Ευάλωτα στο φαινόμενο των καταστρεπτικών μεγα-πυρκαγιών παραμένουν και φέτος τα ελληνικά δάση. Οι θερμότεροι χειμώνες και η γρηγορότερη έλευση της άνοιξης, απότοκα των κλιματικών αλλαγών, αφυγραίνουν τάχιστα τη βιομάζα των μεγάλων δασικών όγκων και δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες ανάφλεξης κατά τη θερινή περίοδο.
Επιπλέον, είκοσι ημέρες προτού μπούμε και ημερολογιακά στο καλοκαίρι, θα περίμενε κανείς τις δυνάμεις, τους φορείς και τις αρχές που εμπλέκονται στη δασοπροστασία να βρίσκονται -ειδικά φέτος- στο ύψιστο επίπεδο ετοιμότητας. Ομως, η εικόνα δεν είναι αυτή. Ελάχιστα δεδομένα πιστοποιούν εγρήγορση ανάλογη της περυσινής καταστροφής. Δάση γεμάτα από επικίνδυνη «καύσιμη» ύλη (κλαδιά, ξερά χόρτα, βιομάζα), αντιπυρικές λωρίδες που έχουν χορταριάσει, δασικοί δρόμοι πρόσβασης/διαφυγής που είναι αδύνατον και να περπατηθούν ακόμη, απαξιωμένοι κρουνοί, μπάζα, σκουπίδια ερριμμένα σε διάσπαρτες μίνι «χωματερές», αναδασωθείσες εκτάσεις που δεν ποτίζονται λόγω έλλειψης κονδυλίων.
«Δυστυχώς, δεν έχουν κατανοήσει τι ακριβώς συνέβη πέρυσι. Οι φωτιές είναι όλο και πιο ανεξέλεγκτες στα μεγάλα υψόμετρα. Εκεί όπου έχει συγκεντρωθεί η βιομάζα, η οποία έχει χρόνια να καθαριστεί και πλέον ξηραίνεται από τα μακρά “εαρο-θέρη” που διανύουμε. Γίνονται κάποιες προσπάθειες, αλλά ουσιαστικά η δασική υπηρεσία είναι υπό διάλυση. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η φωτιά στο δάσος σβήνεται από αυτούς που ξέρουν το δάσος. Και από αυτούς, όσοι απέμειναν ασχολούνται με γραφειοκρατικά ζητήματα καταπατήσεων»
Η κατάσταση είναι το ίδιο άσχημη με πέρυσι. Είδατε κανένα ενημερωτικό σποτ στην τηλεόραση; Είδατε καμία αντιπυρική λωρίδα καθαρισμένη; Είδατε πουθενά να επανέρχεται με κάποιο ρόλο η δασική υπηρεσία; Υπερβάλλοντας, θα έλεγα ότι όσα μεμονωμένα σπίτια κάηκαν 100 χρόνια πριν, άλλοι τόσοι οικισμοί κατεστράφησαν στα 10 χρόνια που η δασοπυρόσβεση ανατέθηκε αποκλειστικά στην Πυροσβεστική.
Η αποψίλωση οικοπέδων και αυλών, ο καθαρισμός των δασών, η διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών και οδών προσπέλασης, οι υδατοδεξαμενές, τα υδροστόμια και η φύλαξη χωματερών, που θα έπρεπε να αποτελούν προτεραιότητα για τους δήμους και τις νομαρχίες στον τομέα της πρόληψης, ακόμα δεν έχουν πραγματοποιηθεί.
