Μεγάλο Υλικό:
Σάββατο-Κυριακή
Σμοκοβίτης Κώστας
Βρέχει χιονίζει ο καιρός
δε σταματάει ο τροχός
δε σταματάει ο τροχός
τη μια χαρά τη μια καημός
Σάββατο Κυριακή, Σάββατο Κυριακή
και άντε πάλι απ’ την αρχή
απ’ την αρχή
Του Αϊ Δημήτρη ο κατηφές
του Αϊ Γιώργη Πασχαλιές
του Αϊ Γιώργη Πασχαλιές
και δόξα σοι Χριστέ να λες
Σάββατο Κυριακή, Σάββατο Κυριακή...
Συννεφιασμένη Κυριακή
Τσαουσάκης Πρόδρομος & Μπέλλου Σωτηρία
Συννεφιασμένη Κυριακή, μοιάζεις με την καρδιά μου
που έχει πάντα συννεφιά, συννεφιά
Χριστέ και Πα-, Χριστέ και Παναγιά μου
Είσαι μια μέρα σαν κι αυτή που ’χασα την χαρά μου
Συννεφιασμένη Κυριακή, Κυριακή
ματώνεις την, ματώνεις την καρδιά μου
Όταν σε βλέπω βροχερή, στιγμή δεν ησυχάζω
Μαύρη μου κάνεις τη ζωή, τη ζωή
και βαριανα-, και βαριαναστενάζω
Η Άγια Κυριακή
Κουμιώτη Ρένα
Το λέγαν Άγια Κυριακή
εκείνο το καΐκι
που στη σκλαβιά, στην κατοχή
δούλευε στη διαφυγή
πάλευε για τη νίκη
Αλεξάνδρεια - Ραφήνα
πήγαινε τα χρόνια εκείνα
και για μπάρκο μες στ’ αμπάρια
είχε όλο παλικάρια
Τώρα η Άγια Κυριακή
στην αμμουδιά σαπίζει
κι όταν τη βλέπω στο γιαλό
τρέχει το δάκρυ μου θολό
και η καρδιά ραγίζει
Ξημερώνει Κυριακή
Πουλόπουλος Γιάννης
Ο παλιός φωνόγραφος πάνω στο τραπέζι
άρχισε να παίζει μες στη σιγαλιά
Η καρδιά σου έλιωσε κι έγιν’ ένα δάκρυ
στων ματιών την άκρη σα ροδοσταλιά
Ξημερώνει, ξημερώνει Κυριακή, μη μου λυπάσαι
Είναι όμορφη, είναι όμορφη η ζωή, να το θυμάσαι
Μη μου λυπάσαι, να το θυμάσαι
Ο παλιός φωνόγραφος πάνω στο τραπέζι
έπαψε να παίζει μέσα στη νυχτιά
Το τραγούδι τέλειωσε, πάει λυπημένη
σα ναυαγισμένη στη θολή ματιά
Ξημερώνει, ξημερώνει Κυριακή...
Το γράμμα
Αλεξίου Χάρις
Γεια και χαρά σας, αγάπες μου, γεια χαρά σας
Ας ήταν όνειρο που είμαι μακριά σας
Η μοναξιά την καρδιά μου λιώνει
τη ματώνει, τη ματώνει
Να δώσεις δυο φιλάκια στη Μυριόκαλη
κι αυτό το λουλουδάκι για σένα
Κι αύριο μην ξεχάσεις, που είναι Κυριακή
να βάλεις τα καλά σου για μένα
Σ’ αγαπώ πολύ, σ’ αγαπώ πολύ
Είχε μια γλύκα τέτοια ο φετινός χειμώνας
Έβγαλε ανθάκια ακόμα κι ο στρατώνας
Χτες βγήκα και πήγα στο Βαγγέλη
χαιρετίσματα σου στέλνει
Να δώσεις δυο φιλάκια...
Γράψε μου, θέλω να μάθω το πώς περνάτε
και η Αννούλα μας αν με θυμάται
Για τη γαρδένια μου στο μπαλκόνι
μαραζώνει, μαραζώνει
Μη μου μιλάς για Κυριακές
Δούκισσα
Μη μου μιλάς για Κυριακές,
μη μου μιλάς για μένα,
μην κουβεντιάζεις για γιορτές,
δεν κάνω εγώ για σένα
Άσπρα καράβια με μαύρα πανιά
πήραν τα όνειρά μου
και δεν αφήσαν τίποτα
τίποτα στην καρδιά μου
Μη μου μιλάς για Κυριακές,
για μένα και για σένα
Ωραία είν’ αυτά που λες
αλλά δεν είν’ για μένα
Άσπρα καράβια με μαύρα πανιά
πήραν τα όνειρά μου
και δεν αφήσαν τίποτα
τίποτα στην καρδιά μου
Κυριακές
Ζορμπαλά Μαργαρίτα
Με φθηνό ποδόσφαιρο οι Κυριακές και κασέτες
Σαν επίδεσμος επάνω σε πληγές, ξέχασέ τες
Κυριακές τη μια πάνω στην άλλη φωτογράφισα
Τον καιρό στο τέρμα να με βγάλει μόνο άφησα
Μ' ένα ρούχο επίσημο η Κυριακή και κολόνια
Σαν θερμόμετρο σε άρρωστο κορμί από χρόνια
Κυριακές...
Οι Κυριακές του μέλλοντος
Κραουνάκης Σταμάτης
Πρωί της Κυριακής, Μοναστηράκι
κι εσύ χορεύεις με τ' αγέρι στο σοκάκι
και στροβιλίζεσαι
Γκραβούρες, πρόσωπα σε βλέπουν δίχως γέλιο
να δοκιμάζεις το καπέλο με το βέλο
να καθρεφτίζεσαι και να μου δίνεσαι
Ανέμελο βιολί μες στην πλατεία
κι εμείς, χαρά μου, απ' τη δική μας ιστορία
κομμάτια αφήνουμε
Στις Κυριακές του μέλλοντος μια τέτοια ώρα
άλλα ζευγάρια θα γελούν μ' αυτά που τώρα
εμείς πιστεύουμε και τα λατρεύουμε
Πρωί της Κυριακής, Μοναστηράκι
κι εσύ ξαπλώνεις σ' ένα μπρούντζινο κρεβάτι
και ονειρεύεσαι
Μαντεύεις τ' αρχικά σε κάποια ταμπακέρα
Φοράς τις μπότες του φαντάρου που μια μέρα
δεν τις περπάτησε και λιποτάκτησε.
-----------------
...παίζει το πιάνο μοναχό και μια μικρή σφυρίζει έναν παράταιρο σκοπό μιας μελωδίας παλιάς...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : despinakontogianni στις 21-11-2008 00:49 ]