@ To ότι συμφωνώ με αυτά που λέει είναι πασιφανές πλέον.
Για άλλη μια φορά κάντε μια απολαυστική ανάγνωση!!!
____________________________________________________________________
«Και οι Αμερικανοί νιώθουν αηδία για τα έργα του προέδρου τους»
Δύσκολα θα ξεμπερδέψουν από την κριτική του Χάρολντ Πίντερ ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ. Ο νομπελίστας συγγραφέας, εντυπωσιακά καλύτερα στην υγεία του, αποκάλεσε, για άλλη μια φορά, τους ηγέτες που ξεκίνησαν τον καταστροφικό πόλεμο στο Ιράκ εγκληματίες πολέμου. Τα «πυρά» του Πίντερ εκτοξεύτηκαν από το Τορίνο αυτή τη φορά. Ο κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας βρέθηκε στην ιταλική πόλη το περασμένο Σαββατοκύριακο για να παραλάβει την ύψιστη θεατρική ευρωπαϊκή διάκριση, το βραβείο «Europe Theatre Prize».
«Ντρέπομαι βαθύτατα για τις πράξεις της βρετανικής κυβέρνησης», είπε ο Πίντερ, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του συμπατριώτη του, κορυφαίου θεατρικού κριτικού της «Γκάρντιαν», Μάικλ Μπίλινγκτον.
«Θεωρώ ότι η δουλικότητα του Μπλερ στον Τζορτζ Μπους είναι αισχρή και αηδιαστική. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Είναι και η απροθυμία του ακόμα και να αποδεχτεί το γεγονός ότι όταν ρίχνεις βόμβες πάνω σε χιλιάδες πολίτες ενός κυρίαρχου κράτους -οτιδήποτε κι αν σκέφτεσαι γι' αυτό- δεν είναι είναι μόνο πράξη μαζικής δολοφονίας. Είναι εγκλήματα πολέμου».
Η μόνη βεβαιότητα που φαίνεται να χαροποιεί τον Πίντερ είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη είναι ενήμεροι πια για τις θηριωδίες, για ό,τι συνέβη στο Αμπού Γκράιμπ. «Γνωρίζουμε ότι αυτά τα γεγονότα προέρχονται από την κορυφή. Εχουμε στρέψει το βλέμμα μας στο Λευκό Οίκο. Κοιτάζουμε το Πεντάγωνο και τον αριθμό 10 της Ντάουνινγκ Στριτ».
Γεγονότα σαν αυτά που συνέβησαν στο Αμπού Γκράιμπ και στο Γκουαντάναμο δεν σηματοδοτούν, βέβαια, μια καινούργια πολιτική στάση των ΗΠΑ. «Η εξωτερική πολιτική της Αμερικής τα τελευταία 50 χρόνια επικεντρώνεται αυστηρά σε ένα μόνο στόχο: "Ποιο είναι το συμφέρον μας;". Υπάρχουν πάρα πολλοί Αμερικανοί που νιώθουν αηδία, ντροπή και θυμό για όλα αυτά, όπως κι εγώ. Μετά την ομιλία μου στην απονομή του Νόμπελ έλαβα αρκετά γράμματα από Αμερικανούς που βρίσκονται για τους ίδιους λόγους σε απόγνωση. Με έχουν χλευάσει βέβαια στο παρελθόν, μ' έχουν αποκαλέσει μέχρι και ηλίθιο επειδή επιτέθηκα στην αμερικανική πολιτική. Αλλά όλοι ξέρουμε τώρα πια την αλήθεια».
«Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιος πολιτικός στη Βρετανία που εκτιμάτε», τον ρωτά ο Μπίλινγκντον. «Υπήρχε ένας στην κυβέρνηση των Εργατικών, ο Ρόμπιν Κουκ, τον οποίο εκτιμούσα βαθιά. Είχε το θάρρος να υψώσει τη φωνή του και να παραιτηθεί από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών επειδή διαφωνούσε με τον πόλεμο στο Ιράκ. Ηταν ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος. Αλλα το να παραιτείσαι για ζητήματα αρχής δεν είναι δημοφιλές στην κοινωνία μας».
Συγκινητική ήταν η στιγμή που ο Χάρολντ Πίντερ, που πάσχει από καρκίνο, προσπάθησε να περιγράψει τη σχέση που έχει αναπτύξει με το θάνατο, αλλά και την οδυνηρή εμπειρία του από την πρόσφατη επιδείνωση της υγείας του, όταν κυριολεκτικά αισθανόταν ότι πεθαίνει:
«Δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείς. Απλώς το αισθάνεσαι. Παλεύεις να παραμείνεις ζωντανός. Προσπαθείς και επιμένεις πεισματικά να συνεχίσεις να αναπνέεις».
Οσοι αγαπούν τα θεατρικά έργα του Πίντερ μάλλον θα απογοητευτούν από την επιβεβαίωση της γνωστής απόφασής του να μην ξαναγράψει θέατρο. «Θα συνεχίσω όμως να γράφω ποιήματα, μέχρι να πέσω ξερός. Εγραψα 29 αναθεματισμένα θεατρικά έργα. Δεν είναι αρκετά;»
ενετ 15/03/2006
