Όσον αφορά τη νεα γενιά, πιστεύω ότι ενα περιοδικό για εμπλουτισμό γνώσεων πάνω στα πιο κύρια θέματα της εποχής μας, όπως για παράδειγμα την ανεργία, θα ήταν ότι καλύτερο. Δηλαδή, ενα περιοδικό αφιερωμένο στην ανεργία, θα πρότεινε λύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας, καθώς επίσης και για την μόνιμη ένταξη του κοινωνικού συνόλου σε ενα νεο τρόπο σκέψης όσον αφορά το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η νεολαία σήμερα. Το περιοδικό, θα περιλαμβάνει τις εμπειρίες των νέων στην εργασία, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν μέχρι να μείνουν πάλι άνεργοι, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μακροχρόνια άνεργοι, καθώς επίσης και τις διεξοδικές λύσεις που προτείνουν, ώστε να πάψει το πρόβλημα της ανεργίας να είναι πρόβλημα. Κάθε μήνα, το περιοδικό θα περιλαμβάνει τη συνέντευξη ενός ανέργου, κατά την οποία, μέσα απο τη συζήτηση, θα προσπαθούν όλοι οι αρμόδιοι να δώσουν μια μόνιμη λύση στο πρόβλημα, αλλά και να <δουν>, τι φταίει ώστε σήμερα, δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές για να αντιμετωπιστεί. Διότι εκτός απο τα φαινομενικά προβλήματα, μπορεί να υπάρχουν και άλλα που αφορούν τον ενδιαφερόμενο, ώστε δεν μπορεί να βρει δουλειά και κυρίως να στεριώσει σε αυτήν. Το περιοδικό, θα πρέπει να δίνει την ευκαιρία σε όλους τους άνεργους να συνειδητοποιήσουν, ότι δεν έχει σημασία αν είσαι του δημοτικού ή του πανεπιστημίου, αλλά το τι μπορείς να καταφέρεις με τις δυνατότητες σου, οι οποίες μπορεί να είναι περισσότερες απο ότι φαντάζεσαι ή πιστεύουν οι άλλοι για σένα! Τέλος, θα περιλαμβάνει ενα διάλογο μεταξύ υφισταμένων, οι οποίοι θα δίνουν στους άλλους να καταλάβουν, τι ακριβώς ζητάνε απο το μελλοντικό τους συνεργάτη, για ποιους λόγους απέλυσαν ή δεν διάλεξαν κάποιους άλλους, καθώς επίσης και τι περιμένουν γενικότερα απο τους άλλους ώστε η μελοντική συνεργασία τους να αποβεί άκρως επιτυχημένη.
