Δεν είμαι καλή στα λόγια αλλά από τότε που έγινα μέλος υποσχέθηκα (στον εαυτό μου) πως θα προσπαθώ να εκφράζομαι γιατί μετά νιώθω καλύτερα Έτσι λοιπόν έχουμε …..
Για όσους δεν ήταν χτες στη συναυλία της Βιτάλη παιδιά πραγματικά λυπάμαι γιατί
ΧΑΣΑΤΕ.Η γυναίκα δεν τραγούδησε αλλά μάγεψε!!
Μας πήρε όλους μαζί της στο δικό της κόσμο πονέσαμε εκεί που πόνεσε (προσωπικά με τρέλανε με τον αμανέ της), επαναστατήσαμε εκεί τραγούδησε το θυμό της, χορέψαμε, συγκινηθήκαμε. Αν δεν είναι αυτό μαγικό τότε τι είναι; Ένιωσα πως είχα μπροστά μου έναν δικό μου άνθρωπο που μιλούσε για μένα, για την αγάπη, για τους ανθρώπους, για την κοινωνία μας , για τις προτεραιότητες μας, για τα λάθη μας.
Η γυναίκα δεν τραγούδησε αλλά ζωγράφισε !!
Έκανε έργο τέχνης τις μελωδίες της και τις πρόσφερε σε εμάς που την παρακολουθούσαμε με λατρεία, δίνοντας τροφή σε κάθε μας αίσθηση
Ήταν απόλαυση!!!
Στεναχωρήθηκα όταν κατάλαβα ότι δεν έχω φωτογραφική και φυσικά «μου απάντησε» τραγουδώντας «η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά….»
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους όσους βοήθησαν να απολαύσουμε αυτή τη συναυλία. Φυσικά θα μου μείνει αξέχαστη! Για να γράφω τέτοια ώρα φαντάσου τι έχω πάθει...
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο