Δυστυχώς τα σλόγκαν έχουν επικρατήσει κατά πολύ στις μέρες μας.
"Γερνά κάποιος όταν αισθανθεί γέρος...".
Το σλόγκαν έχει μεταφραστεί ως : πρέπει να έχω μαύρα μαλλιά μέχρι να πεθάνω, να βγαίνω τσάρκες με την κάμπριο στην παραλιακή κι ας μήν έχω δόντια, να έχω γκόμενες κι ας τις χρειάζομαι για νοσοκόμες κλπ.
Η πραγματική έννοια του σλόγκαν είναι ηθικής βάσεως, όπως και κάθε τύπου ρήσεως. Άλλο το "διατηρώ όσο μπορώ τη φυσική ικανότητα του οργανισμού μου να μαθαίνει και να προσαρμόζεται στο περιβάλλον του" και άλλο το "κάνω πράγματα που μου θυμίζουν αυτά που έκανα όταν ήμουν βρέφος ή παιδί". Το ένα ονομάζεται
μαθησιακή ικανότητα και το άλλο
παλιμπαιδισμός . Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι το πρώτο προάγει νόηση ενώ το δεύτερο την υποβιβάζει.
Σήμερα, στον πολύ κόσμο έχει εν πολλοίς "περάσει" ότι η επιστήμη είναι πουλημένη, άχρηστη και κατευθυνόμενη. Το πραγματικά αχρηστευμένο, στην περίπτωση αυτή, είναι το φίλτρο που διαθέτουμε και έχει σκοπό την διήθηση των γνώσεων μέσα στο διάλυμα των γνώσεων του εγκεφάλου μας. Οι επιστήμες της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας αναφέρονται σε φαινόμενα παλιμπαιδισμού στα κοινωνικά σύνολα. Συνήθως ο άνθρωπος που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, έχει συνδέσει κάποιες εικόνες-αισθήσεις με συγκεκριμένες λειτουργίες, τις οποίες προσπαθεί να επαναφέρει, δεδομένου ότι αυτές του προσέφεραν ευχαρίστηση και ανακούφιση. Πρόκειται δηλαδή για υπολειμματικές φαντασιακές πλέον καταστάσεις που δηλώνουν την κρισιμότητα της μελαγχολίας στην οποία έχει υποπέσει το άτομο. Αυτά για τον παλιμπαιδισμό.
Βέβαια, θα αναφερθώ και πάλι σε ένα σύγχρονο πρόβλημα: τον αφορισμό των εννοιών. "Πού τελειώνει η διατήρηση της μαθησιακής ικανότητας και πού αρχίζει ο παλιμπαιδισμός", θα με ρωτήσει κάποιος. Αν φτάσαμε σε σημείο να μην μπορούμε να διακρίνουμε το όριο μεταξύ της δημιουργίας και τις καταστροφής, της γεννήσεως και του θανάτου, του θετικού από το αρνητικό, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να μας το ξεκαθαρίσει στον κόσμο αυτό.
Απόσπασμα από τη σελίδα http://www.innerwork.gr :
"Όταν ένας οργανισμός, άνθρωπος, κοινωνία, εξελίσσονται, δεν απορρίπτουν τα προηγούμενα στάδια που έχουν πλέον ξεπεράσει, αλλά τα ενσωματώνουν, διαφοροποιημένα και προσαρμοσμένα, στην τρέχουσα κατάσταση. Ένας ενήλικας δεν διαγράφει την παιδική του ηλικία, προκειμένου να σταματήσει να παίζει με στρατιωτάκια και κούκλες, διότι θα ξεχάσει επίσης την ανάγνωση, την γραφή, την ομιλία και το βάδισμα. Όλα αυτά τα μαθαίνει ως παιδί. Άρα λοιπόν την παιδική μας ηλικία την έχουμε ενσωματωμένη μέσα μας, σαν μια θετική κληρονομιά. Όχι όμως όπως ακριβώς ήταν όταν την ζούσαμε, αλλά διαφοροποιημένη, χωρίς παιδικά παιχνίδια, έχοντας το αποτέλεσμα όλων των βιωμάτων και των γνώσεων, συγχωνευμένο στην νοοτροπία του ενήλικα. Ενώ δηλαδή την ξεπερνάμε, ταυτόχρονα την χρησιμοποιούμε και ως στήριγμα της τωρινής μας ζωής. Όταν ανεβαίνουμε ένα σκαλοπάτι, το προηγούμενο δεν το εξαφανίζουμε με περιφρόνηση, αλλά το αφήνουμε στην θέση του, γιατί στηρίζει, μαζί με όλα τα άλλα, την σκάλα. Βρισκόμαστε όμως σε άλλο σκαλοπάτι και όχι στο προηγούμενο, κοιτώντας μπροστά και όχι πίσω. Αυτή είναι η υγιής ψυχολογική στάση. Ο παλιμπαιδισμός θεωρείται διαταραχή. Από παλιμπαιδισμό όμως πάσχουν οι κοινωνίες μας, σε σχέση με το δικό τους παρελθόν.
Η κατάσταση αυτή της κοινωνίας μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο όταν ο καθένας από εμάς, ως άτομο, βρει τις ισορροπίες μέσα του. Όταν ξεκαθαρίσει τις σχέσεις του με το δικό του παρελθόν, όταν νοιώσει την απαραίτητη ευγνωμοσύνη προς τους γονείς του, προς την κοινωνία, προς τους πάντες και ταυτόχρονα μπορεί να κινείται προς το μέλλον, κάνοντας επαναστατικές αλλαγές μέσα του. Αυτά τα δύο φαίνονται αντιφατικά, αλλά δεν είναι. Η αντίφαση υπάρχει μόνο στην μαθηματική λογική του ανθρώπου. Η λογική της καρδιάς μπορεί να τα συνδυάσει με μεγάλη ευκολία. Έχουν προταθεί πολλά φάρμακα για την θεραπεία αυτού του προβλήματος. Ένα από αυτά είναι ο διαλογισμός. Εισχωρώντας κανείς σε βάθος μέσα του, φτάνει σε μια κατάσταση όπου μπορεί να ωφελείται από το παρελθόν και ταυτόχρονα, όταν χρειαστεί, να το ξεχνάει σαν να μην υπήρξε ποτέ, ώστε να ξεπεράσει τα παλιά σύνορα και να κινηθεί σε νέους χώρους."
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 24-11-2007 15:44 ]