Τελικά οι πιο έντονες αναμνήσεις απ΄τα σχολικά μου χρόνια είναι δύο δραματικά γεγονότα,που υπερκαλύπτουν όλες τις άλλες.Τον Απρίλιο του '92,στην 6η δημοτικού,γυρίζοντας απο τις διακοπες του πάσχα ''έλειπε'' ένα παιδί και στη θέση του στο θρανίο υπήρχαν ανθοδέσμες(είχε κάποιο πρόβλημα εκ γενετής απ'οτι μάθαμε μετά).Αυτό επαναλήφθηκε στην β'λυκείου,τον Απρίλιο του '97,με μια κοπέλα,που ανήκε στην ίδια τάξη του '92,αλλά αυτή τη φορά η αιτία θανάτου ήταν μάλλον η μη''άμεση''νοσοκομειακή ανταπόκριση σε κρίσιμη κατάσταση ανεμοβλογιάς!
Δεν ξέρω.....απ'το σχολείο αυτά θυμάμαι πιο έντονα.
Οι υπόλοιποι ελπίζω να έχουν πιο ευχάριστες αναμνήσεις.
Το γέλιο με τους συμμαθητές!
