…Άσχετα με την αδυναμία μιας επακριβούς επιστημονικής συσχετίσεως του «περιεχομένου» ενός συναισθήματος και των αντίστοιχων εξωτερικών αντιδράσεων του ατόμου, φαίνεται ότι η εξωτερίκευση του συναισθήματος είναι βιολογικά σκόπιμο φαινόμενο και αποτελεί μια μορφή προειδοποιήσεως ή σήματος προς άλλα άτομα του ιδίου ή διαφορετικού είδους, φιλικά ή εχθρικά.Αυτό συνάγεται από την παρατήρηση ότι τα σήματα αυτά συμβάλλουν θετικά στην επιβίωση του ατόμου –και επομένως και του είδους του- και στην περαιτέρω εξέλιξή του.Τέλος υπάρχει η άποψη ότι η εμφάνιση ενός συναισθήματος αποτελεί και για το ίδιο το άτομο μια ώθηση για μια περαιτέρω «διαφοροποίηση-βελτίωση» των αντιδράσεών του, με αποτέλεσμα την καλύτερη προσαρμογή του στο περιβάλλον…
Καθώς διάβαζα για την εξεταστική μου «κόλλησα» στο παραπάνω απόσπασμα…Ποτέ δεν είχα σκεφτεί μια τόσο επιστημονική προσέγγιση των συναισθημάτων…
Το παραθέτω για να πάρω γνώμες, είμαι πολύ περίεργη να «ακούσω»…και να δω αν θα φανεί και σε άλλους παράξενο!
Δεν είναι καθόλου παράξενο γιατί υπάρχει ειδική επιστήμη που κάθε κίνηση του σώματος, ακόμα και η έκφραση του προσώπου και το πως γίνονται αυτα, Δείχνουν την κουλτούρα του άλλου και πως έχει μεγαλώσει :) Τίποτα δεν είναι περίεργο σε αυτόν τον κόσμο
