@ Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τα στατιστικά στοιχεία σε σχέση με τους φοιτητές του εξωτερικού.
Παρόλα αυτά θα διαφωνήσω με τον χαρακτηρισμό "κακούργα" (μιας και δεν θεωρώ καθόλου κακούργα την φοιτητική ξενιτιά εφόσον είναι επιλογή του καθένα και στην προκειμένη περίπτωση δικής μου επιλογής). Μάλλον θα έλεγα "Νοσταλγική φοιτητική ξενιτιά" σαν κύριο χαρακτηρισμό.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να σπουδάζω στην άλλη άκρη του πλανήτη, μα τελικά η γνώση και εμπειρία που αποκτώ εδώ με κάνει να διαβάζω άρθρα σαν το παρακάτω και να μην απογοήτευομαι ή να μην πανικοβάλλομαι. Καλή ανάγνωση.
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑΝΟΥΡΗ
Κακούργα φοιτητική ξενιτιά
Σε περίοδο οικονομικής ύφεσης και ανεργίας οι εξαγωγές μας... αυξάνονται αλματωδώς και μάλιστα στον πιο ευπαθή τομέα της αγοράς: Κάθε χρόνο χιλιάδες νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα, όχι για τουρισμό αλλά για να σπουδάσουν. Η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ κατατάσσει την Ελλάδα ανάμεσα στους πρώτους εξαγωγείς φοιτητών παγκοσμίως.
Κι αυτό σε απόλυτους αριθμούς. Αναλογικά με τον πληθυσμό μας κατέχουμε επάξια την κορυφή, και ο δεύτερος απέχει μακράν.
*Οι έλληνες μετανάστες για λόγους σπουδών υπολογίζονται σε 63.000, όσοι περίπου οι εισακτέοι μιας ακαδημαϊκής χρονιάς στα εγχώρια πανεπιστήμια. Το άνοιγμα των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων σε όλο και περισσότερους νέους τα τελευταία χρόνια αντί να μειώνει τη φοιτητική μετανάστευση, την αυξάνει.
Το 1960 οι έλληνες φοιτητές στο εξωτερικό ήταν 8.500, για να φτάσουν τους 32.000 το 1990 και να ανέλθουν το 2000 στον εντυπωσιακό αριθμό των 60.000. Απ' αυτούς το 23,4% παρακολουθεί προπτυχιακά προγράμματα και το υπόλοιπο 76,6% μεταπτυχιακά και διδακτορικά.
*Δημοφιλέστερος προορισμός η Βρετανία, τα πανεπιστήμια της οποίας απορροφούν το 47,9% των Ελλήνων. Ακολουθεί η Ιταλία που δέχεται το 17%, η Γερμανία με 16,6%, η Γαλλία με 5,2% και οι ΗΠΑ με 5%. Εκτη επιλογή των «ξενιτεμένων παιδιών μας» αποτελεί η Τουρκία με 2,6%, κυρίως επειδή προσελκύει μεγάλη μερίδα των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Επεται το Βέλγιο με 1,1%, η Ισπανία με 0,9% και άλλες 12 χώρες με μικρότερα ποσοστά.
Σημειωτέον ότι η έκθεση του ΟΟΣΑ δεν παρέχει στοιχεία από τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τις Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης και της Γιουγκοσλαβίας, στις οποίες καταφεύγει μεγάλη μερίδα Ελλήνων, όπως αποκαλύπτεται από τις αιτήσεις στο ΔΙΚΑΤΣΑ.
*Το φαινόμενο της ελληνικής φοιτητικής μετανάστευσης αποκτά εκρηκτικές διαστάσεις αν αναλύσουμε τα στοιχεία στις χώρες υποδοχής. Το 22,1% του συνόλου των ξένων φοιτητών στην Ιταλία είναι Ελληνες, που καταλαμβάνουν με διαφορά την πρώτη θέση. Ακολουθούν οι Γερμανοί με 3,3%, οι Ελβετοί με 2,6%, οι Ισραηλινοί με 2,5% και οι Πολωνοί με 2,2%. Αδιαμφισβήτητη είναι η πρωτιά μας και στην Τουρκία (7,7%), με δεύτερους τους Ρώσους (4,6%) και τρίτους τους Ιορδανούς (1,1%).
Στη Βρετανία οι Ελληνες αποτελούν το 8,8% του συνόλου των αλλοδαπών φοιτητών, πίσω ακριβώς από τους Κινέζους με 12%. Τηρουμένων των πληθυσμιακών αναλογιών κάθε σύγκριση μάλλον περιττεύει. Ακολουθούν οι Αμερικανοί με 5,3%, οι Γερμανοί με 5,2%, οι Γάλλοι με 4,9% και οι Ιρλανδοί με 4,8%, ενώ στην προηγούμενη έκθεση του ΟΟΣΑ οι Ελληνες κατείχαν τα σκήπτρα με 11%.
Φοιτητές στην Ελλάδα
Στα πανεπιστήμια της Σλοβακίας η ελληνική παρουσία φτάνει στο 7,2% και υπολείπεται μόνο των γειτονικών Τσέχων (19,1%), ενώ ακολουθούν το Ισραήλ (6,7%) και οι Πολωνοί (1,4%).
Στις άλλες χώρες-μέλη του διεθνούς οργανισμού η Ελλάδα φιγουράρει στις πρώτες θέσεις με λιγότερο εντυπωσιακές εποδόσεις: 3,2% των αλλοδαπών που σπουδάζουν στα γερμανικά πανεπιστήμια είναι Ελληνες, πίσω από τους Τούρκους (11,3%) που συνιστούν μια πολυάριθμη μειονότητα σ' αυτή τη χώρα, τους Κινέζους (8,4%), τους Πολωνούς (5,7%) και τους Ιταλούς (3,3%).
*Κι ενώ στις εξαγωγές θριαμβεύουμε, υστερούμε αφάνταστα στο ισοζύγιο, αφού τις υπηρεσίες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας εμπιστεύονται ελάχιστοι αλλοδαποί «πελάτες», πλην Ιορδανών (1,2%) και Αιγυπτίων (0,6%). Από τις 30 χώρες του ΟΟΣΑ και τις 20 συνεργαζόμενες, σύνολο 50, η Ελλάδα προσελκύει φοιτητές μόλις από τις 14 και μάλιστα με μηδαμινά ποσοστά της τάξης του 0,1%, στη συντριπτική τους πλειονότητα.
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν τα ελληνικά πανεπιστήμια απουσιάζουν εντελώς από τη λίστα με τα 500 καλύτερα διεθνώς; Συγκαταλέγονται στην έσχατη κατηγορία, εκείνων που δεν προσφέρουν κανένα ή σχεδόν κανένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην αγγλική γλώσσα, μαζί με τα ιδρύματα της Αυστρίας, του Βελγίου, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου, του Μεξικού, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.
*Χώρες όπως η Σουηδία, η Νορβηγία και η Ισλανδία άρχισαν προγράμματα στα αγγλικά αυξάνοντας την εισροή αλλοδαπών φοιτητών έως και 70% σ' ένα χρόνο, ενώ 45 πανεπιστήμια της Τουρκίας λειτουργούν τμήματα με επίσημη γλώσσα τα αγγλικά.
enet 09/10/2005
