Τις τελευταίες μέρες διάβασα πολύ προσεκτικά τις 190 βασικές σελίδες του σχεδίου, το οποίο μπορείτε να βρείτε σε επίσημη σελίδα του ΟΗΕ, στο παρακάτω link :
http://www.cyprus-un-plan.org/Annan_Plan_Text1.html
Νομίζω πως άσχετα από κομματικές τοποθετήσεις, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως δυστυχώς το παιχνίδι φαίνεται να είναι χαμένο από χέρι, άσχετα με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 24ης Απριλίου.
Με δεδομένο ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι σχεδόν βέβαιο πως θα ψηφίσουν υπέρ του σχεδίου Ανάν, όλο το βάρος για τις περαιτέρω εξελίξεις πέφτει στην Ελληνοκυπριακή πλευρα, η οποία καλείται να επιλέξει στην κυριολεξία ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη !
Αν οι Ελληνοκύπριοι πουν "ναι" :
- Δημιουργείται ένα ομόσπονδο κράτος που δεν φαίνεται να έχει καμία προοπτική να καταφέρει να πάρει έστω και μία σοβαρή απόφαση από μόνο του. Γιατί η δομή των εκτελεστικών και νομοθετικών του οργάνων είναι τέτοια, που είναι σχεδόν απαγορευτική η επίλυση ουσιαστικών προβλημάτων χωρίς "εξωτερική βοήθεια"! Για να γίνει οτιδήποτε, πρέπει να έχει υποχρεωτικά κοινή αποδοχή (καθώς αν δεν υπάρχει συμμετοχή εκπροσώπων και των δύο πλευρών, δεν επικυρώνεται καμία απόφαση, ακόμα και αν αυτή έχει λάβει τις περισσότερες ψήφους !!! ). Επίσης, έχουμε άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία, ο Αρχηγός του Κράτους να αλλάζει κάθε 20 μήνες (καμία ελπίδα λοιπόν για χάραξη σοβαρής μακροπρόθεσμης πολιτικής). Οπότε ουσιαστικά, όλες οι αποφάσεις θα "πατρονάρονται" κανονικά και με το νόμο από όλους τους άλλους πλην των Κυπρίων !
- Το νέο κράτος δεν θα μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερασπιστεί τα εδάφη του καθώς δεν δικαιούται να έχει στρατό. Οι Τουρκικές δυνάμεις κατοχής θα πρέπει να αποχωρήσουν σταδιακά, παρόλα αυτά όμως, θα κατοικοεδρεύουν στο νησί και Έλληνες στρατιώτες, και Τούρκοι, και ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ. Το σχέδιο προβλέπει πως όλες αυτές οι δυνάμεις θα μειωθούν σταδιακά ώστε να μείνουν στο τέλος ελάχιστοι Ελληνες και Τούρκοι. Παρεπιπτόντως όμως, αυτό δεν εμπόδισε τους γείτονές μας, να στείλουν πριν από μερικές μέρες κάμποσα καράβια με Τούρκους στρατιώτες, προφανώς με την προοπτική να παραμείνουν εκεί, "μασκαρεμένοι" ως Τουρκοκύπριοι έποικοι, για μελλοντική χρήση.
- Πέραν των περιοχών που με το σχέδιο Ανάν περνάνε σε ελληνικά χέρια, στα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη, η επιστροφή των Ελληνοκυπρίων θα ολοκληρωθεί μετά από περίπου 19 επιπλέον χρόνια, ενώ δικαίωμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων θα αποκτήσουν μετά από μια 15ετία. Το οξύμωρο της ιστορίας βέβαια είναι ότι οποιοσδήποτε από τους υπόλοιπους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει άμεσο δικαίωμα αγοράς, είτε στο Τουρκικό είτε στο Ελληνικό κομμάτι της Κύπρου.
(Πρόταση : τι λέτε, εμείς ως πολίτες της Ε.Ε. δεν προλαβαίνουμε να "αγοράσουμε" σιγά-σιγά το τουρκικό κομμάτι της Κύπρου πριν ολοκληρωθεί - αν ολοκληρωθεί - η είσοδος της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ;;; )
Αν τώρα οι Ελληνοκύπριοι πουν "όχι" :
- Θα είναι και επισήμως τα "μαύρα πρόβατα" της υπόθεσης, καθώς σ' αυτούς θα καταλογιστεί ολόκληρη η ευθύνη του ναυαγίου. Οι περαιτέρω συζητήσεις, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα παγώσουν για πολλά-πολλά χρόνια ενώ η Τουρκική πλευρά έχει ήδη προαναγγείλει την έναρξη των διαδικασιών αναγνώρισης του ψευδοκράτους.
- Είναι μαθηματικά βέβαιο πως η Τουρκία θα αυξήσει τις στρατιωτικές της δυνάμεις, η ένταση στην περιοχή θα αυξηθεί κατακόρυφα, και πολύ φοβάμαι πως σύντομα θα ξεκινήσουν οι αψιμαχίες στην Πράσινη Γραμμή και ίσως θρηνήσουμε για άλλη μια φορά θύματα.
Πρακτικά λοιπόν, και στις δύο περιπτώσεις, η εισβολή έχει πλέον νομιμοποιηθεί με τις ευλογίες της διεθνούς κοινότητας και τα κατεχόμενα, παραμένουν ουσιαστικά κατεχόμενα. Τι απομένει λοιπόν στους Ελληνοκύπριους ; Να επιλέξουν την αποδοχή του σχεδίου, λύση πιο αναίμακτη που δίνει και μια ελπίδα να επιστρέψουν στις οικογένειές τους κάποιοι από τους αγνοούμενους, που όμως αναγκάζει τους Ελληνοκύπριους να αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος, να παραιτηθούν οριστικά και αμετάκλητα από οποιαδήποτε άλλη διεκδίκηση, και χωρίς στρατιωτικές δυνάμεις πια, να γυρίσουν σελίδα μια για πάντα, ελπίζοντας πως με κάποιο τρόπο θα καταφέρουν να συνεννοηθούν με την Τουρκοκυπριακή πλευρά.
Ή, να τα τινάξουν όλα στον αέρα, να το πάρουν απόφαση πως δεν θα δουν λύση στο πρόβλημα για μερικές δεκαετίες ακόμα (ίσως και ποτέ), και να έχουν σοβαρές πιθανότητες να έχουν πλέον απέναντί τους, ένα νέο, περισσότερο εχθρικο, και διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν... Ποιά από τις δύο λύσεις είναι η λιγότερο κακή ; (γιατί καλή δεν είναι καμία απ' τις δύο). Νομίζω πως κανείς μη Κύπριος δεν δικαιούται να εκφέρει άποψη. Ολοι εμείς που είμαστε έξω απ' το χορό, ξέρουμε πολλά τραγούδια, άλλοι όμως θα πρέπει να ζήσουν από 'δω και πέρα με ό,τι αποφασίσουν στις 24 του μήνα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους υποστηρίξουμε όσο μπορούμε.
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: mmm on 22-04-2004 16:03 ]