Μπασίστες και drummers υπό εξαφάνιση..

Καλησπέρα σε όλους,ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή μια ματιά που έριξα στις αγγελίες.

Γιατί είναι δυσεύρετοι την σήμερον ημέρα οι μπασίστες και οι ντράμερ?

σε λίγο καιρό θα τους προστατεύει και η VVF

Όλα τα σχόλια δεκτά...

Χμμμ... Καλό ερώτημα... Κι εγώ πέρυσι έψαχνα για μπασίστα και δυσκολεύτηκα πολύ. Τα παλιά χρόνια, όλοι ήθελαν να παίζουν κιθάρα και συνήθως μπασίστας κατέληγε αυτός που δεν ήταν τόσο καλός κιθαρίστας... Σήμερα έχουμε τις αγγελίες, το ίντερνετ, αλλά πάλι βλέπω μια δυστοκία στο μπάσο. Ποιός ξέρει γιατί? Αφού υποτίθεται ότι από ένα σημείο κι έπειτα, με την εμφάνιση μουσικών όπως ο Stanley Clarke και Jaco Pastorius, το μπάσο έπαψε να είναι "ανεπιθύμητο" όργανο και πέρασε στην πρώτη γραμμή κρούσης...

Τώρα για τους ντραμίστες, επειδή παίζω ντραμς και δεν ψάχνω για άλλους, τι να πω? Τα ντραμς πάντα ήταν δημοφιλή, πάντα υπήρχαν φιλόδοξοι ντραμίστες... Ίσως, κάποια στιγμή, με την εμφάνιση drum - machines αλλά και προγραμμάτων στα computer που επιτρέπουν να φτιάξει κάποιος τους δικούς του ρυθμούς, να τεμπέλιασαν οι μουσικοί... Τα βρίσκουν έτοιμα... Τα ντραμς θέλουν μελέτη όμως, κι ας φαίνονται στην αρχή εύκολα...

Στο myspace βλέπω αρκετούς ντραμίστες (Έλληνες)... Υπάρχει πράγματι έλλειψη? Ωραία, αυτό με κάνει να αισθάνομαι... σπουδαίος !!!

Πάντα λιγοι ήταν νομίζω. Και πρίν απο 9-10 χρόνια απ όσο θυμάμαι, που δεν ήταν τόσο διαδεδομένα τα drum και bass machine πάλι λίγοι ήταν (ήμασταν μαλλον....)

Πάντως λογικό είναι να συμβαίνει αυτό:

Τα ντράμς δεν τα ξεκινάνε έυκολα τα παιδιά γιατί έχουν πρόβλημα χώρου, γονέων, γειτόνων κ.α.

Το μπάσσο από την άλλη είναι πιο "αφανές" όργανο συγκριτικά με την κιθάρα και έτσι τα παιδιά προτιμούν  να μάθουν κιθάρα

Παιδιά ντράμερς υπάρχουν πολλοί.Το θέμα είναι πόσοι απ' αυτούς είναι καλοί ή έχουν την διάθεση να βελτιωθούν..Παρότι υπάρχουν πολλά ταλέντα,δυστυχώς όσοι αποφασίσουν να το αντιμετωπίσουν σοβαρά καταλήγουν στη "νύχτα"(εκτός απο κάποιες περιπτώσεις,οι οποίες πάντως είναι ελάχιστες..).Βεβαίως δεν ευθύνονται μόνο αυτοί,αλλα και η γενικότερη κατάσταση(δισκογραφικές,μαγαζία κτλ)

Θα διαφωνισω διοτι υπαρχουν πολλα ατομα που αρχιζουν μπασο κατευθειαν οπως ειμαι κ εγω ενας απο αυτους!

Κατα τν γνωμη μου συγκροτιμα χωρις μπασο δν γινετε οποτε δν ειναι αφενες οργανο απλα ειναι δυσκολοακουστο!

Αφανές με την μεταφοριική έννοια δηλαδή δυσκολοάκουστο (όπως καλύτερα είπες)

(γιαυτό έβαλα και τη λέξη εντος εισαγωγικών )

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : BAGRATION στις 04-11-2009 16:31 ]

Δεν υπάρχουν κανόνες... Συγκρότημα χωρίς μπάσο? Πολλά... Doors... Tony Willimas Lifetime... White Stripes... Jon Spencer Blues Explosion...

Και χωρίς ντραμς υπάρχουν και χωρίς κιθάρα αλλά και με 3 μπάσα (Tortoise)... Ευτυχώς, οι μουσικοί ορίζοντες έχουν ανοίξει, εκτός κι αν λαμβάνεις σα γνώμονα την τυπική λαϊκή ορχήστρα με το μπουζουκάκι, κιθαρούλα. μπασάκι, πλήκτρα, κρουστά... Αν πεις στον τραγουδιστή να διώξει ένα από αυτά τα όργανα... θα πάθει συγκοπή.

Εγώ θα συμφωνήσω με τον tolaras-89, και θα πω ότι ντράμερ υπάρχουν πολλοί, αλλά οι μπασίστες είναι όντως είδος προς εξαφάνιση. Και εγώ που παίζω μπάσο, έμαθα από ανάγκη διότι χρειαζόμασταν μπασίστα και δεν μπορούσαμε να βρούμε.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Kourtsaros στις 09-11-2009 20:20 ]

Ο μπασσίστας είναι αφανής, όχι απλά δυσκολοάκουστος.

Αν ένα παιδάκι από το πρωί ως το βράδυ βλέπει μαλλιάδες μαντραχάλους να παίζουν την κιθάρα τους στην περιοχή της λεκάνης καθώς κοπανιούνται θα διαλέξει να μάθει κιθάρα και μάλιστα θα μαλώσει για τους γονείς του επειδή θέλει να μάθει ηλεκτρική.

Οι μπασσίστες φαίνονται ελάχιστα αλλά όχι μόνο αυτό, δεν τραβάνε την προσοχή γιατί το όργανό τους μοιάζει με κιθάρα. Αλλά ακόμα και να φανούν δεν έχουν τη μούρη του κιθαρίστα που κάνει σουίνγκ και τουάγκ και σουίπ και μπίου-μπίου και γκαν-γκαν και δε συμμαζεύεται...

αχαχαχαχαχαχα... Σωστός!!!!

Εγω θα αρχισω λεγοντας πως δεν ειναι οι μπασιστες και οι ντραμερ υπο εξαφανιση... Υπο εξαφανιση ειναι οι καλοι μπασιστες και ντραμερ... Σημασια δεν εχει νομιζω αν υπαρχουν αρκετοι μπασιστες ή ντραμερ, αλλα ποσοι απο αυτους δικαιωματικα ονομαζονται ετσι και ειναι σε θεση να σε κανουν να καταλαβεις ποσο πολυ γουσταρουν αυτο που κανουν μονο και μονο απο τον τροπο που παιζουν... Επισης, μην μπερδευετε την κιθαρα με το μπασο, ουτε τους κιθαριστες με τους μπασιστες. Εγω παιζω κιθαρα... Το καλοκαιρι επαιζα σε μια μπαντα, στην οποια υπηρχαν τρεις κιθαρες και κανενα μπασο. Ετσι αποφασισαμε οτι καποιος απο μας πρεπει να παιξει μπασο... Και ο κληρος επεσε σε μενα... Ομολογω πως τα βρηκα μπαστουνια... Τα εβγαλα περα, αλλα μονο μεχρι τα πανκ κομματια... Απο κει και περα σηκωσα τα χερια ψηλα... Ποτε μου δεν εμαθα να παιζω ουτε να σκεφτομαι σαν μπασιστας... Απο την αλλη ομως, κανενας μπασιστας δεν μπορει να παιξει κιθαρα με την ευχερια που παιζει μπασο, για να μην πω δεν μπορει να παιξει καθολυ κιθαρα... Ειναι δυο τελειως διαφορετικα οργανα, δυο τελειως διαφορετικες μουσικες οπτικες οσο κι αν φαινονται παρομοια... Εξισου απαραιτητα σε μια μπαντα... Οποιος εχει εστω και μια ιδεα απο μουσικη, μπορει να ξεχωρισει την αναγκαιοτητα του καθε οργανου... Εγω προτιμησα την κιθαρα απο μικρος επειδη με συνεπηραν τα σολα και οι γλυκες μελωδιες. ?Καποιος αλλος μπορει να χασει το μυαλο του απο τον ρυθμο και να προτιμησει το μπασο ή τα τυμπανα... Τελικα ποια ειναι η καταληξη? Ειναι ολα οργανα, ολα μουσικη... Ο,τι απο αυτα και αν επιλεξει καποιος μπορει να βυθιστει στην μαγεια της και να γινει ενα με αυτην...

-----------------
SOSτε τα FREEκια

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : montechristos-ole στις 30-11-2009 16:27 ]

Λες μεγάλες αλήθειες. Βασικά στην Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι. Αρπάζεις ένα όργανο και νομίζεις ότι ξέρεις να παίζεις. Εαν το αγαπάς, προσπαθείς να γίνεις όλο και καλύτερος, στο τέλος θα τα καταφέρεις