Τελευταία χάρη

Τελευταία όχι γιατί αποκλείω το ενδεχόμενο να σε ξαναδώ, αλλά γιατί είναι τόσο δύσκολο αυτό που θέλω να συμβεί, που θα το εξαγόραζα ορίζοντάς το ως έσχατο για μας τους δύο.

Θέλω να είναι μια μέρα με φως, ζεστή, καλοκαιρινή, ξένοιαστη κι ανυποψίαστη. Να είμαι καθισμένη κάπου ψηλά, με ωραίο αεράκι να βοηθά την ανάσα μου και να σκορπάει τα μαλλιά μου. Και τότε, να φανείς εσύ στη στροφή του δρόμου.

Με το επιβλητικό σου ανάστημα, με το αγαπημένο σου τζην και το καλό σου ριγέ πουκάμισο με γυρισμένα μανίκια. Να σε δω κι αρχικά να μην είμαι σίγουρη πως είσαι εκείνος που νομίζω. Να χρειαστεί έτσι ν' αναζητήσω πάνω σου σημάδια γνωστά για να βεβαιωθώ. Τα γυαλιά σου που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ, το δερμάτινο μπουφάν ριγμένο βαρύθυμα στους ώμους, σαν προάγγελος μιας ξαφνικής καταιγίδας, το βλέμμα πίσω από τα γυαλιά, το βλέμμα που δεν μπορώ να δω αλλά το ξέρω, το γνωρίζω, το ερμηνεύω ερήμην του.

Το έμαθα γιατί πρόβαρες πάνω του δικά μου συναισθήματα, μου έδωσες παραδείγματα των αντιδράσεών σου που όλες αφορούσαν εμένα. Να σιγουρευτώ πως είσαι εκείνος και ν' ανακουφιστώ που δεν είσαι εκεί για να συναντήσεις εμένα. Ν' ανακουφιστώ που είμαι απλά θεατής σε μια πράξη σου μια και δεν καταφέραμε να σταθούμε δίπλα-δίπλα στη σκηνή. Εγώ σε καπέλωνα και μου φαινόσουν λίγος, εσύ μισούσες το ρόλο μου. Αυτό μονάχα δεν κατάλαβες ποτέ, πως το κομμάτι του εαυτού μου που γνώρισες ήτανε μόνο ένας ρόλος. Δεν θα διαρκούσε για πάντα, τον υποδυόμουν πειστικά, αλλά μόνο επειδή μου τον ανέθεσαν. Όταν η παράσταση τελείωνε, θα ήμουν εκείνη που νόμιζες.

Θα χαρώ όμως να μην σου αναπαράγω τα ίδια συναισθήματα, αντιθέτως να με προσπεράσεις χωρίς να αντιληφθείς την παρουσία μου, χωρίς ούτε καν να τη θυμηθείς. Ύστερα να βραδύνεις το βήμα σου και να περάσεις μπρος μου πολύ αργά, όσο θα μου χρειαστεί να τα ξαναφέρω όλα στο νου μου, όχι εκείνα που μας χώρισαν, αλλά εκείνα που μας κρατούσανε μαζί. Ν' αφιερώσω ώρα πολλή σε κάθε σημείο επάνω σου, σε κάθε σημείο που έχω αγγίξει και που έχω αποχωριστεί. Δεν θα χαλάσω τη στιγμή, δεν θα πεταχτώ να σε χαιρετήσω, άχνα δεν θα βγάλω. Τα λόγια μου δεν θα σε φέρουν πίσω, αφού δε στάθηκαν ικανά να σε κρατήσουν. Ποντάρω στη σιωπή μου, εκείνη μονάχα μπορεί να συναντήσει τις κρυφές επιθυμίες σου.