Παράθεση:
Το μέλος punkster στις 12-03-2008 στις 15:57 έγραψε...
Παρουσιαζεις τα πραγματα πολυ υποκειμενικα.
Πας να μιλησεις για την αντιθετη αποψη και εξιδανικευεις τον γαμο, τον παρουσιαζεις πολυ ουτοπικα.
Μιλας για αγαπη, για οικογενειακη ζεστασια και προστασια, για ιερο δεσιμο, για τα παιδια που θεωρουνται δωρο θεου κτλ κτλ......
|
|
Εξιδανεικεύω το γάμο λες? Αυτό ακριβώς λοιπόν, προσωπικά έτσι πιστεύω πρέπει να είναι ο γάμος. Το γεγονός ότι λίγοι γάμοι είναι έτσι σήμερα δεν αλλάζει την ουσία του για εμένα. Οι προβληματικοί γάμοι δε με κάνουν να θέλω να τον καταργήσω στο μυαλό μου. Η αποτυχία στο γάμο για οποιονδήποτε λόγο δε με κάνει να μην πιστεύω στο θεσμό αυτό. Ένα πολύύύ παρατραβηγμένο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ας πούμε η δημοκρατία. Επειδή δεν υπάρχει παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις δε μπορώ να την καταργήσω και να πω ότι δεν πρέπει να υπάρχει επειδή στην πράξη της σε ελάχιστες περιπτώσεις πετυχαίνει.
Παράθεση:
Ολα αυτα ειναι αποτελεσμα μιας τελετης στην εκκλησια?? Μιας τελετης που στην πλειονοτητα των περιπτωσεων δεν αφορα το πνευματικο δεσιμο δυο ανθρωπων, αλλα την ικανοποιηση της πλεονεξιας, της απληστιας και της επιδειξιομανιας. Δεν δινεται βαση στην γαμο αυτον καθεαυτον, στο οτι δηλαδη αυτοι οι δυο ανθρωποι θα περασουν ολη την υπολοιπη ζωη μαζι, αλλα στο πως θα κανουν οσο πιο πλουσιο και φανταχτερο γινεται αυτο το "κοσμικο παρτυ".
|
|
Αναφέρεσαι εδώ αποκλειστικά στην τελετή του γάμου. Σαφώς και διαφωνώ με τους χλιδάτους γάμους που γίνονται για σκοπούς επίδειξης. Εγώ μιλώ όμως για το θεσμό του γάμου. Αυτόν που θα ευλογήσει ο ιερέας (ως χριστιανή προτιμώ τις ευλογίες του ιερέα και όχι τη χειραψία κάποιου δημάρχου ή την υπογραφή κάποιου συμβολαιογράφου) και θα συνεχίσει μετά να έιναι γάμος και όχι μια απλή συμφωνία, από την οποία ο καθένας μπορεί να βγει ανά πάσα στιγμή χωρίς κανένα ενδοιασμό και κόστος. Το στεγνό συμβόλαιο αφαιρεί την συναισθηματική ευθύνη, του δίνει μια μορφή συνεταιρισμού ρε παιδί μου, πως το λένε... Συνομοσπονδία, το είπα και το ξαναλέω. Χαλαρός δεσμός, ο καθένας ανακηρύσσεται ανεξάρτητος μόλις το θελήσει. Αυτό δεν είναι δέσιμο, είναι απόσταση ασφαλείας.
Παράθεση:
Αν δυο ανθρωποι αγαπιουνται πραγματικα θα δημιουργησουν μια ομορφη οικογενεια, που θα ηταν ιδια, ειτε αυτοι το ζευγαρι ηταν παντρεμενο, ειτε οχι.
Δεν κανουν τα ρασα τον παπα.
Ουτως ή αλλως, και στις δυο περιπτωσεις στην ουσια ενα απλο χαρτι ειναι μονο. Απλως στην πρωτη περιπτωση περνας τα πανδεινα για να τα ακυρωσεις, ενα στην δευτερη το συμφωνητικο λυνεται με πολυ πιο απλες διαδικασιες.
|
|
Συμφωνούμε ότι ότι η βάση είναι η αγάπη. Αν αγαπώ τον άλλο και θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί του, γιατί να θέλω (και να το επιδιώκω μέσω κάποιας συμφωνίας) να μπορώ να φύγω όσο το δυνατό πιο εύκολα και γρήγορα? Κάπου κάτι μου πάει στραβά, προσωπικά μιλώντας πάντα. Κάτι μου λέει ότι προσπαθώ να αποφύγω μεγάλες ευθύνες και μεγάλες δεσμεύσεις, θέλω να έχω το ένα μου πόδι έξω από την πόρτα. Μάλλον δεν έχω ως βάση την πραγματική αγάπη αλλά την ωφέλεια, την ανάγκη να είμαι με κάποιον έτσι για λίγο, να διαχειριστώ λίγο τα δικά του μέχρι να βαρεθώ, να βρω κάποιον καλύτερο, να μαλώσουμε, να μου σπάσει τα νεύρα... Και μετά γιατί όχι, να μου δώσει κι εμένα κατιτίς για το χρόνο που του χάρισα! Παιδιά? Τι παιδιά? Α, δύο έχουμε, να πάρουμε από ένα...
Το θέτω λίγο στεγνά αλλά όποιος θέλει μπορεί να καταλάβει το πνεύμα μου. Προσωπικά θαυμάζω αυτούς που αγαπούν πραγματικά και υπεύθυνα προχωρούν σε γάμο (και δεν φτιάχνουν ούτε προγαμιαίο συμβόλαιο). Άμα υποπτεύεσαι το σύντροφο σου για απατεωνιά πριν ακόμα προχωρήσεις σε δέσμευση (γάμος, συνεταιρισμός) τότε τι προχωράς? Άστο καλύτερα, πήγαινε για μπύρα...
ma-gi οι ακραίες περιπτώσεις στις οποίες αναφέρθηκα είναι οι προβληματικοί γάμοι που παίρνουν χρόνια πολλά μέχρι να ξεκαθαρίσουν. Αν όλοι οι προβληματικοί γάμοι παίρνουν χρόνια να ξεκαθαρίσουν (διαζύγιο) τότε παίρνω πίσω το τελευταίο μου σχόλιο (δεν είχα μπροστά μου καμιά στατιστική).
Όσο για τα λεγόμενα σου συμφωνούμε σε γενικές γραμμές, μόνο που το θέμα μας εδώ είναι η ελεύθερη συμβίωση με χαρτί και βούλα. Αυτό είναι που προσωπικά δε θεωρώ δέσμευση παρά μόνο χαλαρή συμφωνία. Χωρίς πολλές ευθύνες, χωρίς βάθος... (το ένα πόδι έξω από την πόρτα)
Επαναλαμβάνομαι. Φτάνει :)
για την πολυλογία!!! 
