error 991b
ελληνική μουσική
Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997

Οποιος δεν γνωρίζει το παρελθόν του δεν έχει μέλλον

Booster
18.04.2005, 14:52
Η απόσταση ανάµεσα στις δύο ράγιες των σιδηροδροµικών γραµµών στις ΗΠΑ είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθµός. Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριµένο διάκενο;

Διότι ο σιδηρόδροµος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε µε τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδροµος στην Αγγλία, από ¶γγλους µηχανικούς που µετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή θα επέτρεπε να χρησιµοποιηθούν υπάρχουσες ατµοµηχανές από την Αγγλία.

Και τότε, γιατί οι ¶γγλοι κατασκεύασαν τις ατµοµηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδροµικές γραµµές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους µηχανικούς που κατασκεύαζαν τραµ, στο οποίο χρησιµοποιούσαν ήδη το συγκεκριµένο διάκενο.

Και γιατί αυτό το διάκενο;
Διότι οι κατασκευαστές του τραµ ήταν και κατασκευαστές αµαξών, που χρησιµοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες µεθόδους.

Γιατί οι άµαξες έχουν αυτό το διάκενο;
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόµοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αµαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε διαρκώς ίλάίες στους άξονες.

Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο µεταξύ τους;
Οι πρώτες µεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωµαίους, µε σκοπό να µετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άµαξες ήταν οι πολεµικές άµαξες των Ρωµαίων. Οι άµαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραίούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν µεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να µην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασµό. Προκειµένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άµαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραµµισµένοι µε τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ αποµακρυσµένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήµατα κατά την διασταύρωση δύο αµαξών στην ίδια οδό.

Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό µας ερώτηµα! Το διάκενο στις ράγιες των Αµερικανικών σιδηροδρόµων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε µιαν άλλη ήπειρο, οι ρωµαϊκές άµαξες κατασκευάζονταν ανάλογα µε το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.

Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα:
Υπάρχει και µια προέκταση αυτής της ιστορίας µε το διάκενο στις ράγιες και τα καπούλια των αλόγων. Αν δει κανείς το Αµερικανικό διαστηµικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, µπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαµενές καυσίµων που είναι στηριγµένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαµενής. Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαµενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν µεγαλύτερες, αλλά οι δεξαµενές αποστέλλονται σιδηροδροµικώς στο σηµείο εκτόξευσης. Η σιδηροδροµική γραµµή µεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάίεραλ περνά από µια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το µέγεθος των δεξαµενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.

Έτσι, το πλέον εξελιγµένο µεταφορικό µέσον του κόσµου, το διαστηµικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος του κ... ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες!

Εποµένως, την επόµενη φορά που θα ίρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος κ... τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτηµα.

ΥΓ: Είναι κρίµα που η πληροφορική δεν χρησιµοποιεί τόσο σταθερές προδιαγραφές...


KIT_KAT
18.04.2005, 14:57
Σωστά, καλό είναι να γνωρίζεις το παρελθόν
Booster
18.04.2005, 15:20
Quote:

Το μέλος KIT_KAT στις 18-04-2005 στις 14:57 έγραψε:

Σωστά, καλό είναι να γνωρίζεις το παρελθόν





Η παρατηρητικότητα δεν συνδυάζεται με τη βιασύνη

Δεν πειράζει τουλάχιστον βγήκε κάτι αστείο τελικά

Γιώργο και Κατερίνα από μια μπύρα κέρασμα



Life is what happens to you while
you’re busy making other plans




[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Booster on 18-04-2005 15:50 ]
KIT_KAT
18.04.2005, 15:41
Εγώ θα πιω και τη μπύρα του Γιώργου μιας και δεν παρουσιάστηκε να την παραλάβει
Thanks Πέτρο!!
Booster
18.04.2005, 15:48
Για να σας αποζημιώσω για τη γκάφα μου διαβάστε και ένα ανέκδοτο από την site που διατηρούσα πριν λίγο καιρό την ComedyCorner. Επειδή είναι τελείως handwritten by Booster αποκλείεται να έχει ξαναγραφτεί εδώ...

Αν σας άρεσε ... να βάλω και άλλα

Η γιαγιούλα η καημένη πλησίαζε τα 80 και για να έχει ήσυχο το κεφάλι της κάλεσε μια μέρα ένα δικηγόρο στο σπίτι της για να του υπαγορεύσει τη διαθήκη της. Ερχεται λοιπόν ένας νεαρός γύρω στα τριάντα και βγάζοντας ένα μπλοκ και στυλό, κάθεται απέναντί της στο δερμάτινο καναπέ του σαλονιού και αρχίζει να γράφει ότι του έλεγε η γιαγιά.

Ρίχνοντας μια ματιά στο τραπέζι μπροστά του βλέπει ένα μεγάλο μπωλ με αμύγδαλα.

- Μπορώ να πάρω κανένα; ρωτάει με ευγένεια την ηλικιωμένη γυναίκα.

- Και το ρωτάς αγόρι μου; Οσα θέλεις να πάρεις, του απαντάει εκείνη χαμογελαστά.

Αρχίζει λοιπόν κι ο φίλος μας να τρώει τα αμυγδαλάκια το ένα μετά το άλλο. Πέρασε καμμιά ώρα με την υπαγόρευση και συνειδητοποίησε με έκπληξη ότι τα είχε φάει τελικά όλα.

- Χίλια συγγνώμη που σας τα έφαγα όλα τα αμύγδαλα, της είπε με απολογητικό ύφος ο δικηγόρος. Ξέρετε είχα σκοπό να φάω μόνο ένα δύο, αλλά παρασύρθηκα.

- Μη το σκέφτεσαι καθόλου αγόρι μου, του απάντησε γλυκά η γιαγιούλα. Αλλωστε από τότε που έβαλα μασέλα δεν μπορώ εγώ να τα φάω. Μόνο τη σοκολάτα απέξω γλείφω και τα ξαναβάζω στο μπωλ.


Booster
18.04.2005, 16:10
Αντε κι άλλο ένα από ComedyCorner για πλήρη εξιλέωση

Το ροχαλητό

Ενας ναύτης βρέθηκε μια βραδυά στη Θεσσαλονίκη την περίοδο της έκθεσης και έψαχνε να βρει κάπου ένα δωμάτιο να κοιμηθεί το βράδυ. Οπως όμως αναμενότανε όλα τα ξενοδοχεία ήταν γεμάτα. Απελπισμένος λοιπόν και νυσταγμένος ο φίλος μας άρχισε να βάζει νερό στο κρασί του. Δεν ήτανε ανάγκη να του δίνανε ολόκληρο δωμάτιο και με ένα κρεββάτι βολευότανε. Εναν ύπνο μόνο να κάνει ήθελε.

Βρήκε λοιπόν με τα πολλά ένα ξενοδοχείο που είχε κάποιο κρεββάτι διαθέσιμο μέσα σε ένα δίκλινο δωμάτιο που κοιμότανε ένας σμηνίτης στο άλλο κρεββάτι.

- Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα φίλε μου, του είπε ο ξενοδόχος, να σου το δώσω ευχαρίστως. Ομως αυτός που κοιμάται ροχαλίζει πολύ δυνατά και δε θα σε αφήσει να κλείσεις μάτι όλη νύχτα. Αφού να φαντασθείς μου κάνανε παράπονα από τα διπλανά δωμάτια.

- Κανένα πρόβλημα, λέει ο κουρασμένος ναύτης, θα το πάρω.

Πράγματι λοιπόν ανεβαίνει στο δωμάτιο. Το άλλο πρωί νωρίς νωρίς νάσου ο ναύτης για πρωινό φρέσκος φρέσκος.

- Πως κοιμηθήκαμε; τον ρωτάει ο ξενοδόχος.

- Σα πουλάκι, του απαντάει ο ναύτης. Ποτέ δεν έχω κοιμηθεί καλύτερα.

- Καλά και ο αεροπόρος δε στην έσπασε με το ροχαλητό του; απόρησε ο άλλος.

- Μπαα, μ' αυτόν ξεμπέρδεψα αμέσως και δεν ξαναροχάλησε, του είπε γελώντας ο φίλος μας ενώ έπινε την πρώτη γουλιά από τον αχνιστό καφέ του.

- Και πως τα κατάφερες βρε θηρίο; τον ξαναρωτάει με εμφανή έκπληξη ο ξενοδόχος.

- Α ήταν πολύ απλό τελικά. Οταν μπήκα στο δωμάτιο αυτός κοιμότανε ήδη και ροχάλιζε σα γαϊδούρι. Εγώ τον σκούντησα ελαφρά, του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και του είπα: "Καληνύχτα γλυκούλη μου". Οπως καταλαβαίνεις αυτός δεν τόλμησε να ξανακλείσει μάτι όλη νύχτα, κι εγώ κοιμήθηκα σαν πουλάκι.