Γεια σου Spiro. Ρωτάς αν ο κόσμος έχει νόημα και το συγκεκριμενοποιείς,
λέγωντας για τη φθορα κλπ. Θα σε ρωτούσα σε σχέση με ποιό άλλο συμπαντικό
πρότυπο σαν σύστημα αναφοράς ρωτάς?
Σ' αυτό το ένα σύμπαν ο χρόνος χοντρά χοντρά, δίνει το στοιχείο της αρχής της μέσης και του τέλους,ενός αστεριού,
μιας μύγας, των ανθρώπων και όλων των έμψυχων και άψυχων.
Λέω χοντρά χοντρά για να μην μπούμε σε κβαντικές θεωρίες,
παράλληλα συμπάντα κλπ και έτσι να εστιάσουμε στο πιο απτό σύμπαν που γνωρίζουμε.
Η ζωή γεννιέται και πεθαίνει και αυτό είναι αξίωμα.
Τώρα αν είναι μάταιο... πολύ το έχουν αναρωτηθεί κατά καιρούς...
Με τη δημιουργία πιό αιώνιας ζωής τι εννοείς?
Ζητάς απλά παράταση ζωής, αντί για εναν περίπου αιώνα που ζούμε, να πάει παραπάνω?
Μάλλον η αθανασία είναι πιο δελεαστική...
Η εξάρτηση από την ύλη και τα υπόλοιπα που αναφέρεις
δεν υποβαθμίζει κατά τη γνώμη μου κάτι.
Είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η ζωή, αλλά το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε?
Άν ο πνευματικός κόσμος είναι ενα δημιούργημα της φαντασίας μας και όχι πραγματικός, τότε αυτό συμβαίνει στον άνθρωπο ακριβώς για να καθυσηχάσει τους φόβους που αναφέρεις.
Το πας πολύ πιο μακρυα νομίζω όμως τι στιγμή που αναρωτιέσαι αν η εξάρτηση από όλα αυτά (ύλη, ενέργεια, χώρος και χρόνος) υποβαθμίζει την ύπαρξη.
Ακόμα και πνέυματα να είμασταν σε ενα άχρονο και άπειρο κόσμο
χωρίς ύλη, μια κάποια ενέργεια πρέπει να υπάρχει.
Αν η ενέργεια έχει συνείδηση τότε πράτει.
Δεν είναι σαν το ηλεκτρικό ρεύμα.
Είναι σαν το ζώο ή το "ζώον" άνθρωπος.
Όταν η συνειδητή ζωή πράττει,
κινείται με το ένστικτο της επιβίωσης.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που έχει αναπτύξει τη διάνοια, λόγω του εγκεφάλου του, τη συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών, και με τη γνώση και την επιστήμη κυριάρχησε στη γη.
Κρατάει ακόμα κάποια βασικά ένστικτα τα οποία είναι και η αιτία να μην
ακολουθεί συχνά τους ηθικούς κανόνες, που ο ίδιος έχει θέσει στις κοινωνίες του,
όπως ο σεβασμός του συνανθρώπου.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ηθική είναι ένας σημαντικός κλάδος της φιλοσοφίας...
Όταν ο άνθρωπος με συνειδητή προσπάθεια μειώσει τη βία του έναντι του κοινού καλού, τότε μπορούμε να έχουμε ελπίδα ότι δε θα κάνει λαμπόγυαλο τον πλανήτη μας.
Και σε έναν πιο δίκαιο κόσμο δε θα σου φταίει τόσο το χρονικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε, ούτε θα αναρωτιέσαι αν είναι μάταιο.
Αν εγω προστατεύω το κοινό καλό ακόμα και χωρίς να κυνηγήσω το μάγκα που με έβρισε μεσ την κίνηση απο το δίπλα αμάξι, δίνω όραμα για μια καλύτερη ζωή.
Απαλοιφή λοιπόν των κακών ενστίκτων επιβίωσης και αυτοπροστασίας στο βαθμό που διεισδύουν στο χώρο και την ακεραιότητα των άλλων και μάλιστα, απαλοιφή αυτών από όλους μας...
Το ένστικτο της αναπαραγωγής μας, μας αρέσει και το κρατάμε, κατά τα άλλα καθώς και την χαρά του σεξ.
Έχουμε διάνοια και λογική να μας κάνουμε ότι θέλουμε.
Έχουμε ελπίδα μόνο αν κρατήσουμε μέσα μας ότι προστατεύει τη ζωή όλων.
Ειλικρινά αναρωτήσου: σου φταίει η διάκρεια ζωής και τα πλαίσια στα οποία κινείται η ύλη ή μήπως η κακή ποιότητα ζωής που ακόμα δημιουργεί ο άνθρωπος?
Προτείνεις την αυτοκαταστροφή έναντι κάποιας καλύτερης ζωής?
Θα έπειθες όλη την ανθρωπότητα να αυτοκτονήσει, για να έρθει κάτι καλύτερο?
Η ζωή είναι ωραία. Εμείς τι κάνουμε?
null
