Η ιστορια που θα σας αφηγηθω ερχεται απο τα χρονια που ισα που μπορουσα να σταυρωσω 5 λεξεις...Για οσους δεν ξερετε ειμαι μελος μιας πενταμελης οικογενειας κ εχω 2 μεγαλυτερες αδερφες.Επειδη ετυχε να βγω το πιο μικρο αλλα και το μονο αρσενικο παιδι της οικογενειας,η μανα μου ηθελε να σιγουρεψει το οτι θα της βγω καθαροαιμο αρσενικο και οχι ντιγκιντανγκας :) Eτσι,απο πολυ μικρο,οταν με ρωτουσε "τι εχεις?",με ειχε μαθει να απανταω "τσουτσουνι"....

Καποτε ετυχε να παμε η οικογενεια μου με μια αλλη οικογενεια,ολοι μαζι σε μια ταβερνα,ε και με πηραν κ εμενα μαζι ..!Μια κυρια με βρηκε πολυ χαριτωμενο κ ηθελε να κατσω διπλα της :) H βραδυα κυλουσε ομορφα κ ωραια,αλλα επειδη εγω ημουν (και ειμαι και σημερα κ θα ειμαι για παντα) πολυ φαγανο παιδι και λιγουρικο,με χαλουσε αφανταστα το οτι η καρεκλα δεν ηταν αρκετα ψηλη για να τρωω με ανεση στο τραπεζι κ ολο κουνιομουν κ κουνιομουν να βρω καταλληλη θεση μεχρι που ακολουθησε ο παρακατω διαλογος....:

ΚΥΡΙΑ :"Τι εχεις Γιωργο μου..?"

ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ :"Τσουτσουνι!!!"

εε,η συνεχεια δεν περιγραφεται με λογια...