Σε δύο μέρες από τώρα ξεκινάει το Φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ. Θα υπάρξει ειδικό αφιέρωμα στις μουσικές του κόσμου. Για περισσότερες πληροφορίες για τις επιμέρους κατηγορίες σε λίγο...
Στο πλαίσιο του Ελληνικού Τμήματος του 9ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- Εικόνες του 21ου αιώνα πραγματοποιείται αφιέρωμα σε μια από τις πιο
δημοφιλείς ελληνικές τηλεοπτικές εκπομπές. "Οι μουσικοί του κόσμου" σε
παρουσίαση του Λεωνίδα Αντωνόπουλου και παραγωγή της ΕΡΤ και του Χρόνη
Πεχλιβανίδη (Onos Production), είναι μια σειρά από μουσικά ντοκιμαντέρ, η
οποία σύστησε στο ελληνικό κοινό τον πλούτο της μουσικής του πλανήτη, αλλά
και τη σκηνή της «world music». Το αφιέρωμα θα περιλαμβάνει δέκα συνολικά
ντοκιμαντέρ της σειράς και θα ταξιδέψει το κοινό της Θεσσαλονίκης στις
εικόνες και τους ρυθμούς διαφορετικών μεταξύ τους χωρών, από το Ιράν, το
Ισραήλ και το Μαρόκο ως τη Σερβία, το Πράσινο Ακρωτήρι και τη Ζανζιβάρη.
Ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος, δημοσιογράφος ειδικευμένος στη μουσική, ταξιδεύει
σε διάφορες περιοχές του πλανήτη για να στήσει τα ιδιαίτερα ρεπορτάζ του.
Επισκέπτεται φεστιβάλ, συναντά μουσικούς και συγκροτήματα, κάνει πορτρέτα
καλλιτεχνών, ανακαλύπτει τον ήχο των πόλεων, αλλά και τις άγνωστες
παραδόσεις της υπαίθρου. Αναζητά τις ρίζες της μουσικής, ξετρυπώνει ήχους
του παρελθόντος που παραμένουν ακόμα ζωντανοί, ανιχνεύοντας ταυτόχρονα τη
σημερινή μουσική δημιουργία κάθε τόπου. Κύριο γνώρισμα των εκπομπών είναι το
ότι η καθεμία αφουγκράζεται και μεταφέρει στον θεατή μουσικές που περιέχουν
τον παλμό και το πνεύμα της εποχής μας.
Γυρισμένα με την αίσθηση ενός ταξιδιού - οι εκπομπές αξιοποιούν τη γνώση και
την εμπειρία της εταιρίας παραγωγής, ONOS Productions, στα ταξιδιωτικά
ντοκιμαντέρ και τη συνδυάζουν με την εξειδικευμένη γνώση και τη
δημοσιογραφική πείρα του Λεωνίδα Αντωνόπουλου-τα ντοκιμαντέρ των «Μουσικών
του Κόσμου» καταγράφουν τη μοναδική εμπειρία της ακρόασης κάθε μουσικής στον
τόπο γέννησής της και φέρνουν το κοινό σε επαφή με τους ίδιους τους
ανθρώπους που κρατούν ζωντανή την κουλτούρα της χώρας τους. Μέσα από το
ρεπορτάζ ξύνουν την επιφάνεια του ήχου και των τραγουδιών για να φέρουν στο
φως την Ιστορία, την πραγματικότητα, αλλά και ξεχωριστές ανθρώπινες
ιστορίες.
Λίγα λόγια για την ταινία έναρξης του Φεστιβάλ... Περιττό να προσθέσω ότι τέτοιες φεστιβαλικές περιόδους η Θεσσαλονίκη προσφέρεται για μια σύντομη επίσκεψη...
Το 9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα, το οποίο
πραγματοποιείται στο πλαίσιο της ετήσιας δραστηριότητας του Φεστιβάλ
Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ξεκινά φέτος δυναμικά, με την προβολή της
ταινίας Dixie Chicks: Σκάστε και τραγουδήστε. Σε συν-σκηνοθεσία της φετινής
τιμώμενης του Φεστιβάλ, Μπάρμπαρα Κοπλ και της συνεργάτιδός της, Σεσίλια
Πεκ, το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία του δημοφιλούς γκρουπ κάντρι
μουσικής Dixie Chicks, το οποίο προκάλεσε την αμερικανική κατακραυγή όταν η
τραγουδίστριά του, Νάταλι Μέινς, δήλωσε σε μια συναυλία τους μια μέρα πριν
την εισβολή στο Ιράκ, ότι ντρέπονται που ο Τζορτζ Μπους κατάγεται από το
Τέξας, την πατρίδα τους. Παίρνοντας το σχόλιο αυτό ως έναυσμα, η ταινία
ακολουθεί τη ζωή και την καριέρα των μελών του γκρουπ σε μια περίοδο τριών
χρόνων, κατά την οποία βρέθηκαν αντιμέτωπες με την πολιτική σκηνή και
δέχθηκαν απειλές κατά της ζωής τους, ενώ προσπαθούσαν να συνεχίσουν με την
καθημερινότητά τους, να κάνουν παιδιά και φυσικά να δημιουργήσουν μουσική.
Περισσότερο από το πορτρέτο ενός μουσικού συγκροτήματος, το Dixie Chicks:
Σκάστε και τραγουδήστε σκιαγραφεί με έντονη κριτική διάθεση το πολιτικό
κλίμα της σύγχρονης Αμερικής, όπου η ελευθερία του λόγου και της
διαμαρτυρίας είναι πλέον δικαιώματα υπό εξαφάνιση.
Η προβολή της ταινίας έναρξης θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 16 Μαρτίου
στις 20.30 στον κινηματογράφο Ολύμπιον - Galaxia Vacation Club.
DIXIE CHICKS: ΣΚΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΤΕ / DIXIE CHICKS: SHUT UP AND SING
ΗΠΑ, 2006
Σκηνοθεσία: Barbara Kopple, Cecilia Peck Φωτογραφία: Christine Burrill, Luis
Lopez, Seth Gordon, Gary Griffin, Joan Churchill Μοντάζ: Bob Eisenhardt,
Jean Tsien, Aaron Kuhn, Emma Morris Ήχος: Giovanni di Simone, Alan Barker,
Jason Blackburn, Peter Miller Μουσική: Dixie Chicks Παραγωγοί: Barbara
Kopple, Cecilia Peck, David Cassidy Παραγωγή: Cabin Creek Films 35mm
Έγχρωμο, 92'
Η ταινία ταξιδεύει μαζί με τις Dixie Chicks από την κορύφωση της
δημοτικότητάς τους ως τα αγαπημένα κορίτσια της κάντρι μουσικής και τις
τραγουδίστριες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις δίσκων όλων των εποχών, μέχρι το
διαβόητο σχόλιο της βασικής τραγουδίστριας του συγκροτήματος Natalie Maines
κατά του προέδρου Μπους το 2003. Η ταινία παρακολουθεί τη ζωή και την
καριέρα των μελών των Dixie Chicks σε μία περίοδο τριών ετών, στη διάρκεια
των οποίων δέχτηκαν πολιτικές επιθέσεις και απειλές κατά της ζωής τους, ενώ
εξακολουθούσαν να ζουν τη ζωή τους, να γεννούν παιδιά και να παίζουν
μουσική. Η ταινία τελικά παρουσιάζει ποιες είναι οι Dixie Chicks ως
γυναίκες, ως δημόσια πρόσωπα και ως μουσικοί.
«Για μας, η ταινία είναι η ιστορία τριών καλλιτεχνών, μητέρων και πολιτών
που αρνήθηκαν να μείνουν σιωπηλές. Το ταξίδι που κάναμε με τις Dixie Chicks
μετά την κριτική τους για την πολεμική τακτική του Μπους αντικατοπτρίζει την
ιστορία της χώρας μας αυτή τη στιγμή. Καθώς αυτές οι γυναίκες υπερασπίζονταν
τα πιστεύω τους, κόντρα σε απειλές κατά της ζωής τους και μποϊκοτάζ της
μουσικής τους, είδαμε ένα πνεύμα κουράγιου και αξιοπρέπειας που ήταν βαθιά
αμερικάνικο.
Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερης ζωτικής σημασίας για μας από το να έχουμε φωνή,
και ο σεβασμός που κερδίσαμε γι' αυτές τις γυναίκες, οι οποίες δεν
υποχώρησαν όσο κι αν τους κόστισε, ήταν μια μεγάλη κι αισιόδοξη επιβεβαίωση.
Η αφοσίωσή τους ως μητέρες, η αποφασιστικότητά τους να εκφραστούν με
ειλικρίνεια μέσω της μουσικής τους, και ο ακλόνητος δεσμός φιλίας τους είναι
θεμελιώδη στοιχεία τόσο των Dixie Chicks, και της ταινίας μας, όσο και της
αντίθεσής τους στον πόλεμο».
Μπάρμπαρα Κοπλ και Σεσίλια Πεκ
Το 9ο Φεστιβάλ Ντοκυμαντερ Θεσσαλονίκη ή αλλιώς η Πολιτιστική και Διαγωνιστική Γιορτή Ταινιών Τεκμηρίωσης αρχίζει σε δύο μέρες, Παρασκευή 16 Μαρτίου. Σας δίνω το σύνδεσμο για το πρόγραμμα των προβολών και σας παραθέτω και κάποιες πρακτικές πληροφορίες αμιγώς διαδικαστικού τύπου που είναι όμως χρήσιμες για αυτόν που θα ξεκινήσει για κάποια προβολή...
Περί εισιτηρίων
Γενικά:
Υπάρχουν 3 ταμεία. Ένα στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ, ένα στην Αποθήκη 1 και ένα στα ΙΕΚ ΑΚΜΗ. Το κάθε ταμείο εκδίδει εισιτήρια για τις αίθουσες του χώρου του. Τα ταμεία λειτουργούν από τις 10:00 το πρωί έως 10 λεπτά μετά την έναρξη της τελευταίας προβολής της ημέρας. Η τιμή του εισιτηρίου είναι 4€. Τα μέλη, οι καλεμένοι και οι προσκλήσεις έχουν δωρεάν είσοδο. Δωρεάν είσοδο έχουν και οι φοιτητές καθώς και οι κάτοχοι καρτών πολιτισμού έως και την προβολή των 16:00 σε όλες τις αίθουσες.
Αίθουσες ΟΛΥΜΠΙΟΝ
Λειτουργεί το πρώτο ταμείο του ΟΛΥΜΠΙΟΝ. Είναι δυνατή η αγορά εισιτηρίου για οποιαδήποτε μέρα και προβολή των αιθουσών του ΟΛΥΜΠΙΟΝ. Οι κάρτες μέλους και οι δημοσιογράφοι μπορούν να εκδόσουν μηδενικά εισιτήρια για τις προβολές της ίδιας και την επόμενης μέρας μόνο για τις αίθουσες του ΟΛΥΜΠΙΟΝ. Οι υπόλοιπες κάρτες και οι προσκλήσεις εκδίδουν εισιτήριο μόνο για τις προβολές της ίδιας μέρας.
Η έκδοση μηδενικού εισιτηρίου σας εξασφαλίζει μία θέση έως και 5' πρίν την έναρξη της προβολής και είναι απαραίτητη κυρίως για την αίθουσα ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ, όπου υπάρχει μικρός αριθμός θέσεων.
Αίθουσες Αποθήκης 1
Η έκδοση των εισιτηρίων γίνεται μόνο για την επόμενη προβολή.
ΙΕΚ ΑΚΜΗ
Η έκδοση των εισιτηρίων γίνεται μόνο για την επόμενη προβολή.
Και πού θα τα βρείτε όλα αυτά; Ακολουθεί η απάντηση...
Τα μουσικά ντοκυμανέρ είναι πάντοτε από τα καλύτερα του Φεστιβάλ...αξίζει να τα τιμήσετε.
Ελληνικά ντοκυμαντέρ - Οι μουσικοί του κόσμου (κάντε κλικ στις φωτό και όλα θα γίνουν από μόνα τους)
CONFESSION OF AN ECONOMIC HITMAN- Στέλιος Κούλογλου
τετάρτη 21.3 αίθουσα "Σταύρος Τορνές" 22.30
παρασκευή 23.3 ΙΕΚ ακμη 15.30
η ιστορία ενός πράκτορα της CIA που εκβίαζε κυβερνήσεις αναπτυσσόμενων χωρών να κατασκευάσουν έργα υποδομής που δεν χρειάζονταν, με δάνεια από αμερικανικές τράπεζες, και αμερικανικές κατασκευαστικές...κι όποιος δεν το έκανε...
θα μαι κι εγω εκει...Σε μια μερα ακριβως φευγω εδω απ το νησι για το φεστιβαλ οπου 8α παρουσιαστει και η δικη μας συμμετοχη που στειλαμε σαν σχολη και εχει τιτλο "Φύλλο πορείας: Πανεπιστήμιο στη Μυτιλήνη"
Το μέλος tolis_ch στις 14-03-2007 στις 22:30 έγραψε...
θα μαι κι εγω εκει...Σε μια μερα ακριβως φευγω εδω απ το νησι για το φεστιβαλ οπου 8α παρουσιαστει και η δικη μας συμμετοχη που στειλαμε σαν σχολη και εχει τιτλο "Φύλλο πορείας: Πανεπιστήμιο στη Μυτιλήνη"
@ Mετά την ραδιοφωνική συνέντευξη του Δανέζη στον Μελωδία από τον Χρήστο Παπαμιχάλη, το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ο λόγος του ξεκάθαρος, ώριμος, σωστός και τόσα άλλα. Η εικόνα του, θα φανεί στο ντοκυμαντέρ που μαζί με την ομάδα του δημιούργησε. Όσοι ειστε λοιπόν Θεσσαλονίκη, το προτείνω, οι υπόλοιποι στο τέλος του Μάρτη θα μπορέσουμε να το δούμε σε κινηματογραφικές αίθουσες.
Τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, στην πιο αιματηρή ένοπλη σύγκρουση που γνώρισε η ανθρωπότητα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Εμπόλεμη ζώνη αναζητά τα αίτια του εμφυλίου στα βάθη του «κόκκινου κόσμου». Οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ ταξιδεύουν στην επαρχία Ιτούρι και ακολουθούν δύο παιδιά στο εσωτερικό ενός παλιού βελγικού ορυχείου. Περπατούν πάνω από δύο χιλιόμετρα στις σκοτεινές και ετοιμόρροπες σήραγγες για να φθάσουν ώς τον «κόκκινο κόσμο», μια στοά από άργιλο που έχει καταρρεύσει πολλές φορές στο παρελθόν. Εκεί, παιδιά και ενήλικες, πάνω από 2.000 άνθρωποι, σκάβουν καθημερινά στη λάσπη και την πέτρα για μερικά ψήγματα χρυσού. Το πολύτιμο μέταλλο που κρύβει στα σπλάχνα της η γη του Κονγκό χρηματοδότησε τον πόλεμο και τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, τις φυλές Χέμα και Λεντού. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την πορεία του χρυσού από τα ορυχεία του Μονγκουάλου μέχρι τις τοπικές αγορές, λίγο πριν περάσει παράνομα στην γειτονική Ουγκάντα, και από κει στα θησαυροφυλάκια των ξένων τραπεζών και τα παζάρια της Ανατολής.
καλη επιτυχια και σε σενα alex3 οντως πολυ καλη ιστορια του Δανεζη οπως πιστευω οτι και πολλα αλλα που ειδα με μια προχερη ματια στο προγραμμα που 8α προβληθουν στο φεστιβαλ 8α ειναι εξισου πολυ καλα...
Καλή επιτυχία σε όλους όσους συμμετέχουν...ΘΑ προσπαθήσω να είμαι εκει και στις δύο προβολές μια και τις είχα σταμπάρει κοιτώντας το πρόγραμμα εχτές...
Να τονίσω κάτι που πρέπει να έχω γράψει και πριν αλλά είναι αναγκαίο να επισημανθεί ξανά, γιατί για μένα είναι σημαντικό. Μπράβο στον οργανισμό του φεστιβάλ...
Δωρεάν είσοδο έχουν και οι φοιτητές καθώς και οι κάτοχοι καρτών πολιτισμού έως και την προβολή των 16:00 σε όλες τις αίθουσες.
Kurt Cobain: About a son, ένα ντοκυμαντέρ του AJ Schnack
Εναλλακτικός τίτλος: Υπεράνω πάσης προσδοκίας
Μεταμεσονύχτια προβολή που ξεκινούσε στις 12.30 και ένα Ολύμπιον που ποτέ δεν το έχω ξαναδεί τόσο γεμάτο ούτε σε τελετές επίσημες. Γεμάτος ο κάτω όροφος, γεμάτος και ο εξώστης και υπήρχαν και όρθιοι ή άλλοι που κάθονταν στα σκαλάκια και στους διαδρόμους.
Αξίζει άραγε τέτοια προσέλευση για ένα ντοκυμαντέρ που βασίζεται σε ηχογραφημένες συνεντεύξεις ενός ροκ σταρ που έχει πεθάνει εδώ και 13 χρόνια;
Και μάλιστα δωρεάν, γιατί το ταμείο ήταν κλειστό λόγω ώρας, οπότε η είσοδος ελεύθερη και τα σκυλιά δεμένα... Αυτά είναι τα καλά του να ζεις στην Ελλάδα...
Το ντοκυμαντέρ, όσον αφορά στην απεικόνιση, μου θύμισε την τριλογία Qatsi που έχει επενδυθεί με τη μουσική του Philip Glass, γιατί είχε εικόνες από τοπία και πόλεις. Φοβερός ήταν και ο συνδυασμός πραγματικής εικόνας και καρτούν, π.χ. σε κάποια σκηνή ο δρόμος στην αρχή φαινόταν όπως είναι μετά και μετά μεταμορφωνόταν σε ζωγραφιά από καρτούν και μετά ξανά πάλι δρόμος... Σε όλο το ντοκυμαντέρ ακουγόταν η φωνή του Cobain όχι όμως να τραγουδά αλλά να μιλα ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία και υπήρχε μουσική επένδυση ταυτόχρονα αλλά όχι από μουσική του ή τραγούδια του. Τον ίδιο δε, δεν τον έδειξε καθόλου παρά μόνο 4-5 φωτογραφίες στο τέλος. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα συνδυασμού εικόνων και μουσικής ήταν όχι απλώς αρτιότατο άλλα έργο τέχνης μεγίστου διαμετρήματος. Και η αξία του ντοκυμαντέρ για μένα φαίνεται στο ότι θα το απολάμβανε και κάποιος που δεν ήξερε ούτε το συγκεκριμένο καλλιτέχνη ούτε τη μουσική του. Μοναδικό αρνητικό θα ήταν ίσως ότι κάποιους μπορεί να τους κούραζε το μοτίβο των εικόνων, μουσικής και του καλλιτεχνη να μιλάει από πάνω...εμένα όχι. Ισως κάποιοι θα ήθελαν να ακούσουν και μουσική του ή να έχει αποσπάσματα από συναυλίες απο το συγκρότημα, αλλά όπως δήλωσε και ο σκηνοθέτης σε κάποιο βίντεο το ντοκυμαντέρ αυτό είναι μια επαναπροσέγγιση του καλλιτέχνη και εγώ θα προσέθετα εστιασμένη στον εσωτερικό του κόσμο και στο τί σκεφτόταν αυτός παρά σε γεγονότα κτλ...
Για τη μουσική επένδυση τα λόγια περιττεύουν, απλώς παραθέτω μερικά ονόματα Arlo Guthrie, Bad Brains, Big Black, Breeders, Butthole Surfers, Cheap Trick, Creedence Clearwater Revival, David Bowie, Half Japanese, Iggy Pop, Leadbelly, The Melvins, MDC, Mark Lanegan, Mudhoney, Queen, R.E.M., Scratch Acid, Teenage Fanclub, The Vaselines...
Τα βίντεο είναι διάρκειας ενός λεπτού και κάτι, όσοι θέλετε να πάρετε μία γεύση, η οποία, βέβαια, μπορεί να μην είναι αντιπροσωπευτική του όλου έργου...
Link
Ο σκηνοθέτης Παύλος Τσιαντός έφτιαξε ένα 40λεπτο ταινιάκι γύρω από το "Schoolwave" και το έστειλε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Προκρίθηκε και θα προβληθεί δύο φορές (Τετάρτη 21/3 και Πέμπτη 22/3) διαγωνιζόμενο για καλύτερο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους.
Τι έκανε ο Παύλος ο Θεός; Πήρε παλιό υλικό (απ' το backstage του DVD) και πρόσθεσε μπόλικο καινούριο: σκηνές από τις ακροάσεις, δηλώσεις Γιάννη Πετρίδη και Νίκου Κυπουργού και κυρίως συνεντεύξεις από 11 μαθητικά συγκροτήματα που τους ακολούθησε στα στούντιο, στα παρασκήνια, στα σπίτια τους.
Το αποτέλεσμα θα το δείτε (όσοι τα καταφέρετε) στη Θεσσαλονίκη.
