Γράψτε δυο λόγια για τον/την αγαπημένο/η σας!

Τι σας έκανε να πείτε οτι είναι ο άνθρωπος της ζωής σας το άλλο σας μισό; Τι παραπάνω έχει εκείνος/η ώστε να κάνετε για χάρη του/της τα πάντα;

Αν και δεν έχω αυτή τη στιγμή αγαπημένη θα πώ λίγα πράματα από το παρελθόν.
Αυτό που με κανε να της πώ πως είναι το άλλο μου μισό ήταν μόνο και μόνο ο υπερβολικός έρωτας που έτρεφα για κείνη.(16 χρονών είμουν τότε)Ασφαλώς και έκανα αυτό το λάθος όπως το χουμε κάνει όλοι ή τουλαχιστον η πλειοψηφία.όλοι μας ερωτευτήκαμε τρελλά και πιστεύαμε πως με το άτομο που είμαστε θα μπορούσαμε να περάσουμε μια ζωή μαζί.Δύσκολο όμως και ειδικά στην εφηβική ηλικία.Το κάτι παραπάνω δεν ήταν απόλυτα.Εμείς το πιστεύαμε (αχ αυτός ο έρωτας).Αλλά δεν νομίζω πως πολλοί μποούν να κάνουν τα πάντα.Εκτός αν είναι <<άρρωστοι>> εννοώντας παθιασμένοι σε υπερβολικο βαθμό.Δεν θα μπορούσα βέβαια ποτέ να κάν τα ΠΑΝΤΑ για κάποια κοπέλα ούτε το κανα.Αρκετά είχα κάνει τότε και...τα υπόλοιπα είναι μια θλιβερή ιστορία.
Τουλάχιστον πήρα ένα καλό μάθημα!

Εγώ θα απαντήσω μ' ένα ποίημα, αν κι από καιρό θέλω να το επεξεργαστώ διότι διακρίνω κάποιες ελλείψεις, παρόλο αυτό όμως, θα το δημοσιεύσω.




ΕΡΩΤΑΣ

Δεν είναι η λάμψη του θαύματος
ούτε η αλλαγή ροής του ποταμού της ζωής
που δυό ψυχές ενώνουν σε μια λαμπερή ωραιότητα
μα είναι όταν οι ψυχές αυτές
τ' αρχέτυπα που η φύση μέσα τους φύτεψε
βρουν η μία στην άλλη.


Ω! του παραδόξου έρωτος θαύματος
αρχηγέτες ουράνιων δυνάμεων ερώτων
ποιας δημιουργίας τα κάλλη εργάζεσται
ποιας πλάσης τα όμορφα τέλη προσφέρεται!


Είναι ο έρωτας υπόθεση θεία
ανθρώπων διάβαση με θεία εξουσία
ήλιος τη μέρα λαμπρός, τη νύχτα φεγγάρι γεμάτο
νομοθετήματα θεία
για το καλό των ανθρώπων.

Παράθεση: Το μέλος Liza32 στις 30-08-2007 στις 10:34 έγραψε... Τι σας έκανε να πείτε οτι είναι ο άνθρωπος της ζωής σας το άλλο σας μισό; Τι παραπάνω έχει εκείνος/η ώστε να κάνετε για χάρη του/της τα πάντα;

Βασικά δεν θα ασχολούμουν καν στο να γράψω σε ένα τέτοιο θέμα...Αλλά το θεώρησα τόσο χαζό και συνάμα επικίνδυνο που έπρεπε να το κάνω.Συγγνώμη που στη λέω (ούτε που σε ξέρω δηλαδή) αλλά και συ ρε κορίτσι μου έλεος...Τί άλλα μισά και κουραφέξαλα λες?...Δηλαδή τα πιστεύεις αυτά που λές?...Να κάνεις τα πάντα για τον αγαπημένο σου???...Ξύπνα σε παρακαλώ γιατί αυτά δεν υπάρχουν.Βέβαια για κανένα μυθηστόρημα ή ταινια καλά είναι αυτά που λες.Μέχρι εκεί όμως...Μην τα μπερδεύουμε με την πραγματικότητα.Ο καθένας κοιτάζει την πάρτη του και ο σώσον εαυτόν σωθήτο!...

Ειναι γλυκος,τρυφερος, κατανοητικος.....

Είναι απορίας άξιο
πως ζω εγώ ακόμα
κι απ΄ την δική σου τη ματιά
δεν βρίσκομαι στο χώμα.

Παράθεση: Το μέλος niceday1808 στις 30-08-2007 στις 15:00 έγραψε... Παράθεση: Το μέλος Liza32 στις 30-08-2007 στις 10:34 έγραψε... Τι σας έκανε να πείτε οτι είναι ο άνθρωπος της ζωής σας το άλλο σας μισό; Τι παραπάνω έχει εκείνος/η ώστε να κάνετε για χάρη του/της τα πάντα; Βασικά δεν θα ασχολούμουν καν στο να γράψω σε ένα τέτοιο θέμα...Αλλά το θεώρησα τόσο χαζό και συνάμα επικίνδυνο που έπρεπε να το κάνω.Συγγνώμη που στη λέω (ούτε που σε ξέρω δηλαδή) αλλά και συ ρε κορίτσι μου έλεος...Τί άλλα μισά και κουραφέξαλα λες?...Δηλαδή τα πιστεύεις αυτά που λές?...Να κάνεις τα πάντα για τον αγαπημένο σου???...Ξύπνα σε παρακαλώ γιατί αυτά δεν υπάρχουν.Βέβαια για κανένα μυθηστόρημα ή ταινια καλά είναι αυτά που λες.Μέχρι εκεί όμως...Μην τα μπερδεύουμε με την πραγματικότητα.Ο καθένας κοιτάζει την πάρτη του και ο σώσον εαυτόν σωθήτο!...

Πολλη απογοητευση και θυμο διακρινω... Δεν ειναι τα πραγματα ετσι απολυτα.Δυσκολο να βρεις κατι αλλο απο αυτο το χαρακτηριστικο του παρτακια που περιγραφεις αλλα υπαρχει believe me.

"Πάντα θα χανόμαστε ανάμεσα στον δρομο που δεν γυρέψαμε ποτέ και σε εκείνον που δεν βρήκαμε ακόμα"

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : ery στις 04-04-2008 22:33 ]

με βρίσκει σύμφωνη η άποψη του μέλους niceday1808.
ερώτημα α):ποιός θα κοιτάξει τις πραγματικές ανάγκες του συντρόφου του ενώ μόνο επιφανειακά αναζητά το δικό του καλό?
ερώτημα β):δυστυχώς ή ευτυχώς,υπάρχουν άτομα που δίνονται ολοκληρωτικά σε μια σχέση και καλό είναι να μην ξεχνάμε πως το άλλο σου μισό μπορεί να είναι ο κολλητός ή κολλητή σου που απλά σαν ερωτικοί σύντροφοι να μην ταιριάζετε.άρα,πώς μπορούμε να πούμε με απολυτότητα πως αυτός ή αυτή είναι ο αγαπημένος/η αγαπημένη μας?

Επίσης,μερικά συναισθήματα όπως ο έρωτας στην ιδεολογική του μορφή ή στο στυλ που περιγράφει η Liza32 δεν υπάρχουν πια μάλλον...ούτε στις μικρές ηλικίες.
Αρχικά αυτό φαίνεται απογοητευτικό αλλά με μια δεύτερη σκέψη σκέφτομαι:"Ε σιγά τα ωά...Κάποιος,κάπου κάποτε θα βρεθεί και μπορεί να'ναι και μαύρος και μπορεί να μένει στην άλλη άκρη της γης.Κι αν δεν βρεθεί τόσο το καλύτερο δεν θα πιαστώ και κότσος."

Καλό είναι πάντως μεγάλα λόγια να μην λέμε.Για τον οποιονδήποτε.Οι μεγαλοστομίες πάντα με φόβιζαν...

Κι όπως έλεγαν και σε μια διαφήμιση για τσίχλες:Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.

Πράξεις ας κάνουμε κι ας δείχνουμε την αγάπη μας σ'αυτές.Ε μα πια με τα λόγια....

Επίσης υποσημείωση:Αν κάνεις τα πάντα για τον άλλον δεν αγαπάς τον εαυτό σου κι όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου δεν ξέρεις να αγαπάς σωστά και με ανιδιοτέλεια τους άλλους.