ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    Κάθε σκέψη είναι αιτία...και κάθε κατάσταση αποτέλεσμα.

    Liza32
    12.07.2007, 10:16
    Εσείς τι γνώμη έχετε περί αυτού;

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Liza32 στις 12-07-2007 15:54 ]


    gexrag
    12.07.2007, 19:51
    Συμφωνώ
    Είναι πολλοί που δεν γνωρίζουν την δύναμη της σκέψης.
    Η δύναμη της σκέψης αποκτιέται με τον έλεγχο της σκέψης.
    Ο έλεγχος της σκέψης οδήγεί στον έλεγχο της θέλησης.
    Τέλος η θέληση φέρνει το αποτέλεσμα.
    Ο έλεγχος της σκέψης και της θέλησης, η πολύ μεγάλη αυτή κουβέντα
    δεν επιτυγχάνεται εύκολα. Εδώ έχουν θέση τρείς λέξεις ενός
    αξέχαστου πολιτικού μας:
    Αγώνας - Αγώνας - Αγώνας
    movflower
    13.07.2007, 02:11
    όχι πάντα.

    Τι γίνεται με την τύχη; Βάζει συχνά το χεράκι της, και σπρώχνει η κλωτσά κάποια πράγματα. Ανάλογα έχουμε αποτέλεσμα η κατάληξη, άσχετη με τη σκέψη στην οποία θέλαμε να κτιστεί.
    gexrag
    13.07.2007, 15:43
    Η τύχη καθορίζεται εξολοκλήρου από εμάς.
    Υπάρχουν οι ευοίωνες συγκυρίες που ονομάζονται καλοτυχίες αλλά και
    οι δυσοίωνες συγκυρίες που ονομάζονται κακοτυχίες.
    Η σκέψη και πάλι παίζει καθοριστικό ρόλο (όχι πρωταγωνιστικό). Η σκέψη
    χρησιμοποιείτε στην προσευχή και υποκεινεί τις λεγόμενες ασώματες δυνάμεις
    που είναι οι δυνάμεις του σύμπαντος. Για την δύναμη της προσευχής οι μοναχοί θα
    μπορούσαν να σου πουν περισσότερα (είσαι ένα από τα πολλά λουλούδια που
    κοσμούν το eπεριοδικό). Με την προσευχή δημιουργούνται εκείνες οι συνθήκες που
    τελικά λειτουργούν ευεργετικά και πολλές φορές αυτό που ζητάμε πραγματοποιείτε
    με τις δικές μας δυνάμεις. Όταν δεν είναι δυνατό να συμβεί αυτό επεμβαίνει ο ένας
    και μοναδικός Θεός και μας δίνει αυτό που ζητάμε αν πραγματικά το χρειαζόμαστε
    με πνεύμα δικαιοσύνης πάντα. Αυτά για όσους πιστεύουν...
    edelweiss
    13.07.2007, 21:23
    Εξαρτάται πόσο επείμονη είναι μία σκεψη... Μπορεί να μην είναι μία σκέψη η αιτία αλλά απλά κάτι από ένα τυχαίο αποτέλεσμα :)

    Έτσι και με την κατάσταση :) μπορεί να μην είναι αυτή το αποτέλεσμα...
    gexrag
    15.07.2007, 20:22
    gexrag, να συμπληρωσω οτι ο ελεχος της σκεψης καλο ειναι να μη γινεται με δικτατορικο τροπο, γιατι ετσι προκαλουνται ισχυρες εσωτερικες συγκρουσεις,

    Φίλε μου
    μέσα από μεγάλες συγκρούσεις έχουν επιτευχθεί πολύ μεγάλες ελευθερίες.
    Δεν υπάρχει δικτατορικότητα όταν η σκέψη είναι επιλογή. Η άρνηση μια κακής
    σκέψης σε οδηγεί σε καλύτερους δρόμους. Η αυτουποβολή των σκέψεων δεν έχει
    σχέση με την επιβολή των σκέψεων από τους άλλους. Είμαι ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ κάθε
    μορφής ελευθερίας.
    Σχετικά με την προσευχή αυτή είναι συνοδοιπόρος μας. Δεν αποτελεί μοναδική
    επιλογή. Δεν λέμε ποτέ πέσε πίτα να σε φάω αλλά αναζητούμε και κατακτούμε την
    τροφή μέσα από την εργασία η οποία δεν είναι σε κανένα ευχάριστη.
    Δεν διαφωνώ μαζί σου, αλλά απλά συμπληρώνω και διευκρινίζω.
    gexrag
    15.07.2007, 21:43
    Φίλε μου mnk
    Συγχώρεσε με γιατί είμαι νέος χρήστης επομένως δεν γνωρίζω να χειρίζομαι καλά
    τα σχετικά.
    Έχω την εντύπωση ότι δεν έγινα αντιληπτός. Δεν σου είπε κανείς να πνίξεις τον
    αυθορμητισμό σου (αν εννοείς κάτι άλλο θα πρέπει να γίνεις πιο απλός στη χρήση
    της γλώσσας για να γίνεσαι πιο εύκολα αντιληπτός). Το να πνίξει κανείς τον
    αυθορμητισμό του είναι έγκλημα αλλά το να αγωνιστεί να αφαιρέσει σκέψεις που
    τον οδηγούν να βλάψει τον συνάνθρωπό του είναι απολύτως αποδεχτό σε ένα
    ενεργό μέλος μιας κοινωνίας που μόνο στην αγάπη μπορεί να στηριχθεί. Βέβαια
    τέτοιες κοινωνίες είναι μόνο κάποιες μικροκοινωνίες ανάμεσα σε ελάχιστες
    οικογένειες αλλά δεν πάυουν ακόμη να υπάρχουν. Παρομοίως το να βάλει κανείς
    σκέψεις αγωνιστικότητας με πνεύμα ευγενούς άμιλλας είναι επίσης αποδεκτό. Το να
    μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να βάλει στην σκέψη του εκείνα τα σκουπίδια που
    σε οδηγούν στην απογοήτευση είναι επίσης αποδεχτό. Το να αφήσεις όμως το
    καράβι ακυβέρνητο ε... φίλε μου δεν νομίζω ότι είναι αποδεχτό. Δεν μπορώ να το
    εξηγήσω περισσότερο και ελπίζω τώρα να έγινα κατανοητός.
    Σε ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου έδωσες να εκφραστώ με περισσότερες λεπτομέρειες.
    StavmanR
    16.07.2007, 00:24
    mnk η εκφραστική σου ικανότητα είναι απαράμμιλη. Απλώς ρίχνω το βάρος στην πλάτη της καρέκλας και διαβάζω...


    StavmanR
    16.07.2007, 12:34
    Για να απαντήσω και στο θέμα....
    "Κάθε σκέψη είναι αιτία...και κάθε κατάσταση αποτέλεσμα"
    ...και το αντίστροφο

    Για δοκιμάστε το και έτσι
    "Κάθε κατάσταση είναι αιτία...και κάθε σκέψη αποτέλεσμα"

    Τώρα ας τα σμίξουμε
    "Λόγος (το προτιμώ από τη σκέψη) και κατάσταση αλλάζουν διαδοχικά το ρόλο τους ως αίτιο ή αποτέλεσμα σε έναν αέναο εξισορροπιστικό κύκλο που ονομάζουμε νοημοσύνη".

    Το αίτιο είναι η πρώιμη μορφή του αποτελέσματος, το οποίο θα γεννήσει νέο αίτιο. Κι εδώ προκύπτει το γνωστό λογοπαίγνιο "η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα;". Μόνο που ακόμα και σε αυτή τη φράση το αίτιο και το αποτέλεσμα δεν είναι απόλυτα εμφανές με την πρώτη ματιά. Πρόκειται για το ίδιο πράγμα με διαφορετική οπτική αποτύπωση. Ονομάζεται ζωή. Και αν προσέξουμε καλά τη φράση η ερώτηση είναι "Η ζωή γέννησε τη ζωή ή μήπως αντίστροφα;"
    Ο κύκλος αυτός της νοημοσύνης σταματά εκεί που ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει τη φύση είτε του αιτίου είτε του αποτελέσματος είτε και των δύο. Εκεί μπαίνει η έννοια του δόγματος (όχι με τη θρησκειολογική ερμηνεία αλλά με τη γενικότερη μαθηματική), κατά την οποία μία κατάσταση πλεόν αποτελεί το "εμφανές αποτέλεσμα μία αφανούς αιτίας". Για να χαριτολογήσω και λίγο, η νοημοσύνη λεν ότι σταματά εκεί που αρχίζει ο στρατός. Για να το δούμε λίγο. Αποτέλεσμα:θάνατοι. Αίτιο; Αποτέλεσμα:σαδιστικά καψόνια. Αίτιο; Αποτέλεσμα:διαταγή. Αίτιο;

    mnk, θα σε παρακαλέσω να μην κοκκινίζεις γιατί η οθόνη μου έχει μία ευαισθησία στο κόκκινο χρώμα και το υπερτονίζει με αποτέλεσμα να ζαλίζομαι όταν την κοιτώ...


    gexrag
    16.07.2007, 16:49
    Φίλοι και φίλες μου (αν επιτρέπεται βέβαια να σας αποκαλώ φίλους).
    Η αφετηρία του λόγου είναι και η αρχή ενός ειρμού σκέψεων. Όταν πρόκειται για
    άναρχες σκέψεις αυτές οδηγούν σε άναρθρο λόγο.

    Σχετικά με την έκθεση 1ης και 2ας Δημοτικού:
    Είναι μεγάλη ανοησία να χαρακτηρίζεται έτσι ένας απλός τρόπος έκφρασης.
    Η απλότητα είναι μεγάλη χάρη. Τον δύσκολο λόγο τον επιλέγουν όσοι
    απευθύνονται σε λόγιους αλλά ακόμη περισσότερο όσοι θέλουν απλά να
    θαμπώσουν με τον λόγο τους ή ακόμη πιο απλά να θολώσουν τα νερά.

    Σχετικά με το φύλο:
    Όχι πως με ενδιαφέρει βέβαια αλλά η χρήση του αρσενικού και του θυληκού
    ταυτοχρόνως θολώνει πολύ τα ήδη ταραγμένα νερά.

    Σχετικά με την ελευθερία:
    Μάλλον εκεί είναι ακόμη περισσότερο θολωμένα τα νερά μια και ο λόγιος λόγος
    έγινε ακόμη πιο άναρθρος.

    Σχετικά με την κατανόηση:
    Το να επιλέγει κανείς να γίνει κατανοητός με απλό αλλά περιεκτικό λόγο είναι
    δείγμα της επιθυμίας του για αληθινή επικοινωνία με τους ανθρώπους. Θυμίζω το
    σχετικό ρητό που αφορά τους Λακαιδέμονες.

    Σχετικά με το αποτέλεσμα:
    Εδώ έχει εφαρμογή η αρχή της δράσης και της αντίδρασης. Αν δεν υπάρχει δράση
    δεν υπάρχει αντίδραση. Έτσι αν δεν υπάρχει σκέψη δεν υπάρχει ζωή.

    Σχετικά με την ελεύθερη σκέψη(ας πούμε):
    Το παράδειγμα με το ακυβέρνητο καράβι στην φουρτουνιασμένη θάλασσα μου
    περιέγραψες φίλε ή φίλη nmk σχετικά με την ελεύθερη σκέψη η οποία θα
    εκδηλωθεί και θα αναλυθεί. Μα ούτως ή άλλως αυτό γίνεται από όσους θέλουν να
    ελέγξουν τη σκέψη. Μόνο που σταδιακά μετά από αγώνες απορρίπτονται εκείνες οι
    σκέψεις που δεν μας αρέσουν και δεν ξαναγυρίζουμε στα ίδια απλά γιατί δεν
    επαναλαμβάνονται από ένα σημείο και μετά. Έτσι το καράβι αποκτά καραβοκύρη.

    Τέλος λίγα λόγια για την σκέψη:
    Βρεθήκατε όλοι φίλοι μου λίγο πολύ σε κατάσταση ηρεμίας που προέρχονταν από
    την μουσική, τον ήχο του κύματος, την απλή παρουσία ενός αγαπημένου προσώπου
    και άλλα πολλά. Εκείνη την ώρα ποιος από σας έκανε κάποια σκέψη; Δεν
    αφεθήκατε ποτέ στην ηρεμία αγνοώντας χίλια δυο προβλήματα; Αυτό είναι μια
    μορφή ελέγχου της σκέψης από εξωγεννής παράγοντες. Σκεφτείτε πόσο καλύτερα
    θα νιώθατε αν πετυχαίνατε και υποβάλλατε τον εαυτό σας σε αυτήν την ηρεμία. Θα
    απογοητευόσασταν ποτε; Για τον έλεγχο της σκέψης πολλά θα μπορούσαν να
    ειπωθούν.

    Κλείνω λέγοντας πως μετά από χρόνιους αγώνες απόκτησα μια ηρεμία και γαλήνη
    με τον έλεγχο των σκέψεων απορρίπτοντας επιλεκτικά ένα ένα τα σκουπίδια.
    Ο έλεγχος της σκέψης είναι πραγματικά υπερβολικά δύσκολος.

    Γιώργος είναι το όνομά μου
    (όχι πως έχει κάποιο ενδιαφέρον απλά για να μην τεθεί θέμα φύλου).


    gexrag
    17.07.2007, 22:52
    ΑΓΑΠΗΤΉ mnk

    Χαίρομαι που μου συστήθηκες μια που το εκλαμβάνω ως χείρα φιλίας.
    Σημείωση: Μαρία λένε και την αγαπημένη μου αλλά κάποτε έλεγα "όπου δεις Μαρία
    σήκω- φύγε". Η μοίρα τό ΄φερε και έπεσα πάνω στην Μαρία μου.

    Λοιπόν Μαρία

    Σχετικά με τους καυγάδες.

    Σκέφτηκες ποτέ μήπως αυτοί πηγάζουν από κάποιο προκλητικό τόνο του τρόπου
    έκφρασής σου; Ερωτώ σχετικά γιατί υπέπεσε στην αντίληψή μου κάπου αλλού να
    τσακώνεσαι επίσης χωρίς λόγο.

    Σχετικά με την διαφωνία.

    Η διαφωνία αποτελεί το μεγαλύτερο προϊόν ενός διαλόγου. Μέσα από τις
    μεγαλύτερες διαφωνίες προέκυψαν τα μεγαλύτερα επιτευγματα του ανθρώπου στον τομέα της φιλοσοφίας.

    Σχετικά με τον έλεγχο της σκέψης.

    Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη αλλά πρέπει να
    μελετήσεις όσα έχω αναφέρει και τις δικές σου απόψεις και θα δεις ότι είναι πολύ
    αποτυχημένη η χρήση του όρου "δικτατορική" μια που ήταν εκτός τόπου και
    χρόνου. Θα δείς επίσης ότι επαναλαμβάνεις μέρος όσων αναφέρω με ένα
    συγκεχυμένο τρόπο σκέψης, δείγμα ότι η λακωνικότητα έκφρασής μου δεν ήταν
    αρκετή για να γίνουν απολύτως κατανοητά όσα ανέφερα προτύτερα σχετικά με το
    θέμα. Σου συστήνω να διαβάσεις το βιβλίο μιας Γαλλίδας συγγραφέως της Άννι
    Μπεζάντ (κάπως έτσι πρέπει να προφέρεται το όνομά της) με τίτλο "Ο έλεγχος της
    σκέψης" νομίζω. Δεν το έχω γιατί το έχω χαρίσει όπως σχεδόν τα περισσότερα από
    τα βιβλία μου. Είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί στον χώρο της ψυχολογίας και η
    μόνη δυσκολία που έχει είναι στην χρήση ανατολίτικων όρων σχετικά με την
    ψυχή.

    Ζητώ και πάλι συγνώμη.