ApoLa έγραψε :
"τον ήξερα προσωπικώς και αυτόν και την γυναίκα του, παιδιά δεν είχε"
Περί αυτού διάβασα στη σημερινή Ελευθεροτυπία [29/11/2010] ένα άρθρο σχετικά με την πορεία του και τη ζωή του, το οποίο υπογράφει η Ιωάννα Κλεφτογιάννη [βλ. σελ. 20]. Από κει αντιγράφω ό,τι έχει σχέση με την οικογενειακή του κατάσταση [τα μαυρισμένα γράμματα δικά μου] :
"Το '54 ... σε μια παράσταση βλέπει για πρώτη φορά τη χορεύτρια Χρυσούλα Ζώκα, που είναι γνωστό ντουέτο με τον Μανώλη Καστρινό. "Αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου", είχε εξομολογηθεί από την πρώτη στιγμή σε φίλο του. Η ζωή τον επαληθεύει. Από τότε έως χθες ήταν διαρκώς ο ένας στο πλευρό του άλλου. Καρπός της σχέσης τους το μοναχοπαίδι τους, ο Πάνος".
Μιας και μπήκα στο παρόν τόπικ, ας πω κι εγώ, με τον δικό μου τρόπο, ένα τελευταίο "αντίο" στον αξέχαστο αυτόν ηθοποιό ....
Αυτό που θέλω να κρατήσω σχετικά με τον Γιώργο Φούντα είναι η παρουσία του στο σήριαλ ΓΑΛΗΝΗ, τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ σε ασπρόμαυρο σήριαλ για την Κρατική Τηλεόραση εκεί στα τέλη των 70ς !!! Τούτο αποτελεί ίσως την πρώτη μου τηλεοπτική ανάμνηση. Εκεί ο Γιώργος Φούντας υποδυόταν τον κεντρικό ήρωα του μυθιστορήματος, τον πρόσφυγα Φώτη Γλάρο , έναν άνθρωπο "γήινο", γεμάτο ντομπροσύνη και λεβεντιά. Κι αυτός ήταν ο λόγος που ο Γιώργος Φούντας υποδύθηκε με τον καλύτερο τρόπο τον εν λόγω "Βενεζικό" ήρωα, επειδή η προσωπικότητά του κι ο χαρακτήρας του περιείχαν αυτά τα στοιχεία. Θα μπορούσε , δηλαδή, να πει κανείς ότι στη "Γαλήνη" ο Φούντας έπαιζε "τον ίδιο του τον εαυτό".
Και, μάλιστα, η παρουσία του σε αυτό το σήριαλ ήταν, ουσιαστικά, η αφορμή να αρχίσω, από εκείνη τη μικρή ηλικία, να ενδιαφέρομαι για την ελληνική λογοτεχνία !!! Το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που διάβασα στη ζωή μου, σε πολύ μικρή ηλικία, ήταν [ναι, καλά το καταλάβατε] "Η Γαλήνη" του Ηλία Βενέζη !!! Κι όποτε το βιβλίο αναφερόταν στον Φώτη Γλάρο, το παιδικό μυαλό μου τον φανταζόταν, την ώρα που το διάβαζα, με τη μορφή του Γιώργου Φούντα. Άλλωστε με τη μορφή του Γιώργου Φούντα είχα γνωρίσει και είχα μαγευτεί από τον Φώτη Γλάρο ....
Μετά από όλα αυτά .... πώς να μην κρατήσω αυτήν την παιδική μου ανάμνηση, αναφορικά με το πρόσωπό του, ως κάτι "πολύτιμο" μέσα μου ??? Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτά που ζούμε στα παιδικά & εφηβικά μας χρόνια είναι το "οικόπεδο", πάνω στο οποίο "οικοδομούμε" την υπόλοιπη ζωή μας ....
Κι αυτός είναι ο λόγος που, για μένα, ο Γιώργος Φούντας είναι σαν να μην έχει φύγει ποτέ από δίπλα μου. Αυτά που μού άφησε πριν πολλά - πολλά χρόνια ως πρωταγωνιστής στο σήριαλ "Γαλήνη" θα τα "κουβαλάω" μέσα μου ίσως και μέχρι τα γεράματά μου ....
-----------------
"Επί δικτατορίας έκανα ένα νούμερο, "Το τανκσί". Φώναζα να έρθει ένα ταξί, αλλά υποτίθεται σταματούσε ένα τανκ. Και εγώ έλεγα "χαίρω πολύ, κύριε Γιώργο Παπαδόπουλε" [Γ. Βογιατζής, ηθοποιός σε συν/ξη στην Ελευθεροτυπία 30/1/10]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 29-11-2010 21:05 ]
