Quote:
|
Το μέλος gate στις 16-02-2005 στις 00:22 έγραψε:
Οι κούκλες ήταν ασφαλώς στο ημερήσιο πρόγραμμα (τότε ήταν οι bibi-bo...)
αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν τα βενζινάδικα και οι γερανοί... Τώρα το γιατί...δεν ξέρω ακριβώς να το απαντήσω. Εντάξει, για τις κούκλες είναι φυσιολογικό. Όλα τα κοριτσάκια παίζουν κούκλες λίγο ή πολύ. Αλλά το κόλλημα με τα βενζινάδικα και τους γερανούς δεν ξέρω γιατί το είχα... Συνδυάζεται φαντάζομαι και με το ότι ήμουν ένα από τα ελάχιστα κοριτσάκια από την παρέα που έπαιζα "πόλεμο" μαζί με τα αγοράκια του χωριού, τα καλοκαίρια...
Αργότερα, έως και σήμερα πάντως, το παιχνίδι που προτιμώ είναι τα puzzles ...Μεγάλη αδυναμία...!
|
|
Μην ανησυχείς, δεν είσαι η μόνη...
Κι εγώ, δεδομένου ότι μεγάλωσα με αγόρια, έπαιζα με γερανούς, αυτοκινητάκια, στρατιωτάκια και φυσοκάλαμα!
Λάτρευα όλα τα ομάδικά παιχνίδια! Κρυφτό, κυνηγητό, μήλα, αμπάριζα, σχοινάκι και μερικά αυτοσχέδια όπως κυνήγι μαγισσών (είχαμε φτιάξει και το μαγικό φίλτρο για να τις εξοντώσουμε) και αμαξάκια (μπαίναμε σε καφάσια και προσπαθούσαμε να τρακάρουμε ο ένας τον άλλον). Η καλύτερη μου βέβαια ήταν να σκαρφαλώνω στα δέντρα, ειδικά όταν επρόκειτο να τι φάω για κάποια σκανταλιά!!!
Από κούκλες είχα δύο bibibo και μια Sindy (τις οποίες έχω κρατήσει όπως και τα υπόλοιπα παιχνίδια μου). Μου άρεσε να τους φτιάχνω σπιτάκια (μιλάμε για κούτες Νουνού με κουφώματα, πορτατίφ, δεξαμενή νερού και υδραυλικά από καλαμάκια και έπιπλα από μανταλάκια και οδοντογλυφίδες) και να τους ράβω ρούχα. Φοβερές εποχές!
Οσο για τα puzzles... είναι και δική μου αδυναμία!
Δεν τα βλέπω τόσο σαν παιχνίδι, αλλά σαν τρόπο να ηρεμώ και να σκέφτομαι!!! Στο σπίτι πάντα υπάρχει ένα ή και παραπάνω puzzles σε εξέλιξη. Τα τελευταία χρόνια φτιάχνω ένα "παζλάκι" με 12,000 κομμάτια και διαστάσεις 285cm x 150cm!!!