Πραγματικά, θα συμφωνήσω κι εγώ ότι είναι πολύ σημαντικά τα λόγια του Ντενώφ που παρέθεσες Γιάννη, καθώς και οι δικές σου σκέψεις.
Μου έδωσες την αφορμή να κοιτάξω ξανά ένα άρθρο του Ι.Ξυροτύρη που πέτυχα σε ένα βιβλίο..., σχετικά με αυτή τη "διαστροφή" του σύγχρονου ανθρώπου...
Έχει ενδιαφέρον και ο τρόπος που τα περιγράφει:
"...Ο σκοπός του σημερινου ανθρώπου...είναι να πουλήσει τον ευατό του με επιτυχία στην αγορά. Γι' αυτό και δεν αντλεί τη συναίσθηση του εαυτού του από την ενεργητικότητά του ως ον που σκέπτεται και αγαπά, παρά από τον κοινωνικο - οικονομικό του ρόλο. Το αίσθημα της αξίας του εξαρτάται από την επιτυχία, δηλαδή από το αν μπορεί να πουλήσει σε συμφέρουσα τιμή οτν ευατό του, το σώμα του, τη νόησή του, τη νοητική του ικανότητα και δυνατότητα. Και η ψυχή του ακόμη είναι το κεφάλαιό του.
...Ανθρώπινες ιδιότητες, όπως η φιλία, η ευγένεια, η καλοσύνη και άλλα πιο ιερά ακόμη πράγματα αντικρίζονται σαν εμπορεύματα, είδη χρήσιμα, αναγραμμένα επάνω στο πακέτο της "προσωπικότητας", που βοηθούν στην ανθρώπινη αγορά να επιτευχθούν υψηλότερες τιμές.
...Ο άνθρωπος του τεχνικού πολιτισμού μεταβίβασε το καθαυτό "είναι" του, εκποίησε κατά κάποιο τρόπο τον ευατό του. Κι έτσι αφαίρεσε τη γνήσια έκφρασή του, τη συμπίεσε στις συμπληγάδες της η τεχνοκρατία, τον αποξένωσε από τον πλησίον του και δυστυχώς και από τον ίδιο τον εαυτό του..."
Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Μαρξ τα είχε προβλέψει αυτά πολλά χρόνια πριν συμβούν...
