Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
Καλησπερα.
Χθες ειδα ενα αρθρο του κ.Φαιδων αλκινοου για την Σωτηρια Μπελλου.Ξημερωματα,καθισα και το διαβασα ολο.Ομορφο θεμα αλλα κατι δεν μου αρεσε..Δεν μου αρεσε ο τροπος που ηταν γραμμενο,οπως κατα την γνωμη μου και ολα οσα εχει γραψει ο κ.Φαιδων(ή Αλκινοος ή οπως αλλιως).Ετσι λοιπον αφησα ενα σχολιο που του εξηγουσα οτι ο τροπος που γραφει κουραζει.Γραφει σελιδες ολοκληρες για ενα αρθρο που θα μπορουσε να ειναι 10 σειρες.Ισως αυτο οφειλεται και στην ιδιοτητα του ως ποιητη/συγγραφεα/ και δεν ξερω τι αλλο μιας και δεν γνωριζω προσωπικα τον κυριο αυτον και ουδεποτε μου εχει δωσει λογο να του επιτεθω.Το σχολιο μου σημερα δεν υπηρχε.Εχει διαγραφει πιθανως απο τον κυριο Φαιδων(χωρις να το γνωριζω αυτο).Υπαρχει μια αντιληψη πως ενα μπλογκ/ιστιολογιο ανηκει στον ιδιοκτητη του με μια εννοια ιδιοκτησιας σχεδον αντιστοιχη με το απολυτο δικαιωμα που εχει καποιος σε ενα ακινητο.Στο σπιτι μας,κανουμε οτι θελουμε.Επιτρεπουμε σε οποιον θελουμε να μπει,διωχνουμε οποιον δεν θελουμε.Οριο ομως και για το σπιτι μας ειναι ο νομος.Δεν μπορουμε να σκοτωσουμε,να βιασουμε η να κλεψουμε καποιον ακομη και αν βρισκεται στην οικιακη μας επικρατεια.Ειναι σωστη λοιπον αυτη η αντιληψη?Οχι,γιατι το δικαιωμα να εχει καποιος ενα ιστιολογιο δεν θεμελιωνεται αποκλειστικα και μονο στην συνταγματικη προστασια ιδιοκτησιας αλλα διεπεται και απο το Δικαιωμα συμμετοχης στην κοινωνια της πληροφορησης.Η απροκλητη διαγραφει σχολιου επειδη,πολυ απλα,διαφωνουμε η αντιπαθουμε τον συντακτη,ισοδυναμει με παραβιαση της ελευθεριας της εκφρασης του και της συμμετοχης του στην Κοινωνια της Πληροφοριας.Αν νομιζετε οτι θα θιχτιτε απο την παρουσια καποιων προσωπων,μπορειτε να απαγορευσετε γενικα τα σχολια.Οι επιλεκτικες ομως μεταχειρισεις με ορους αδιαφανεις και ασυμβατους με την αρχη της αναλογικοτητας δεν ειναι ανεκτες.
Θα συμφωνήσω ότι το σχόλιο μπορεί να είναι αρνητικό όχι όμως προσβλητικό με χαρακτηρισμούς και γενικά να είναι μέσα στους κανόνες ευγένειας (είναι αυτό που λέμε ‘’σφάζεις με το γάντι’’).
Επειδή είμαι αρθρογράφος του ΜΗ είμαι 100% σίγουρος ότι ο συγγραφέας ούτε να κάνει editing ακόμα και σε ένα ορθογραφικό λάθος ή έστω ένα ‘μαργαριτάρι’ που έγινε από απροσεξία του πόσο μάλλον να σβήσει σχόλιο !!
Πιστεύω λοιπόν ότι υπήρχε κάτι το προσβλητικό και διαγράφηκε ή από τους modulators ή από τον administrator (αυτοί ξέρουν καλύτερα τον κανονισμό λειτουργίας της ιστοσελίδας).
Αγαπητέ/η Nero με αυτό το post που έγραψες έκανες ακριβώς το ίδιο λάθος που (κατά την γνώμη σου) έκανε και ο κ. Φαίδων.
Μας αράδιασες 30 - 40 γραμμές για να μας πεις ότι δεν σου άρεσε.
Κάτι δηλαδή που μπορούσες να πεις με 4-5 λέξεις.
Για να το κάνεις λοιπόν πιο "φαντεζί" έβαλες ενα κάρο σάλτσες.
Σκέψου λοιπόν, πως ένας αρθρογράφος περιοδικού πρέπει να "στολίσει" ενα κείμενο για να είναι αντάξιο σε αυτόν/ην που αναφέρετε και να κρατήσει τον αναγνώστη μέχρι την τελευταια γραμμή.
Επειδη είμαι πολλά χρονιά μέλος στο ΜΗ και δεν υπήρξα ούτε moderator ούτε τίποτα άλλο για να τους υπερασπιστώ, σου λέω λοιπόν ότι ποτέ δεν εχει διαγραφεί σχόλιο απο το περιοδικό γιατί πολύ απλά κανένα δεν ηταν προκλητικά υβριστικό, ή εκτός θέματος σχολιασμού.
Εγώ προτείνω να επανέλθει το σχόλιο για να μπορούν οι αναγνώστες να αξιολογούν το σχόλιο του/της NERO με τα αντιστοιχα like ή dislike.
Φιλικά Φίλιππος.
Φίλιππε θα πρότεινα να έβαζε εδώ ο/η NerO αντίγραφο του «επίμαχου» σχολίου.
Παράθεση:
|
Οι σαλτσες ειναι η ουσια που χανεις Φιλιππε.Το οτι δεν μου αρεσουν τα αρθρα του κ.Φαιδων ειναι νομιζω ξεκαθαρο αλλα εχω και καθε δικαιωμα να το εκφρασω(ακομα).Η ουσια ειναι οτι ενα σχολιο μου διαγραφηκε.Ηταν ασχετο με το θεμα του αρθρου?Ναι ηταν,ηταν ομως και η αποψη μου για τον τροπο γραφης του συγγραφεα(οπως ολα τα υπολοιπα σχολια που παινευαν με ενθουσιασμο την πενα του φαιδων).Ο κυριος Φαιδων ουδεμια σχεση ειχε με την διαγραφη του σχολιου.Γιαυτο και μονο γιαυτο ζητω συγνωμη.Στεφανε σε ευχαριστω για την παρεμβαση σου,ειχες απολυτο δικιο.Επισης κατανοω και σεβομαι την προσπαθεια του Φαιδωνα και ποσο δυσκολο ειναι να γραψεις ενα αρθρο(ασχετα αν ολα ειναι αντιγραφη-επικολληση..)
Παράθεση:
|
δεν κραταω καποιο αρχειο με τα σχολια που αφηνω..
Αν κάνετε Google με μια φράση από τα άρθρα του Φαίδωνα, θα διαπιστώσετε πως δεν υπάρχει άλλο ίδιο.
Επομένως, το "αντίγραφή επικόλληση" φανερώνει - αν μου επιτρέπετε - οτι γράφετε κακόβουλα και δικαιώνει την παρέμβασή μου στο επίμαχο "σχόλιο".
Αγαπητέ Ner0
Είδα ότι στο προφίλ σου αναφέρεις ότι είσαι μουσικός. (Ερασιτέχνης , επαγγελματίας , φοιτητής ή πτυχιούχος ωδείου , στιχουργός..??) και επίσης είδα μερικά δικά σου threads και σχόλια σου σε άλλα posts.
Διαπίστωσα από στίχους δικούς σου , που τους βαθμολόγησα –όπως και πολλά άλλα μέλη του ΜΗ- με hand up αλλά και θετικά σχόλια ότι είσαι ευαίσθητο άτομο. Σε άλλα πάλι σχόλια σου ειρωνεύεσαι και σε άλλα δίνεις αποφθέγματα σοφού.
Τα διάβασα όλα αυτά γιατί είδα ότι είσαι ενεργό μέλος και όσο πιο ενεργή είναι η συμμετοχή κάποιου σε μία ιστοσελίδα, τόσο εντονότερα είναι και τα συναισθήματα και οι δεσμοί που δημιουργούνται.
Διαπίστωσα λοιπόν ότι ο λόγος που συμμετάσχεις είναι συνειδητός ΕΠΟΜΕΝΩΣ δεν θα έπρεπε να ‘’παραμορφώνεις’’ τους άλλους ‘συντρόφους σου’ και να ανάγεις τον εαυτό σου σε ευρύτερο πρόβλημα του MusicHeaven που μας δίνει δωρεάν βήμα να εκφραστούμε και πολλοί να προβληθούν επαγγελματικά .
Θα συμφωνήσω πλήρως ότι το σχόλιο σ’ ένα άρθρο μπορεί να είναι αρνητικό και αιχμηρό όχι όμως προσβλητικό με χαρακτηρισμούς και ειρωνείες στο πρόσωπο του συγγραφέα και γενικά να είναι μέσα στους κανόνες ευγένειας. Ειδικά η ειρωνεία ότι δεν πρέπει να υπάρχει σε τέτοιο χώρο απ' τον οποίο όλοι π[αίρνουμε γνώσεις και αν υπάρξει μάλλον προσάπτει αδυναμία στον είρωνα και γίνεται μπούμερανγκ.
Αν ένα άρθρο δεν είναι καλό , παραπληροφορεί , είναι 'κλεμένο' , είναι όλο copy/paste φαίνεται από τα σχόλια και την επόμενη φορά ο admin δεν θα δεχτεί να ξαναδημοσιεύσει άρθρο του ίδιου συγγραφέα.
Αρκετοί μουσικοί στήνουν στον τοίχο ειδικά τους ερασιτέχνες αρθρογράφους όχι φυσικά για το πάθος τους και τον ζήλο τους για τη μουσική και το όργανο που παίζουν αλλά γιατί τα θέματα που παρουσιάζουν ‘’φαίνονται’’ να είναι διδακτικά και αυτό δεν τους το συγχωρούν με τίποτε και μάλιστα όταν καταδεχτούν να διαβάσουν το άρθρο (πιστεύω ακράδαντα αποσπασματικά) σχολιάζουν με προσβλητικό τρόπο και μάλιστα με ποδοσφαιρικούς όρους που φαίνεται είναι πιο οικείοι από ότι οι μουσικοί όροι.
Είναι προφανές λοιπόν ότι η σχέση μας με το MusicHeaven θα έχει και όμορφες και άσχημες αλλά και αδιάφορες στιγμές και όπως συμβαίνει και σε κάθε άλλη σχέση μας οποιαδήποτε καλή ή κακή μας συμπεριφορά θα φέρει και την δική μας σφραγίδα .
Υποθέτω λοιπόν ότι ήταν μια κακιά σου στιγμή( που όλοι μας κάποτε έχουμε-ειδικά στην οικονομική κρίση που περνάμε και το ΜΗ είναι ένας τρόπος να την ξεχνάμε γράφοντας , σχολιάζοντας ή απλώς σερφάροντας στα τόσα άρθρα του που σίγουρα δεν είναι όλα καλά ) .
Σαν μουσικός λοιπόν , όπως λες ότι είσαι, σου προτείνω στα δικά μου τουλάχιστον άρθρα Μαθημάτων Μουσικής– που μέχρι σήμερα δεν είδα κάποιο σχόλιο σου ή βαθμολόγηση handsup-down- να τα εμπλουτίσεις με δημιουργικά σχόλια όσον το δυνατόν πιο αιχμηρά , να με ‘σφάξεις με το γάντι’ και θα δεις ότι η κοινότητα θα το εκτιμήσει αφού σαν μουσικός σίγουρα θα βάλεις και το δικό σου λιθαράκι .
Θα σου ζητούσα λοιπόν – μιας κι έρχονται Χριστούγεννα – να κρατήσεις μεν τη θέση σου και αυτό που πιστεύεις για τον συγκεκριμένο Συγγραφέα/ Ποιητή αλλά να ζητήσεις μια συγνώμη στο άρθρο του για την επέκταση του σχολίου σου σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς – σύμφωνα με τον admin- και να είσαι σίγουρος ότι όλη η κοινότητα του ΜΗ θα το εκτιμήσει. Άκουσε τη συμβουλή ενός γεροντότερου και όχι μόνο δεν θα χάσεις αλλά και πιθανόν να 'ανακουφιστείς'.
Στέφανος
Λοιπον για να ξεκαθαρισω την θεση μου.Αρχικα να πω οτι ανεβασα ενα βιντεο χθες.Δεν ξερω ποσοι απο εσας το ειδατε(εκτος απο εναν)και δεν ξερω καν αν αντεξατε να το δειτε γιατι ο εγκεφαλος σας δεν μπορεσε να συλλαβει τον βαθυ συμβολισμο της μεταμοντερνας μινιμαλιστικης εκφρασης(...).Αυτο ειναι τεχνη!Και μαλιστα υψηλη τεχνη(οπως πολλοι θελουν να πιστευουν,δεν ειμαι ενας απο αυτους).Το βιντεο φυσικα και δεν αρεσε.Και η αληθεια ειναι οτι περιμενα περισσοτερα "κοκκινα χερακια".Δεν εχει σημασια ομως.Αυτο που θελω να πω ειναι οτι στην Τεχνη παντα θα υπαρχουν οι μεν και οι δεν.Δεν ειναι δυνατον ολοι να σε επικροτουν και να σε θαυμαζουν.Κατι που εσυ μπορει να το θεωρεις "ανεγγιχτο'' και υπεροχο ο αλλος μπορει να το βλεπει αλλιως.Τελος παντων.Θελω να πω πως δεν ειχα καμια προθεση να προσβαλλω τον κ.Φαιδωνα Αλκινοο.Να ξεκαθαρισω επισης οτι λεγοντας αντιγραφη επικολληση δεν εννοουσα οπως παρανοησατε ολοι σας οτι ο φαιδων αντιγραφει τα αρθρα του απο αλλους(εκτος musicheaven)αρθρογραφους αλλα οτι στο συγκεκριμενο αρθρο,το κειμενο του(αυτο που εγραψε ο ιδιος) ηταν ελαχιστο και ειχε προσθεσει διαφορες πηγες και στιχους τραγουδιων τοσους πολλους κανοντας το αρθρο κουραστικο και βαρετο.Αυτη ηταν η αρχικη μου θεση και μοναδικη.Οσο για τις εμμονες και κακεντρεχειες που εγινε λογος ,δεν χρειαζεται να απαντησω.
Σε μια εποχή που ο κόσμος ταλανίζεται από συμφορές πρωτόγνωρες, ένα νήμα ξεκινάει συζήτηση, για τον ασημαντότερο όλων, τον Φαίδωνα Αλκίνοο.
Ο Φαίδων Αλκίνοος είναι ένας άνθρωπος που πάσχει ειλικρινά από την εποχή του, που συμμετέχει στο άκρατο όργιο υφάρπαξης των αναγκαίων του από παντού, που ζει μέσα στην κοινωνία, όπως δισεκατομμύρια άνθρωποι κάνουν το ίδιο.
Ο Φαίδων Αλκίνοος δεν επεδίωξε θέσεις δεν επεδίωξε ίδρυση σχολής.
Ο Φαίδων Αλκίνοος γράφει.
Γράφει μόνο για πράγματα που τον ενδιαφέρουν και μόνο.
Δεν ασχολείται ποτέ με άλλα θέματα, παρά μόνο όταν είναι σίγουρος, πως το θέμα με το οποίο θα καταπιαστεί είναι της απολύτου αρεσκείας του.
Ο Φαίδων Αλκίνοος, όταν πιάνει ένα θέμα το αναλύει τόσο όσο, να μη χρειάζεται να δημιουργούνται απορίες σε αυτόν που το διαβάζει, ούτε να χρειάζονται επεξηγηματικές ύστερες επεμβάσεις.
Το κείμενο που θα χρησιμοποιηθεί για εισαγωγή, είναι άλλοτε μακρύ άλλοτε λίγο.
Ο σκελετός του θέματος όμως είναι τέτοιος που απαιτεί να έχει όλα τα στοιχεία εκείνα που θα το κάνουν ολοκληρωμένο.
Ο τίτλος των άρθρων καθορίζει και το περιεχόμενο, το προσέξατε αυτό;
Τα περισσότερα θέματα, προκειμένου να ολοκληρωθούν απαιτούν χρόνο. Πολύ Χρόνο. Πολύτιμο Χρόνο.
Τα τραγούδια και οι στίχοι τους απομαγνητοφωνούνται.
Όχι από υπερβολή και για μαζεύονται σελίδες.
Για τον απλούστατο λόγο, δε αρέσει στον Φαίδωνα Αλκίνοο, να κάνει μισοδουλειές.
Δεν αρέσει στο Φαίδωνα Αλκίνοο το κλείσιμο ενός θέματος, αλλά το άνοιγμα του θέματός του.
Ο Φαίδων Αλκίνοος δεν είναι μινιμαλιστής.
Αλήθεια τι σημαίνει μινιμαλισμός;
Οι δεκατέσσερεις φορές που χτυπάει η φαλλική του προέκταση το ζυγό είναι μινιμαλισμός;
Η αφαίρεση λόγου είναι μινιμαλισμός; Η παράσταση κρατάει όσο μια άλλη παράσταση; Δεν είναι μινιμαλισμός νομίζω αυτός.
Με τρεις μόνο σελίδες θα ξέραμε όλη την ιστορία της Ιλιάδας, με άλλες τόσες την Οδύσσεια.
Ειλικρινά πιστεύω όμως πως ο Όμηρος υπήρξε ο πρώτος τω κόσμω μινιμαλιστής.
Θα μπορούσε να έχει αναλύσει και όσα οι τραγωδίες ανέλυσαν επ' αυτού αργότερα.
Ο Φαίδων Αλκίνοος είναι Συγγραφέας και Ποιητής. Πήρε θέση κάποια στιγμή, στέλνοντας κάποιες δουλειές του στο Musicheaven.gr που δεν τον γνώριζε και δεν τον γνωρίζει ακόμα.
Στην ύστερη εδώ μέσα πορεία του, άφησε το στίγμα του με πάρα πολλές σελίδες πρωτότυπης εργασίας.
1.- Σεβόμενος τον φιλόξενο χώρο που αναρτούνται οι εργασίες του,
2.- Σεβόμενος τους αναγνώστες μέλη του χώρου αυτού που είτε τον διαβάζουν είτε όχι,
3.- Σεβόμενος τους άλλους που δεν είναι μέλη του χώρου αυτού οι οποίοι googlaroun για να συλλέξουν πληροφορίες,
4.- Σεβόμενος τους ήδη αναγνώστες του, από τη μέχρι τώρα βιβλιογραφία του, την πορεία του, μέχρι του χώρου αυτού,
5.- Προσπαθώντας να καταθέτει πάντα τον καλλίτερό εαυτό, αφήνει στίγμα, που είτε αρέσει είτε όχι, είναι πάντως ολοκληρωμένο.
Έχοντας από καιρό ετοιμάσει μία εργασία σχετικά με τη "χαμένη αθωότητα και τ΄αδηφάγο πακ μαν", έχω λίγο να αναφέρω πως,
πριν από χρόνια υπήρχε ένα δημοφιλέστατο παιχνίδι ηλεκτρονικό, όπου ένα αδηφάγο στόμα, κατάπινε τα πάντα ακρίτως κι αδιακρίτως.
Από κάθε τι που ρούφαγε, που κατάπινε, έπαιρνε βαθμούς.
Οι παίκτες αυτού του παιχνιδιού, ήσαν κατά κανόνα παιδιά προέφηβοι έφηβοι.
Οδηγώντας με το μοχλουδάκι το αδηφάγο στόμα, έκαναν ατέρμονες διαδρομές, δίχως προορισμό, μέσα στις λαβυρινθώδεις οθόνες που πρόσφεραν οι τεχνικοί, προς τέρψη των ανηλίκων.
Οι νέοι άνθρωποι μεγάλωσαν, το παιχνίδι συνέχισε την σταδιοδρομία του, εξακολουθώντας να διδάσκει ένα τρομακτικό μινιμαλισμό: δε μιλάω, καταπίνω τα πάντα, δεν έχω προοοπτικές, δεν έχω συγκεκριμένο δρομολόγιο, δεν ξέρω που πάω, καταπίνω τα πάντα, καταπίνω καταπίνω , χλατς χλατς χλατς...
Το αδηφάγο μινιμαλιστικό δημιούργημα, έφερε σήμερα πολλούς νέους ανθρώπους να έχουν διαπαιδαγωγηθεί στη ΣΙΩΠΗ, να κινούνται όχι βιολογικά κι αληθινά, αλλά μόνο πίσω από οθόνες ατέρμονες, κρατώντας στο χέρι ένα μινιμαλιστικό μοχλουδάκι, συνεχίζοντας τη ζωή τους μέσα σ' έναν κόσμο που είναι το ίδιο μίνιμαλ, το ίδιο λαβύρινθος αλλά δυστυχώς όχι το ίδιο εικονικός.
Σε μια εποχή που ο κόσμος ταλανίζεται από συμφορές πρωτόγνωρες, ένα νήμα ξεκινάει συζήτηση, για τον ασημαντότερο όλων, τον Φαίδωνα Αλκίνοο.
Ο κόσμος αυτός ρίχνει χαστούκια χωρίς να μιλάει, κλέβει λεφτά από συνταξιούχους μισθωτούς επαγγελματίες.
Πετάει στο δρόμο άνεργους άστεγους άρρωστους.
Κρεμάει στην αγχόνη άντρες γυναίκες παιδιά.
Εξευτελίζει ηλικιωμένους μεσόκοπους νέους έφηβους παιδιά.
Με τον απλούστερο τρόπο.
Μινιμαλισμός.
Δεν ακούγεται ούτε άχνα.
Όλα συμβαίνουν. Όμως ούτε άχνα.
Ο Φαίδων Αλκίνοος λόγω ηλικίας αλλά και παιδείας, δεν ανήκει σε αυτή τη γενιά του αδηφάγου στόματος που καταπίνει τα πάντα για τους βαθμούς.
Ανήκει στη γενιά εκείνη που τύλιγαν τα βιβλία με μπλε κόλλες να μοιάζουν σχολικά, για να διαβάσει κάτι εξωσχολικό.
Ανήκει στη γενιά εκείνη που ρούφαγε τη γνώση όχι για να πάρει βαθμούς αλλά για να δουλέψει ο μυς του εγκεφάλου (σε περίπτωση που γινότανε γνωστή η εξωσχολική δραστηριότητα με άλλου είδους βιβλία, υπήρχαν κυρώσεις)
Ανήκει στη γενιά εκείνη που διάβασε. Που δεν είχε βιβλία αλλά διάβασε.
Ανήκει στη γενιά εκείνη που θέριεψε η μινιμαλιστική λογοκρισία.
Ανήκει στη γενιά που γέννησε το μινιμαλισμό: την κοφτερή λιγόλογη βραχνή φωνή και σκέψη του Καραγκιόζη.
Ανήκει όμως και στο σήμερα.
Στο σήμερα που αδηφάγο πιο πολύ από ποτέ, κυβερνάται απο χειριστές βαθμοθήρες κι ακολουθείται από πολίτες συμπαίκτες του ίδιου διαπαιδαγωγικού ψυχαγωγικού παιδικού συστήματος παιχνιδιού: του αδηφάγου στόματος που καταπίνει τα πάντα, ακόμα και για να μην πάρει βαθμούς, ακόμα και για να κερδίσει το τίποτα.
Τα παιδιά του αδηφάγου στόματος σήμερα, καταπίνουν προσβολές, ανασφάλεια, ανεργία, έλλειψη υγείας, παιδείας, εργασίας, αυτοεκτίμησης.
Πιστεύοντας πάντα πως εχθρός του είναι ο γείτονας, που θα του κάψει το σπίτι, ο κάτοχος καταστήματος, που θα του σπάσει τις βιτρίνες, ο ιδιοκτήτης αυτοκινήτου, που θα του ανατρέψει και θα του το βανδαλίσει.
Δεν μπορεί να πιστέψει μέσα του πως όσο πιο μίνιμαλ διαπαιδαγωγείται, τόσο πιο έξτρα λάρτζ θα είναι η κυβερνητική συνιστώσα.
Αυτό το σήμερα, αυτό το όμορφο σήμερα, που θα έπρεπε οι παλιοί, αντάμα με τους νέους, να το βλέπουμε σαν ένα αύριο του χτες, να το απολαμβάνουμε, αθώο κι άδολο, να το στολίζουμε να το λαμπρύνουμε να το υπερασπιζόμαστε, εμείς,
αντί αυτού όμως, ασχολούμεθα με τον ασημαντότερο όλων.
Τον Φαίδωνα Αλκίνοο.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ !!! ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ !!!
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το Φαίδωνα και θα ήθελα να προσθέσω κάτι ανάλογο...
Υπήρξα τεχνικός για χρόνια και μάλιστα σε ραδιοηλεκτρικές εγκαταστάσεις μικροκυμάτων που απαιτούσαν λεπτό χειρισμό , συντήρηση , εύρεση και αποκατάσταση βλάβης που χωρίς τα σχέδια και την περιγραφή ήταν αδύνατο να κάνεις κάτι ή αν έκανες θα προξενούσες μεγαλύτερη ζημιά απ’ την ήδη υπάρχουσα.
Στην αρχή που προσελήφθηκα κι άρχισα να διαβάζω τα ξενόγλωσσα τεχνικά εγχειρίδια διαπίστωσα , όπως και όλοι οι άλλοι συνάδελφοι, ότι όλα μα όλα τα εγχειρίδια αφιέρωναν στην αρχή δεκάδες σελίδες με αναλυτικά σχήματα κατανοητά ακόμα και από άσχετο για πχ το:
‘’ Πώς να ξεβιδώσεις συγκεκριμένες βίδες , τη κατσαβίδι να χρησιμοποιήσεις , πόσο σφίξιμο να τις κάνεις ακόμα και με χρήση δυναμόμετρου….’’
Όσοι δεν ακολούθησαν αυτές τις οδηγίες έκαναν ζημιά....
‘’Ήταν λοιπόν ένα κείμενο κουραστικό , σελίδες ολόκληρες για ένα άρθρο που θα μπορούσε να είναι 10 σειρές’’ η φράση αυτή του Ner0 μου θύμισε τα παραπάνω………
