Ταξίδια

Μόλις φτιάχνει λίγο ο καιρός και μπαίνει η άνοιξη αμέσως εγώ σκέφτομαι τα ταξιδια και τις εκδρομές
Ομως δεν μου είναι εύκολο να πάω και πουθενά όσο συχνά θέλω. Θέλετε να μου πείτε κάποια εμπειρία από δικό σας ταξίδι κάπου διαφορετικά, κάτι που να σας έκανε εντύπωση εκεί και να το προτείνετε να πάμε?
Για μένα πάντως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ταξίδια ήταν αυτό που έκανα στην Κάλυμνο σε ένα νησί ξεχασμένο που δεν το προτιμούν οι τουρίστες, ήσυχο όμως με ωραίες παραλίες. Αλλά το κυριότερο ήταν τα πράγματα που έμαθα για την ιστορία του νησιού, τους σφουγγαράδες, τα έθιμα τους αλλά και τα φοβερά λαογραφικά και ναυτικά μουσεία που επισκέφτηκα

Λοιπόν Dinaki τα ωραιότερα ταξίδια μου τα έχω κάνει στη γειτονική μας Τουρκία...Για ένα διάστημα πήγαινα αρκετά συχνά και έμενα σε ένα παραδοσιακό ψηλοτάβανο σπίτι του Φαναριού, με κιλίμια στο πάτωμα και πάντες στους τοίχους και με όμορφα φθαρμένα από το χρόνο έπιπλα του προηγούμενου αιώνα. Πήγαινα βέβαια με παρέα κυρίως τέτοια εποχή, όπου είχε και λίγο ψύχρα και το βράδυ μετά τη βόλτα στα παζάρια ή όπου αλλού στην πόλη, πηγαίναμε σπίτι για να πιούμε απαραίτητα το τσάι μας στα μικροσκοπικά σερβίτσια που έμοιαζαν με μινιατούρες, απαραίτητα σε κάθε σπίτι στην Τουρκία κι ύστερα χωνόμασταν κάτω από τις φλοκάτες που τις χρησιμοποιούσαμε ως κουβέρτες...
Για την Αγιά Σοφιά τι να πω...Ό,τι και να πω θα είναι λίγο μπροστά σε αυτό το θαύμα που ζει όποιος μπαίνει στον ιερό επιβλητικό χώρο της... Και είναι αδύνατο να μείνεις εκεί χωρίς να φανταστείς πώς μπορεί να ήταν τη στιγμή της άλωσης, χωρίς να ακούσεις τους ήχους από τα άλογα που όρμησαν στο ναό, τη στιγμή που οι ιερείς περιέφεραν το δισκοπότηρο στη μεγάλη είσοδο. Όλοι οι θρύλοι ζωντανεύουν κι εσύ ψάχνεις να ανακαλύψεις την κερκόπορτα και τον μαρμαρωμένο βασιλιά...
Ο κόσμος έξω από το ναό σε επαναφέρει στην πραγματικότητα...Άνθρωποι ...πλήθος συνωστίζονται στους δρόμους...Μια ατέλειωτη αναρχία επικρατεί ...ένα χάος...Τουλάχιστον μέχρι την εποχή που εγώ πήγα για τελευταία φορά...δηλαδή εδώ και κάμποσα χρόνια, τα φανάρια στους δρόμους δε λειτουργουσαν...ή καλύτερα αυτά λειτουργούσαν, αλλά κανένας δεν τα λάβαινε υπόψη του...Οπότε έπρεπε να φυλάγεσαι από παντού είτε ήσουν πεζός είτει με αμάξι...γιατί ανα πάσα στιγμή μπορούσες να βρεθείς εκτεθειμένος...άσχημα
Γενικά, πάντως αξίζει να πάει κάνεις στη γειτονική μας χώρα γιατί θα δει ένα πολύ οικείο σε εμάς χρώμα, με περισσότερες ίσως πινελιές από μια άλλη εποχή...παλαιότερη..Αξίζει να μπει στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και να κοιτάξει ψηλά στην οροφή της, η οποία φιλοξενεί τους σημαντικότερους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους...Αξίζει να δει την πηγή με το απόφθεγμα που διαβάζεται και ανάποδα (με αντίστροφη φορά δηλαδή στο διάβασμα): ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ (που σημαίνει : να καθαρίσεις τα αμαρτήματά σου και όχι μόνο το πρόσωπό σου). Αξίζει να πάει στο Πατριαρχείο να δει την πόρτα που κρέμασαν τον Γρηγόριο τον Ε' κι εκεί κοντά στο τέμπλο να δει ένα από τα πελώριο καρφιά, με τα οποία σταύρωσαν τον Χριστό.
Αξίζει να μπει σε ένα τζαμί, να ακούσει το Χότζα και να γονατίσει στα μικρά μαξιλαράκια της προσευχής, για να αισθανθεί λίγο τι σημαίνει...να σταματάει ο χρόνος, το άγχος, η κίνηση...να ακινητοποιείται μια πόλη ολόκληρη...

Ο καλύτερος τρόπος για να ζήσει κάποιος ένα ταξίδι - κι αυτό είναι κάτι που ίσχύει και στην περίπτωση του ταξιδιού στην Τουρκία - είναι πριν πάει να έχει διαβάσει μερικούς θρύλους, έθιμα και λαογραφικά στοιχεία του τόπου...Όλα όσα διάβασε μεμιάς θα ζωντανεύουν σε κάθε σημείο του τόπου που θα βρίσκεται, την ίδια ακριβώς στιγμή που θα ανακλύπτει πλήθος άλλων ...που δε γράφηκαν....

kai ego 8a po gia tin kalimno.eixa paei prin apo 5 xronia kai ksanapiga fetos. einai katapliktiko meros,me teleies paralies kai apolaustikous paradosiakous mezedes.o tourismos exei auksi8ei pantos giati to vradi eixe kosmo sta barakia.einai ena meros pou aksizei oloi pate.ego prosopika to latrepsa.itan oi kaliteres diakopes pou exo kaneis.an kai stin arxi me xalage i idea tis iremias apodeiktike ena katapliktiko meros pou an exeis kali parea kai mousiki(ki8aroula kai tragoudakia)einai idaniko. 8a me 8imi8eite

Quote:

17-04-2003 στις 20:31, gate wrote: "Για την Αγιά Σοφιά τι να πω...Ό,τι και να πω θα είναι λίγο μπροστά σε αυτό το θαύμα που ζει όποιος μπαίνει στον ιερό επιβλητικό χώρο της... Και είναι αδύνατο να μείνεις εκεί χωρίς να φανταστείς πώς μπορεί να ήταν τη στιγμή της άλωσης, χωρίς να ακούσεις τους ήχους από τα άλογα που όρμησαν στο ναό, τη στιγμή που οι ιερείς περιέφεραν το δισκοπότηρο στη μεγάλη είσοδο. Όλοι οι θρύλοι ζωντανεύουν κι εσύ ψάχνεις να ανακαλύψεις την κερκόπορτα και τον μαρμαρωμένο βασιλιά... "

Πραγματικά με συγκίνησες με αυτή σου την περιγραφή η Αγιά Σοφιά είναι ένα από τα μέρη τα οποία έχω σκοπό να επισκεφτώ στη ζωή μου σίγουρα όπως θα θελα να πάω και στην Σμύρνη. Αν έχεις πάει πες μας!


[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: jorge στις 19-04-2003 02:36 ]

Ενα απο τα ωραιοτερα μερη που εχω επισκεφθει ειναι η Παργα στον νομο Πρεβεζης.Εχω τις καλυτερες αναμνησεις των παιδικων μου χρονων οπου ειμασταν καθε καλοκαιρι εκει, αφου εκει ο πατερας μου εζησε τα παιδικα του χρονια.Εχω αρκετα χρονια βεβαια να παω αλλα φανταζομαι πως θα παραμενει μοναδικη οπως τοτε.Εχεις την αισθηση οτι εισαι σε καποιο νησι.Χτισμενη σε υψωμα κοιτα προς το Ιονιο.Αμετρητα σοκακια, παραλιες φανταστικες,στην ακρη ενος λοφου το καστρο της που καθε βραδυ μαζευονταν παρεες & με την συνοδεια της κιθαρας χαριζαν μοναδικες στιγμες,απεναντι ενα μικρο νησακι με μια εκκλησια(μπορεις να πας & κολυμπωντας για τους τολμηρους),ταβερνουλες με πεντανοστιμα εδεσματα & τωρα φανταζομαι πως θα εχει & εντονη νυχτερινη ζωη.Αξιζει ειλικρινα να την απολαυσετε απο κοντα.
Μια δευτερη προταση αλλα μονο για τα αγορακια ειναι αυτη του Αγιου Ορους.Η απολυτη ηρεμια & ο καταλληλοτερος χωρος για να γνωρισουμε τον εαυτο μας μακρυα απο τους πειρασμους & επηρεασμους της κοινωνιας.Τολμηστε να το επισκεφτειτε.

Quote:

17-04-2003 στις 21:07, dinaki13b wrote: Πραγματικά με συγκίνησες με αυτή σου την περιγραφή η Αγιά Σοφιά είναι ένα από τα μέρη τα οποία έχω σκοπό να επισκεφτώ στη ζωή μου σίγουρα όπως θα θελα να πάω και στην Σμύρνη. Αν έχεις πάει πες μας!

Dinaki χαίρομαι που έστω και λίγο σου μετέφερα τη συγκίνηση που και εγώ ένιωσα μέσα σε αυτόν το χώρο...Να κανονίσεις να πας οπωσδήποτε...
Όσο για τη Σμύρνη, έχω πάει, καθώς τυχαίνει...η μητέρα μου να κρατάει από Μικρά Ασία...Συγκεκριμένα από Προύσα...Μόνο που δεν μπορώ να σου μεταφέρω εικόνες από εκεί (από Σμύρνη εννοώ), γιατί πήγα πριν πολλά χρόνια και φαίνεται ότι τότε είχα ενδιαφέροντα άλλα από το να εντυπώνω εικόνες από την πόλη...- πιο απλά και πιο χρηστικά...(γάλα, νάνι...κ.ο.κ.)

Πάντως έχω ακόμα στη μνήμη μου κάποιες εικόνες από τις άλλες πόλεις της Μικράς Ασίας, στις οποίες πήγα κάπως πιο πρόσφατα...από τις πόλεις της θάλασσας του Πόντου:
Σινώπη,Σαμψούντα, Κερασούντα, Τραπέζουντα... αλλά και της θάλασσας του Μαρμαρά: Νικομήδεια, Μουδανιά.... Κυρίως όμως από την Προύσα, την πατρίδα του Καραγκιόζη..., όπου μπροείς να δεις και τον τάφο του....εκεί που ζωντανεύουν άλλες νοσταλγικές και φερμένες από μια άλλη εποχή ιστορίες....
Αν δεν το ξέρεις υπάρχουν κάποιες διηγήσεις σχετικά με την ιστορία του Καραγκιόζη. Μία λοιπόν από αυτές λέει ότι ο Καραγκιόζης δούλευε σαν αρχιμάστορας - μαραγκός υπό την εποπτεία της εργολαβίας του Χατζηαβάτη, όταν χτιζόταν το σαράι του πασά της Προύσας. Καθώς όμως ο Καραγκιόζης ήταν από τη φύση του χωρατατζής....και έλεγε συνεχώς ιστορίες και αστεία, αποσπούσε τους εργάτες από την εργασία τους, με αποτέλεσμα το σαράι να μην προχωράει. Όταν ο πασάς έμαθε το λόγο της αργοπορίας, απείλησε τον Καραγκιόζη ότι αν δε σταματήσει θα του πάρει το κεφάλι...Εκείνος όμως..."το χαβά του"...Κι έτσι έγινε το μοιραίο....Τότε, λένε, ο πασάς τόσο πολύ στεναχωρήθηκε για το κακό που έκανε...που έπεσε βαριά άρρωστος....Οι άλλοι αγάδες λοιπόν, αναζητώντας έναν τρόπο για να τον διασκεδάσουν, παρακάλεσαν τον Χατζηαβάτη, τον εργολάβο του Καραγκιόζη, να έρθει στο παλάτι και να λέει όσα αστεία και ιστορίες θυμόταν από τον Καραγκιόζη...Ο Χατζηαβάτης έτσι και έκανε...Μία όμως από τις ημέρες εκείνες που πήγε στον πασά για να τον διασκεδάσει...είχε μια φαεινή...- όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων - ιδέα...Έκοψε ένα χαρτόνι σχηματίζοντας τη μορφή του Καραγκιόζη, τέντωσε ένα πανί και το τοποθέτησε στο φως και κάνοντας τη φωνή του Καραγκιόζη... έφτιαξε ένα μικρό θέατρο με τη σκιά του γραφικού αυτού ήρωα...Ο πασάς τόσο πολύ απόλαυσε το θέαμα, ώστε έδωσε στον Χατζηαβάτη άδεια να δίνει τέτοιου είδους παραστάσεις σε όποιο μέρος θέλει...

Αυτές και άλλες ιστορίες ξεπηδούν στα σοκάκια της Προύσας, ανάμεσα στο Πράσινο Τζαμί και το Πράσινο Μαυσωλείο, στα Λουτρά της Θεοδώρας και το Πάρκο της Κουλτούρας...

Η Μικρά Ασία είναι γεμάτη αρώματα, που σε κάποιους θυμίζουν ακόμα πολλά... Και μια αναφορά μίκρη αρκεί για να τους φέρει χρόνια πίσω, ...αρκεί για να γίνει μια "μποτίλια...στο πέλαγος της μνήμης τους", όπως το έγραφε ο Σεφέρης... Κι οι κατοπινοί...που δεν έζησαν τη μυρωδιά του γιασεμιού στη αυλή του Αϊβαλιού, τ της Εφέσου, της Περγάμου, της Αλικαρνασσού... ούτε το τσούξιμο στα μάτια και τη βαριά αναπνοή από τον πνιγερό καπνό της καμμένης Σμύρνης, σέρνουν όμως κι αυτοί αυτή τη μυρωδιά της γενιάς τους, που ξυπνά μια νοσταλγία παράδοξη...Μια νοσταλγία που δεν ξυπνά από τη μνήμη της ζωής τους, αλλά από τη μνήμη της ρίζας τους...

"Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ένα σφάλμα..." Νίτσε

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: gate στις 19-04-2003 01:04 ]

απο τα ωραιοτερα μερη νομιζω ειναι η αλλονησος.παρολο που φαινονται ακομα τα σημαδια απο τις τρομερες πυρκαγιες,ειναι πανεμορφη.εχει καταπληκτικα χρωματα.ενα μεσημερακι πανω στο βραχο δε θα το ξεχασω ποτε.το πιο καθαρο γαλαζιο που εχω δει στη ζωη μου....

επισης καταπληκτικα ηταν 2 ταξιδια,ενα στην ευβοια και το αλλο στη ροδο.δεν ηταν τοσο η ομορφια του τοπιου αλλα η παρεα.οι 2 κολλητες μου και εγω.......πραγματικα οι καλυτερες διακοπες μου!μετραει πολυ η παρεα.περισσοτερο απο ολα!!!βασικα οχι οι καλυτερες διακοπες μου αλλα οι καλυτερες μερες της ζωης μου!!