Μα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θεωρείτε το συγκεκριμένο ποίημα αντι-ρατσιστικό. Ο λόγος που οι μαύροι καταπιέζονταν δεν ήταν συγκεκριμένα επειδή είχαν μαύρο χρώμα δέρματος, αλλά επειδή ήταν διαφορετικοί απ' τους λευκούς. Εάν στην Ευρώπη κατοικούσαν μαύροι και στην Αφρική κατοικούσαν λευκοί πάλι τα ίδια γεγονότα ακριβώς θα είχαν συμβεί αλλά αντίστροφα, δηλαδή οι μαύροι θα καταπίεζαν τους λευκούς.
Οπότε το ποίημα αυτό (μάλλον λογοπαίγνιο) δεν έχει καμία ουσία, ούτε αφυπνίζει συνειδήσεις. Τί ακριβώς σας εκπλήσσει; Ότι πράγματι το λευκό δέρμα είναι πιο ευαίσθητο και αλλάζει πιο πολλά χρώματα;
Άσε που το να αποκαλέσεις κάποιον "έγχρωμο" τουλάχιστον στην ελληνική γλώσσα δεν είναι προσβολή, είναι καθαρά θέμα ορισμού. Εάν αποκαλούσαμε την δική μας φυλή έγχρωμη και την άλλη φυλή "καφέ" θα ήμασταν λιγότερο ρατσιστές; Όχι βέβαια...
Ουδεμία σχέση λοιπόν έχει ο ορισμός του χρώματος με το ρατσισμό. Ρατσισμός είναι η σύνδεση ενός συγκεκριμένου χρώματος δέρματος (μιας φυλής) με λιγότερα δικαιώματα και ικανότητες από αυτά που αντιστοιχούν στους ανθρώπους της δικής μας φυλής και του χρώματός μας.
Και για να σας πειράξω λίγο...Ρατσισμός είναι τελικά να θεωρούμε αντι-ρατσιστικό ένα λογοπαίγνιο που εξηγεί ότι το μαύρο δέρμα είναι πιο σταθερό στο πέρασμα του χρόνου. Γιατί έτσι ουσιαστικά είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι το χρώμα του δέρματος που αλλάζει στο πέρασμα του χρόνου είναι κατώτερο απ' το χρώμα του δέρματος που παραμένει σταθερό...
Υ.Γ. Επιβεβαιώθηκε ότι το συγκεκριμένο ανέκδοτο υπάρχει τουλάχιστον απ' το ...1989 και δεν έχει καμιά σχέση με τα Ηνωμένη Έθνη.
"by an Anonymous pupil of King Edward VI School, Birmingham, UK.
Found in The children's book of poems, prayers and meditations ed. Liz Attenborough (Element Books, 1989)"
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Astron στις 26-01-2008 12:17 ]
