Μερικές φορές αισθάνομαι τόσο μα τόσο τυχερός που όταν ήμουν μικρούλης μου’ κοψε και ήθελα να μάθω κιθάρα...

Έπειτα λοιπόν από πολλά πολλά χρόνια άρχισα να γράφω μουσικούλες, στιχάκια κ.τ.λ
Πλέον (να είναι καλά η τεχνολογία) μπορώ αυτά που γράφω να τα ενορχηστρώνω και γενικά να τους δίνω μια ολοκληρωμένη μορφή...Δεν θα ξεχάσω την χαρά που είχα όταν πριν 6-7 χρόνια είχα πάρει τον υπολογιστή -και είχα βάλει μερικά προγράμματα ηχογράφησης- είχα ολοκληρώσει ένα τραγούδι...ένιωσα απίστευτη ικανοποίηση!! Τώρα μπορεί να ακούω το τραγούδι και να λέω τι χάλια παραγωγή είναι αυτή, αλλά εκείνη την στιγμή ένιωθα υπέροχα...

Τώρα έχοντας μάθει λίγο καλύτερα τον χειρισμό των προγραμμάτων παράγω πιο καλό αποτέλεσμα.

Το θέμα είναι το εξής: Έχω έμπνευση παίρνω την κιθάρα, βγάζω μια μελωδία επενδύω στίχους κ.τ.λ...Η μαγεία ξεκινά όταν θα αρχίσω να «ντύνω» αυτή την μελωδία με ήχους, με ρυθμό...Είναι αρκετά κουραστική και πολύωρη η διαδικασία αλλά όταν κάνω την τελική μίξη και πατάω το κουμπί «export», η ικανοποίηση σβήνει και την κούραση και όλα.
Νιώθω ότι δεν σπαταλώ μέρες και ώρες αλλά πως κάνω κάτι άκρως δημιουργικό.

Το συναίσθημα που αποκτώ ακούγοντάς το μετά είναι καταπληκτικό…Ότι αυτό είναι από την αρχή ως το τέλος δημιούργημα μου…

@Τσονξ