ελληνική μουσική
    Η Ελληνική Μουσική Κοινότητα από το 1997
    των μουσικών
    της μουσικής
    του λαού
    τα εν οίκω
    1. αρχική
    2. Forum
    3. Περί ανέμων και υδάτων

    Έλληνες της Κάτω Ιταλίας

    ZOI
    13.05.2003, 21:04
    #1

    ισως να εχετε ακουσει ξανα για τους (σχεδον)ελληνοφωνους πληθυσμους της κατω ιταλιας.η προελευση τους συζητειται ακομη.αλλοι υποστηριζουν οτι βρισκονται εκει απο τους πρωτους αποικισμους,αλλοι απο το βυζαντιο κτλ.το γεγονος ειναι πως υπαρχουν ακομα αυτοι οι ανθρωποι και οσο κι αν φαινεται απιστευτο μιλουν τη δικη τους διαλεκτο,η οποια ειναι σχεδον ελληνικα!διατηρουν στη γλωσσα τους αρχαιοτατους τυπους της ελληνικης,που δεν επιβιωνουν ουτε στα ιδια τα ελληνικα!πριν λιγα χρονια το σχολειο μου ειχε συμμετασχει σε μια σειρα εκδηλωσεων καποιων τετοιων ελληνων,που φιλοξενηθηκαν στην ελλαδα.τραγουδησα λοιπον τοτε τραγουδια "γκρεκανικα" οπως αποκαλουνται.φυσικα οι ανθρωποι που ηρθαν στην ελλαδα και που συνεργαστηκα μαζι τους,αυτο που κυρια ειχαν να επιδειξουν ηταν η μουσικη τους.ηρθαν λοιπον με τα παραδοσιακα μουσικα τους οργανα,και τη μουσικη τους.φαινοταν στην τεχνη τους ο χαρακτηρας αυτων των ανθρωπων.χαρουμενη,γεματη κεφι,ζωντανη,ανεδινε αγαπη για τη ζωη,τη φυση,για τον ανθρωπο.οι ρυθμοι τους οι περισσοτεροι γρηγοροι και χαρουμενοι.οι μουσικοι οι ιδιοι ακουραστοι!!μπορουσαν να παιζουν πολλες ωρες και να διατηρουν το πηγαιο κεφι τους.δεν ειμαι ειδικη περι οργανων αλλα τα βασικα ηταν ενα ειδος μικρου ακορντεον,ενα κρουστο(ντεφι)που επαιζαν χτυπωντας τα χερια τους με τρομερη ταχυτητα,και διαφορα εγχορδα.παραπανω δε γνωριζω.ηθελα ομως να παραθεσω καποιους απο τους στιχους των τραγουδιων ετσι οπως μου τα εδωσαν οι ιδιοι γραμμενα.πραγματικα ειναι αξιοθαυμαστο το πως η μουσικη ειναι η καλυτερη γλωσσα επικοινωνιας.με τους ανθρωπους αυτους τα περισσοτερα που ειπα ηταν πολλοι χαιρετισμοι(καλημερα,καλησπερα και τετοια),καποιες πληροφοριες περι της οργανωσης της εκδηλωσης,και ομως καταλαβαμε τοσα ο ενας για τον αλλο ακριβως επειδη μιλουσαμε με στιχους και νοτες!διαχυτικοι ανθρωποι,με μια χαρακτηριστικη υπερηφανεια και αγαπη για τη "μητροπολη",την ελλαδα.να σημειωσω οτι οι ανθρωποι που εγω γνωρισα ηταν ο κ.luciano,πανω απο 70 ,με τη συζυγο του που ηξερε και τα καλυτερα "γκρεκανικα",νεοι μουσικοι,που ηξεραν απο λιγο εως καποιες λεξεις,και νεα παιδια που ηξεραν μονο λιγες λεξεις.ομως ολοι ηξεραν τα τραγουδια!!!!εκει επιβιωνει η γλωσσα τους που δε διδασκεται καθως υπηρχε προσπαθεια αφομοιωσης τους απο την ιταλικη κοινωνια.και ετσι τα μαθαινει ο γονιος στο παιδι του.
    παραθετω λοιπον εδω καποια απο τα λογια οπως μου τα εδωσαν.θα καταλαβετε...

    san erchete to mina tu majiu
    olo to kosmofenete chloro
    ce tragudusi ola ta puddia
    jati ameno ton calo kero
    ela ela mu conda
    ti ego imme manacho


    egerti o ilios ce en caglio tuti imera
    i christianoi ene ulli ghertomeni
    amina emmas i dio na pame immia
    ela mesenu magno luludi
    su donno tin glossa,su donno tin gardia
    a tellise esu emi stecomen immia
    immasto dio luludia ghenamena
    zoi makria immia sonnome gami.



    larga asc'esse en i scero ti na cami
    i cardia mu ene mavri fola to skotiri
    mia macheria tis etavriese me to macheri
    iatro ene echi pu ti ssonni iani
    i zoi ene micri
    ela agapi mu
    ti ego de ssonno zi
    ela conda mu dommu to cheri
    a tellise i cardia mu na mi pesani
    i agapi mia ene fola ena luludi
    an den do potise spisio ecino cotteni
    mi camise mesemu tin crudeli
    a tellise i cardia mu na iani
    anisce t'attia ce cue tundo tragudi
    immia zoi macria sonnome gami


    3 τραγουδια λοιπον (οχι ολοκληρα).νομιζω καταλαβατε τα περισσοτερα απο τα λογια.αν επικεντρωθειτε στο πως ακουγονται σιγουρα θα αναγνωρισετε τους ελληνικους ηχους.και βεβαια βλεπετε και τα θεματα με τα οποια καταπιανονται.η ομορφια της ζωης,η αγαπη,η φυση.ετσι για να μην τους ξεχναμε και για να δουμε πως η μουσικη κλεινει μεσα της και μεταφερει εναν πολιτισμο αιωνων.και τον διασωζει!μεσο πραγματικης επικοινωνιας αναμφισβητητα!!!

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 10-10-2008 23:36 ]


    priftisnikolaos
    13.05.2003, 21:53
    #2
    ZOI pragmatika polu wraio to topic sou...to olo 8ema malista einai kati pou mou exei kinhsei to endiaferon edw kai ligo kairo!! to periergo omws einai oti polu ligoi apo emas gnwrizoun gia thn upar3h twn ellhnofwnwn plh8usmwn ths notiou italias! to apo pou katagontai einai ligo duskolo na to poume me vevaiothta, oi ekdoxes pou anafereis einai nomizw oi pio pi8anes, alla exw thn entupwsh oti oi idioi 3eroun kalhtera kai mporoun na katatopisoun kapoion pio egkura! an den kanw la8os o kuriws ogkos tous vrisketai se perioxes ths sikelias. oi epishmoi desmoi tous me thn ellada einai elaxistoi ews anuparktoi apo oso gnwrizw.

    Oso gia ta tragoudia tous exw kataferei kai exw vrei kana duo ta opoia mou aresoun polu!! oi stixoi tous einai ena migma ellhnikwn kai kapoias allhs dialektou thn opoia den katalavainw alla mou akougetai san parakladi twn italikwn. h mousikh tous 8umizei ligo paradosiakh/dhmotikh ellhnikh, me wraia kai xarakthristikh melwdia!

    ZOI, bravo pou anoi3es ena tetoio 8ema
    gate
    13.05.2003, 23:21
    #3
    Ζωή πραγματικά άνοιξες ένα πολύ σημαντικό θέμα.
    Ελληνόφωνοι πληθυσμοί υπάρχουν σε πολλά μέρη του κόσμου, πέραν από εκείνους της Κάτω Ιταλίας, τους λεγόμενους "Γκρεκάνους".
    Ενδεικτικά αναφέρω έδώ τους "Καλάς" στα Ιμαλάια και τους "Βοιτυλιώτες" στην Κορσική.
    Όσο για την καταγωγή αυτών των ελληνόφωνων πληθυσμών παραθέτω μόνο και κυρίως παίρνοντας αφορμή από την εύστοχη παρατήρηση του Νίκου ότι οι ίδιοι αυτοί οι πλυθυσμοί ξέρουν καλύτερα και ότι μπορούν να μας κατατοπίσουν σχετικά πιο έγκυρα, κάποιους στίχους ενός "γκρεκάνου", δηλαδή ελληνόφωνου της Κάτω Ιταλίας, του Μπρούνο Κασίλε


    "Άνθρωποι που είστε ψηλά
    φουντάτε τούτη γκενία
    γιατί ώντε έφερε
    στα ντικά μας χωρία.
    Γκράμματα τσε μελέτημα
    μέτρημα τσε ντουλεία

    'Ωντε ο μέγκα Πυτάγκορα
    έκαμε γερουσία
    Μελετάτε τσε χωρείτε
    πόσο χρωστία έχει
    αν τη ντική μας γκλώσσα
    η γκλώσσα ιταλική"

    δηλαδή:

    "Ανθρωποι που είστε ψηλά
    βοηθείστε αυτή τη γενιά
    γιατί εδώ έφερε
    στα δικά μας χωριά
    γράμματα και σπουδές
    αριθμούς και εργασία

    Εδώ ο μέγας Πυθαγόρας
    έκανε γεράματα
    Μελετάτε και βλέπετε
    πόσα χρωστάει
    στη δική μας γλώσσα
    η ιταλική γλώσσα"

    Η γλώσσα είναι ο κύριος σύνδεσμος αυτών των αποίκων και ύστερα τα έθιμα και η νοοτροπία. Γι' αυτό όποιος επισκεφθεί τα χωριά τους θα τους ακούσει να λένε : "Εμεί εν είμαστε Γκρέτσι. Εμεί είμαστε ΟΙ Γκρέτσοι" και "Η γκλώσσα έχει να ζει...Η γκλώσσα πρέπει να ζήσει"
    Στην Grecia Slentina, ελληνόφωνη περιχή της Απουλίας, που μεταφράζεται "η Ελλάδα του Σαλέντο" οι κάτοικοι υποδέχονται τους Έλληνες με τα εξής λόγια: "Είσαι Γκρίκο; Έμπα στο σπίτι μου να μπει ο ήλιο".
    Στην πόλη Στερνατία θα βρει κανείς ονόματα δρόμων όπως τα επόμενα: "Οδός Πλατεία", "Οδός Αμπέλια", "Οδός Μάρτης"...ενώ πάνω από την καστρόπορτα στην πόλη υπάρχει γραμμενη με ελληνικά γράμματα η επιγραφή "Πόρτα φιλία", για να δηλώνει στους πάλαι ποτέ επιδρομείς ότι στην πόλη αυτή οι κάτοικοι είναι δεμένοι με ιερή φιλία και γι' αυτό ανίκητοι.
    Στην πόλη Καστρινιανο ντεϊ Γκρέτσι που μεταφράζεται "Το καστράκι των Ελλήνων" οι κάτοικοι λένε πως κατάγονται από τους έλληνες της "μεγάλης ελλάδας", όπως λένε, αλλά και ότι ενισχύθηκαν και με έλληνες που ήρθαν στις περιοχές αυτές από τους βυζαντινούς χρόνους, ενώ η παράδοση επίσης λέει πως το "κατστρινιάνο" χτίστηκε απο Κρητικούς. Εκεί θα ακούσει κανείς ονόματα όπως "Καντιώτης" (Από το Κάντια που σημαίνει Κρήτη), "Γκρέκο", "Μαστρολέος", "Κοντός" κ.α., ενώ προστάτιδα της περιοχής είναι "Ε Παναγία Αρκόνα", δηλαδή η Παναγία η Αρχόντισσα, που είναι χτισμένη πάνω στην παλιά εκκλησία από τα βυζαντινά χρόνια..
    Στην πόλη Ροκκαφόρτε ντελ Γκρεκο που σημαίνει "γέρος βράχος των Ελλήνων" θα βρεις το προπύργιο του Ελληνισμού. Οι κάτοικοι φιλόξενοι και εγκάρδιοι πίνουν κρασί στην υγειά των Ελλήνων : "Εγκώ πίνω τούτο το κρασί για όλου του Γκρέκου που είναι ετσεί...Υγκεία σε όλοι". Στην πόλη αυτή η ελληνική παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα είναι πραγματικά ολοζώντανα
    Στο "Γκαλλιτσάνο θα διαβάσεις στην πινακίδα υποδοχής "Δήμος Κοντραφουρίου. Καλώς ήρθατε στο Γκαλλιτσάνο. Χωριό Ελληνόφωνο" κι όταν γνωρίσεις του κατοίκους θα σου πουν "Καλώς ήτετε ώντε στα χωράφια μα...εστέι ασέ λάργκα αν τη Ελλάντα...Βρείτε (= δείτε) τσιόλα ώντε (= εδώ) έναι Ελλάντα" κι αν δεν πιείς το κρασί που προσφέρουν προσβάλλονται και σου λένε "Αμ ντε είσαι Γκρίκο αν ντε πίει" (= αμ δεν είσαι Έλληνας αν δεν πίνεις_

    Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πλήθος ακόμα από τέτοια σημεία που δείχνουν το ότι ..."...έχουμε το ίντιο αίμα...", όπως τραγουδούν οι ελληνόφωνοι πληθυσμοί εκεί στην κάτω Ιταλία. Κι είναι στ' αλήθεια συγκινητικό να συναντά καποιος ανθρώπους που σε ένα άλλό σημείο της γης και μακρία από την Ελλάδα αγωνίζονται να διατηρήσουν τη γλώσσα και τα έθιμα που παρέλαβαν από τους προγόνους τους ζωντανά, όχι γιατί κατέχονται από ένα στείρο αίσθημα εθνικισμού, όπως ίσως θα μπορούσε κάποιος να τους καταλογίσει, αλλά γιατί γνωρίζουν ίσως καλύτερα από τον καθένα, ότι η πρόοδος μπορεί να έρθει μόνο αν καθένας μας, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και ως σύνολο ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά, ως ομάδα, καλλιεργήσει την ιδιαιτερότητα που κουβαλά από τη γενιά του, τη "φυλή" του, όπως λεει και ο Καζαντζάκης και πάνω σε αυτή ...ας προσθέσει και ας προσαρμόσει ό,τι θέλει ύστερα...εφόσον δει ότι του ταιριάζει. Η βάση όμως, αυτή η πρώτη ύλη που φτιάχνεται από τη γλώσσα, την ιστορία και τα έθιμα, πρέπει να προστατευθεί. Όχι να είναι άκαμπτη, αλλά να μη χάσει το χρώμα της, γιατί αυτό είναι το μόνο της υλικό για να δημιουργήσει στη συνέχεια καινούρια σύνθετα χρώματα με την επαφή της με τους άλλους πολιτισμούς, και να πλουτίσει τη "ζωγραφιά" της.

    Πληροφοριακά επίσης να αναφέρω, για όποιον ενδιαφέρεται, ότι τα στοιχεία που παραθέτω εδώ είναι από σχετικές μελέτες και έρευνες που πραγματοποίησε, κάνοντας επίσης και πολλά ταξίδια στα χωριά αυτά των ελληνόφωνων πληθυσμών, ο Δημήτρης Αλεξάνδρου και τις οποίες παραθέτει στο βιβλίο του "Γκρεκάνοι, οι έλληνες της Μαγκνα Γκρέτσια".

    "Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ένα σφάλμα..." Νίτσε




    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: gate στις 13-05-2003 23:32 ]

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: gate στις 13-05-2003 23:37 ]
    gate
    14.05.2003, 12:35
    #4
    Παραθέτω επίσης και μια παράδοση που έχει ενδιαφέρον και αναφέρεται στο ίδιο βιβλίο που ανέφερα προηγουμένως ("Γκρεκάνοι, οι έλληνες της Μάγκνα Γκρέτσια", του Δημήτρη Αλεξάνδρου, εκδ. Ερωδιός)...

    Για δείτε...Έχει ενδιαφέρον... ¨:

    «……Ο Τάραντας, στο «τακούνι» της ιταλικής μπότας, ήταν πόλη-κράτος της Μεγάλης Ελλάδας, με τεράστιες και γόνιμες γεωργικές εκτάσεις. Φυσικό ήταν πολλοί από τους κατοίκους του ν' ασχολούνται με τη γεωργία.
    Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και στη βιασύνη τους να μαζέψουν τη σοδιά, βοηθούσαν οι πάντες: γέροι, παιδιά, γυναίκες, όπως εξ άλλου γίνεται και σήμερα, παρά τη γεωργική μηχανοποίηση, στα περισσότερα χωριά της Ελλάδος.
    Πολλοί απ' αυτούς, αποκαμωμένοι από τον μεσημεριάτικο ήλιο και την κούραση, ξάπλωναν για λίγο στην σκιά κάποιου δένδρου. Έτσι ξεκίνησε ο φημισμένος στην Ιταλία, αλλά και σ' όλον τον κόσμο, χορός της Ταραντέλας και να πως: Σ' αυτήν την περιοχή του Τάραντα, ζει μια αρκετά μεγάλη σε μέγεθος αράχνη, η οποία κάνει τη φωλιά της μέσα στο χώμα και ονομάζεται Ταράντα. Τα καλοκαίρια λοιπόν, ενοχλημένη από τους θεριστές που ξάπλωναν αμέριμνοι πάνω στις φωλιές της, τους τσιμπούσε μ' ένα δυνατό δηλητήριο, που τους έκανε να χοροπηδούν σαν τρελοί από τον πόνο. Οι άνθρωποι που δεχόντουσαν το τσίμπημα, ονομάζονταν Ταρανταίοι ή Ταραντουλάτοι!
    Αργότερα, στα ξέφρενα, γεμάτα πόνο και αγωνία χοροπηδήματα των Ταραντουλάτων, προστέθηκε και μουσική. Αυτόματα ο χορός έγινε και θεραπευτικό μέσο, σύμφωνα πάντα με τον Ιπποκράτη και τον Πλάτωνα.
    Ο τελευταίος μάλιστα μιλάει για μουσική που γιατρεύει από τα φαρμακερά δαγκώματα σκορπιού και φιδιών! Το ίδιο και ο Ευριπίδης, που αναφέρει το χορό και τη μουσική σαν φάρμακο στον πόνο!
    Οι κινήσεις στον ξέφρενο αυτό χορό μοιάζουν πολύ μ' αυτές της ταραντούλας, που πολλές φορές διαρκούσε ολόκληρες μέρες, μέχρι που οι ασθενείς εξουθενωμένοι, έπεφταν αναίσθητοι, για να ξυπνήσουν γιατρεμένοι.
    'Οταν τέλος συνέρχονταν από τον έξαλλο αυτό χορευτικό παροξυσμό, φυσικό ήταν να
    διψούν έντονα, μετά από τόσο ιδρώτα και κούραση. Γι' αυτό και κατευθύνονταν αμέσως στην κοντινότερη πηγή, όπου έπιναν νερό ασταμάτητα. Με άλλα λόγια συνέχιζαν την ανάρρωση τους με υδροθεραπεία, συνταγή καθαρά παγανιστική, που μάλλον έφθασε στην περιοχή τον 6ο π.Χ. αιώνα με τον Πυθαγόρα. Ακόμη και σήμερα πολλοί άνθρωποι της περιοχής που θεωρούν τους εαυτούς τους άρρωστους, γίνονται εθελοντικά ταρανταίοι στη γιορτή του Αγίου Παύλου…..
    Αυτή η αρχέγονη παράδοση της Μεγάλης Ελλάδας, μοιάζει με τα «Αναστενάρια», διότι και αυτά κινούνται με το ίδιο πάθος για κάθαρση και εξαγνισμό, με ίδιες ακριβώς κινήσεις κάτω από μονότονη μουσική και ρυθμό, που στο τέλος οδηγούν σε παροξυσμό και έκσταση.
    Στις 29 Ιουνίου και κάθε χρόνο, νέοι, γέροι και παιδιά μαζεύονται στο ξωκκλήσι του Αγ. Παύλου, ακόμα και από τις πιο απομακρυσμένες και δύσβατες βόρειες περιοχές! Μόλις φθάσουν οι ταραντουλάτοι, αρχίζουν αμέσως έναν άγριο και ξέφρενο χορό, ενώ συγχρόνως τραγουδούν με έξαψη τον πόνο τους στον Άγιο.
    Σκεπάζουν τα κεφάλια τους με πολύχρωμες μαντίλες, ουρλιάζουν άγρια, ιδρώνουν, μοιάζουν σαν δαιμονισμένοι, κάνουν απότομες και σπασμωδικές κινήσεις και ασυνάρτητα χοροπηδήματα. Το μόνο όργανο που τους συνοδεύει, είναι ο μονότονος ρυθμός κάποιου ταμπούρλου, ταμπουρέτας ή τσαμπούνας.
    Η όλη εικόνα θυμίζει περισσότερο χορό των μαινάδων στις ορφικές και διονυσιακές λατρείες της αρχαιότητας, παρά κάτι που συνηθίζεται σήμερα. Και όπως οι μαινάδες κατευθύνονται στο τέλος πάντα στις πηγές για νερό, έτσι και οι Ταραντουλάτοι φθάνουν εξουθενωμένοι στο πηγάδι του Αγίου Παύλου, πίνουν λαίμαργα το νερό του, στη συνέχεια το κάνουν εμετό και πέφτουν αναίσθητοι!
    Μετά από όλη αυτήν την διαδικασία πιστεύουν πως απαλλάχτηκαν από το κακό που τους τυραννούσε, αν και μερικοί θεραπεύονται μόνο προσωρινά και πρέπει να επανέλθουν τον επόμενο χρόνο.
    Πολλοί γιατροί πιστεύουν πως η υστερική αυτή κρίση με το τσίμπημα της αράχνης οφείλεται στη σωματική κόπωση των αγροτών, που την κάνει χειρότερη. Άλλοι εξηγούν την έξαρση με επιληψία, ενώ άλλοι την αποδίδουν σε ηλίαση.
    Οι ρίζες όμως του εθίμου είναι η ίδια η κουλτούρα της φτώχιας των γεωργών και κτηνοτρόφων της περιοχής, που νιώθουν μέσα -τους ότι ζουν στην ίδια και από την ίδια γη των προγόνων τους και ζητούν την θεϊκή ευμένεια και την λύτρωση, αιώνες τώρα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
    Όπως οι παππούδες τους έτσι και οι ίδιοι, ακολουθούν πιστά τα βήματα της ταραντούλας και φθάνουν κι αυτοί σε έξαρση, όπως η αράχνη που, αφού τσιμπήσει το θύμα, κάνει τα βήματα του δικού της παροξυσμού πριν ξεψυχήσει.
    Ο μονότονος ήχος του ταμπούρλου και η κλαψιάρικη φωνή της τσαμπούνας-σωστό μαστίγιο στα τεντωμένα νεύρα-βοηθούν στον στερνό συγκλονισμό.
    Όπως αναφέρθηκε ήδη, αυτοί που παίρνουν μέρος σ' αυτόν τον δαιμονισμένο χορό, δεν είναι άρρωστοι. Απλώς μιμούνται. Δικαιολογημένα λοιπόν μας επιτρέπεται να θεωρήσουμε πως όλα αυτά τα δρώμενα έρχονται απ' ευθείας από την ομίχλη των ορφικών μυστηρίων.
    Ακόμη, πολλά τοπωνυμία της περιοχής Παντριά Μπουφαλλερία κ.ά., αποδεικνύουν πως στην περιοχή άλλοτε έζησαν Θεσσαλοί κτηνοτρόφοι, με τα φημισμένα για το ιππικό του Τάραντα άλογα, καθώς και Μολοσσοί*, που βρέθηκαν εκεί με τον Αλέξανδρο τον Μολοσσό, για να σταματήσουν την κάθοδο των Ρωμαίων.
    Η όλη τελετουργία αυτού του χορού, θα μπορούσε να θεωρηθεί μια τέλεια θεατρική παράσταση! Ένα πραγματικό δράμα, που παίζεται από όλους, ως δυναμική προδιάθεση ενός λαού, ενός κόσμου, που θέλει να δώσει, να παρουσιάσει, τη δική του ταυτότητα, τη δική του ιδιαιτερότητα και με αυτόν τον τρόπο να κράτησε ι τελικά, ζωντανή τη δική του αρχαία πολιτιστική κληρονομιά!
    Ζουν όλοι μαζί τον πόνο και το δραμάτων θυμάτων της ταραντούλας, ενώ με τον θάνατο της επέρχεται η λύτρωση, η κάθαρση και ο εξαγνισμός! Το τέλος του πόνου και της αγωνίας!...
    Οι Έλληνες έποικοι μαζί με τα υπάρχοντα τους, κουβάλησαν και τα δικά τους ήθη και έθιμα, προλήψεις και δεισιδαιμονίες, στοιχεία που αποτέλεσαν και την μαγιά με την οποία ζυμώθηκε η άγνωστη αράχνη και το επώδυνο τσίμπημα της, ώστε να προκύψει στο τέλος ο ταραντουλίσμο.
    Αυτό το μαγικό θρησκευτικό έθιμο, γήτεμα μαζί και ξόρκι, που σαφέστατα αποτελεί έκφραση της αρχαιότερης μορφής του αρχαιοελληνικού θεάτρου. Ας ευχηθούμε μόνο ολόψυχα, να μην μετατραπεί κι αυτό σε ένα ακόμη φολκλορικό σόου για τουρίστες...

    * Τρομεροί Ηπειρώτες στρατιώτες, που ακολούθησαν τον Μ. Αλέξανδρο ως την Ινδία....»


    Υ.Γ. Jorge...αυτή τη φορά έγινε χρήση "scanner"
    (Για να μη σου μείνει απορία...Ξέρεις... )

    "Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ένα σφάλμα..." Νίτσε



    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από:: gate στις 14-05-2003 15:15 ]
    priftisnikolaos
    15.05.2003, 00:58
    #5
    ...gate, para polu wraia kai endiaferonta osa mas les, euxaristoume pou ekanes ton kopo na ta grapseis
    gate
    15.05.2003, 13:49
    #6
    Σ΄ευχαριστώ Νίκο.. Δεν είναι κόπος βέβαια. Και είναι προτιμότερο στο Forum αυτό πέραν από απόψεις προσωπικές να γράφονται και στοιχεία και πληροφορίες που μπορουν να μας προσφέρουν και κάτι παραπάνω σε όσα σκεφτόμαστε και ξέρουμε ήδη. Βοηθάει και εμάς τους ίδιους, όσους τα παραθέτουμε, γιατί συχνά ψάχνουμε και μαθαίνουμε περισσότερα, μέχρι να καταλήξουμε να αναφέρουμε κάτι εδώ...
    Vagabond
    09.07.2003, 04:55
    #7
    Για εμένα το τραγικότερο όλων είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι που ξέρουν την καταγωγή τους, που αγαπάνε την "παλιά" τους πατρίδα, έχουν ζητήσει επανηλειμμένως από το ελληνικό κράτος να τους προμηθεύσει με βιβλία και δασκάλους ώστε να μάθουν ελληνικά (τα οποία θεωρούν γλώσσα των προγόνων τους), αίτημα το οποίο έχει μείνει στα αζήτητα... πριν δυο χρόνια είχε επισκεφτεί γκρεκάνικα χωριά η αδερφή μου με το πανεπιστήμιο... οι άνθρωποι έκλαιγαν από συγκίνηση... και ανατρίχιασα πραγματικά με την παραγγελία που έστειλαν στην "παλιά" χώρα τους, να μην τους ξεχνάει γιατί ανήκουν σε αυτήν και εκείνοι την θυμούνται πάντα...
    ZOI
    10.07.2003, 18:54
    #8
    to sxoleio moy eixe paei ekpaideutiki ekdromi 8 imeron stin ellinofoni italia(paraligo na pigaina ki ego grrr.... )kai oi an8ropoi tous eipan ta exis.iparhei,prosfata dimiourgi8ike edra grekanikon sto panepistimio.ueloun na ma8oun ellinika,alla 8eloun kirios na ma8oun to idioma tous oi neoteroi gia na min xehastei kai exafanistei.de ftanoun loipon oi ellines ka8igites alla xreiazontai kai daskalous gia tin idiaiteri dialekto tous.
    pragmatika otan akousan oti ta paidia mas itan apo sxoleio ths "mama-ellada" en8usiastikan.diatiroun polles paradoseis ka8ara ellinikes.to ais8ima tis filoxenias k tis filopatrias tous einai poli entono.
    XeniaRodo
    07.02.2007, 11:19
    #9
    Πρόγραμμα εκδηλώσεων
    OI EΛΛHNEΣ ΣYNANTOYN TOYΣ EΛΛHNEΣ


    alexspil
    08.07.2008, 16:46
    #10

    Αν θέλετε να δείτε τα κλιπ των Γκρεκάνικων  τραγουδιών της Καλαβρίας που αναφέρει η Ζωή, καθώς και μερικά άλλα, επισκεφετίτε την λίστα μου:

    https://www.youtube.com/view_play_list?p=95954307F8D79EF8

     

    ενώ για τους ελληνόφωνους της Απουλίας:

    https://www.youtube.com/view_play_list?p=7AC15C592FDEAC5A

     

    Αλέξανδρος

     

     

     


    kithara-woman
    08.07.2008, 19:49
    #11

    Πολύ ενδιαφέρον θέμα!!Μπράβο ΖΟΙ που το ξεκίνησες!!Νομίζω από τα πιο ενδιαφέροντα στο forum.

    Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες παιδιά!

    Είχα δει στην δορυφορική τηλεόραση σε ένα Ιταλικό κανάλι ένα ντοκιμαντέρ,από αυτή την περιοχή,σχεδόν καταλάβαινα τι λέγανε,μάλιστα μαζεύαν τις ελιές εκεί,και μετά έδειχνε τραγούδια και χορούς,γλεντούσαν.Πολύ όμορφα τοπία επίσης.


    alkyoni
    09.07.2008, 15:03
    #12

    Γεια σας!
    Χαιρομαι τοσο πολυ που ανακαλυψα αυτο το θεματακι!!!!!{#emotions_dlg.clap} Ειμαι τοσο καιρο μελος του forum μας, και σημερα το ανακαλυψα τυχαια απο την 1η σελιδα του forum...{#emotions_dlg.thumbup}
    Αγαπω πολυ την γλωσσα, τις μουσικες και τους ανθρωπους της Νοτιας Ιταλιας και με αφορμη αυτη την αγαπη συνεχιζω να ψαχνω τις μουσικες τους αλλα και την διαλεκτο τους "Griko" που προσπαθουν να διασωσουν και το οτι το εχουν καταφερει σε ενα μεγαλο βαθμο, οφειλεται στην μουσικη και τα τραγουδια τους , στις γιορτες, τις ιστοριες των παππουδων-γιαγιαδων προς τα νεα παιδια...

    Μετα απ'ολα αυτα ειναι χαρα μου να προσκαλεσω τους φιλους της μουσικης της Κατω Ιταλιας και οχι μονο , στην εκπομπη μου στο Radio MusicHeaven!!!

    {#emotions_dlg.walkman}
    TUNE IN! Radio MusicHeaven!
    http://listen.musicheaven.gr

    "Αλκυονίδες Νότες" ξημερώματα Τετάρτης 01:00-02:00 & Παρασκευής 01:00-03:00

    "Μουσικά ταξίδια σε γειτονιές τόσο κοντινές, αλλά τόσο άγνωστες...
    Ελάτε για ένα μουσικό ταξίδι από την Grecia Salentina (Magna Grecia)
    ως την Λατινική Αμερική...και όχι μόνο!
    Ένα ταξίδι χωρίς σύνορα, όπως ταξιδεύουν τα πουλιά."

    Stasiste kala... ithoriomesta!! (Να ειστε καλα... τα λεμε!!!)
    Wink{#emotions_dlg.beer}{#emotions_dlg.walkman}

    alexspil
    04.09.2008, 13:27
    #13

    Επειδή μου φαίνεται ότι αυτό το Forum "κοιμήθηκε" λίγο (λογικό, μεσολάβησε και το καλοκαίρι!), σας στέλνω ένα νέο ερέθισμα υπό την μορφή "οπτικοακουστικής ποίησης".

    Οι πρώτες ύλες, υπέροχες, (ποίημα, μουσική, φωτογραφίες) είναι γνήσιες γκρεκάνικες, ο μόνος παρείσακτος, αν και ελληνοϊταλός, είναι ο "μάγειρας" τους!


    Link
    >

    Αλέξανδρος


    fanis_diathesopoulos_
    04.09.2008, 16:53
    #14

    πραγματικα το θεμματακι αυτο είναι απο τα καλυτερα που εχω συναντισει στο forum!!

     


    alkyoni
    04.09.2008, 17:44
    #15

    Παράθεση:

    Το μέλος alexspil στις 04-09-2008 στις 13:27 έγραψε...

    Επειδή μου φαίνεται ότι αυτό το Forum "κοιμήθηκε" λίγο (λογικό, μεσολάβησε και το καλοκαίρι!), σας στέλνω ένα νέο ερέθισμα υπό την μορφή "οπτικοακουστικής ποίησης".

    Οι πρώτες ύλες, υπέροχες, (ποίημα, μουσική, φωτογραφίες) είναι γνήσιες γκρεκάνικες, ο μόνος παρείσακτος, αν και ελληνοϊταλός, είναι ο "μάγειρας" τους!


    Link
    >

    Αλέξανδρος


    Αγαπητε Αλεξανδρε,
    χαιρομαι που επανεφερες το θεματακι στα "πιο προσφατα" , με ενα ακομα πολυ ομορφο βιντεακι σου απο την αγαπημενη Νοτια Ιταλια...Wink
    Σ' ευχαριστουμε για την προσφορα και τον εμπλουτισμο του θεματος αυτου με οσα μας γραφεις...{#emotions_dlg.thumbup}
    Περιμενουμε κι απο αλλους φιλους παρομοια συμμετοχη.

    Καλη συνεχεια!!!
    Stasiste kala!!! ("να ειστε καλα!" στην διαλεκτο Γκρίκο της Απουλίας)


    emmanuella
    05.09.2008, 00:11
    #16

    Πού ζω τόσον καιρόν ????

    Δηλώνω φανατική θαυμάστρια της Κάτω Ιταλίας !

    Ένας λαός, μια υπέροχη ιστορία, μια φοβερή γλώσσα και φυσικά μία άκρως αξιόλογη μουσική !

    Αρχικά θα πω μονάχα ενα όνομα !


    " Roberto Licci "

    Φημισμένος για το πάθος του στην διάσωση των γκρεκάνικων. Ακολούθησε το δρόμο της μουσικής, κάτι που στάθηκε εμπόδιο στο να συνεχίσει να μιλάει αυτήν την υπέροχη γλώσσα. Βλέπετε αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει την ιταλική ηλώσσα ώστε να πάει μπροστά.

    Δεν ξέχασε όμως . Δεν ενθουσιαστηκε ποτέ με τη δόξα που θα μπορούσε άνετα να έχει στην υπόλοιπη Ιταλία. Επέμενε στα γκρεκάνικα. Έκανε μια μεγάλη έως και τεράστια προσπάθεια στη διάσωσή τους.

    Φυσικά όλοι οι κάτοικοι της Κάτω Ιταλίας βοήθησαν στη διάσωση της διαλέκτου Griko.

    Είναι από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής ... Να επισκέπτεσαι αυτόν τον λαό. Να ακούς στον τόνο της φωνής τους πόσο πάθος μπορεί να διαθέσει κάποιον άνθρωπος για να σώσει και να διασώσει την πολιτιστική του ταυτότητα.

    GHETONIA, ENCARDIA, CANZONIERE GRECANICO SALENTINO και άλλα όχι πολύ γνωστά !!

    Συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκευτείτε αυτά τα μέρη. Μέρη όπου μπορείς να αντικρίσεις ανθρώπους που αηωνιούν για το τι θα συμβεί την επόμενη χρονική στιγμή ... χαμογελώντας πάντα στη ζωή.

    Υπέροχα μέρη , υπέροχος λαός , υπέροχη γλώσσα , υπέροχη μουσική !

    Παραλίγο να είχα ρίζες από κει ! Αλλά και πάλι μεγάλη μου τιμή που έχω συγγενείς όχι μόνο εκεί αλλά και στη υπόλοιπη Ιταλία. Πραγματικά τιμή μου !


    XeniaRodo
    05.09.2008, 16:34
    #17


    XeniaRodo
    05.09.2008, 16:35
    #18

     

     


    alexspil
    07.10.2008, 16:24
    #19

    ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Σας στέλνω το link για το νέο μου ντοκιμαντέρ "Περιήγηση στην Ελληνόφωνη Καλαβρία... παρέα με έναν υπουργό!".

    Το έργο αυτό καταγράφει την επίσκεψη του Υφυπ. Εξωτερικών της Ελλάδας Θεόδωρου Κασίμη στα ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας,και παρουσιάζει διάφορα πολιτιστικά στοιχεία αυτής της μειονότητας, όπως π.χ. γλώσσα, ιστορία, τέχνες , διάφορες μαρτυρίες κ.α.

    Η διάρκεια του είναι 70 λεπτά.

    Για να το δείτε αρκεί να πάτε στη διεύθυνση: www.youtube.com/view_play_list?p=880C11AA9B590758

    και έπειτα να κάνετε κλικ στο "play all videos", που βρίσκεται πάνω και δεξιά. Έτσι με ένα μόνο κλικ θα δείτε ολόκληρο το έργο, αποφεύγοντας να μπαίνετε στα μεμονωμένα κομμάτια (1/8, 2/8 κλπ).

    Τα σχόλια σας είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτα!

    Ευχαριστώ πολύ

    Αλέξανδρος


    inkve
    07.10.2008, 18:19
    #20

    οι προππαποι μου ειναι απο την νοτιο ιταλια...και ισως ητανε <γκρεκανοι>

    μεχρι και το επωνυμο μου σημαινει κατι στα παλια σικελικα...

    εκτος απο την μουσικη τους εχω ερθει και σε επαφη με πολλους νοτιο-ιταλους...

    οι ομοιοτητες που εχουμε ειναι αξιοθαυμαστες....

    ο τροπος που σκεφτομαστε ειναι ιδιος σε παρα πολλα θεματα...

    και η μουσικη τους ειναι ακριβως ετσι οπως την περιεγραψε η ΖΟΙ...

     

    το κλασσικο<<ουνα φατσα ουνα ρατσα>>δεν ειναι τυχαιο αλλωστε...

     

    να φανταστειτε οτι ειχα να το ακουσω χρονια και μου το θυμισε ενας φιλος μου ιταλος!!χαααχααχαχαχαχα




    Νέες συζητήσεις
    στην ίδια κατηγορία