Δεν θα συμφωνήσω μαζί σου, αν και σε ένα σημείο, σε αυτό του τραβήγματος από τα μαλλιά για να βγάλουμε ασκήσεις και φροντιστηριακά βιβλία (μεγάλο κεφάλαιο στη βιομηχανία της παραπαιδείας) έχεις ένα δίκιο.
Μου κάνει εντύπωση που λες ότι ξεφεύγουμε από το στόχο και δεν μαθαίνουμε φυσική όταν δίνουμε ασκήσεις και παραδείγματα από την καθημερινή ζωή, ή αν θες που να έχουν και μια έστω και υποδόρια χιουμοριστική διάθεση. Δηλαδή, αντί για το αρνί που το πιάνει το σκοινί και μετά γυρνά στη σούβλα, θα προτιμούσες να άκουγες "έστω σώμα μάζας m προσδεμένο σε αβαρές νήμα μήκους l και εκτελεί απλή αρμονική ταλάντωση συχνότητας ν κλπ κλπ" για να μη χάνεις το στόχο; Μα η φυσική, αλλά και γενικότερα όλες οι φυσικές επιστήμες (ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ) δεν υπάρχουν ούτε για να μας παιδεύουν και να μας σκοτίζουν, όπως κάνουν με σας τώρα και δικαίως διαμαρτύρεστε, ούτε για να λύνουμε ασκήσεις τυφλοσούρτες ώστε να χτυπήσουμε βαθμό στις πανελλήνιες και να περάσουμε σε "καλή" σχολή (απ' όπου θα βγούμε ημιμαθείς κι από κει γιατί η ίδια νοοτροπία αναπαράγεται), ΑΛΛΑ να εξηγήσουν και να κατανοήσουν κατά το δυνατόν τον κόσμο που μας περιβάλλει είτε πρόκειται για αρνί στη σούβλα, είτε για υποατομικά σωματίδια, είτε για νανοτεχνολογία και μοριακή βιολογία είτε για πάλσαρ και μαύρες τρύπες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά...
Το πρόβλημα της διδακτικής, και συγκεκριμένα της διδακτικής των φυσικών επιστημών αγαπητέ νεαρέ μου φίλε, είναι αυτό ακριβώς που εκθέτεις εδώ και συνοψίζεται στο πολύ πετυχημένο που είχα διαβάσει
"Το σύστημα διαδασκαλίας είναι η διδασκαλία του συστήματος"
δηλαδή, έχουν τυποποιήσει τη γνώση γενικότερα, την έχουν υποβαθμίσει σε μέσον εύρεσης εργασίας και όχι να είναι καλλιέργεια και σκέψη, με αποτέλεσμα να την αποστειρώσουν και να χάσει το νόημα και την υπόστασή της, έτσι ώστε όταν δεν σου δίνουν μια άσκηση με την ξερή γλώσσα αλλά προσπαθούν να εντάξουν τα δεδομένα σε κάτι πιο καθημερινό να το θεωρείς τραβηγμένο και να "ξεφεύγεις από το στόχο σου".
Τέλος πάντων, οι τελευταίοι που φταίτε είστε εσεις τα παιδιά που μπαίνετε σε χορό εξετάσεων και άγχους με αυτό το βλακώδες και απαίσιο σύστημα. Δεν βγάζω την ουρά μου απ΄έξω. Και εγώ πριν από ...πολλά χρόνια έδωσα πανελλήνιες και ίσως να εκνευριζόμουν αν έβλεπα ασκήσεις με αρνιά όταν καιγόταν ο κώλος μου να περάσω στο Πανεπιστήμιο, όμως μετά από χρόνια μελέτης και έχοντας μαθητεύσει και διδάξει και σε φροντιστήρια και σε πανεπιστήμια έχω καταλήξει ότι η γνώση δεν πρέπει να είναι κλύσμα και άγχος, πρέπει να είναι χαρά και ενδιαφέρον, αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει όλο το εκπαιδευτικό σύστημα να αλλάξει ριζικά και δομή και νοοτροπία από το νηπιαγωγείο...
Anyway, καλό κουράγιο και καλή επιτυχία!