kifa
15.06.2005, 16:52
Εγώ ακολουθώ την κλασσική συνταγή:
Αποβιβάζομαι εκ τού ΜΜΜ (Μέσου Μαζικής Μεταφοράς) καί συνεχίζω π-οδικώς.....
Αν παρά ταύτα δέν μπορώ νά το κάνω αυτό,απλώς το παίζω Κομφούκιος Βούδας (ήτοι περιμένω υπομονητικά νά..ξεμπλέξουμε..)
Αντεδρασα δραστικα.....αγορασα μηχανη......
κλείνω παράθυρα,ανοίγω τα airco,ακουω Στελλαρα και κανω υπομονή
Δεν θα καταφέρω ποτέ να επιβιώσω μέσα στην κίνηση. Δεν είμαι σχεδόν ποτέ μέσα στην κίνηση, τα κανόνισα έτσι στη ζωή μου, μέχρι στιγμής! Αν τύχει κάποτε και βρεθώ, νιώθω πως η ζωή είναι πολύ άσχημη, πως η πόλη είναι απάνθρωπη, πως ο πολιτισμός φτάνει στο τέλος του και απορώ πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι αντέχουν!
Δεν καθόμασταν όλοι στα χωριά μας λεω εγώ που πήραμε απο ένα αυτοκίνητο και να που καταντήσαμε......
Ολοι πίσω απο εκεί που ήρθαμε!!!!!
οταν η κινηση γινεται ανυποφορη
μενουμε ακινητοι.
Μουσικούλα (πάνω απ'όλα) και... θετικές σκέψεις. Αφού δεν μπορείς να αλλάξεις την κατάσταση (τουλάχιστον μέχρι να βγάλει το αμάξι σου φτερά - αυτή η σκέψη μου έρχεται πολύ έντονη εκείνη την ώρα!) γιατί να μην το διασκεδάσεις;; Σίγουρα δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα όταν έχεις αργήσει αλλά... απ'ό,τι βλέπω οι περισσότεροι αγχώνονται με την κίνηση ακόμα κι όταν δε βιάζονται, ακόμα κι όταν πάνε εκδρομή... γιατί βρε παιδάκια;;
... κίνηση έ? ... τι να κάνεις? και αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμα ...
Συνήθως έχω κάποιο περιοδικό στο αυτοκίνητο ... άφθονα CD με αγαπημένη μουσική ... το κινητό μου (στέλνω μηνύματα...μιλάω ... ευκαιρία είναι βρε...) ... χαζεύω δεξιά και αριστερά ... να ... τέτοια κάνω ... περνάει η ώρα πριν το καταλάβεις ...
...