Αερινη σκια!
Πως παιζεις με τον νου;
Γλυκοφιλας την σκεψη, χορευεις την ψυχή!
Φτιαξε μου παραμυθι να παιζω εγω σ΄αυτο!
Πριγκίπισσα να ειμαι, γοργόνα, ξωτικό!
Μεινε κοντα μου εδω!
Μ΄αντεχεις λίγο ακομα;
Θα με φυσήξει ο άνεμος να παρει τον καυμό!
Θα με ποτισει η βροχη να ανθίσω μες τον κήπο!
και εκεί θα τραγουδώ τον αγαπημένο μου τον στίχο!
Ψυχή που έγινες σκια!
πως παιζεις στην σιωπή;
Θελω και γω να λικνισθω στον σιωπηλό σου τον ρυθμο!
γύρω γύρω να γυρίσω και να ζαλιστώ
και μετα καταγης να γείρω για να κοιμηθω!
Αχ ψυχή μου που γινες αέρινη σκια!!!