Γιατί χάνουμε την ουσία της ζωής και αναλώνουμε το χρόνο μας άσκοπα?

Υπάρχει κάτι πιο ωραίο από ένα καλό βιβλίο, από το άκουσμα ενός καλού τραγουδιού, από ένα βράδυ με φίλους?

Καλή ερώτηση!

Γιατί άραγε; Το έχω σκεφτεί κι εγώ.

Μάλλον επειδή θέλουμε να ζήσουμε και να αποκτήσουμε πολλά στο μικρό διάστημα της ζωής. Είμαστε άπληστοι.  Σπαταλάμε χρόνο σε πράγματα που δεν αξίζουν και τελικά δε μένει χρόνος και διάθεση για αυτά που αξίζουν.

Και ως σ΄θνήθως καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ουσιαστικά δε ξέρουμε τι θέλουμε. Μάλλον είναι η φύση του ανθρώπου

Γιατί ετεροκαθοριζόμαστε, γιατί δεν έχουμε πίστη στον εαυτό μας, γιατί αφήνουμε το τώρα για να επενδύσουμε στο μέλλον, γιατί έχουμε ένα άδικο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα, γιατί επικρατεί η φιλοσοφία του ατομικισμού και του ανταγωνισμού, γιατί είμαστε χέστηδες και δούλοι και φοβισμένα ανθρωπάκια που έχουν μάθει να υπακούν.

Εγωισμός λέγεται. Έχει μπει για τα καλά στη καθημερινότητά μας και εμείς φροντίζουμε να τον διατηρούμε ζωντανό σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας

Το σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο, που σε αναγκάζει να προσπαθείς να κατακτήσεις πράγματα τελείως άχρηστα και να ξεχνάς τις αληθηνές αξίες της ζωής όπως λίγος χρόνος με την κοπέλα σου, τους κολλητούς σου, ένα βράδυ στην Αθήνα μεχρι το πρωί λέγοντας βλακείες με τους κολλητούς σου... το κακόείναι οτι μέχρι να το καταλάβουν μερικοί αυτό, θαείναι στα 40 φεύγα τους καθισμένοι μπροστά στην τηλεόραση με δυο παιδιά για να μεγαλώσουν...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : MaurosPit στις 19-05-2010 14:21 ]