ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

    Σας έχει τύχει άραγε ποτέ ????

    emmanuella
    29.03.2008, 18:45
    Σας έχει τύχει ποτέ...να βλέπετε κάποιον άνθρωπο...κ να τον συμπαθήσετε τόσο πολύ...
    που να θέλετε να είστε μαζί του συνέχεια κ να τον σκέφτεστε συνέχεια ???

    Σίγουρα ναι...

    Τι θα λέγατε όμως...εάν ήταν άνθρωπος...(πολύς) μεγαλύτερης ηλικίας από σας κ σίγουρα δν τρέφετε ερωτικά αισθήματα γι'αυτόν ?

    Τι θα λέγατε αν ήταν όλα τα παραπάνω κ ήταν κ διαφορετικου φύλου ???
    Εεεεε ???? Και νιώθατε πως θα θέλατε να είναι η μαμά σας...ή ο μπαμπάς σας ???


    Liza32
    29.03.2008, 19:56
    Ευτυχώς για μένα δεν μου έχει τύχει. Το πρόβλημα μου δεν είναι ποιον θα συμπαθήσω εγω, αλλά ότι με συμπαθούν ακόμα και όσοι δεν συμπαθώ εγω! Και αυτό επειδή είμαι ο εαυτός μου,και συμπεριφέρομαι ώς συνήθως. Το μεγαλύτερο πρόβλημα μου είναι, ότι τη συμπεριφορά μου την παρεξηγούν ορισμένοι, και σκέφτονται πράγματα που εγω δεν έχω σκεφτεί καν, και ειδικά με τα συγκεκριμένα άτομα! Μιλάμε, η πονηριά σε όλο της το μεγαλείο!
    emmanuella
    29.03.2008, 20:41
    Τι τραβάς κι εσύ !!!
    Το χειρότερο πράγμα είναι να παρεξηγούν τα λόγια σου...
    κ από πάνω να νιώθεις τύψεις !!!
    GEORB
    04.04.2008, 21:20
    Το θεμα ειναι τι σε εκανε να τον συμπαθησεις ετσι ωστε να θελεις να εισαι συνεχεια μαζι του/της.
    Αν και πιστευω οτι δεν ειναι συμπαθεια αλλα σεβασμος.
    PashalinaMakia
    04.04.2008, 22:24
    Ουφ...Θέμα που συνήθως το νιώθουν παιδιά που είναι έντονη η έλειψη της γονικής παρουσίας ακόμα κι όταν ο γονιός ζει μαζί με το παιδί.

    Συμβουλή!Κι άκουσέ την καλά!

    Να ξέρεις πως ο κάθε ρόλος που βλέπουμε και νιώθουμε απο τα άτομα γύρω μας είναι αναντικατάστατος!Λόγου χάρη δεν θα μπορέσει το πρότυπο του πατέρα να αντικατασταθεί κι ας νιώθουμε τον άλλον σαν μπαμπά μας.

    Επίσης,καλό είναι απο άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να αποροφούμε μόνο συμβουλές και να μην νιώθουμε εξάρτηση όταν εκείνα δεν αποτελούν το οικογενειακό μας περιβάλλον(όπως θείοι,ξαδέρφια και ούτω καθ'εξής).

    Καλό είναι να μην μπαίνεις σε τέτοιες διαδικασίες "συμπάθειας" γιατί απλά δεν ξέρεις ποτέ πώς θα σου βγουν.Είναι παρακινδυνευμένες συναισθηματικές καταστάσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές απογοητεύουν γιατί ο άλλος άνθρωπος μπορεί να κάνει λάθη τα οποία δεν είναι αποφευκτά.
    emmanuella
    04.04.2008, 22:44
    Παράθεση:

    Το μέλος PashalinaMakia στις 04-04-2008 στις 22:24 έγραψε...

    Ουφ...Θέμα που συνήθως το νιώθουν παιδιά που είναι έντονη η έλειψη της γονικής παρουσίας ακόμα κι όταν ο γονιός ζει μαζί με το παιδί.

    Συμβουλή!Κι άκουσέ την καλά!

    Να ξέρεις πως ο κάθε ρόλος που βλέπουμε και νιώθουμε απο τα άτομα γύρω μας είναι αναντικατάστατος!Λόγου χάρη δεν θα μπορέσει το πρότυπο του πατέρα να αντικατασταθεί κι ας νιώθουμε τον άλλον σαν μπαμπά μας.

    Επίσης,καλό είναι απο άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να αποροφούμε μόνο συμβουλές και να μην νιώθουμε εξάρτηση όταν εκείνα δεν αποτελούν το οικογενειακό μας περιβάλλον(όπως θείοι,ξαδέρφια και ούτω καθ'εξής).

    Καλό είναι να μην μπαίνεις σε τέτοιες διαδικασίες "συμπάθειας" γιατί απλά δεν ξέρεις ποτέ πώς θα σου βγουν.Είναι παρακινδυνευμένες συναισθηματικές καταστάσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές απογοητεύουν γιατί ο άλλος άνθρωπος μπορεί να κάνει λάθη τα οποία δεν είναι αποφευκτά.



    Το έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές...μήπως δεν αξίζει ???
    Εννοείται πως αντικαθιστά την μητέρα μου...απλά πιστεύω...πως κάπως έτσι θα έπρεπε ν είναι η μητέρα μου..!!

    Ευχαριστώ πολύ !
    PashalinaMakia
    04.04.2008, 22:58
    Πάρε τη ζωή στα χέρια σου και μην κρέμεσαι απο κανέναν!Το πώς πρέπει να είναι ο κάθε γονιός απέναντι στο παιδί του είναι σημαντικό μόνο για το παιδί,και δυστυχώς όχι για τον γονιό.

    Το μόνο πράγμα που αξίζει είναι να εμπιστεύεσαι τον άλλον αλλά να κρατάς αποστάσεις ώστε να μην πληγωθείς.


    okanenas
    05.04.2008, 00:49
    Εμένα δεν μου εχει τύχει ποτέ να δω τέτοια ερώτηση


    xenia1972
    17.04.2008, 19:26
    Θεωρω οτι σε μερικους ανθρωπους βρισκεις κατι που αναζητας κι ας μην το εχεις συνειδητοποιησει. Επισης συμφωνω με Pashalina και επαυξανω οτι δεν πρεπει να νιωθεις εξαρτηση, κι εγω θα προσθεσω οτι ουτε απο τους γονεις σου δεν πρεπει να νιωθεις εξαρτηση, τουλαχιστον οταν εισαι ενηλικας πια. Αλλα σε καταλαβαινω νομιζω emmanuella και διαφωνω με pashalina στο οτι ο τροπος του γονιου εχει αντικτυπο μονο στο παιδι. Οταν ενας γονιος μεγαλωνει ενα παιδι, μεγαλωνει κι αυτος μαζι του και οι συμπεριφορες του εχουν επιδραση και σε αυτον τον ιδιο, ειτε με την μορφη αυτοκριτικης, ειτε γιατι στις αντιδρασεις του παιδιου (θετικες η αρνητικες) μπορει να αναγνωρισει τον ιδιο του τον εαυτο η να καταλαβει πραγματα γι'αυτον.
    Τελος, μπορει να ειναι η σοφια των πιο ηλικιωμενων ανθρωπων, που σε τραβαει, η φιλοσοφημενη τους σταση απεναντι στη ζωη και η ηρεμια τους, εαν κατι απο αυτα σου λειπει.


    Παράθεση:

    Το μέλος emmanuella στις 04-04-2008 στις 22:44 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος PashalinaMakia στις 04-04-2008 στις 22:24 έγραψε...

    Ουφ...Θέμα που συνήθως το νιώθουν παιδιά που είναι έντονη η έλειψη της γονικής παρουσίας ακόμα κι όταν ο γονιός ζει μαζί με το παιδί.

    Συμβουλή!Κι άκουσέ την καλά!

    Να ξέρεις πως ο κάθε ρόλος που βλέπουμε και νιώθουμε απο τα άτομα γύρω μας είναι αναντικατάστατος!Λόγου χάρη δεν θα μπορέσει το πρότυπο του πατέρα να αντικατασταθεί κι ας νιώθουμε τον άλλον σαν μπαμπά μας.

    Επίσης,καλό είναι απο άτομα μεγαλύτερης ηλικίας να αποροφούμε μόνο συμβουλές και να μην νιώθουμε εξάρτηση όταν εκείνα δεν αποτελούν το οικογενειακό μας περιβάλλον(όπως θείοι,ξαδέρφια και ούτω καθ'εξής).

    Καλό είναι να μην μπαίνεις σε τέτοιες διαδικασίες "συμπάθειας" γιατί απλά δεν ξέρεις ποτέ πώς θα σου βγουν.Είναι παρακινδυνευμένες συναισθηματικές καταστάσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές απογοητεύουν γιατί ο άλλος άνθρωπος μπορεί να κάνει λάθη τα οποία δεν είναι αποφευκτά.



    Το έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές...μήπως δεν αξίζει ???
    Εννοείται πως αντικαθιστά την μητέρα μου...απλά πιστεύω...πως κάπως έτσι θα έπρεπε ν είναι η μητέρα μου..!!

    Ευχαριστώ πολύ !


    Sokratis121974
    18.04.2008, 00:18
    emmanuella μου σου ευχομαι η ζωη να μη σου χαλασει ποτε τα ποιο τρυφερα σου συναισθηματα. Ωστοσω νομιζω οτι καποια πραγματα ισως να χρειαζονται λιγη προσοχη! Νομιζω οτι τα παιδια πριν ειπαν καποια στοιχεια. Εγω απο την μερια μου δεν μπορω να αμφησβητισω τιποτα απο αυτα που νοιωθεις.
    Σου ευχομαι η ιδια η ζωη να σου διδαξει τι ειναι για σενα σωστο.
    Φιλικα
    Σωκρατης
    vero
    18.04.2008, 00:27
    αχ τωρα πατατε στα ευαισθητα σημεία μου.... Εγω εχω εναν θειο που αγαπαω πολυ γιατι οπου παμε και οτι κανουμε ριχνουμε πλακα Μαρεσει που μου δινει συμβουλες και τις ακολουθω... Ωρες ωρες λεω οτι τον εχω σαν πατερα μου... Ασε που μερικες φορες μου λειπει πολυ. Αλλα ενα ξερω οτι εχω αποκομησω και θα αποκομηζω οσο θα μεγαλωνω απο αυτον.
    Sokratis121974
    18.04.2008, 00:56
    vero μου νομιζω οτι ισχυει και για σενα οτι εγραψα στην emmanuella.
    Μην εχεις τυψεις και μην εμποδιζεις τα συναισθηματα σου να εκφραστουν!
    Απλα σκεψου και προσεξε που μπορει να υπαρχουν ορια που αν ξεφυγουν μπορει να υπαρχουν ασχημα αποτελεσματα.
    Αγαπησε... μην φοβασε γι αυτο ειμαστε πλασμενοι!!! Ομως να ειναι αγαπη καθαρη και χωρις αδυναμια!!!
    Σωκρατης.
    emmanuella
    19.04.2008, 13:14
    Ευχαριστώ παιδιά !!

    Όντως με κάνατε να καταλάβω πως αυτά τα αισθήματα είναι πολύ ωραία...
    Και θα τα ακολουθώ πάντα...

    Ευχαριστώ !!