Κοντά σαράντα χρόνια συνεισφοράς στην μουσική μας τέχνη δεν είναι λίγα γι αυτόν τον βιρτουόζο μουσικό που διοχέτευσε την ορμή, τον ενθουσιασμό μέσα από τις σπινθηροβόλες ηλεκτρικές δονήσεις της κιθάρας.
Γεννημένος στο New Jersey των Η.Π.Α.το 1954 από Ιταλούς γονείς ασχολήθηκε αρχικά με τα drums καταλήγοντας στην κιθάρα στα οχτώ του χρόνια. Σε ηλικία μόλις 16 χρονών μπήκε στην μουσική σχολή Berklee όπου βρέθηκε να παίζει για 6 μήνες με τον μεγάλο Barry Miles. Οι σπουδές διακόπηκαν για καλό αφού ο Chic Corea τον κάλεσε να παίξει στους νεοϊδρυθέντες Return To Forever.
Ήδη είχαν φανεί οι εκπληκτικές ικανότητές του τόσο δεξιοτεχνικά (γρήγορο παίξιμο, καθαρές νότες κ.α.) όσο και εκφραστικά. χτίζοντας μέσα σε δύο χρόνια φήμη που θα έπαιρνε γιγαντιαίες διαστάσεις κυκλοφορώντας μια σειρά εξαιρετικών Jazz Fusion προσωπικών άλμπουμ (Land Of The Midnight Sun, Casino, Elegant Gypsy, Splendido Hotel κ.α.).
Οι συνεργασίες του αποτελούν ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο, με χαρακτηριστικότερη την ζωντανή συνάντηση με άλλους δύο θρύλους της κιθάρας, τον Paco De Lucia και τον John McLaughlin στο «Friday Night In San Francisco».Εν συνεχεία δεν έκρυψε την εκτίμηση του προς τις νέες μουσικές τεχνολογίες και το ψηφιακά κωδικοποιημένο ήχο της κιθάρας, πράγμα που φάνηκε στο άλμπουμ Scenario παράλληλα με τις ακουστικές προεκτάσεις του Cielo E Terra. Ανάμεσα στα δύο αυτά ακροβατεί ο ήχος του Soaring Through A Dream όπου χαρακτηρίζεται για τις πυκνές και σαφώς έντεχνες μελωδικές γραμμές του καθώς και για την έντονη χρήση της midi και κλασσικής-ακουστικής κιθάρας .
Ξεκινώντας πρώτα από όλα πρέπει να αναφερθούμε στο ότι η λέξη Project εμφανίζεται για πρώτη φορά σε δίσκο του υποδηλώνοντας τον συλλογικό τρόπο με τον όποιο διαμορφώθηκαν οι συνθέσεις. Και πράγματι η ομάδα τον μουσικών είναι εξαιρετική. Έχουμε τον Βραζιλιάνο Airto Moreira που προσφέρει τα ατμοσφαιρικά φωνητικά του καθώς και έξυπνες ιδέες με τα κρουστά του, τον Danny Gottlieb στα drums-γνωστός και μη εξαιρετέος από τις δουλειές με τον Pat Metheny-αλλά και οι σημαντικοί Chip Jackson (ακουστικό-ηλεκτρικό μπάσο) και Phil Markowitz (συνθεσάιζερς, πιάνο).
Το μεγαλείο αυτών έγκειται στο ότι δεν παρουσιάζονται ως ψυχροί εκτελεστές του στούντιο με βιρτουοζικές εξωτερικεύσεις-δείγμα ναρκισσιστικών εσώψυχων στοιχείων- αλλά ως μουσικοί που διατηρούν σε κάθε λεπτό που περνά τις απαραίτητες ισορροπίες ως απόσταγμα μελέτης ,πείρας αλλά και ηχητικών πτήσεων και με άλλους σημαντικούς μουσικούς Απ’ την άλλη μεριά δεν μπορείς παρά να θαυμάσεις τον τρόπο με τον οποίο ο Meola συλλαμβάνει, εκτελεί και υφαίνει τον ενορχηστρωτικό ιστό δημιουργώντας πάνω στις λεπτεπίκοιλτους δρόμους, περνώντας ποίκιλα στοιχεία της λατινοαμερικάνικης μουσικής παράδοσης μέσα από την ροκ, την ποπ και φυσικά της Jazz.
Αναλυτικότερα έχουμε τα τραγούδια Capoeira (τίτλος δανεισμένος από τον γνωστή Βραζιλιάνικη πολεμική τέχνη-χορό) και Marina, χαλαρωτικά με τις απαραίτητες σφήνες εντάσεως, με σοφιστικέ αρμονίες και σύνθετους ρυθμούς, το July,η πιο ποπ με την ευρεία έννοια στιγμή του δίσκου καθώς και η εξερευνητική και χαμηλότονη διάθεση των συνθέσεων Traces (Of A Tear) και Ballad,προεκτείνοντας τους ορίζοντες προς πιο ακουστικούς ήχους και δημιουργώντας έναν world ήχο που θα ωρίμαζε στα μετέπειτα World Sinfonia, Heart Of The Immigrant’s και Orange & Blue. Η κορύφωση συναισθηματική-εκτελεστική –συνθετική έρχεται στην 12λεπτη ομότιτλη σουίτα.
Με τον Airto να προσφέρει με τον μοναδικό του τρόπο υπέροχα αιθέρια φωνητικά ακροβατώντας μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας και στα δώδεκα και κάτι λεπτά να γινόμαστε κοινωνοί ήχων που ξεπερνούν ταμπέλες, γεωγραφικά σύνορα και τεχνοτροπίες κρυμμένες πίσω από ταμπέλες. Ο Meola κάνει κιθαριστικά μαθήματα δημιουργώντας μικρές κορυφώσεις ανά τακτά διαστήματα και φτάνοντας στην ηχητική κάθαρση στα τελευταία λεπτά, αργά, μυστηριώδη αντανακλώντας σε καθρέπτες που περιβάλλουν και φιλτράρουν κόσμους, κόσμους που περικλείουν συναισθήματα, δηλαδή ανθρώπους, εικόνες καταστάσεις που δεν έχουν να κάνουν με τον πλαστό υλικό περίγυρο παρά με αυτό που δεν περιγράφεται ,δεν συλλαμβάνεται δεν κωδικοποιείται.
Και όλα αυτά που ο καθένας μπορεί να αποκομίσει μετά από μια σοβαρή ακρόαση του Soaring …αντικατοπτρίζουν ένα μικρό παράδεισο, μια μικρή ολοκλήρωση σαν δεκάδες κινηματογραφικά καρέ που ο καθένας από εμάς μπορεί να τα μοντάρει και να δώσει το δικό του end,αποκαλυπτικά απροσδιόριστο.
Tracklist
A1. Capoeira
A2. Traces (Of A Tear)
A3. Ballad
B1. July
B2. Marina
B3. Soaring Through A Dream
Credits
Performer [Synclav Guitar, Guild X-500-sb Guitar, Ovation Acoustic Guitar, Classical Guitar], Producer – Al Di Meola
Synthesizer, Performer [Steinway Acoustic Piano] – Phil Markowitz
Drums – Danny Gottlieb
Electric Bass, Acoustic Bass – Chip Jackson
Percussion, Vocals – Airto Moreira
Έτος
1985
Αναστάσιος Γ. Ξενόφος
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο