Πέθανε ο γκουρού της ψηφιακής έκρηξης Στιβ Τζομπς.

Το θάνατό του ανακοίνωσε απόψε η Apple. Ακολουθούν οι ''5 Εντολές'' του και η θρυλική ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

1. MHN ΠΑΣ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ, ΓΙΝΕ ΠΕΙΡΑΤΗΣ!

«Η καινοτομία είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στον ηγέτη και σε όσους ακολουθούν από πίσω ασθμαίνοντας. Γιατί να καταταγείς στο Ναυτικό, αφού μπορείς να γίνεις πειρατής με το δικό σου πειρατικό καράβι;».

2.   ΜΗΝ ΠΟΥΛΑΣ ΖΑΧΑΡΟΝΕΡΟ ΜΙΑ ΖΩΗ...

«Θες να περάσεις τη ζωή σου πουλώντας ζαχαρόνερο ή προτιμάς να αλλάξεις τον κόσμο;». Είναι η μνημειώδης ερώτηση με την οποία ο Τζόμπς έπεισε το 1983 τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της Pepsi Τζον Σκάλι να αναλάβει την Apple.

3.  ΘΥΜΗΣΟΥ: ΟΙ «ΤΡΕΛΟΙ» ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

«Αυτοί που αποκαλείτε «τρελούς», «απροσάρμοστους» και «επαναστάτες» πάνε μπροστά στο ανθρώπινο γένος. Αλλάζουν τον ρου της Ιστορίας με την καινοτόμο σκέψη και τις ριζοσπαστικές τους αποφάσεις

4. ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

«Το καλύτερο που μου συνέβη ποτέ ήταν η απόλυσή μου από την Apple (το 1985). Αντικατέστησα το βάρος της επιτυχίας με το ανάλαφρο συναίσθημα του να αρχίσω ξανά τη ζωή μου από την αρχή, να καταπιαστώ με κάτι ολότελα καινούριο».

5. ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

«Τα πάντα, από την προσωπική μου περηφάνια ως τις επαγγελματικές μου προσδοκίες, χάθηκαν μπροστά στο ενδεχόμενο του θανάτου μου. Ήταν η καλύτερη απόδειξη οτι πρέπει πάντα να ακολουθείς την καρδιά σου και τα ονειρά σου».

(Αξιζει να διαβασετε την συνεχεια απο εδω... http://www.lifo.gr/now/view/4226 )

"Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου"

Διαβάστε στο NEWS 247 μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ρήσεις του Στιβ Τζομπς. Τα θέματα που τον απασχολούσαν και οι συμβουλές του

Στέφανος ΝικήταςΔημοσιεύτηκε: Οκτώβριος 06 2011 12:15 Ενημερώθηκε: Οκτώβριος 06 2011 14:34

Ο Στιβ Τζομπς είχε μια ζωή πλούσια σε εμπειρίες, βρέθηκε πολλές φορές σε δύσκολη θέση, ωστόσο πάντα κατάφερνε να επιστρέφει και να εκπλήσσει τον κόσμο

Ήταν όμως και πολύ καλός ρήτορας και είχε μετουσιώσει τις εμπειρίες του σε ρήσεις που αξίζει να θυμόμαστε. Ο θάνατος ήταν κάτι που τον απασχολούσε πολύ και συνήθιζε να συμβουλεύει τους ανθρώπους να έχουν πίστη στις δυνατότητές τους.

Ας δούμε μερικές από αυτές:

"Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου"

"Το να είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος στο νεκροταφείο δεν έχει σημασία για μένα"

"Μερικοί πιστεύουν ότι το σχέδιο είναι αυτό που φαίνεται. Αλλά αν ψάξεις βαθύτερα, έχει σημασία πως λειτουργεί".

"Ο θάνατος είναι η καλύτερη εφεύρεση στη ζωή. Είναι ένας πράκτορας που αλλάζει τη ζωή"

"Το να έχεις το νου σου ότι πρόκειται να πεθάνεις είναι ο καλύτερος τρόπος που ξέρω για να αποφύγεις την παγίδα του να σκέπτεστε ότι έχεις κάτι να χάσεις".

"Σκεφτείτε καθαρά για να γίνει απλό".

"Όταν είσαι ένας ξυλουργός και φτιάχνεις μια όμορφη συρταριέρα, δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσεις κόντρα πλακέ στο πίσω μέρος αυτής, παρόλο που θα ακουμπά τον τοίχο και δεν θα το παρατηρήσει κανείς. Εσύ θα ξέρεις ότι θα είναι εκεί για αυτόν τον λόγο θα χρησιμοποιήσεις ένα όμορφο κομμάτι ξύλου. Για να κοιμάσαι εσύ ήσυχος η αισθητική και η ποιότητα θα πρέπει να μετράει".

"Έχετε την εμπιστοσύνη σε κάτι -  του πεπρωμένο σας , της ζωή σας , του κάρμα σας , οτιδήποτε. Αυτή η προσέγγιση ποτέ δεν με έχει απογοητεύσει".

"Ο μόνος τρόπος για να γίνει καλή δουλειά είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις".

http://news247.gr/kosmos/news/meine_peinasmenos_kane_thn_trela_soy.1399296.html

-------

Thank you Steve... you made our world a little bit better....R.I.P. 

Α, ρε θηρίο Steve Jobs, μέσα σto 2010 στα εργοστάσιά σου έγιναν 10 αυτοκτονίες λόγω των δολοφονικών συνθηκών εργασίας στις επιχειρήσεις σου. Εμείς όμως σου χουμε κάνει τόσα "μνημόσυνα"! Βάλανε δίχτυ στα παράθυρα για να μην πέφτουν οι εργάτες σου απ' τα παράθυρα. Επομένως, οφείλουμε πρώτα 10 rest in peace σε αυτούς που, μέσα στο 2010 μόνο, με τη δουλειά τους και τον θάνατό τους έδωσαν τη δυνατότητα στον Jobs και στον κάθε μεγαλοκαπιταλιστή να κάνει την αμύθητη περιουσία του, που σε ρευστό περνά και το ρευστό του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, που αντί να δημεύσει τη δική του περιουσία για να σώσει το λαό της χώρας από τη χρεωκοπία που προκαλούν και εκεί οι διάφοροι "Jobs" αυτού του κόσμου (και όχι βεβαίως οι Νεφελίμ & Ελλοχίμ-Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι), αυτό παγώνει τους μισθούς των Αμερικανών πολιτών και στέλνει στην ανεργία χιλιάδες ανθρώπους. 'Οχι άλλα "μνημόσυνα" σε δολοφόνους που πλουτίζουν από τον καθημερινό φυσικό ή ψυχικό θάνατο των εργαζομένων!!!

Ο.Π

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : PHILIPPOSSM στις 07-10-2011 16:43 ]

Πάντα τεχνοκράτης μου φαίνονταν αυτός ο τύπος.

Και ο Bill Gates "μεγαλοκαπιταλιστής" είναι,Φίλιππε,αλλά χάρις σ'αυτόν (και στον εκλιπόντα Steve Jobs,και σε άλλους,εκλιπόντες και μή) μπορούμε και έχουμε υπολογιστές και internet και γράφουμε εδώ...

Η συμβολή τών εργαζομένων είναι βέβαια σημαντικώτατη,όμως τα κεφάλαια,το όραμα και τίς ιδέες τα βάζουν-και τα διακινδυνεύουν-οι διάφοροι Jobs,Gates και λοιποί επιχειρηματίες αυτού τού κόσμου.

Οσο γιά τίς συνθήκες εργασίας,όπου και όταν οι αρχές τού κάθε κράτους κάνουν σωστά την δουλειά τους,δέν υπάρχουν ούτε προβλήματα,ούτε αυτοκτονίες.

Εν πάσει περιπτώσει,ο άνθρωπος αυτός επέδρασε ΘΕΤΙΚΑ στην πορεία τού κόσμου-και αυτό πρέπει να έχουμε υπ'όψιν μας. 

Γιά πές μου λοιπόν βρέ Φίλιππε,αφού "ξέρεις" πως οι υπολογιστές φτιάχνονται "με το αίμα και την ζωή" τών εργαζομένων,γιατί απέκτησες υπολογιστή;Γιατί έδωσες τα λεφτά σου στον μεγαλοκαπιταλιστή Bill Gates γιά ν'αγοράσης το λειτουργικό του (ή στον εκλιπόντα μεγαλοκαπιταλιστή Steve Jobs,άν ο υπολογιστής σου είναι Mac);Εγώ δέν είπα ότι είναι προτιμώτερο να γράφουμε μηνύματα μέσω Η/Υ από το να ζούνε κάποιοι άνθρωποι.Εσύ είσαι που ενώ θεωρείς πως όλοι οι επιχειρηματίες συλλήβδην είναι απάνθρωποι και πλουτίζουν από τον ψυχικό και φυσικό θάνατο τών εργαζομένων,πάς και αγοράζεις τα προϊόντα τους.Μήν τα αγοράζης λοιπόν,ώστε να μήν παίρνουν λεφτά και να γίνουν πάμφτωχοι,να χάσουν τίς περιουσίες τους.Οποιος θέλει να κάνη τόν ανατροπέα,άς τον κάνη σωστά και άς υποστή και τίς συνέπειες.... 

Και επίσης όσον αφορά (και όχι "ως αναφορά) το σχόλιό μου γιά τίς συνθήκες εργασίας ,τί απ'όσα έγραψα δέν καταλαβαίνεις;Πράγματι,όπου το κράτος κάνει σωστά την δουλειά του,οι συνθήκες εργασίας είναι αυτές που πρέπει να είναι,ενώ όπου ΔΕΝ κάνει σωστά την δουλειά του,οι εργοδότες αφήνονται ασύδοτοι.Οπότε το ζητούμενο είναι να προσπαθούμε να πιέζουμε το κράτος να κάνη σωστά την δουλειά του,δηλαδή να ΕΠΟΠΤΕΥΗ.Εσύ τί νομίζεις ότι πρέπει να κάνουμε,να καταλύσουμε το κράτος;

Εν πάσει περιπτώσει,εγώ ό,τι είχα να πώ γιά το θέμα αυτό,το είπα.Δέν τον ήξερα τον άνθρωπο,δέν έχω αγοράσει προϊόντα του,απ'όσα έχω δεί γύρω μου και έχω διαβάσει,συμπεραίνω πως ήταν κάποιος που επηρέασε θετικά την πορεία τής τεχνολογίας και-μέσω αυτής-την πορεία τού κόσμου.Οπότε φυσικό είναι να λυπάμαι που "έφυγε",πόσο μάλλον που ο θάνατός τον βρήκε σε μιά ηλικία που ακόμα μπορούσε να προσφέρη στην κοινωνία.

Αλβέρτο, θα μου επιτρέψεις να επισημάνω ένα σφάλμα στη συλλογιστική σου, χωρίς να αναιρώ τουλάχιστον οριστικά την άποψή σου.

Ο συλλογισμός σου έχει ως εξής:

- η microsoft έχει ως επιχειρηματία τον Bill Gates, η microsoft παράγει υπολογιστές κι επομένως οι υπολογιστές μας προέρχονται από τον Bill Gates.

Το σφάλμα στη συλλογιστική είναι ότι ο εκάστοτε Bill Gates είναι απλά διευθυντής της microsoft κι όχι παραγωγός ή εργαζόμενος (ασχέτως αν ξεκίνησε ο ίδιος ως αυταπασχολούμενος πριν γίνει επιχειρηματίας). Η επιχείρηση έχει στη διάθεσή της εκατοντάδες ανθρώπους που εργάζονται -σώματι και πνεύματι- πίσω από τις κουρτίνες για να φτιάξουν αυτό που βλέπουμε. Το τελικό προϊόν δεν είναι πραγματικό προϊόν του Bill Gates. Εκείνος έχει απλά το copyright της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Είναι -υπό μίαν άποψη- σαν τον γνωστό έλληνα τραγουδιστή που έχει το copyright των τραγουδιών, χωρίς όμως να τα έχει γράψει ο ίδιος. Δίχως τον γνωστό τραγουδιστή υπάρχει τόσο η συγκεκριμένη μουσική, όσο και η μουσική γενικώς. Αντίστοιχα, δίχως τον Bill Gates υπάρχουν καί οι υπόλογιστές και τα λογισμικά. Τα ίδια και για κάθε άλλο επιχειρηματία.

Είναι σαν να λέμε ότι δίχως τον Βαρδινογιάννη δεν υπάρχει πετρέλαιο...

Κάποια στιγμή ίσως θα πρέπει να διαχωρίσουμε την ομαδική εργασία από την πυραμιδικού τύπου αντίληψή της ζωής: ότι δηλαδή η κοινωνία εξαρτάται από το βασιλιά της σε κάθε έκφανσή της, είτε πολιτικά (πχ. ο Μέγας Αλέξανδρος προώθησε το ελληνικό πνεύμα επειδή ήταν βασιλιάς κι έπαιρνε αποφάσεις) είτε επιχειρηματικά (πχ. δίχως τον Βαρδινογιάννη θα ζούσαμε στις σπηλιές)...

Ο εκάστοτε επιχειρηματίας απλά πληρώνει, δεν παράγει ο ίδιος ούτε τα προϊόντα, ούτε και τις ιδέες. Είναι μεσάζων μεταξύ του εργαζόμενου και του καταναλωτή, τουλάχιστον στις μέρες μας.

_______________________________________

Με συγχωρείτε για την λοξοδρόμηση του θέματος.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 09-10-2011 01:56 ]

Γιά το μέν συντακτικό και την ορθογραφία,νομίζω πως έχω το δικαίωμα να κάνω υποδείξεις όπου βρίσκω ότι υπάρχει ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ένα λάθος.Και το "ως αναφορά το..." είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ λάθος.Επίτρεψέ μου να ξέρω καλύτερη ορθογραφία και συντακτικό,αφού την εποχή που πήγαινα εγώ στο σχολείο (1965-1973) μαθαίναμε σωστά Ελληνικά.

Γιά το δέ θέμα τών υπολογιστών,εσύ ο ίδιος έγραψες:"Απ'οτι κατάλαβα Αλβέρτο είναι προτιμότερο να γράφουμε μηνύματα μέσω Η/Υ παρά να ζούσαν οι άνθρωποι;"

Συνεπώς αυτό κατάλαβες ώς άποψή μου και σε αυτό αντιτίθεσαι.Εγώ όμως δέν είπα κάτι τέτοιο....

Δέν θα συνεχίσω άλλο αυτήν την συζήτηση γιατί ξεφεύγει από το θέμα-και το θέμα μας ήταν ΑΠΛΑ ο θάνατος ενός ανθρώπου που συνέβαλε στην ανάπτυξη τής ψηφιακής τεχνολογίας.Κλείνοντας όμως,θα σού συνιστούσα να διαβάσης την ομιλία τού Steve Jobs στο Πανεπιστήμιο τού Stanford,την οποία παραθέτει στο blog της η NantiaP.Εγώ την βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα.

@StavmanR:Οι εκατοντάδες άνθρωποι που εργάζονται σώματι και πνεύματι στην Microsoft και στην Apple και σε κάθε άλλη επιχείρηση δέν ίδρυσαν ή ιδρύουν αυτές τίς επιχειρήσεις.Κάποιος ή κάποιοι τίς ίδρυσαν,έριξαν χρήματα,έβαλαν και προσωπική εργασία,καθώρισαν τίς στρατηγικές ανάπτυξης και πήραν το ρίσκο να χάσουν τα χρήματα που επένδυσαν και ακόμα και τίς προσωπικές τους περιουσίες και να μπούν και στην φυλακή άν τα πράγματα δέν πάνε όπως τα σχεδίασαν.Αν δέν ήταν ο Jobs και ο Gates και ο Trippe-δέν τον ξέρεις αυτόν αλλά ίδρυσε την Pan Am(erican Airlines)-και ο Lauda (ο γνωστός οδηγός αγώνων,έχει ιδρύσει και αεροπορική εταιρία) και οι λοιποί,θα ήταν σίγουρα κάποιοι άλλοι που θα έκαναν αυτές ή παρόμοιες ενέργειες για να στηθούν και να υπάρχουν τέτοιου μεγέθους επιχειρήσεις που επιδρούν στην ιστορία τής ανθρωπότητας.Γιά το γεγονός ότι ωρισμένοι απ'αυτούς δέν εφαρμόζουν στίς επιχειρήσεις τους τίς σωστές πρακτικές,ευθύνονται οι εκάστοτε αρχές τών κρατών,που δέν τους "τσιμπάνε" να τους επαναφέρουν στην τάξη,ή να τους τιμωρήσουν,άν αυτοί δέν συνετίζωνται.Αυτό όμως δέν σημαίνει ότι πρέπει συλλήβδην να καταδικάζεται ώς αμαρτωλή η ιδέα τού "επιχειρείν",τού να στήνης δηλαδή μιά οικονομική επιχείρηση.Δέν επεκτείνομαι περαιτέρω γιατί κι'εδώ ξεφεύγουμε από το θέμα μας.....   

Αλβέρτο,

διαφωνούμε στο εξής:

οι υπολογιστές δεν είναι δημιούργημα του Bill Gates. Ακόμη και τα windows δεν είναι ουσιαστικά δημιούργημά του. Η ιστορία και ο άνθρωπος έχουν μία συνέχεια. Δεν γεννήθηκε ξαφνικά ο εκάστοτε Gates στη μέση του Αμαζονίου και είπε: ας φτιάξω τα windows 3.1. Τα windows ήταν προϊόν ολόκληρης πνευματικής εργασίας η οποία αναγάγεται στο σύνολο της δημοκρατίας και της κοινωνίας στην οποία αναπτύχθηκαν. Η δημοκρατία, η κοινωνία, η κοινή μας ιστορία έδωσαν στον Gates το δικαίωμα να μάθει, να διερευνήσει, να αναζητήσει και τέλος να παράξει όσα παράγει.

Πότε πλήρωσε ο εκάστοτε Gates πνευματικά δικαιώματα για την χρήση λχ. των μαθηματικών σε όλους τους προγόνους του και σε όλη την κοινωνία που του παρείχε τα εφόδια να τα μάθει; Ποτέ. Εντούτοις, ζητά, επιδιωκει κι εν τέλει καρπώνεται πνευματικά δικαιώματα για εκείνα που βασίστηκαν επάνω σε όλα τα υπόλοιπα. Αυτό είναι ένα παράδοξο της εποχής μας: να θεωρούμε ότι μπορούμε να οικειοποιούμαστε και να εκμεταλλευόμαστε πράγματα που δεν μας ανήκουν, δεδομένου ότι τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε για να παραγάγουμε το οποιοδήποτε προϊόν δεν τα πληρώσαμε με τον ίδιο τρόπο που ζητάμε να πληρώσουν τα προϊόντα που οικειοποιούμαστε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα υλικά ονομάζονται τεχνογνωσία και επιστήμη, και μας τα παρέχει η ίδια η κοινωνία που προηγήθηκε αλλά και υπάρχει ήδη. Και τελικά ονομάζουμε επιχειρήσεις την αποκλειστική εκμετάλλευση πραγμάτων που δεν μας ανήκουν και ουδέποτε μας ανήκαν.

Ας το κάνω απλούστερο: είναι σαν να κρατά κάποιος τις μισές φρυγανιές από εκείνες που του παρέχουν δωρεάν οι γονείς του από τότε που γεννήθηκε, ώστε να τις πουλήσει αργότερα ως σάντουιτς στον αδελφό του που έτυχε -για κάποιους λόγους- να πεινάσει... Και στη συνέχεια να πει στον αδελφό του ότι αν θέλει, μπορεί να εργάζεται αντί του επιχειρηματία πλέον αδελφού, κι ο δεύτερος να κάθεται διότι έχει αναλάβει το επιχειρηματικό ρίσκο της φρυγανοσυντήρησης, ώστε να του απολαμβάνει τις φρυγανιές που εξαρχής έδωσαν οι γονείς.

Τώρα, τί συμβαίνει λοιπόν σήμερα; Απλούστατα καταργήσαμε τη δημοκρατία και την κοινωνία. Παραδώσαμε τη σκυτάλη στην 'επιχειρηματική ολιγαρχία', στην οποία εκείνος που έχει την οικονομική ισχύ γίνεται ο φεουδάρχης, όπως ήταν παλαιότερα στα χωριά ο τσιφλικάς. Δηλαδή, το κάναμε σαν τις απαρχές της αποίκησης στην Αμερική: τρέχουν όλοι να ουρήσουν στις γωνίες, σαν τα τσακάλια, ώστε να αποκτήσουν κυριαρχικά δικαιώματα επάνω σε πράγματα που δεν τους ανήκουν. Και στη συνέχεια, ως απο-κτήτορες, να καρπώνονται τον ιδρώτα των υπολοίπων. Το κακό δεν βρίσκεται εκεί, στο γεγονός δηλαδή ότι συμβαίνει όπως ακριβώς και στα τσακάλια. Το κακό βρίσκεται ότι το θεωρούμε ανθρώπινο, πνευματικό, φυσικό για την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου. Ότι δήθεν προάγει την τέχνη, τις επιστήμες, την κοινωνία. Ότι αν δεν υπήρχε ο εκάστοτε κτήτορας ή μεσάζων, οι υπόλοιποι θα ζούσαν στις σπηλιές. Και ένα σωρό τέτοιων παράδοξων προτάσεων.

Όσο για την πρόταση που έγραψες στο Φίλιππο, ότι δηλαδή πληρώνει κανείς τον μεγα-επιχειρηματία με επιλογή του κι επομένως συντηρεί το σύστημα, ετούτο έχει κάποια παράδοξα: το πρώτο παράδοξο ονομάζεται πνευματικά δικαιώματα, όπως το  ανέπτυξα παραπάνω. Ο επιχειρηματίας οφείλει όσα έχει και δεν έχει στην κοινωνία και την κοινή ιστορία, κι όχι το αντίθετο. Όπως έγραψα, αν γεννιόταν και ζούσε μόνος στο μέσο του Αμαζονίου, δίχως άλλους γύρω του, θα του ανήκε εν μέρει η ιδέα των Windows, καθώς θα ήταν εν μέρει αυθεντική. Το δεύτερο παράδοξο αφορά την χρήση του κρατικού συστήματος για την συντήρηση του ιδιωτικού τομέα. Τί σημαίνει αυτό; Ότι το κράτος, δηλαδή οι νόμοι, με υποχρεώνουν να αποδεχθώ την επιχειρηματικότητα του άλλου και το καπάρωμα των πνευματικών δικαιωμάτων, προωθώντας την μονομέρεια στην κτήση, κατοχή και χρήση του αγαθού που δεν του ανήκει. Δηλαδή, οι νόμοι προωθούν την ιδιωτική εκμετάλλευση (αγαθών κι ανθρώπων). Ο εκάστοτε επιχειρηματίας οφείλει στην κοινωνία, δεν του οφείλεται τίποτα περισσότερο από όσα μπορεί να προσφέρει η ίδια η κοινωνία κατά τη συμβίωσή του με τους υπόλοιπους.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα, ενώ ονομάζεται ανάπτυξη, αποτελεί το σύγχρονο Μεσαίωνα. Την απόλυτη πνευματική στασιμότητα. Κάποτε η αναφορά στο όνομα του Θεού ήταν ο μοχλός πίεσης, η ούρηση του τσακαλιού στις γωνίες, που αναφέραμε πιο πριν. Σήμερα, συμβαίνει το ίδιο ακριβώς με την αναφορά στην επιχείρηση και την ανταγωνιστικότητα. Ας δούμε μόνο τί συμβαίνει στη χώρα μας: ποιος είδε την τελευταία τριαντακονταετία έναν νέο Θεοδωράκη, έναν Χατζιδάκη, έναν Ελύτη, έναν Σεφέρη; Μπίζνες. Ποιος είδε στη σύγχρονη Ευρώπη έναν Μότσαρτ, έναν Μπετόβεν, έναν Μιχαήλ Άγγελο, έναν Πικάσο; Μπίζνες. Δεν έχουμε χρόνο και χώρο, δεν έχουμε ψυχή για να δημιουργήσουμε κάτι το σημαντικό. Γι' αυτό και παράγουμε σωρειδόν τραπέζια, παπούτσια, καλλυντικά, μπουκάλια κλπ. Και μάθαμε να φτιάχνουμε όμορφα μολύβια, αλλά δεν έχουμε κάποιον να γράφει.

Υποσημείωση:

αφήστε τα προσωπικά κατά μέρους. Δεν έχετε να χωρίσετε τίποτα. Απεναντίας, στις εποχές που έρχονται έχετε μόνο να βρείτε κοινά.

Το πρόβλημα δεν είναι ο εκάστοτε επιχειρηματίας, αλλά η 'επιχειρηματικότητα' αφεαυτή. Σε έναν πόλεμο δεν είναι δυνατό να κατηγορήσει κανείς κάποιον συγκεκριμένο επειδή σήκωσε όπλο και δη μπαζούκα. Ο πόλεμος είναι το ζήτημα.

"Μας βομβαρδίζουν με σφαίρες ντουμ ντουμ, σφαίρες ντουμ ντουμ, σφαίρες ντουμ ντουμ...' τραγουδούσε ο παλιός φίλος του Αλβέρτου.

Ωραία τοποθέτηση StavmanR

Τα εύσημα της ψηφιακής έκρηξης πήγανε στον Jobs και στην apple. Τη "βρώμικη δουλεία" την ανέλαβε άλλη εταιρία (Foxconn), κάπου πολύ μακρυά (Κίνα), χρησιμοποιώντας έναν λαό που έχει μάθει να δουλεύει πολύ και να ζητά λίγα.

Η τεχνοκρατική σκέψη μπορεί όμως να κονιορτοποιήσει τα πάντα:

"Το ποσοστό των αυτοκτονιών στη Foxconn είναι χαμηλότερο από αυτό των σχολείων στις ΗΠΑ."(πραγματική δήλωση του Jobs)

-----------------
ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ - To blog για την κριτική σκέψη και την επιστήμη...

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : BAGRATION στις 09-10-2011 21:54 ]

Γιατί δε χάριζε τα φράγκα του στην ανθρωπότητα και στους σακατεμένους του εργάτες, αφού το να είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στο νεκροταφείο δεν έχει σημασία για 'κείνον;Επίσης αν δεν υπήρχε ο Jobs θα υπήρχε ιντέρνετ και πάλι, διότι φρόντισε γι' αυτό ο Τέσλα. Επίσης επειδή αναφέρθηκε και ο Gates, Ισχύει ότι έκλεψε την ιδέα των windows από κάποιον συμφοιτητή του στο πανεπιστήμιο;;; Κάπου το έχω διαβάσει. Υ.Σ: Συμφωνώ σε όλα με τον StavmanR και με τον PHILIPPOSSM

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : entexnorokas στις 11-10-2011 01:17 ]

Με την ίδια λογική,ο Πυθαγόρας έπρεπε να πληρώση πνευματικά δικαιώματα στους Αιγυπτίους,που τού έδωσαν τα εφόδια για να διατυπώση το Πυθαγόρειο θεώρημα στην γεωμετρία.Ομοίως και ο Ευκλείδης.

Περαιτέρω δέ,θα έπρεπε να πληρώνουμε όλοι πνευματικά δικαιώματα στόν πρωτόγονο εκείνο κύριο που έβαλε δυό κορμούς δέντρων κάτω από μιά μεγάλη πέτρα και την κύλισε-ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τροχό.....

Μάλλον πιό μπερδεμένο το έκανες,αλλά άς επισημάνω ότι και οι γονείς του από κάπου τίς πήραν τίς φρυγανιές....

Τί σχέση έχει η διούρηση τού τσακαλιού στίς γωνίες με την επιχειρηματικότητα,δηλαδή με το γεγονός ότι κάποιος επενδύει -και διακινδυνεύει- κάποια χρήματα και κάποια προσωπική εργασία,πνευματική και σωματική,γιά να οργανώση μιά οικονομική μονάδα με σκοπό να παράγη κάποιο προϊόν ή να παρέχη κάποια υπηρεσία; 

Το πρόβλημα με την συλλογιστική σου,Σταύρο,είναι ότι αφορίζεις τά πάντα χωρίς να ορίζης τί θα ήθελες να τα αντικαταστήση.Νέος Θεοδωράκης,Χατζιδάκις,Ελύτης κλπ δέν πρόκειται να υπάρξη στον αιώνα τον άπαντα γιατί απλούστατα όλοι αυτοί έζησαν και έδρασαν μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες και συγκυρίες.Πέραν αυτού,δέν ολοκληρώνεις τον συλλογισμό σου.Γιά παράδειγμα,λές "Ποιος είδε στη σύγχρονη Ευρώπη έναν Μότσαρτ, έναν Μπετόβεν, έναν Μιχαήλ Άγγελο, έναν Πικάσο; Μπίζνες".Δηλαδή;Πού θέλεις να καταλήξης,ποιό είναι το συμπέρασμά σου;Γιατί,ξέρεις,και οι καλλιτέχνες αυτοί που ανέφερες,έκαναν ΚΑΙ μπίζνες.Μήπως δέν έγραφαν ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν έργα επί πληρωμή;Μήπως δέν πληρώθηκε ο Μιχαήλ Αγγελος γιά να ζωγραφίση τον θόλο στην Capella Sixtina;(Παραπονιόταν μάλιστα ότι ήταν αναγκασμένος να ζωγραφίζη ξαπλωμένος ανάσκελα πάνω σε μιά σκαλωσιά...).Κανείς όμως δέν τους θεώρησε ποτέ "επιχειρηματίες".Και επίσης,εκτός από όμορφα μολύβια,έχουμε και κάποιους να γράφουν........

Ωραία,να την καταργήσουμε λοιπόν εξ ολοκλήρου και να την αντικαταστήσουμε με.........;

Δέν νομίζω ότι έχει κάποια σχέση το ένα με το άλλο.

Αν και δέν είχαμε πολύ συχνή επαφή,θεωρώ τιμή μου ότι τον γνώρισα.Οντως,αυτό τραγουδούσε,αλλά ούτε αυτό θεωρώ ότι έχει ιδιαίτερη σχέση με το θέμα μας,που-υπενθυμίζω-είναι ο θάνατος τού Steve Jobs.

ΥΓ.Α,και κάτι άλλο.Αυτές τίς μέρες πήρε το μάτι μου σε μιά εφημερίδα ότι απεβίωσε και ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος.Εψαξα εδώ στο Musicheaven,αλλά δέν βρήκα καμμία αναφορά στο γεγονός αυτό......

-----------------
Ανθρωπε αγάπα,μα ρίχνε και μιά φάπα σ'όσους σε ληστεύουν και σε κοροϊδεύουν

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 09-10-2011 21:59 ]

Θα τοποθετηθώ μόνο επί του θέματος, γιατί αν γράψω αυτά που σκέφτομαι διαβάζοντας το thread θα φάω ban!

O εκλιπών υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια και .. κεφάλια!

Απογείωσε την apple όταν ήταν για "φούντο" και, χάρη στην εξυπνάδα και τη φαντασία του, εμπεύστηκε προιόντα πρωτοποριακά και προοδευτικά, όσον αφορά την επιστήμη των υπολογιστών και της τεχνολογίας τους!

Μακάρι να υπάρχουν πάντα άνθρωποι τόσο έξυπνοι και πρωτοποριακοί, για να μας βοηθούν να προχωράμε στο μέλλον και να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, προς απλούστευση της καθημερινότητάς μας!

Υπολογιστές και κινητά εμπνεύστηκε..όχι όπλα!

Χαίρετε και περαστικά μας!

Υ.Γ.Με όλο το σεβασμό σε όλα τα υπόλοιπα μέλη που έγραψαν ή θα γράψουν την άποψή τους στο συγκεκριμένο θέμα, δε πρόκειται να απαντήσω σε οποιονδήποτε εκφραστεί με ειρωνεία και επιθετική διάθεση απέναντι σε εμένα και την άποψή μου. Ευχαριστώ.

Καλα ολα αυτα και ο Jobs εκανε αυτο που εκανε καλυτερα απο ολους τους αλλους.Και ο Bill Gates το μεσον που εχουμε εδω και μπλα  μπλα  μπλα...

Πριν απο 2 μηνες επισης πεθανε ο Hiroshimo Kantai Toco Honda.Αυτος που σχεδιασε το καταπληκτικο αυτοκινητο που εχω και που το οδηγανε πιο πολλοι απο αυτους που εχουν ipad,iphone και σε απειρως μεγαλυτερο βαθος χρονου.Μαλλον δεν το εδειξαν οι ειδησεις και δεν εγιναν παγκοσμια τρισαγια στο ονομα του και για αυτο δεν το ξερετε.Για εμενα και για αλλους πολλους ειναι ηρωας κατασκευης/οικονομιας/αντοχης στην επενδυση μου.

Και πριν απο αυτον ο χασαπης μου ο Κυρ Νωντας που δεν με απογοητευσε ποτε και ουτε κανεναν αλλον απο τοτε που μου ειπαν οτι ανοιξε το χασαπικο.Περι το 1975.Ουτε αυτον τον γνωρισατε.Να σου κοψει σπαλομπριζολα η μοσχαρι νουα κατσαρολας και να λιωνει λεμε.Ηρωας της διατροφης μου.

Και ακομα πιο πριν ο πατερας μου οπου σαν οικοδομος,εχτισε,στεγασε,ανοικοδομησε εκατονταδες σπιτια που ακομα ζουν ανθρωποι μεσα.Αυτον σιγουρα δεν τον ξερετε.Κατασκευη για τουλαχιστον ακομα εναν αιωνα.Ηρωας της διαμονης μου.(και σε πολλα αλλα).

Ολοι αυτοι αξιζαν διπλασιο χυμενο μελανι στην μνημη τους.Η δουλεια τους εζησε...ζει  και θα συνεχισει να ζει πολυ περισσοτερο απο την οσονουπω ξεπερασμενη τεχνολογια.Δεν ηταν πρωτοποροι(οσον αφορα τον κυρ Νωντα και τον πατερα μου) οπως οι Jobs/Gates αλλα σιγουρα ουτε ανηθικοι και καταπατητες αξιων.Γιατι δεν χρειαζεται πολυ μυαλο για να καταλαβεις  οτι στο παγκοσμιο εμποριο πεφτουν κορμια για να επιβαλλεις την θεση σου.

Με ολα αυτα θελω να πω οτι οταν εχεις ελλειψη προσωπικοτητας πολυ ευκολα "κολλας" διπλα σε αυτους που πολλοι(ΜΜΕ,Τech freaks)θεωρουν "πρωτοπορους" και μαλιστα τους δινουν και ενα βαρβατο αλλοθι για ολον τους τον βιο.

Εισαι "αιρετικος" αν πας εστω και λιγο κοντρα στο ρευμα,οχι της μη αναγνωρισης του καθε jobs,αλλα στην ουσια της αποδοχης οτι τελικα "εποχη,γνωση,δημιουργια", αφηνει ο καθε αγνωστος που περναει διπλα σου καθημερινα με τον δικο του τροπο.

Το οτι δεν τον ξερεις δεν τον κανει λιγοτερο ηρωα απο τον Jobs  τον Gates τον Ωναση και ενα σωρο αλλους σκαταδες οπου τελικα το μονο που εκαναν η κανουν ειναι να δουλευουν για την υστεροφημια τους.

Και ολοι οι "ανευ προσωπικοτητας"παιρνουν την σημαια μετα τον θανατο τους αρνουμενοι να καταλαβουν οτι δεκα βιντεακια στο u tube δεν προκειται να σωσουν τις μαυρες τρυπες της υπαρξης τους.

Το μονο που κανει ο Jobs μιλωντας για τις αξιες του σε ακροατηριο κολλεγιου,ειναι οτι δινει μια συστατικη επιστολη στον θανατο για να μην τον ριξει στο αχανες καιομενο συμπλεγμα.(για αυτους που πιστευουν).Ειναι "στημενο" το παιχνιδι ομως.Ξερει οτι δεν μπορουν τα λεφτα του να αγορασουν επιπλεον ζωη.(Ηδη ωσαν οικονομικα ανετος και βεβαια ως διασημος που τον κατατασσει πρωτο στην λιστα)ειχε κανει μεταμοσχευση ηπατος και ηδη επαιζε τα ρεστα του.Και εδω ερχεται τελευταια και καταιδρωμενη η καταθεση ψυχης.

REST IN PEACE STEVE JOBS αλλα το λογισμικο σου ειναι πολυ ακριβο για να το αγορασω στην μνημη σου.

Και οταν με το καλο "ψοφησει" και ο Gates θα του στειλω λογαριασμο με τα δεκαδες αποτυχημενα προιοντα του που τα εχω χρυσοπληρωσει.

Δεν κλαιω τα λεφτα μου αλλα στεναχωριεμαι που τελικα ολοι μας λιγο η πολυ ειμαστε τα πειραματοζωα του καθε "πρωτοπορου" και δεν το καταλαβαινουμε.

Σε τετοιου ειδους απωλειες αισθανομαι παντα ως ο εναπομειναν συγγενης που αναλαμβανω να πληρωσω τα χρεη του αποθανοντος ενω ημουν τοσο σιγουρος οτι "φευγοντας" αυτος για τον αλλο κοσμο εγω θα ελυνα τα υπαρξιακα μου.

Steve εφυγες και αφησες πολλα χρεη.

-----------------
Αν είναι τέχνη, δεν είναι για όλους κι αν είναι για όλους, δεν είναι τέχνη. Arnold Schoenborg, 1874-1951, Αυστριακός μουσικός

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : NikosRoman στις 10-10-2011 01:51 ]

Τα γεγονότα είναι γεγονότα, Ο Jobs ήταν ένας σκληρός τεχνοκράτης με τεράστιο μυαλό που κατάφερε να στήσει έναν κολοσσό με όποιο τίμημα. Πέθανε και στον περισσότερο κόσμο (που δεν βλέπει ειδήσεις) δεν νομίζω να λείψει. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει όπως και όλους όσους φεύγουν από την ζωή.

Υ.Γ  Νίκο δεν μπορούσες να τα γράψεις καλύτερα..... εύγε!

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : PHILIPPOSSM στις 10-10-2011 00:19 ]

Αλβέρτο γράφεις:

• Με την ίδια λογική,ο Πυθαγόρας έπρεπε να πληρώση πνευματικά δικαιώματα στους Αιγυπτίους,που τού έδωσαν τα εφόδια για να διατυπώση το Πυθαγόρειο θεώρημα στην γεωμετρία.Ομοίως και ο Ευκλείδης.

Ναί, θα έπρεπε, αν ό Πυθαγόρας ζητούσε διά νόμου να του ανήκει (πνευματικό δικαίωμα) το εν λόγω θεώρημα και όλες οι προεκτάσεις του ή χρήσεις του. Πρόσεξε αυτό που σου γράφω, διότι εστιάζω στον πυρήνα του προβλήματος. Κάποιος που ζητά πνευματικά δικαιώματα από την κοινωνία για κάτι που εκείνος έφτιαξε επάνω στα υλικά που του έδωσε η κοινωνία, θα πρέπει πρώτα να πληρώσει όλα τα δικαιώματα που έχει απολάβει από την ίδια την κοινωνία για τα υλικά που χρησιμοποίησε. Και τα υλικά ετούτα είναι μη ποσσοτικοποιήσιμα και μή εμπορεύσιμα, δίχως αριθμητική αξία σε αντίθεση με το προϊόν που εμπορεύεται με βάση τις εκάστοτε αριθμήσιμες ανάγκες.

Γνωρίζω ότι , σε πρώτη ανάγνωση, αυτά που γράφω φαίνονται πολύ περίεργα και αφοριστικά, όμως αν σκύψεις πάνω τους θα βρεις βασικά πράγματα που παραβλέπονται από την κραταιά λογική της καθημερινότητας. Διότι στο νού ενός ανθρώπου που έμαθε να λογίζει τα πάντα ως οικονομικά μεγέθη, όλες οι παράμετροι που δεν περιλαμβάνουν οικονομικά μεγέθη είναι παράδοξες και παραβλέπονται στις συζητήσεις. Όμως, στην πραγματικότητα τα ίδια τα οικονομικά μεγέθη είναι ανύπαρκτα, και υπάρχουν μόνο στα πλαίσια του πνεύματος του ανθρώπου. Δεν βλέπεις τα πενήντα ευρώ, τα νοείς. Εκείνο που βλέπεις είναι ένα χαρτί με διάφορα σχέδια και λεξάριθμους (αλφαριθμητικά στοιχεία) τυπώμενους επάνω του. Μάλιστα, ενώ εκείνο που αναγράφεται επάνω στο χαρτί είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο για τα μαθηματικά, είναι ταυτόχρονα τελείως αόριστο για την οικονομία: η αξία που αποδίδουμε σε 1 ευρώ, δολάριο, γιεν κλπ. δεν είναι ποτέ σταθερή. Κι ενώ σήμερα όλοι λεν 'ας μιλήσουμε πρακτικά για χειροπιαστά πράγματα' στη συνέχεια αναιρούν το λόγο τους αναφερόμενοι σε χρήματα, δηλαδή άυλες οντότητες. Αυτά τα παράδοξα γίνονται διακριτά μόνο αν θελήσει κάποιος να βγει από τα τετριμμένα.

• Περαιτέρω δέ,θα έπρεπε να πληρώνουμε όλοι πνευματικά δικαιώματα στόν πρωτόγονο εκείνο κύριο που έβαλε δυό κορμούς δέντρων κάτω από μιά μεγάλη πέτρα και την κύλισε-ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τροχό.....

Αν είχε το ...μυαλό του σημερινού επιχειρηματία, ακόμα θα πληρώναμε τους απογόνους του επειδή ζούμε και μόνο (ο τροχός σήμερα χρησιμοποιείται σχεδόν στα πάντα). Ευτυχώς που δεν το είχε από μία άποψη και είμαστε ελεύθεροι να φτιάξουμε ένα πατίνι για να πάμε εκεί που θέλουμε.

Το ζήτημα βρίσκεται αλλού: στην νοοτροπία εκείνου του ατόμου, τον οποίο υποδέχονται τα υπόλοιπα παιδιά στην ομάδα τους, παίζουν όλοι μαζί ποδόσφαιρο, και μόλις πάρει πάσα τους λέει 'η μπάλα τώρα είναι στα χέρια μου και μου ανήκει. Αν θέλετε την μπάλα θα μου δώσετε ένα μήλο ο καθένας και θα μου ξαναδώσετε πάσα σε 15'!'.

• Τί σχέση έχει η διούρηση τού τσακαλιού στίς γωνίες με την επιχειρηματικότητα,δηλαδή με το γεγονός ότι κάποιος επενδύει -και διακινδυνεύει- κάποια χρήματα και κάποια προσωπική εργασία,πνευματική και σωματική,γιά να οργανώση μιά οικονομική μονάδα με σκοπό να παράγη κάποιο προϊόν ή να παρέχη κάποια υπηρεσία;

Για να απαντηθεί αυτό θα πρέπει να απαντηθεί πρώτα τί είναι χρήμα, δηλαδή τί είναι εκείνο που κάποιος 'επενδύει' και 'διακινδυνεύει'. Θα πρέπει να απαντηθεί αν το χρήμα ανταποκρίνεται σε εργασία ή αφορά κάτι άλλο. Δηλαδή θα πρέπει να απαντηθεί λχ. γιατί ένας μέτοχος σε μία εταιρεία βγάζει δίχως να κουνήσει το δάχτυλό του 100 φορές το ετήσιο εισόδημα ενός αγρότη στην Κορέα. Άραγε, το χρήμα είναι όντως ανάλογο του δείκτη εργατικότητας ή κάτι μερικώς ή και τελείως διαφορετικό; Αφού καταφέρουμε να απαντήσουμε σε τέτοια ζητήματα θα βρούμε και τον λογοτεχνικό συσχετισμό με το 'σημάδεμα' περιοχής από τα τσακάλια... Πώς δηλαδή ενώ μιλάμε με όρους τεχνοκρατικούς και νομικίστικους για το χρήμα, πίσω από αυτή τη δραστηριότητα κρύβεται το χάος των ενστίκτων της ζούγκλας.

• Το πρόβλημα με την συλλογιστική σου,Σταύρο,είναι ότι αφορίζεις τά πάντα χωρίς να ορίζης τί θα ήθελες να τα αντικαταστήση.Νέος Θεοδωράκης,Χατζιδάκις,Ελύτης κλπ δέν πρόκειται να υπάρξη στον αιώνα τον άπαντα γιατί απλούστατα όλοι αυτοί έζησαν και έδρασαν μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες και συγκυρίες.Πέραν αυτού,δέν ολοκληρώνεις τον συλλογισμό σου.Γιά παράδειγμα,λές "Ποιος είδε στη σύγχρονη Ευρώπη έναν Μότσαρτ, έναν Μπετόβεν, έναν Μιχαήλ Άγγελο, έναν Πικάσο; Μπίζνες".Δηλαδή;Πού θέλεις να καταλήξης,ποιό είναι το συμπέρασμά σου;Γιατί,ξέρεις,και οι καλλιτέχνες αυτοί που ανέφερες,έκαναν ΚΑΙ μπίζνες.Μήπως δέν έγραφαν ο Μότσαρτ και ο Μπετόβεν έργα επί πληρωμή;Μήπως δέν πληρώθηκε ο Μιχαήλ Αγγελος γιά να ζωγραφίση τον θόλο στην Capella Sixtina;(Παραπονιόταν μάλιστα ότι ήταν αναγκασμένος να ζωγραφίζη ξαπλωμένος ανάσκελα πάνω σε μιά σκαλωσιά...).Κανείς όμως δέν τους θεώρησε ποτέ "επιχειρηματίες".Και επίσης,εκτός από όμορφα μολύβια,έχουμε και κάποιους να γράφουν........

Το πρόβλημα με τη συλλογιστική σου, Αλβέρτο, είναι αντίστοιχα ότι για να υπάρχει αλλαγή θα πρέπει να γνωρίζουμε τί θα επακολουθήσει ακριβώς. Όμως, έτσι είναι αδύνατο να υπάρχει οποιαδήποτε αλλαγή, διότι πάντοτε η συντήρηση έχει το προνόμιο του 'ισχύοντος καθεστώτος'. Σκέψου να έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες 'κύριε Σωκράτη έχετε να προτείνετε κάτι συγκεκριμένο που να επιφέρει άμεση και οριστική δράση; Ειδάλλως γιατί συζητάμε;'. Ή να έλεγαν στο Νεύτωνα 'καί τί ακριβώς θέλετε να μας πείτε με τη θεωρία της βαρύτητας; Επειδή βρήκατε μία μαθηματική σχέση για τη βαρύτητα θα γυρίσει η γυναίκα που με παράτησε πίσω; Αν όχι, γιατί μου τη λές;'.

Η πρώτη φάση κάθε αλλαγής είναι η συνειδητοποίηση ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτό που ζούμε. Η συνειδητοποίηση αυτή είναι από μόνη της αλλαγή, δίχως να χρειαστεί να κάνει κανείς κάτι παραπάνω. Πολλές φορές αρκεί να κάνει κάτι λιγότερο για να αλλάξουν τα πράγματα. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: όλοι αναφερόμαστε στην οικολογία και στο πρόβλημά της. Σύμφωνα με τον Αλβέρτο, πρέπει να δραστηριοποιηθούμε, να παράξουμε νέες τεχνολογίες που θα διαχερίζονται τα σκουπίδια καλύτερα κλπ. οι οποίες όμως θα απαιτούν νέο κύκλο υπερκατανάλωσης και ενεργειακής αποστράγγισης του πλανήτη. Είναι σαν εκείνο που περιγράφει το ανέκδοτο με το Νασραντίν Χότζα, το οποίο κι έχει ώς εξής:

"Ο Νασρεντίν ανοίγει στον κήπο του μια βαθιά τρύπα και μετά την γεμίζει με πέτρες. Ο γείτονας το βλέπει και του λέει ειρωνικά:
- Χότζα, καλά τις ξεφορτώθηκες τις πέτρες, αλλά το χώμα που έβγαλες που θα το βάλεις;
- Είναι απλό: Θα ανοίξω μια τρύπα και θα το ρίξω μέσα!
- Μπράβο! Αλλά δεν μου λες, το χώμα που θα βγάλεις από την δεύτερη τρύπα, πού θα το βάλεις; Θα ανοίξεις μήπως μια τρίτη;
- Κοίτα, μη μου ζαλίζεις τα αυτιά! Δεν προλαβαίνω να σού εξηγήσω το σχέδιό μου, με όλες του τις λεπτομέρειες!"

Υπάρχει και η άλλη άποψη: ότι το πρόβλημα το ίδιο βρίσκεται στην ίδια τη δραστηριοποίηση. Αρκεί λοιπόν να βρούμε τρόπους να 'υποδραστηριοποιηθούμε'. Δεν χρειάζεται λοιπόν να διαχεριστούμε καλύτερα τα σκουπίδια, αλλά να παράξουμε λιγότερα μειώνοντας την καταναλωτική δραστηριότητά μας. Κι ετούτο γίνεται μόνο μέσα από συνειδησιακή δραστηριοποίηση, δηλαδή συζήτηση μακριά από τα τετριμένα. Φυσικά τα παραπάνω αποτελούν ενδεικτικό παράδειγμα, κι όχι κάτι στο οποίο αξίζει να επιμείνουμε ιδιαίτερα.

Τώρα, είναι δυνατό να μου γράφεις ότι ο Μότσαρτ έκανε ...μπίζνες; Δηλαδή κάθε άνθρωπος που βγάζει ένα μεροκάματο κάνει μπίζνες; Όλοι γίναμε επιχειρηματίες πια; Αφορίζεις ο ίδιος τη λέξη επιχείρηση όταν μου γράφεις ότι όλοι όσοι μισθώνονται είναι επιχερηματίες... Ξανασκέψου το.

• Ωραία,να την καταργήσουμε λοιπόν εξ ολοκλήρου και να την αντικαταστήσουμε με.........;

Ανθρωπιά. Κάποια στιγμή θα επικρατήσει ούτως ή άλλως. Ας αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε από τώρα.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 10-10-2011 12:05 ]

Ωραία λοιπόν,άρα κανένας συνθέτης,στιχουργός,λογοτέχνης κλπ δέν πρέπει να ζητά πνευματικά δικαιώματα γιά τα δημιουργήματά του.Τα έφτιαξε χρησιμοποιώντας τα υλικά που τού έδωσε η κοινωνία.

Μά με την ίδια λογική,και τα φυσικά μεγέθη είναι ανύπαρκτα και υπάρχουν μόνο στα πλαίσια τού πνεύματος τού ανθρώπου.Δέν βλέπεις την κινητική ενέργεια,την νοείς.Εκείνο που βλέπεις είναι το φυσικό σώμα που μετακινείται.Και μάλιστα,η μονάδα μέτρησης αυτών τών φυσικών μεγεθών είναι τελείως αόριστη γιά την φύση:η αξία που αποδίδουμε σε ένα Joule ή μια θερμίδα ορίζεται αυθαίρετα από εμάς,όπως και η αξία που αποδίδουμε σε ένα ευρώ ή ένα γιέν.Κι'ενώ οι μηχανικοί και οι φυσικοί λένε "άς μιλήσουμε γιά χειροπιαστά πράγματα",στην συνέχεια αναιρούν τον λόγο τους αναφερόμενοι σε ενέργεια,δύναμη,ροπή,ταχύτητα,δηλαδή σε άϋλες οντότητες.

Γιά να απαντηθή όμως τί είναι χρήμα,θα πρέπη πρώτα να απαντηθή το ερώτημα "τί είναι απάντηση".

Επομένως δέν υπάρχει τίποτε που μπορούμε να δεχτούμε ώς "αξίωμα"-όλες οι έννοιες θα πρέπη να ερμηνεύωνται και να εξηγούνται με βάση άλλες έννοιες και αυτές πάλι με βάση άλλες έννοιες κ.ο.κ. οπότε δέν μπορεί να γίνη συζήτηση. 

Γιά να απαντήσουμε όμως στην άποψή σου,θα πρέπη πρώτα να απαντηθή το ερώτημα "τί είναι αλλαγή".

Οπότε λοιπόν καλύτερα να μήν υπάρχη καμμιά αλλαγή διότι αυτή η αλλαγή θα επηρεάση άλλες παραμέτρους που θα πρέπη να αλλάξουμε και αυτές άλλες κλπ κλπ.

Και τί είναι η "συνειδησιακή δραστηριοποίηση";Πώς γίνεται μιά συζήτηση "μακρυά από τα τετριμμένα";Δέν πρέπει κατ'αρχάς να ορίσουμε τί σημαίνει η έννοια "τετριμμένα";Ολα αυτά δείχνουν ότι με τον τρόπο που εννοείς εσύ την οποιαδήποτε συζήτηση μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο,όπου γιά να μιλήσουμε γιά κάτι πρέπει να το ορίσουμε με βάση κάτι άλλο που επίσης πρέπει να ορίσουμε με βάση κάτι άλλο,όπως είπα και πιό πάνω.

Φυσικά και είμαστε όλοι "επιχειρηματίες".Ακόμα και όσοι μισθωνόμαστε,στην πραγματικότητα "πουλάμε" το προϊόν μας,που είναι η εργασία μας,σ'αυτόν που μάς προσφέρει την συμφερότερη "τιμή" (δηλαδή μισθό και θέση εργασίας).Αυτό δέν κάνει και ο υφασματέμπορος,ο μπακάλης,ο κατασκευαστής αεροπλάνων κλπ κλπ;Πουλάει το προϊόν του σ'όποιον τού δίνει την συμφερώτερη -γι'αυτόν- τιμή...

Η επιχειρηματικότητα δέν αποκλείει την ανθρωπιά,ούτε η ανθρωπιά αποκλείει την επιχειρηματικότητα.

Εν πάσει περιπτώσει,το πράγμα πάει μακρυά και καλό θα ήταν να σταματήση αυτή η συζήτηση εδώ-ή να συνεχιστή σε άλλο "νήμα"....