ΠΑΘΟΣ. πάθος στη ζωή, ΧΡΩΜΑ, πελλάρες στα σαράντα μου, να βλέπω πίσω και να πω ότι έζησα, ότι δεν έχω μετανιώσει. ότι ήταν επιλογή μου αυτά που εκανα και αυτά που δεν εκανα.. ότι μπορώ να φτάσω όσο ψηλά θέλω αν προσπαθήσω.. στο σημείο που σε κάποιους τα όνειρα να είναι γελοία...

μπορεί αν δεν έχεις όνειρα να μην απογοητεύεσαι..play it safe..

προτιμω να πω ότι έζησα.. και όσο και αν προσπαθώ να δείξω ότι μπορώ να είμαι αυτό που θέλουν οι άλλοι απο μένα παραμένοντας ο εαυτός μου.. έχω αρχίσει να ψάχνω το κλειδί..

νομίζω ότι αυτό το blog πλεον ανοίγει κανονικα.. για μετακομίσεις θα υπάρξει ειδοποίηση

game on..

Θρησκευτικό διάταγμα, γνωστό και ως φετβά κατά του Μίκι Μάους εξέδωσε ένας σαουδάραβας ιερωμένος, ο σεΐχης Μοχάμεντ αλ-Μουνάτζιντ, με το σκεπτικό ότι ο θρυλικός ήρωας του Ντίσνεϊ, όπως εξάλλου και όλα τα ποντίκια, είναι «πράκτορας του σατανά» και πρέπει να θανατωθεί. Η σαρία, ο ισλαμικός δηλαδή νόμος, απαιτεί την εξόντωση όλων των τρωκτικών, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου κινουμένου σχεδίου, είπε ο σεΐχης, ο οποίος έχει διατελέσει στο παρελθόν και διπλωμάτης, επισημαίνοντας ότι η προσωπικότητα του Μίκι Μάους κάνει τα ποντίκια συμπαθητικά στους ανθρώπους. Σχολιάζοντας τα λεγόμενα του σαουδάραβα ιερωμένου, η αιγύπτια Σοάν Σαλάχ, ειδική επί θρησκευτικών ζητημάτων δήλωσε ότι η φετβά του Μουνάτζιντ «αμαυρώνει την εικόνα του Ισλάμ και ζήτησε να σταματήσουν αυτές οι γελοιότητες.

πηγή:

Και εκεί που έλεγα ότι όλα είναι βαρετά όπως πάντα, το ποστ μου σβήστηκε χωρίς να δημοσιευτεί, και μετά από αυτό όλα πήγαν στραβά. η φίλη που που θα ερχόταν Κωνσταντνούπολη μιας και με το φίλο της είμαστε συμφοιτητές ανακάλυψε ότι το διαβατήριο της δεν ήταν ανανεωμένο. τελικα κατάφερε να έρθει μετά που ακυρώθηκε το ένα εισητήριο της και αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. αλλά ήρθε ευτυχώς.  

αυτή η βδομάδα προβλέπεται και η πιο.. χμ.. κινητική; αφού θα πάμε να δούμε πολλά πράγματα που την περιμέναμε να δούμε ή τουλάχιστον να δουν οι άλλοι. και γω δε θα βαριέμαι τόσο πολύ. τις τελευταίες δύο μέρες με είζχε πιάσει η φάση που είχα πάθει και την προηγούμενη φορά. απόλυτη βαρεμάρα σε σημείο που ακόμη και να μου παρουσιαζόταν η ευκαιρία να πάω κάπου απλά βαριόμουνα και μέσα πάλι βαριόμουνα.. 

και επίσης εκεί που έγραφα ότι για κάποιο λόγο αυτό το καλοκαίρι το ΜΗ έχει την περισσότερη επισκεψιμότητα από ποτέ και γιατί κανείς δεν πάει θάλασσα εξαφανιστήκαν όλοι και πήγαν θάλασσα! να και ένα καλό

σήμερα όμως ήταν μια καλή μέρα. έγινε κάτι και κατάλαβα ότι με λίγη προσπάθεια ίσως να μπορείς να συνενοηθείς τελικά. από την άλλη μιλώντας με τη φούλα (από το ξαδελφούλα) κατάφερα να εξωτερικέυσω κάποια συναισθήματα που απλά δε μπορούσα τις προηγούμενες μέρες.. τελικά είναι το άτομο που μιλάς που έχει σημασία αφού όσο και να μη θέλεις να εξωτερικεύσεις κάποια πράγματα μερικές φορές με το κατάλληλο άτομο σου δίνεται αυτή η ευκαιρία- και δεν πρέπει να την χάσεις.

κάτι που έγραψα προχτές πριν να σβηστεί όλο το ποστ και να γινουν όλα σκατά έστω για λίγο..

 τελικά.. όλοι οι ανθρώποι μεγαλώνοντας πληγωνόμαστε και δυστυχώς ή ευτυχώς κανείς δε μπορεί να μας προστατεύσει.. απλά έρχεται μια φάση που όντας όλοι τόσο πληγωμένοι το βρίσκουμε πολύ δύσκολο να ανοικτούμε σε νέα άτομα ακόμα και αν αυτά θα μας καταλάβαιναν πλήρως. και ο κόσμος γεμίζει μοναχικούς που νομίζουν ότι είναι και μόνοι.. στην τελική δύο πράγματα γίνονται.. η ζεις σε ένα κόσμο μόνος ή απλά μαθαίνεις να διαλέγεις καλύτερα..  όλοι περνάμε φάσεις μοναξιάς και που όλα πάνε στραβά.. και στην τελική αυτό που μετρά είναι ποιοι άνθρωποι είναι δίπλα σου για να σε βοηθήσουν να το αντιμετωπίσεις.. αυόί που δε μπορείς να εμπιστευτείς ή αυτοί που ότι μαλακία και να πεις θα είναι πάντα δίπλα σου..; και το κατά πόσον θα μάθεις ότι πρέπει να βασίζεσαι και εσύ σε άλλους αντί μόνο οι άλλοι σε σένα ή απλά θα γ΄νει κάποιος που θα βοβάται να εκθέσει σε κοινή θέα τον εαυτό που κρύβουμε όλοι μέσα μας..

σκεφτόμουν ότι εκτός από ένα δυό άτομα δε μπορώ να εκτεθώ σε άλλους.. ίσως τελικά να μπορώ ή ίσως αυτόί που έχω δίπλα μου να είναι αρκετοί.. όπως και νά'χει.. ευχαριστώ.. για όσους είναι δίπλα μου...:) χ

αύριο το πρόγραμμα έχει Αγιά Σοφιά για πολιοστή φορά και μπλε τζαμί επίσης για πολιοστη. στο blog θα έχει Λιπέρτη.. όχι τίποτε άλλο αλλά είναι μέρες που σας το χρωστώ και ας μην το ξέρετε..:)

θέλω φλιπ φλοπ και παραλία, κατεστραμένο μαλλί από τον ήλιο, ξεθωριασμένα ρούχα, σφηνάκια τεκίλας, γυναικίες συζητήσεις μέχρι αργά και χορό με το μωρό σε παραλιακό μπαράκι.. θέλω.. Κύπρο

στις 30 θα είμαι πίσω Κύπρο.. περίπου μια βδομάδα έμεινε και τόσα πολλά να δώ και ελπίζω το γεγονός ότι θα το παίζω τουρίστας να είναι αρκετό να μην αρχίσουν ξανά οι αϋπνίες της περασμένης φοράς..  

Μωρό;; σουρχομαιιιιιιιιιιιιιιιιιι :)) χχχχχχχ