Καθως λοιπον οι μερες μπαινοβγαιναν κι αλλη δουλεια δεν ειχαν ,που λεει και η Do...
με την ιδια ανεση μπαινοβγαιναν και οι αγαπητικοι στην μισοφωτισμενη καμαρη της μεγαλοκαρδης Ροβεντα.Μετα απο μια εντονη νυχτα με τον Μητσο ,ο οποιος τρεκλιζοντας απο τα δυο βαρελια που ηπιε στο καπηλειο της χτυπαγε επιμονα την πορτα ,ξυπνησε απο την εντονη μυρωδια της μηλοπιττας που ψηνεται..
Μμμμμμμμμ η Μιλενα μαγειρευει σκεφτηκε.Αυτη η γρια χαρχαλω θα μας χαλασει τα σχεδια παλι.Θα ερθει και θα μπαστακωθει στο σπιτι του Σεραντινιο μου και θα του πιασει την παρλα..
Ο Σεραντινιο μου.......σαν αγγελος..τοσο αγνος..τοσο αθωος..δεν με εχει πλησιαζει σεξουαλικα ποτε οπως οι αλλοι..
Να ειναι αραγε τα αισθηματα του αγνα η να ναι ανικανος?
Συνεφερε τον εαυτο της με ενα σκαμπιλι που εβγαλε την στερεωμενη μπουκλα πισω απο το αυτι της απο την θεση της.χαχαχααααααααααααα
Σταματα να σκεφτεσαι τετοια..μαλωσε τον εαυτο της.
Επειτα ...αλλαξε βρακι... και βγηκε να περπατησει λιγο να ανασανει στο λειβαδι.
Ο δρομος (εντελως τυχαια οπως ορκιζεται η ιδια ..)την εβγαλε στην καλυβα του ξοφλημενου Jose....
Του αφησε μια παπαρουνα στα σκαλια και εντελως τυχαια παλι πεταξε το ξυλινο τσοκαρο της με δυναμη στην ετοιμοροπη πορτα του...