Ενδυματολογικές Οδηγίες στο Πανεπιστήμιο.

«Οι βερμούδες είναι για τις διακοπές, αλλά όχι για τα πανεπιστήμια. Και μάλιστα από έναν 52χρονο άνθρωπο!» Αυτό ανέφερε χθες στην «Κ» ο πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Παν. Θράκης κ. Γεώργιος Παπάζογλου, ο οποίος ήταν... πυρ και μανία με τις ενδυματολογικές επιλογές του 52χρονου Αγγλου λέκτορα του τμήματός του κ. Αντριου Φάριγκτον.

Η επιστολή που έστειλε ο κ. Παπάζογλου στον Αγγλο είναι αποκαλυπτική... «Επειδή έγινα δέκτης πολλών παραπόνων, διότι κατά τις εξετάσεις σας του Σεπτεμβρίου, εμφανιστήκατε στο πανεπιστήμιο με κοντό παντελονάκι και γυμνόπους, κάτι που διαπίστωσα και ο ίδιος όταν σας συνάντησα στο διάδρομο, επιτρέψτε μου να σημειώσω ότι προσωπικώς...» λέει και συνεχίζει. «Αδυνατώ να πιστέψω ότι θα τολμούσε διδάσκων σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο της Αγγλίας να εμφανιστεί με κοντό παντελονάκι και γυμνόπους σαν να πήγε εκδρομή στο αλσύλλιο της γειτονιάς του, για να κάνει εξετάσεις. Παρόμοια ενδυμασία σε δημόσιο χώρο εργασίας φέρνει στο νου μου Αγγλους αποικιοκράτες της ερήμου». Και ο κ. Παπάζογλου καταλήγει: «Ακόμη, επειδή ούτε οι φοιτητές ούτε οι φοιτήτριες ούτε προφανώς ο υπογραφόμενος και οι γυναίκες υπάλληλοι είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε τριχωτούς ή μη μηρούς διδασκόντων στο τμήμα, σας παρακαλώ θερμά, όπως σας σέβεται ο χώρος που λέγεται Δημοκρίτειο, έτσι οφείλετε να τον σέβεστε και εσείς».

Τα σχόλια δικά μας! :Ρ

:)

Μπορώ να πω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι τέτοιο. Μου είχε τύχει μια φορά στο Λύκειο, να μας κάνει μάθημα ένας παπάς, ο οποίος είχε τη λόξα, και την απαίτηση, στο μάθημα του οι μαθητές να γράφουν ολόκληρο το όνομα τους στα διαγωνίσματα διαφορετικά τους μηδένιζε! Δηλαδή, αν κάποια λεγόνταν Βασιλική και έγραφε Βάσω, αυτόματα, την έκοβε! Κουφό και όμως αληθινό! Οπότε, δεν μου κάνει εντύπωση το γεγονός που ανέφερες.

Εγώ δέν αντιλαμβάνομαι πού είναι το μεμπτόν στην επιστολή τού κ.Παπάζογλου πρός τον Αγγλο λέκτορα.

Δηλαδή επειδή τού συνέστησε να εμφανίζεται ντυμένος κόσμια σέ σχέση μέ τόν χώρο που βρίσκεται,είναι αυτό καταπίεση καί ανελευθερία;

Τό πανεπιστήμιο δέν είναι τό καφενείο τής γειτονιάς,αλλά ένας ιδιαίτερος χώρος,όπως τό δικαστήριο ή ο θρησκευτικός ναός.Ο εισερχόμενος σ'αυτούς τούς χώρους οφείλει να επιδεικνύη σεβασμό πρός αυτούς λόγω τής φύσης τους ώς χώρων όπου ασκείται ένα λειτούργημα.

Δέν είπε ο κ.Παπάζογλου στόν Αγγλο λέκτορα να φορέση φράκο και παπιγιόν.Απλώς τού συνέστησε να είναι πιό κόσμια ντυμένος-ένα πουκάμισο κι'ένα παντελόνι θά αρκούσαν.Τό νά εμφανιστή ο λέκτορας ντυμένος σάν να πήγαινε στην παραλία γιά μπάνιο έδειχνε ασέβεια στόν χώρο και στούς λοιπούς παριστάμενους εκεί.

Δηλαδή άν είχε εμφανιστεί μέ τό μαγιό καί ξυπόλητος,θά τό θεωρούσατε καί πάλι ασήμαντο;

Τό οτι υπάρχουν άλλα σοβαρώτερα προβλήματα,δέν είναι επιχείρημα.Ωραία λοιπόν,αφού πρέπει να λύσουμε τά σοβαρώτερα προβλήματα πρώτα,άς κυκλοφορούν όλοι στά πανεπιστήμια μέ τά εσώβρακα και τίς πυτζάμες τους ή μέ ένα μαγιό και τά στήθια γυμνά,μέχρι νά επιλυθούν τά σοβαρά προβλήματα.

Οι "πλείστοι καθηγητές πανεπιστημίων τού εξωτερικού" δέν νομίζω οτι κυκλοφορούν μέσα στό πανεπιστήμιο μέ "βερμούδα" καί γυμνά ποδάρια.Βρείτε μου εσείς έναν τέτοιο π.χ. στήν Οξφόρδη ή στήν Σορβόννη ή στό Χάρβαρντ...

Αλλο να έχουν π.χ. οι άνδρες μακρυά μαλλιά -είχα κι'εγώ καθηγητές τέτοιους στο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα.Ερχόντουσαν όμως ντυμένοι ευπρεπώς,όχι σάν λετσοτουρίστες σέ παραλία νησιωτική.

Συμφωνώ με τον φίλο τον Hastaroth! Και προσθέτω!

Εργάζεσαι στο γραφείο μιας Εταιρίας η σαν πωλητής παράδειγμα, μπορείς να είσαι όπως θέλεις ντυμένος; Και αν όχι γιατί, από την εμφάνιση πηγάζουν οι ικανότητες στην δουλειά σου;

Πηγαίνεις σε έναν γάμο ενός φίλου σου ή συγγενή σου, πως είσαι ντυμένος;; με βερμούδα και σαγιονάρες; Αν όχι, γιατί; Μήπως από την εμφάνιση βγαίνει η αγάπη ή η φιλία;

Πρέπει να μάθουμε επιτέλους την λέξη σεβασμός! Τα ρούχα δεν κάνουν τους ανθρώπους ούτε δείχνουν τις ικανότητές τους όμως σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν την σημασία τους!

Φτάνει πια με την υποκρισία της δήθεν καταπίεσης! Είναι πολλά πράγματα που κάνουμε στην ζωή μας και δεν μας εκφράζουν η μας καταπιέζουν αλλά δεν μιλάμε! Ας σταματήσουμε να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμηλο!      

Ο οπισθοδρομισμός στο μεγαλείο του...2009 έχουμε!!!!!Ανοίξτε λίγο τα μυαλά σας ο κόσμος προχωράει!!!Δεν είμαστε ούτε 60' ούτε 70'.....Και μετά λέμε γιατί έχουμε μείνει πίσω....Ε με τέτοιες απόψεις πως να πάμε μπροστά.....Βερμούδα ήταν όχι φούστα!!!! ΕΛΕΟΣ

Δηλαδή για να καταλάβω! Πρόοδος είναι όταν αλλάζουμε ενδυματολογικές απόψεις; Και για να το μακρύνω αν ήταν φούστα πια διαφορά θα είχε από την βερμούδα; Και ένα τελευταίο. Εσύ πόσες φορές κυκλοφόρησες με φούστα;

1)Πρόοδος είναι να μην έχουμε κολλήματα του style φόρεσε βερμούδα στο πανεπιστήμιο και κάτι έγινε.

2)Πρόοδος είναι να ξεπερνάμε παρωχημένες απόψεις του παρελθόντος

3)Πρόοδος είναι να έχουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας ανοιχτά

4)Η βερμούδα είναι κάτι που φοριέται σχεδόν παντού,δε προσβάλει κανέναν και τίποτα.

5)Ο hastaroth που μίλησε για σώβρακα και πυτζάμες γιατί δεν τον ρώτησες πόσες φορές έχει κυκλοφορήσει έτσι έξω?Χρησιμοποιήσε αντίστοιχη υπερβολή με τη δική μου (φούστα) αλλά με άλλη σκοπιά εφόσον έχουμε αντίθετες απόψεις.

6)Φούστα δεν έχω φορέσει πότε μου.

7)Βερμούδα φοράω μόνο στο σπίτι μου.Έξω κυκλοφορώ με κελεμπία.

8)Ας ήταν καμιά ισπανίδα με κοντή φουστίτσα και όχι άγγλος με βερμούδα να δεις ενόχληση ο πρόεδρος.

Ε καλά, όσο και να σου ξενίζει, υπάρχουν και πιο διακριτικοί τρόποι νουθεσίας από την αποστολή ξινισμένων επιστολών.

Στη Βραζιλία πάντως, έπεσε κράξιμο όταν μία φοιτήτρια εμφανίστηκε με ένα κοντό φόρεμα. Χρειάστηκε αστυνομία για να γλιτώσει το λιντσάρισμα:

Αυτό που βλέπω παιδιά είναι ότι σαν κοινωνία αντί να πηγαίνουμε μπροστά στις ιδέες,γινόμαστε όλο και πιο συντηρητικοί και δήθεν,και αυτό το δεύτερο είναι χειρότερο ακόμα κι από το πρώτο.

Πρώτο θέμα που γεννάται:Το ντύσιμο πάει με την ηλικία;Αν ήταν δηλαδή αντί 52 χρονών,32 χρονών,θα υπήρχε πρόβλημα;

Δεύτερο θέμα:Το ντύσιμο πάει πακέτο με τον σεβασμό προς έναν άνθρωπο και με την αξία του σαν προσωπικότητα;Δηλαδή ένας με γραβάτα είναι αξιοσέβαστος και ένας με τζην είναι αλήτης;Ένα κομμάτι ύφασμα είναι το ένα,ένα κομμάτι ύφασμα είναι το άλλο.Σε τι είναι ανώτερο το ένα από το άλλο;

Τρίτο θέμα:Δηλαδή αν κάποιος με γνώσεις φορέσει βερμούδα ή οτιδήποτε άλλο οι γνώσεις ακυρώνονται αυτόματα και από Αινστάιν μετατρέπεται σε άτομο με ευφυια ανθρώπου σπηλαίων;

Τέταρτο θέμα:Και συμφωνώ με τον Doctorstrangelove και σε αυτό αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα που ειπε,αν ήταν μια κοπέλα και φόραγε μίνι,θα είχε πρόβλημα ή θα χάζευε τα πόδια της;''τα μπούτια σου Μαρία...'' που λέει κι ο Πανούσης.

Πέμπτο θέμα:Γεννηθήκαμε γυμνοί και θα πεθάνουμε γυμνοί.Τα ρούχα είναι ανθρώπινη εφευρεση.Εμείς τα επινοήσαμε,για πολλούς λόγους.Όμως είναι λυπηρό να χαρακτηρίζουν ανθρώπους και να περιθωριοποιούν ανθρώπους,σε άλλες περιπτώσεις.Να απορρίπτονται κάποιοι από αυτά.Φανερώνουν επίσης κοινωνική πόλωση.Κάποιοι έχουν λεφτά να πάρουν καινούρια,κάποιοι όμως όχι.

Κάτι τέτοια βγαίνουν σαν ειδήσεις στο εξωτερικό και μετά γυρίζουν οι ξένοι και μας κοροιδεύουν,και όχι φυσικά από αυτό,αλλά είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα του ότι είμαστε στενόμυαλοι και δήθεν.Ιταλοί φίλοι του πατέρα μου μας λένε αγενείς πάντως και δυστυχώς έχουν δίκιο.Χρειάζεται να εξηγήσω τους λόγους που έχουν δίκιο;

Κατερίνα,δέν νομίζω οτι ήταν ιδιαίτερα "ξινισμένη" η επιστολή.Λίγο δηκτική ίσως,στό σημείο όπου έγραφε γιά τριχωτά πόδια και μηρούς.Ομως ένας 52χρονος (ήτοι ώριμος) επιστήμων που δέν σέβεται τόν πανεπιστημιακό χώρο στόν οποίο ασκεί το λειτούργημά του,κατά την άποψή μου τό ήθελε αυτό το ταρακούνημα.

Εξ άλλου άν ο Αγγλος αυτός λέκτορας δίδασκε σέ ένα Αγγλικό πανεπιστήμιο-στήν Οξφόρδη,π.χ.- καί εμφανιζόταν έτσι στούς φοιτητές του,θά τόν είχε πετάξει ο πρύτανης μέ τίς κλωτσιές και θά τόν είχε καθαιρέσει και από λέκτορα. 

1.Αφού αντί τού Φώτη μέ ρωτάς εσύ,σού απαντώ οτι δέν κυκλοφορώ έξω μέ σώβρακα και πυτζάμες.Μήπως κυκλοφορείς εσύ;

2.Η βερμούδα είναι κάτι που δέν φοριέται "σχεδόν παντού".Πήγαινε στην εκκλησία μέ βερμούδα και να δής τί θά σού πή ο παπάς (καί μάλιστα όχι στό αυτί).Πήγαινε σ'ένα δικαστήριο μέ βερμούδα και νά δής γιά πότε θά σέ πετάξη έξω ο δικαστής.

3.Αλλο η βερμούδα,άλλο η κελεμπία.Αν ο εν λόγω λέκτορας εμφανιζόταν μέ κελεμπία,το πολύ-πολύ νά τόν περνούσαν γιά Αραβα.

Καί πάλι θά υπήρχε πρόβλημα.Δέν είναι θέμα ηλικίας,αλλά χώρου στον οποίο εμφανίστηκε το ντύσιμο αυτό.

Δηλαδή επειδή και τά δύο είναι "κομμάτια ύφασμα",σημαίνει οτι μπορούμε να τά φοράμε αδιακρίτως οπουδήποτε;Καί το μαγιώ είναι ένα κομμάτι ύφασμα,είδες ποτέ κανέναν νά εμφανίζεται π.χ. σέ κάποια δημόσια υπηρεσία μέ τό μαγιώ;Σέ ωρισμένους χώρους επιβάλλεται νά είναι το ντύσιμό μας καθωρισμένο.Καί επαναλαμβάνω,δέν τού είπε κανείς τού ανθρώπου να βάλη φράκο και παπιγιόν και ημίψηλο.Ενα απλό παντελόνι κι'ένα πουκάμισο τού είπε να βάλη.Δέν καταλαβαίνω γιά ποιό λόγο υπάρχει τόση αντίδραση σ'αυτό. 

Ξέρεις πόσοι καθηγητές πανεπιστημίου φοράν βερμούδα στίς παραλίες;Πάρα πολλοί.Στίς παραλίες όμως,όχι στό αμφιθέατρο τού πανεπιστημίου.Ούτε βεβαίως και στην εκκλησία,στό δικαστήριο ή στίς δημόσιες υπηρεσίες.

Δέν ξέρω τί θά έκανε ΑΝ ήταν μιά κοπέλα μέ μίνι και γι'αυτό δέν το συζητάω.ΑΝ ήταν μιά κοπέλα μέ μίνι καί ΔΕΝ τής έκανε παρατήρηση,θά τόν κατηγορούσα γιά υποκρισία.ΤΩΡΑ όμως,δέν μπορώ νά τόν κατηγορήσω γιά κάτι που ΘΑ έκανε ΑΝ.....

Γυμνοί,απ'όσο ξέρω,δέν πεθαίνουμε.Τώρα όσον αφορά τό ποιός έχει λεφτά να πάρη καινούργια ρούχα και ποιός όχι,δέν έχει καμμιά σχέση με το θέμα.Δέν νομίζω οτι ο κ.Farrington δέν έχει άλλα ρούχα να φορέση και κυκλοφορεί παντού με τίς βερμούδες.

Υποθέτω πως και στό εξωτερικό,θά ήταν είδηση άν π.χ. ο πρύτανης τής Σορβόννης πήγαινε στο αμφιθέατρο μέ σορτσάκι και γυμνά πόδια.Καί όχι μόνο είδηση,αλλά θά τόν έκαναν και ρεζίλι διεθνώς.Αλλά εκεί στο εξωτερικό,τά πράγματα είναι αλλιώς...

Η παιδεία έμοιαζε πάντοτε με ένα παιδάκι που στέκεται και παρακολουθεί αμήχανο τα μαλώματα μεταξύ των ψευδοσυντηρητικών και των ψευδοπροοδευτικών. Αυτός είναι κι ο λόγος που παράγει ιδεολογικά σχιζοφρενείς (σαν και του λόγου μου) που παλαντζάρουν ακουμπώντας πότε στην μία πλευρά και πότε στην άλλη. Και μόλις κάνει τζιζ το σημείο που ακούμπησαν τρέχουν τρομαγμένοι προς την άλλη, μέχρι να κάνει κι εκείνη τζιζ.

Και είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς του λόγου το αληθές. Ο συντηρητισμός και ο φιλελευθερισμός είναι στην πραγματικότητα ένα και το αυτό, απλά από άλλη οπτική γωνία. Ο ένας ντύνεται κάπως για να δικαιολογήσει την δική του ύπαρξη στο σύνολό της (μέσα από την "ορθη" οπτική των πραγμάτων), κι ο άλλος ντύνεται αντισυμβατικά για να δικαιολογήσει τη δική του ύπαρξη (μέσα από την αντίθεση στην προηγούμενη οπτική). Μα και οι δύο συντηρούν το δίπολο που θα παραμείνει δίπολο, για όσο χρόνο θα φορτίζονται τα άκρα του.

Η στάση του καθηγητή είναι το ίδιο συντηρητική με την στάση του συμβουλίου και του φορέα. Κι αυτό γιατί με τη συμπεριφορά του συντηρεί το δίπολο της ακρότητας και της διαμάχης. Και η ζωή συνεχίζεται διπολικά, με εμάς να φιλολογούμε πάνω σε ένα δίπολο το οποίο εξίσου συντηρούμε.

Και θα ρωτήσει εύλογα κάποιος: "Δηλαδή η στάση του καθηγητή δεν είναι φιλελεύθερη;". Και θα απαντήσω εγώ: "Ναι, αν και μόνο αν η επιλογή του να ντυθεί έτσι δεν ήταν από στείρα αντίδραση. Σε περίπτωση που ήταν αντίδραση, πρόκειται για συσσωρευμένο θυμικό που είναι άμεσο αποτέλεσμα της πίεσης.Και τότε δεν περιλαμβάνει ίχνος ελευθερίας, καθώς αποτελεί αυστηρό παράγωγο μηχανιστικής αντίληψης (δράση-αντίδραση)".

Το άρθρο που παρέθεσε ο Jorge (Γεώργιος ή κοινά Γιώργος) είχα σκοπό να το παραθέσω μόλις το διάβασα. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τί κινητοποιεί έναν άνθρωπο να ντυθεί με τρόπο που γνωρίζει ότι θα προκαλέσει, κι ας μην το παραδέχεται αμέσως. Και δεν προκαλεί τόσο το ντύσμο, όσο η συμπεριφορά του ανθρώπου πίσω από εκείνο, που τον έκανε εξαρχής να το προτιμήσει. Είναι αυτό που έλεγαν παλαιότερα ότι το γυμνό δεν είναι απαραίτητα κι αισχρό. Αλλά ο γυμνισμός κρύβει μία επιτηδειότητα, ακόμα και στην τέχνη.

Τελικά. Δεν είναι το ένδυμα που προκαλεί, αλλά ο άνθρωπος που το ενδύεται. Κι επειδή είναι αδύνατον να επιχειρηματολογήσει κανείς πάνω στο "τί του βγάζει" ο άλλος, όλα καταλήγουν διά της αφαιρετικής τυπολογίας (λογικής του φαίνεσθαι) στο "τί φορά ο άλλος". Ακόμα και οι ενδυματολογικοί κανόνες για τους οποίους συζητάμε βασίζονται στον φορμαλισμό της ψυχοσύνθεσης. Εκείνος που επικρίνει τον συνάνθρωπό του για το ντύσιμο, το πράττει γιατί συνδέει το ντύσιμο με συγκεκριμένες συμπεριφορές. Εκατέρωθεν (δηλαδή κι ο "τσαλακωμένος" επικρίνει τον "ατσαλάκωτο" για την ενδυματολογική του προτίμηση, συνδέοντάς την με ένα σύνολο κοινωνικών συμπεριφορών).

Το πρόβημα επομένως δεν είναι ότι εν έτι 2009 είμαστε συντηρητικοί με την ορολογία του σύγχρονου ψευδο-ελευθερισμού, αλλά ότι ακόμα δεν καταλάβαμε από που προέρχονται και πώς διαχέονται στο περιβάλλον μας  τα μύρια στραβά της ίδιας ύπαρξής μας. Κι αυτό συνιστά ακραίο ανθεξελικτικό συντηρητισμό.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 12-11-2009 23:06 ]

1)Αγαπητέ hastaroth δεν είμαι διατεθειμένος να απαντάω σε ειρωνικές ερωτήσεις.

2)Είναι άτοπο να συγκρίνουμε το πανεπιστήμιο με την εκκλησία και το δικαστήριο.

3)Το οτι θα με πετάξει έξω ο παππάς που θα φοράω βερμούδα ποιος είναι χειρότερος?Εγώ ή ο παππάς?

4)Αν βγω από την εκκλησία και δώσω ένα κομμάτι ψωμί σε κάποιον που δεν έχει να φάει δεν είμαι καλός χριστιανός επειδη φορούσα βερμούδα όταν μπήκα στην εκκλησία?

5)Το Πάσχα (κυρίως) που οι κυρίες  ντύνονται στη τρίχα για να πάνε στην εκκλησία είναι καλύτερες?Πασαρέλα είναι η εκκλησία?Αυτό είναι το νόημα της?Να βάλω τα καλά μου,να ακούσω το Χριστός Ανέστη και να φύγω να πάω να μασαμπουκώσω?Αυτοί είναι καλύτεροι από μενα που φοράω βερμούδα ε?

All time graphics-Η γραφικότητα στο μεγαλείο της

Jorge ποιό το νόημα του video?Έπρεπε να τον λιντσάρουμε ή να καλέσουμε την αστυνομία?Η αντίδραση στο πανεπιστήμιο της Βραζιλίας είναι λογική?Άμα είναι να γίνεται τέτοιος χαμός για κάθε ένα ΄ξε...λο',στην Ελλάδα δε θα είχε μείνει τιποτα όρθιο.

Χαχα.. καλή φάση.. !! η δική μου απορία είναι, όταν ο Φάριγκτον πήγαινε στις συνεντεύξεις για να πάρει τη θέση του λέκτορα, φορούσε εκεί βερμούδα ??

Τους κανόνες ξέρουμε και τους απαιτούμε όταν μας συμφέρουν και όπου μας συμφέρουν! Στις άλλες περιπτώσεις είναι συντηρητισμός και και καθυστέρηση! Λέω! γιατί να κάνουμε σήμερα κάτι που αύριο θα είναι ξεπερασμένο;