Ούτε ένα

Πέφτω σαν ψυχή πάνω σε σώματα
Που άθελα τους φυλακίζουν
Όχι από κακία, αυτό δεν το μπορώ
Αλλά από συνήθεια να υπάρχουν
Άνεμος είμαι, μπαίνω και βγαίνω
Και την εικόνα τους χαλώ
Πως όλα τα ελέγχουν
Πάνω σε ένα προσκαλώ
Πέφτω σαν φωτιά πάνω σε στρωματά
Που μοναξιά φωνάζουν
Όχι από αδιαφορία, ούτε τόλμη
Μα από ανάγκη μαζί τους να καώ
Και αν δεν έχω ακόμα σβήσει
Και αν δεν έχω ακόμα πάψει, να φυσάω
Είναι γιατί δεν βρήκα ακόμα, ούτε ένα σ αγαπώ
Πως έχω σώμα να με πείσει