Περί θεραπευτικής κλωνοποίησης.

Παράθεση: Το μέλος yiannisyiannis στις 19-06-2003 στις 15:59 έγραψε... Αν η γενετική μηχανική κατορθώσει στο μέλλον την απευθείας δημιουργία κυττάρων, ή μοσχευμάτων, ή ιστών ή ακόμη και ολόκληρων οργάνων, εξέλιξη που πιθανολογεί ο Στέφανος, τότε αλλάζουν πολλά. Σαφώς και δεν αρνούμαι την ωφελιμότητα μιας τέτοιας προσέγγισης. Όμως κάτι τέτοιο σήμερα φαντάζει απόμακρο και νομίζω θα ήταν άκαιρος ο σχολιασμός μου.

Καταρχην, η απευθειας δημιουργια λειτουργικων οργανων μεσω της κλωνοποιησης χωρις να ειναι αναγκαια η αναπτυξη τους μεσα σε αλλους οργανισμους δεν ειναι πιθανο εγχειρημα του μελλοντος. Ειναι κατι που εχει γινει ηδη κ συνεχιζει να γινεται με λαμπρα αποτελεσματα. Αν δεν κανω λαθος βρισκεται ακομα σε πειραματικο σταδιο κ δεν εχουν επιχειρηθει τοποθετησεις σε πασχοντες, αν κ δεν ειμαι σιγουρη...

Μια τετοια χρηση της κλωνοποιησης θα ηταν πραγματικα αξιοθαυμαστη καθως θα σωζωνταν πολλες ανθρωπινες ζωες κ πολλοι ανθρωποι θα γλιτωναν το μαρτυριο της αναμονης ευρεσης συμβατου μοσχευματος καθως το καινουριο οργανο θα ηταν ενα υγιες αντιγραφο του δικου τους. Δηλαδη κομματι του ευαυτου τους.

Τωρα οσον αφορα τις κλωνοποιησεις ανθρωπων, αν ηταν κατι τοσο ευκολο θα ειχε αρχισει να γινεται ηδη. Το θεμα ειναι οτι παρουσιαζονται πολλες δυσκολιες (οχι μονον οσον αφορα την ηθικη αλλα κ τεχνικες δυσκολιες). Αν δεν βρεθει τροπος να ξεπεραστει το προβλημα των γηραιων κυτταρων που παρουσιαζεται στους κλωνους κ καταφερουν να δημιουργησουν ιδια, αλλα "ολοκαινουρια" κυτταρα, κλωνοποιηση ανθρωπων δεν προκειται να γινει.

Το να δημιουργουνται εμβρυα που θα "καταστρεφονται" αφου απομονοθουν τα κυτταρα που χρειαζονται, ειναι ενα μεγααααααλο θεμα. Ενα εμβρυο μιας εβδομαδας ομως ειναι ελαχιστα ανεπτυγμενο. Ειναι περισσοτερο ενας πολυκυτταρος οργανισμος παρα κατι που μοιαζει με βρεφος. Ειναι ελαχιστα ανεπτυγμενο, μονο τα βασικα μερη εχουν αρχισει να δημιουργουνται. Και ουτε εχει αναπτυξει κανενα απο τα αισθητηρια οργανα. Οποτε το κατα ποσο μπορει να συγκριθει αυτο με τις αμβλωσεις ειναι λιγο αμφιβολο... Το αν ειναι ηθικο ομως ειναι ενα αλλο θεμα.



www.myspace.com/xamenakormiaxk

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : punkster στις 26-05-2007 00:01 ]

Είμαι εναντίων της κλωνοποίησης, ακόμα και για θεραπευτικούς σκοπούς. Πιστεύω, πάντα ως θρησκευόμενος άνθρωπος, οτι μόνο ο θεός πρέπει να αποφασίζει. Παρόλο που μας έφταξε με νου και με γνώση,κατ εικόνα και ομοίωσή του, παρόλα αυτά, δεν έχουμε το δικαίωμα να παραβιάζουμε το θέλημα Του. Δεν ήμαστε Θεοί! Όυτε πρόκειτε να γίνουμε! Εμείς, ώς απλοί θνητοί, πρέπει να δεχόμαστε το θέλημα Του όπως και να έχει. Για να μας δίνει τόσα δεινά, κάποιο λόγο θα έχει. Ίσως ένας απο αυτούς, να είναι και κατά πόσο μπορούμε να παραμείνουμε χριστιανοί, ακόμα και μετά απο ενα τρομερό χτύπημα της μοίρας!

Ο δημιουργός της Ντόλι σταματά τις έρευνες σε ανθρώπινα έμβρυα

Ο επικεφαλής των Βρετανών επιστημόνων που δημιούργησαν το πρόβατο Ντόλι, τον πρώτο κλώνο ενήλικου θηλαστικού, ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει τα πειράματα σε ανθρώπινα έμβρυα, προκειμένου να εστιάσει σε μια νεώτερη τεχνολογία, η οποία μπορεί να δώσει βλαστικά κύτταρα χωρίς τη χρήση εμβρύων.

Ο Δρ Ίαν Ουίλμουτ, σήμερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, αποκάλυψε στην εφημερίδα Daily Telegraph ότι αποφάσισε να μην αξιοποιήσει την άδεια που του δόθηκε για τη δημιουργία ανθρώπινων εμβρύων με κλωνοποίηση.

Ο ερευνητής προτιμά να χρησιμοποιήσει τη νέα μέθοδο που ανέπτυξε ο καθηγητής Σίνια Γιαμανάκα στο Πανεπιστήμιο του Κιότο, ο οποίος δημιούργησε βλαστικά κύτταρα απευθείας από κύτταρα δέρματος.

Τα βλαστικά κύτταρα μπορούν θεωρητικά να καλλιεργηθούν στο εργαστήριο για να δώσουν οποιονδήποτε τύπο ιστού προς μεταμόσχευση. Μέχρι σήμερα, τα βλαστικά κύτταρα των εμβρύων θεωρούνται τα πιο «ευέλικτα» και υποσχόμενα, ωστόσο η χρήση τους συναντά αντιδράσεις από θρησκευτικές οργανώσεις και πολέμιους των αμβλώσεων.

Ο Δρ Ουίλμουτ διευκρίνισε ότι δεν θεωρεί ανήθικη τη χρήση εμβρυικών κυττάρων στην ιατρική. Θεωρεί όμως ότι η νέα τεχνική «είναι ευκολότερο να γίνει αποδεκτή κοινωνικά», ενώ παράλληλα είναι «εντυπωσιακή και συναρπαστική».

Η μελέτη του Σίνια Γιαμανάκα, που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, αναμένεται να δημοσιευτεί σε επιστημονική επιθεώρηση την Τρίτη.

Πηγή: Newsroom ΔΟΛ

Ναι, mnk. Είναι ζήτημα (βιο-)ηθικής και είναι σεβαστές όλες οι απόψεις. Μη ξεχνάμε όμως πως συζητάμε για θεραπεία.

Εδώ, υπάρχουν επιχειρήματα και από τις δυο πλευρές...

Εγώ, δίχως να θέλω να υποστηρίξω την μία ή την άλλη άποψη, σκέφτομαι πως θα ήταν απάνθρωπο να στερήσουμε από κάποιον ασθενή την ελπίδα πως θα θεραπευθεί, τρομοκρατώντας τον με ...λυκανθρώπους και μινωταύρους.

Γι αυτό, από τη σελίδα που παραπέμπω με το παραπάνω link, κρατάω αυτό:

Ένας ασθενής, όμως που υποφέρει από τη νόσο του Πάρκινσον, ο Frank Brooks υποστήριξε την έρευνα για τη χρήση υβριδικών εμβρύων, προκειμένου να βρεθεί θεραπεία για την ασθένεια.

Υποστήριξε πως «το όφελος θα ήταν τεράστιο αν η θεραπεία είχε βρεθεί νωρίτερα και είχε εφαρμοστεί έγκαιρα σε άτομα που νοσούν ώστε σήμερα να είναι υγιή. Όλο αυτό το εγχείρημα θα χρειαστεί χρόνια ακόμα μέχρι να φτάσει σε αυτό το σημείο. Εάν δεν ξεκινήσει τώρα δεν θα φτάσουμε ποτέ εκεί».

Όλες οι παραπάνω έννοιες είναι σχετικές, mnk. Δεν υπάρχει απόλυτος ορισμός για τη λέξη «ύβρις», όπως και για τις λέξεις «ηθικός», «θείος», «νόμος», κλπ… Καθένας τις αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο.

Ακόμα και ο «φυσικός νόμος» δεν είναι κάτι το απόλυτο. Σκέψου πώς έβλεπε τον κόσμο ο Νεύτωνας και πώς ο Αϊνστάιν.

Εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα ποτέ μια θεραπεία βασισμένη σε εγκλήματα εμβρύων
η επιστήμη πρέπει να βρει λύσης χωρίς εγκλήματα γιατί τα έμβρυα είναι και αυτά
άνθρωποι και πρέπει να γεννηθούν δεν μπορεί κανείς να τους στερρή το δικαίωμα
να ζήσουν για κανέναν λόγο.