Το γνωστό παραδοσιακό άσμα της Ικαρίας το οποίο είναι και χορός που χορεύεται κάπως σαν το χασαποσέρβικο λέει τα εξής:
Ικαριώτικος
Χρόνια και χρόνια τώρα τριγυρνώ
σαν πουλί περιπλανώμενο
Μες στην ξενιτιά, μες στη μοναξιά
που δεν την αντέχω άλλο πια
γιατί νοσταλγώ, γιατί λαχταρώ
την αγάπη μου και το χωριό
Και η αγάπη μου στην Ικαριά
έχει μαύρο πόνο στην καρδιά
Δίχως συντροφιά, δίχως αγκαλιά
δίχως τα γλυκά μου τα φιλιά
Κι αφού με πονά κι αφού μ’ αγαπά
είναι κρίμα να ’ναι μοναχιά
Κλπ.......κλπ.....κλπ.......
Με αφορμή λοιπόν αυτό το τόπικ σκέφτηκα να κάνω μια "παραποίηση" των στίχων....
Χρόνια και χρόνια τώρα το μιλώ
σαν στρατόκαβλος απ' το χωριό
μες τη γειτονιά, μες τη μπαρμπαριά
θε να πω και ' γω τη πα...ρια
μιας και νοσταλγώ, να αρματωθώ
το τουφέκι μου που το ποθώ.....
Γιατί οι Τούρκαλοι στην Ικαριά
εισβολή θα κάνουν μια βραδιά,
και θα σφάξουνε όλα τα μωρά
τις μανάδες τους και τα παιδιά
θα βιάσουνε όλα τα τεκνά
θα μας κόψουνε και τ' αχαμνά..........